Ηλιόλουστη και ταυτόχρονα σκοτεινιασμένη...
Άδεια, σα να μην την πάτησε ποτέ ανθρώπου πόδι...
Κατά μήκος της, ως και τα αυτοκίνητα λιγόστεψαν...
Πού να βρίσκομαι κι εγώ εκεί, χαμένος στο ανύπαρκτο πλήθος...
Στον ήλιο που χάνεται απροειδοποίητα και πνίγει την πόλη στην μουντάδα...
Στα παλαιοπωλεία που σήμερα δεν πούλησαν τίποτα, αργοπεθαίνοντας κι αυτά...
Έϊ Μπόσκο,τί ώρα θα είσαι αύριο στο σταθμό να περάσω; Θα περπατήσω και την Ερ(η)μού σου να διαπιστώσω αυτά που έγραψες στο καταπληκτικό σου ...εεμ....οδοιπορικό;;
ΑπάντησηΔιαγραφήtrashman...
ΑπάντησηΔιαγραφήπέρνα κατά τις 8.30, θα' χω συνέντευξη με τα Μακρινά Ξαδέρφια! Χτυπάς κουδούνι κι ανεβαίνεις στο 2ο όροφο!
Όμορφες! Χαραχτηριστικές πολύ. Με ταξίδεψαν άμεσα. Μια θλίψη που βγάζει η μουντάδα... και τα γνωστά σκουπίδια που με μετέφεραν κανονικά. Τόσο ασυνήθιστες εικόνες για εδώ... τοσο οικείες σε μένα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά!
Υπέροχες εικόνες...
ΑπάντησηΔιαγραφή