Πέμπτη 14 Φεβρουαρίου 2008

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ...


...στις 14 Φεβρουαρίου του 1931, ακριβώς πριν από 77 χρόνια, έκανε την επίσημη πρεμιέρα του στις αίθουσες της Νέας Υόρκης ο "Δράκουλας" του Tod Browning με τον Bela Lugosi στον ομώνυμο ρόλο. Επρόκειτο για τη δεύτερη κινηματογραφική μεταφορά του κλασικού μυθιστορήματος του Bram Stoker, ύστερα από το εξπρεσιονιστικό "Νοσφεράτου" (1922) του Γερμανού Friedrich Wilhelm Murnau και το "Λονδίνο μετά τα μεσάνυχτα" (1927), πάλι του Tod Browning, με τον Lon Chaney senior ως βρυκόλακα που τρομοκρατούσε το ομιχλώδες βικτωριανό Λονδίνο. Ο Ούγγρος ηθοποιός, πρώην ράφτης, Bela Lugosi όμως ήταν εκείνος που ταυτίστηκε περισσότερο με το ρόλο του αιμοδιψή Κόμη των Καρπαθίων, ένας δανδής με αριστοκρατική εμφάνιση, δίχως τους κυνόδοντες του μεταγενέστερου και πιο αισθησιακού Christopher Lee, που υπνώτιζε τους πάντες μ' ένα βλέμμα, επικοινωνούσε με τα ζώα της νύχτας και μιλούσε αργά με μιαν εκνευριστική σλάβικη προφορά. Χρόνια αργότερα, ο Bela θα ξέπεφτε στις b-movies του 1950, συνήθως ως τρελός επιστήμονας σε μια σειρά από απίστευτα πλακατζίδικες monster movies και θα πέθαινε τελείως περιθωριοποιημένος, εξαρτημένος απ' το αλκοόλ και τη μορφίνη. Μας τον θύμισε ο Tim Burton στον "Ed Wood", αυτό το εκπληκτικό ασπρόμαυρο beatnik παραμύθι του! Σαν σήμερα, λοιπόν, την ημέρα ή σωστότερα τη νύχτα του Αγίου Βαλεντίνου του 1931, ο "Δράκουλας" βγήκε από τον τάφο του, δίνοντας και τη μαγιά στον Francis Ford Copola να καταθέσει τη δικιά του εκδοχή, μπαλαντζάροντας δεξιοτεχνικά τη φρίκη με το ρομάντζο!

11 σχόλια:

  1. Μπορει ο Bela ν'αποδημησε,οι Bauhaus ομως επιστρεφουν τον Μαρτη με καινουριο δισκο(ολιγον ασχετο σχολιο,αλλα μου τους θυμησες αθελα σου:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ξαναστείλε, εορταζόμενε! Δεν κάνει λινκ με τίποτα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ορίστε, για να διευκολύνω τον κόσμο...ελπίζω να πέτυχα τους σωστούς post- industrial πειραματισμούς των Bauhaus πάνω στον απέθαντο Μπέλα, που πρότεινες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ήταν πηγή έμπνευσης για πολλούς!!
    Αλλά και εμένα το πρώτο που ήρθε στο νου μου βλέποντας το όνομα του, ήταν οι Bauhaus kai to Bela Lugosi’s dead . Ακόμα έχω μια βιντεοκασέτα με καταπληκτική συναυλία τους στο Λονδίνο, και το εν λόγω τραγούδι, αλλά….. έχω μόνο dvd player πια!! Οι καινούργιες τεχνολογίες παραμέρισαν τις παλιές!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Εγώ πάλι, Ισμήνη μου, την ταινία τρόμου του ΄31 είχα στο μυαλό μου- την αγόρασα πρόσφατα σε σούπερ dvd έκδοση- και το "Ed Wood" που λατρεύω! Τους Bauhaus μου τους θύμισε ο ggl και τώρα κι εσύ! Thanx!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Καλησπερες και στη αγαπητη κυρια Μπονατσου!(κολλησα με τους Bauhaus εντωμεταξυ,αφου μου τους ξαναθυμησε ο φιλτατος;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Τι έγινε, ρε παιδιά; τι διαδικτυακό punk- rock κους- κους ειν' αυτό; άντε, να κανονίσουμε κι από κοντά! Εδώ μέσα ο ένας θυμίζει πράγματα του άλλου, μου φαίνεται και δεν ειν' κακό!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Καλησπέρες πολλές. (Τόπος συνάντησης το blog σου bosko!!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Πέφτουν τα σχόλια σαν το χαλάζι/ η ισμήνη με χρώματα αλλάζει/ την πόλη κάθε που βραδιάζει/ κι ο ggl που εορτάζει/ κάνει πέρα το μαράζι...Πολύ καλό! Τέλειο! Μα, πως το σκέφτηκα; (σ.σ. δε μου λες, ρε boskoboy, λέγατε κι άλλα τέτοια στο κυλικείο του σχολείου;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Ας τον Bela και πιασε τη Marita bella(δεν ηξερε,δεν ρωταγε?;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή