Δευτέρα 24 Μαΐου 2010

έν' άνθος ολομόναχο

Βαθύτερο απ' την αγάπη και την ταραχή
πού φέρνει μεσ' στο στήθος η επιθυμία
ζει στο θαλάσσιο βράχο έν' άνθος ολομόναχο.
Ποιά φωνή το κυρίεψε και μοιάζει σαν να δείχνει
την άγνωστη γαλήνη με μικρά χρώματα...
Είναι βγαλμένο στους κινδύνους της χαράς
αμέριμνο σαν ιδέα.
* καλή εβδομάδα ανήμερα του Αγίου Πνεύματος Νικολάου Καρούζου

στις

6 σχόλια:

  1. Χρήστος Α. Μιχαήλ24 Μαΐου 2010 στις 5:24 μ.μ.

    Κάποια σημεία της Αθήνας έχουν τη μυρωδιά του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. BOSKO24 Μαΐου 2010 στις 5:26 μ.μ.

    Χρήστος Μιχαήλ...
    από τα ωραιότερα σχόλια που γράφτηκαν σε post αυτού του blog!
    ευχαριστώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ανώνυμος25 Μαΐου 2010 στις 12:12 μ.μ.

    Αχ αυτός ο Καρούζος..!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. BOSKO25 Μαΐου 2010 στις 3:14 μ.μ.

    Ανώνυμος...
    αγαπημένος και καταλυτικός!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ανώνυμος25 Μαΐου 2010 στις 5:55 μ.μ.

    κι αν χιονίζει και αν βρέχει το αγριολούλουδο αντέχει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. BOSKO25 Μαΐου 2010 στις 6:57 μ.μ.

    Ανώνυμος...
    εμ...ναι...Καρούζος, Καζαντζίδης, άνθος ολομόναχο, αγριολούλουδο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή