για-το-λάθος-άξιον-εστί-της-καθημερινής-της-κυριακής

Επηρεασμένος από τη χθεσινή προβολή του Κύτταρου, παρέα με τον Δημήτρη Πουλικάκο και τη Θέκλα Τσελεπή, ξενύχτισα με Τα παιδία παίζει, την έκδοση των Θείου Νώντα-Σταύρου Λογαρίδη πού 'χε δώσει η Ελευθεροτυπία. Ξύπνησα πριν από λίγη ώρα, έφτιαξα μια γενναία κούπα καφέ κι είπα Δε βάζω ν' ακούσω Το Άξιον Εστί του Θεοδωράκη με τον Μπιθικώτση που έδωσε η τελευταία κυριακάτικη Καθημερινή και που έχω κάνα δυο χρόνια να τ' ακούσω; Έπεισα, λοιπόν, τον εαυτό μου κι αφού άφησα μπροστά στο παράθυρο κροκέτες για τις γάτες νά 'ρθουν κι αυτές ν' ακούσουν all time classic ελληνική μουσική, ξεκίνησα την ακρόαση. Μέρος Α΄: Η Γένεσις! Οργανικό! Κάτι δεν μου κολλάει, η πρωτότυπη βερσιόν δεν είχε παλαμάκια, βρε παιδί μου. Ούτε η φωνή του ψάλτη μού φαίνεται για του Δημήτριεφ! Κάποιο λάθος θα κάνω εγώ μάλλον! Στην Πορεία προς το μέτωπο, όμως, σιγουρεύομαι: δεν είναι ο Μάνος Κατράκης που διαβάζει! Ακολουθεί το Ένα το χελιδόνι, όχι φυσικά με τη φωνή του Γρηγόρη Μπιθικώτση, αλλά μ' αυτήν του Γιώργου Νταλάρα! Διότι, πολύ απλά, η έκδοση που πρόσφερε η Καθημερινή της Κυριακής, παρ' όλο που είχε στο εξώφυλλο το έργο του Γιάννη Τσαρούχη, δεν ήταν η αυθεντική του 1964, αλλά η δεύτερη του 1988, με τον Νταλάρα και την Αθηναϊκή Συμφωνική Ορχήστρα ζωντανά από το Ηρώδειο! Ποιος να ευθύνεται γι' αυτήν την πατάτα; Η ΜΙΝΟΣ ΕΜΙ που πούλησε τον κατάλογο της στην Καθημερινή και έδωσε άλλ' αντ' άλλων; Κι αν έγινε έτσι, κανείς δεν σκέφτηκε από την πιο σοβαρή και έγκριτη εφημερίδα να βάλει ν' ακούσει λίγο, να ξαναθυμηθεί έστω, τον δίσκο που θ' αγοράσει το καταναλωτικό αναγνωστικό κοινό; Λάθη γίνονται με τις προσφορές των εντύπων και των εφημερίδων, όπως είχε συμβεί με τη χαλασμένη παρτίδα του dvd του Θίασου του Θόδωρου Αγγελόπουλου. Τότε, Τα Νέα είχαν επανορθώσει, ξαναδίνοντας την ίδια ταινία την επόμενη εβδομάδα. Με το λάθος Άξιον Εστί τι θα γίνει τώρα; Θα μας δώσουν το σωστό, το πρώτο με τον Μπιθικώτση; Κι αυτό με τον Νταλάρα; Θα μας μείνει αμανάτι; Ή θα δώσουν την έκδοση του Νταλάρα και μέσα θά 'χει τη βερσιόν του Μπιθικώτση; Τρέχα-γύρευε...Μια εξήγηση πάντως οφείλουν να δώσουν οι υπεύθυνοι της πιο σοβαρής, ξαναλέω, και έγκριτης εφημερίδας.