ΤΟ BLOG ΠΟΥ ΑΓΑΠΑ ΤΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ΤΟΥ ΜΑΝΟΥ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙ, ΤΗ ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΦΛΕΡΥΣ ΝΤΑΝΤΩΝΑΚΗ, ΤΙΣ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΕΣ ΣΤΕΠΕΣ ΤΗΣ ΛΕΝΑΣ ΠΛΑΤΩΝΟΣ, ΤΗ FATA MORGANA, ΤΟΥΣ ΤΡΟΒΑΔΟΥΡΟΥΣ, ΤΙΣ ΤΑΙΝΙΕΣ ΤΗΣ MAYA DEREN, ΤΗ ΓΕΝΙΑ ΤΟΥ WOODSTOCK, ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΥΔΡΟΧΟΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΝΤΙΡΡΗΣΙΕΣ ΚΟΙΝΩΝ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΩΝ
Τετάρτη 19 Μαρτίου 2008
ΑΠΟ ΠΡΩΙ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΟ ΧΘΕΣ ΒΡΑΔΥ...
Είμαι εδώ, κλεισμένος στην αίθουσα Banquet του Μεγάρου Μουσικής για την τελική πρόβα της αυριανής συναυλίας. Η Μαρία Φαραντούρη και ο Ζαχαρίας Καρούνης σε τραγούδια πολιτικής ποίησης. Από το δωμάτιο των μόνιτορς, επιβλέπουμε με τον Βασίλη Νικολαΐδη το οπτικό υλικό που ξενυχτήσαμε κυριολεκτικά, μέρες τώρα, να το μαζέψουμε. Πλάνα από την Αγέλαστο Πέτρα που θα συνοδεύσουν τον Εφιάλτη της Περσεφόνης, το σχέδιο του Πικάσο για τον Μπελογιάννη, ένα φανταστικό πορτραίτο του Ανδρέα Κάλβου διά χειρός Γεωργίου Σεφέρη. Επί σκηνής, η ορχήστρα. Η Εύα Κοταμανίδου στα δεξιά προβάρει τα κείμενα του Ομήρου, του Καβάφη, του Λαπαθιώτη και του Σουρή. Στα αριστερά, ο Γιώργος Παπαδάκης διευθύνει τον Καρούνη με την Ιρίνα Βαλεντίνοβα στο πιάνο. Σαν Εβραιόπουλο μοιάζει ο Καρούνης! μου λέει ο Νικολαΐδης. Δίπλα στην Αγαθή Δημητρούκα που επιμελείται το πρόγραμμα παίρνω μια γερή δόση πνευματικότητας, λίγο Νίκο Γκάτσο που δεν υπάρχει πια ανάμεσα μας. Η Φαραντούρη με ρωτάει όλο αγάπη για τη Λένα. Δε μπόρεσα να' ρθω...Πως ήταν η γλυκιά μου; Δε μπορώ να εξηγήσω κι εγώ τίποτα. Μόνο όποιος ήταν εκεί χθες βράδυ δύναται να συλλάβει την πραγμάτωση της ιεροτελεστίας! Είμαι εδώ στην αίθουσα Banquet του Μεγάρου Μουσικής, μα το μυαλό μου ειν' ακόμη εκεί: στη Λένα Πλάτωνος, στα Ημερολόγια της, στην ασήκωτη αγάπη του κόσμου και σ' αυτό το μου δίνετε κουράγιο που δε θα το ξεχάσω ποτέ στη ζωή μου!
Μπορει οι γεφυρες της ψυχης να σωριαστηκαν, αλλα αλλες αρχισαν να χτιζονται.Με της τεχνης τα θεραπευτικα υλικα.
ΑπάντησηΔιαγραφή(για τα αλλα με τρωει η γλωσσα μου, η μαλλον ο αντιχειρας αλλα λεω να μην αμαυρωσω το τιμιο τουτο μπλογκιον;)
τι χάσαμε δηλαδή εχτές, προσπαθώ να τα ψηλαφήσω από διαβάσματα σε μπλγκς σαν το δικό σου..ίσως να γραφες κάτι παραπάνω για όσους δεν μπορέσαμε..πήρα το σιντι, το ακούω ;)
ΑπάντησηΔιαγραφήΕσύ που ξέρεις τόσα πολλά για την ελληνική μουσική μπορείς να γράψεις κάτι για την καριέρα του Γιάννη Παλαμίδα??
ggl...
ΑπάντησηΔιαγραφήτι εννοείται, αγαπητέ; τόσο χρόνο είχατε να μας τα εξηγήσετε χθες!
celsius33...
αν επιστρέψω σπίτι και δεν πάω κατ' ευθείαν στη Βουμβάκη στο Κύτταρο, θα αναρτήσω το post- ανταπόκριση από χθες βράδυ! Καλή ιδέα μού' δωσες, ένα post αφιερωμένο στον Γιάννη Παλαμίδα!
Για τα του Μεγα-ρου λεω βρε χαζο(ρουφα,ρουφα πνευματικοτητα;)
ΑπάντησηΔιαγραφήggl...
ΑπάντησηΔιαγραφήγαμάτο αναρχικό σύνθημα έξω από το Μέγαρο:"να' το το μπουρδέλο που παίζει βιολοντσέλο"!!! Η πνευματικότητα δεν έχει να κάνει με τον χώρο, όσο με τους ανθρώπους, με τους οποίους βρίσκομαι τη στιγμή αυτή! Νομίζω φάνηκε αυτό απ' το post!
Ωρες-ωρες νιωθω ωσαν τη Λιζα Πετροβασιλη εδω μεσα;-)))
ΑπάντησηΔιαγραφήggl...
ΑπάντησηΔιαγραφήούτε την ξέρω την κυρία!
Προσεχε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔε θελω ου!
Τσα-τσα-τσα;-)
Πραγματικά συγκλονίστηκα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστούμε που μας μεταφέρεις στη χθεσινή βραδιά, την χάσαμε αλλά μέσα απο το blog σου μας αγγίζει λίγο η γενική μαγική αύρα.. που θα επικρατούσε! Να είσαι καλά!
Κύριε Μπόσκο,με αναγκάσατε να γράψω κανονικό κείμενο στο blog μου...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑς είναι..μόνο για μιά φορά.
ο trashman με ξεδίψασε, :). Τη βουμβάκη πάλι τη χάσαμε, τα τρένα βλέπεις απεργούν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ trashman σου έδωσε να πιείς κι εγώ όπου να' ναι θα σου δώσω να...φας! Hold on!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπόσκο...
ΑπάντησηΔιαγραφήαυτό ήταν σαφώς ...το teaser trailer!..Πού είναι το πόπ-κόρν;
Το blog-buster ξεκινά... :)
trashman...
ΑπάντησηΔιαγραφήμπα, εγώ φίλε, τα μισώ τα blockbuster! Μια ζωή ήμουν του...σοσιαλιστικού ρεαλισμού!Να, μπες δες το post, μόλις το σέρβιρα ζεστό- ζεστό!