Το Μουσείο Άγγελου & Λητώς Κατακουζηνού στη λεωφόρο Αμαλίας, στο Σύνταγμα, είναι ένας χώρος που μάλλον λίγοι γνωρίζουν, ασχέτως αν κάποτε αποτέλεσε ένα από τα σημαντικότερα φιλολογικά σαλόνια της Αθήνας. Για την ακρίβεια, ποιος να φανταστεί μέσα στον σημερινό θόρυβο του Συντάγματος πως στον πέμπτο όροφο μιας πολυκατοικίας του 1950 περνούσαν τα απογεύματα τους ο Μόραλης, ο Τσαρούχης, ο Εμπειρίκος, ο Σεφέρης, ο Χατζιδάκις και πολλοί άλλοι μαζί βέβαια με το ζεύγος των φιλότεχνων ιδιοκτητών! Σ' αυτόν τον χώρο έγινε χθες το μεσημέρι η παρουσίαση του cd Cavafy - Shades of Love, δώδεκα ποιήματα του Αλεξανδρινού μελοποιημένα από τον συνθέτη - γιατρό Αθανάσιο Σίμογλου για τη φωνή της Σόνιας Θεοδωρίδου. 
Την εκδήλωση παρουσίασε ο κριτικός - ιστορικός μουσικής Γιώργος Μονεμβασίτης με ομιλητές τον ίδιο, τον ποιητή - συγγραφέα Κωνσταντίνο Μπούρα και τον ποιητή - εκδότη Γιώργο Χρονά. Παρόντες και όλοι οι συντελεστές: ο συνθέτης Σίμογλου, η Σόνια Θεοδωρίδου, ο Θεόδωρος Ορφανίδης που διηύθυνε την κλασική Orchestra Mobile, ο βαρύτονος Κώστας Ραφαηλίδης και ο πιανίστας Μάρκος Κώτσιας. Όσο για την αίθουσα, ήταν ασφυκτικά γεμάτη, κάτι που φανερώνει πως το τμήμα δημοσίων σχέσεων της νεοσύστατης ανεξάρτητης δισκογραφικής The Human Voice, αν μη τι άλλο, έκανε άψογα τη δουλειά του!
Την εκδήλωση παρουσίασε ο κριτικός - ιστορικός μουσικής Γιώργος Μονεμβασίτης με ομιλητές τον ίδιο, τον ποιητή - συγγραφέα Κωνσταντίνο Μπούρα και τον ποιητή - εκδότη Γιώργο Χρονά. Παρόντες και όλοι οι συντελεστές: ο συνθέτης Σίμογλου, η Σόνια Θεοδωρίδου, ο Θεόδωρος Ορφανίδης που διηύθυνε την κλασική Orchestra Mobile, ο βαρύτονος Κώστας Ραφαηλίδης και ο πιανίστας Μάρκος Κώτσιας. Όσο για την αίθουσα, ήταν ασφυκτικά γεμάτη, κάτι που φανερώνει πως το τμήμα δημοσίων σχέσεων της νεοσύστατης ανεξάρτητης δισκογραφικής The Human Voice, αν μη τι άλλο, έκανε άψογα τη δουλειά του!
Μεγάλη η συγκίνηση όταν ο Μονεμβασίτης μας πληροφόρησε πως στη συγκεκριμένη αίθουσα με το υπάρχον πιάνο, ο Μάνος Χατζιδάκις παρουσίασε για πρώτη φορά μπροστά σε κοινό - προφανώς, στην παρέα του - ολόκληρο τον κύκλο Ο Μεγάλος Ερωτικός εν έτει 1972! Στη συνέχεια, ο Μονεμβασίτης έκανε μια αναδρομή σε όλους τους μεγάλους Έλληνες συνθέτες που μελοποίησαν Καβάφη, από τον Θεοδωράκη και τον Χατζιδάκι μέχρι τον Μικρούτσικο, τον Παπαδημητρίου, αλλά και τον Χρήστο Νικολόπουλο. Τη στιγμή, βέβαια, που αναφέρθηκαν ο Νικολόπουλος ή και ο Θεοδωράκης, οι οποίοι έχουν κάνει μόνο από ένα τραγούδι έκαστος σε ποίηση Καβάφη, απορώ γιατί έμειναν εκτός - τόσο από την ομιλία του, όσο και από το ένθετο της έκδοσης - ο Νίκος Μαμαγκάκης και η Λένα Πλάτωνος, που έχουν καταθέσει ολόκληρους κύκλους με μελοποιημένα καβαφικά ποιήματα.
Ο Κωνσταντίνος Μπούρας μίλησε για τον ποιητή Καβάφη και για τον συνθέτη Σίμογλου με έναν τρόπο που με έκανε να σκεφτώ τι καλά που θα ήταν αν όλοι οι άνθρωποι χειρίζονταν έτσι την ελληνική γλώσσα! Δεν αναφέρομαι σε λογοτεχνίζοντα ύφη και τέτοια πράγματα, αλλά σε ένα ήθος που ανάβλυζε κυριολεκτικά μαζί με τον λόγο του. Ο δε Γιώργος Χρονάς δεν παρέλειψε ακόμη μια φορά να φανερώσει τις...pop καταβολές του (γι' αυτό και τον "πάω" περισσότερο, το ομολογώ)! Δηλαδή, αναφέρθηκε αφενός στη Τζάκι Ωνάση που ζήτησε να ταφεί με την Ιθάκη του Καβάφη και αφετέρου στον Mick Jagger, ο οποίος συνόδευσε τον Brian Jones στην τελευταία του κατοικία με ένα ποίημα του Shelley! 
Στη δική του ομιλία, εμφανώς συγκινημένος, ο Αθανάσιος Σίμογλου μας πήγε στα φοιτητικά του χρόνια, τότε που ανακάλυψε και λάτρεψε τον Καβάφη, ενώ περιέγραψε με χειρουργική ακρίβεια (γιατρός γαρ), την απαράμιλλη τεχνική της ποίησης και του γραπτού λόγου του. Λίγο πριν ευχαριστήσει έναν-έναν ξεχωριστά τους εμψυχωτές της μουσικής του, μας ενημέρωσε πως το cd αυτό είναι το πρώτο μέρος μιας καβαφικής τριλογίας που σκοπεύει να εκδώσει! 
Σχεδόν πολιτικός ήταν ο λόγος της ερμηνεύτριας Σόνιας Θεοδωρίδου! Ούσα πολιτογραφημένη Βερολινέζα πλέον, στο πλευρό του συζύγου της και αρχιμουσικού Θεόδωρου Ορφανίδη, η Θεοδωρίδου εξήγησε πως η παρουσία όλων μας εκεί ουσιαστικά ισοδυναμούσε με την πιο ηχηρή απάντηση στα απανωτά ραπίσματα και το πρόσφατο ανθελληνικό μένος των Ευρωπαίων. Είμαστε φτωχοί και θα φτωχύνουμε κι άλλο - είπε η Θεοδωρίδου -, μπορεί να μας τα πάρουν όλα, αυτό όμως που δε θα μπορέσουν ποτέ να μας πάρουν είναι ο πολιτισμός! Και φυσικά καταχειροκροτήθηκε! 
Η δισκοπαρουσίαση τερματίστηκε με τον Μάρκο Κώτσια να κάθεται στο πιάνο - ξαναλέω, το πιάνο, στο οποίο ο Χατζιδάκις πρωτοπαρουσίασε τον Μεγάλο Ερωτικό μια φορά κι ένα καιρό - συνοδεύοντας τη Σόνια Θεοδωρίδου σε τρία τραγούδια των Αθ. Σίμογλου - Κ.Π. Καβάφη. Χάρμα ώτων! Μόνο ο βαρύτονος Κώστας Ραφαηλίδης δεν τραγούδησε, εξηγώντας πως είχε έρθει απροετοίμαστος.
Ακούω το cd την ώρα αυτή που γράφω το post κι έχω να παρατηρήσω, σαν ένα πρώτο και ενδεχομένως επιπόλαιο σχόλιο, πως ο Σίμογλου, πέραν των κλασικών ενορχηστρώσεων, την ερμηνεία της σοπράνο Θεοδωρίδου και το γενικότερο λόγιο ύφος, στην πραγματικότητα έφτιαξε δώδεκα εντέχνως δομημένα και πολύ μελωδικά τραγούδια με μιαν αξιοζήλευτη χρήση της σύμβασης κουπλέ-ρεφρέν, παρ' ότι μελοποίησε τον κατ' εξοχήν δύσκολο, αν και πολυμελοποιημένο, Έλληνα ποιητή! Μου αρέσει πολύ η δουλειά του Σίμογλου σε συνδυασμό με τη συγκλονιστική ερμηνεία της Θεοδωρίδου και σίγουρα θα με συνοδεύσει σε πιο αυστηρές ιδιωτικές ακροάσεις! Εσείς φροντίστε να προμηθευτείτε το cd Cavafy - Shades of Love, μέρος από τα έσοδα του οποίου θα πάνε στη συντήρηση του Μουσείου Άγγελου & Λητώς Κατακουζηνού. Μπορείτε ακόμη και να επισκεφθείτε το εν λόγω διαμέρισμα στο κέντρο της Αθήνας (Λεωφ. Αμαλίας 4, 5ος όροφος, τηλ. 210 - 3221040). Σας βεβαιώνω, τα...vibes εκεί μέσα είναι απίστευτα!
8 σχόλια:
Κρίμα που δε γνωρίζαμε για την εκδήλωση. Το διαμέρισμα έχει τρομερή ενέργεια κι είναι ένας ολόκληρος κόσμος. Με φόντο τη Βουλή, ωραία φωτογραφία!
ΧΡΙΣΤΙΝΑ...
όντως, και μένα μου άρεσε που "κάηκαν" τα πρόσωπα και φάνηκε η Βουλή στο φόντο.
πραγματικά κρίμα που δεν ήρθες!
άλλη αίσθηση, ένας ολόκληρος κόσμος, όπως λες κι εσύ, που έκοψε στα δύο την καθημερινότητα:-))
Τέλεια :) Λυπάμαι που δεν παρευρέθηκα... Λίγο άσχετο με το ποστ, αλλά respect στο Γιώργο Χρονά για την παρουσίαση του βιβλίου του Σάββατο, στο Εντευκτήριο της Θεσσαλονίκης.
Αγαπητέ κ. Μποσκοΐτη χαίρετε
Αναζητώντας στοιχεία για τον Καβάφη στο διαδίκτυο, μια φίλη, καθοδηγήθηκε το πρωί στο ιστολόγιό σας και διάβασε το κείμενό σας με τις αναφορές – και – σε μένα. Με ειδοποίησε αμέσως, επισκέφτηκα και εγώ το ιστολόγιό σας, την ύπαρξη του οποίου, ομολογώ, αγνοούσα. Αναζήτησα σε αυτό και άλλες αναφορές σε μένα και διαβάζοντας το κείμενο για τα δέκα χρόνια απουσίας της Φλέρυς Νταντωνάκη, αντιλήφθηκα ποίος είναι ο υπεύθυνος του ιστοτόπου και κειμενογράφος του. Διαπίστωσα ότι στο κείμενό σας για την παρουσίαση της δισκογραφικής έκδοσης του μελοποιημένου από τον Χρήστο Λεοντή «Πρωινού άστρου» του Γιάννη Ρίτσου με χαρακτηρίζετε «Πάπα της δημοσιογραφίας του έντεχνου», γεγονός το οποίο μου προκάλεσε μια κάποια αμηχανία. Υπερβολικό θεωρώ το χαρακτηρισμό, σας ευχαριστώ βεβαίως για αυτόν, ωστόσο δεν τον υιοθετώ. Ο Πάπας έχει το ... αλάθητο, ενώ εγώ έχω κάνει πολλά λάθη στη ζωή μου, και θα κάνω ακόμη πολλά, ελπίζω, όσο ζω και εργάζομαι – άλλωστε με κατηγορείτε και εσείς, όπως φαίνεται πιο κάτω. Μόνον αυτός που δεν κάνει τίποτα, δεν κάνει λάθη. Εγώ, απλώς, προσπαθώ ότι κάνω, να το κάνω όσο το δυνατόν καλύτερα. Και όταν κάνω λάθος και μου επισημανθεί, παραδέχομαι το λάθος μου, ευχαριστώ για την επισήμανση και ζητώ συγγνώμη. Αφορμή για το σχόλιό μου, όμως, δεν ήταν αυτό, αλλά το σχόλιό σας για την πρόσφατη παρουσίαση της δισκογραφικής έκδοσης με μελοποιημένα από τον Αθανάσιο Σίμογλου, ποιήματα του Καβάφη. Στην αναφορά σας σε μένα, απορείτε και με ... επιπλήττετε, επειδή δεν ανέφερα – και ούτε στο σημείωμά μου, το οποίο συνοδεύει την έκδοση – «τον Νίκο Μαμαγκάκη, τον Νίκο Ξυδάκη και τη Λένα Πλάτωνος, που έχουν καταθέσει ολόκληρους κύκλους με μελοποιημένα καβαφικά ποιήματα», ανάμεσα στα ονόματα συνθετών-τραγουδοποιών οι οποίοι έχουν ασχοληθεί επισταμένα με τη μελοποίηση ποιημάτων του Αλεξανδρινού, ενώ ανέφερα άλλους, όπως ο Χατζιδάκις, ο Θεοδωράκης και ο Νικολόπουλος, οι οποίο έχουν πλάσει από ένα και μόνο τραγούδι σε ποίηση Καβάφη.
(συνέχεια στο επόμενο σχόλιο)
(συνέχεια από το προηγούμενο σχόλιο)
Όσον αφορά τα όσα είπα στην εκδήλωση, μάλλον δεν τα προσέξατε. Δεν έκανα καμία «αναδρομή σε όλους τους μεγάλους Έλληνες συνθέτες που μελοποίησαν Καβάφη». Ούτε τον Μικρούτσικο, ούτε τον Παπαδημητρίου, ούτε καν τον Θόδωρο Αντωνίου που ήταν παρών, ανέφερα. Τον Χατζιδάκι και τον Θεοδωράκη ανέφερα ως ένδειξη του «ατραγούδητου» του Καβάφη, όπως θα έλεγε ο πρώτος. Τον δε Νικολόπουλο ανέφερα μόνο και μόνο στη φράση «από τον αμιγώς λόγιο Δημήτρη Μητρόπουλο, έως τον αμιγώς λαϊκό Χρήστο Νικολόπουλο» για να επισημάνω – χωρίς άλλες λεπτομέρειες – το ευρύτατο φάσμα των μουσικών δημιουργών που ασχολήθηκαν με τον Καβάφη.
Θα σκεφτείτε, πολύ σωστά, ότι αυτά είναι «έπεα πτερόεντα» ενώ τα άλλα είναι τα σημαντικά, γιατί «scripta manent», επομένως έχει σημασία το τι έχει γραφτεί. Πέραν του γεγονότος ότι η εκδήλωση μαγνητοσκοπήθηκε και τα λόγια μας ηχογραφήθηκαν, οπότε δεν υπάρχουν «έπεα πτερόεντα», θα προσέξατε, φαντάζομαι, ότι στο ένθετο της έκδοσης υπάρχει όνομα μεταφράστριας.
Σας διαβεβαιώ λοιπόν ότι το κείμενό μου παρατίθεται σε αγγλική μετάφραση, η οποία έχει και παραλήψεις και λάθη. Δείτε μόνο πως αποδίδεται η ιδιότητα με την οποία υπογράφω το κείμενο: «Κριτικός και ιστορικός μουσικής» δηλώνω, “Critic – Music Historian” αναφέρομαι. Μπορώ να σας στείλω το πρωτότυπο ελληνικό κείμενό μου, αν επιθυμείτε, να διαπιστώσετε τις ελλείψεις της μετάφρασης – σημαντικότερη θεωρώ την αναφορά μου στον Σάββα Κασσώτη, ο οποίος, γιατρός και αυτός, έχει μελοποιήσει 24 ποιήματα του Καβάφη! Θα διαπιστώσετε εκεί ότι αναφέρω ακριβώς ότι «Εξ όσων πάντως ασχολήθηκαν επισταμένα, αναφέρουμε, ενδεικτικά, τον Θάνο Μικρούτσικο (γενν. 1947) ...». Αυτό το «ενδεικτικά» το οποίο δεν μεταφράστηκε μου δίνει το δικαίωμα να αναφέρω κάποιους συνθέτες, χωρίς να είναι αξιόμεμπτη η μη αναφορά κάποιων άλλων, όπως φερ’ ειπείν ο Νίκος Μαμαγκάκης, ο Νίκος Ξυδάκης, η Λένα Πλάτωνος, αλλά και άλλοι οι οποίοι δεν μνημονεύονται στο κείμενό μου. Με την ευκαιρία επιτρέψτε μου να επισημάνω ότι ο φίλτατος Νίκος Ξυδάκης δεν “έχει καταθέσει ολόκληρο κύκλο με μελοποιημένα καβαφικά ποιήματα” όπως επί λέξει αναφέρετε. Ένα και μόνο τραγούδι σε ποίηση Καβάφη, το “Σαμ ελ Νεσίμ” έχει συνθέσει για το έργο του “Rue Lepsius” – ήμουν και εγώ στην παράσταση στο «Σχολείον».
Επιτρέψτε μου, επίσης, να διευκρινίσω ότι ο κ Σίμογλου δεν μελοποίησε τα ποιήματα του Καβάφη για τη φωνή της Σόνιας Θεοδωρίδου, όπως αναφέρετε. Όταν γνώρισε τη φωνή της, πριν δυο χρόνια, όπως και ο ίδιος ανέφερε, τα είχε ήδη μελοποιήσει όλα, αρχής γενομένης με την «Ιθάκη», το 1983. Ο δε πιανίστας ο οποίος συνόδευσε την κ. Θεοδωρίδου στην ερμηνεία τριών από τα τραγούδια που δισκογραφήθηκαν, ονομάζεται Μάρκος Κώτσιας και όχι Κωτσιάς, όπως εσείς αναγράφετε – εγώ, πάντως, σωστά εκφώνησα το όνομά του.
Αυτά, για την αποκατάσταση της αλήθειας και ζητώ συγγνώμη για τη μακρηγορία, η οποία ήταν, θαρρώ, αναγκαία .
Γιώργος Β. Μονεμβασίτης
Πολιτικός Μηχανικός ΕΜΠ
Κριτικός και ιστορικός μουσικής
(συνέχεια από το προηγούμενο σχόλιο)
Όσον αφορά τα όσα είπα στην εκδήλωση, μάλλον δεν τα προσέξατε. Δεν έκανα καμία «αναδρομή σε όλους τους μεγάλους Έλληνες συνθέτες που μελοποίησαν Καβάφη». Ούτε τον Μικρούτσικο, ούτε τον Παπαδημητρίου, ούτε καν τον Θόδωρο Αντωνίου που ήταν παρών, ανέφερα. Τον Χατζιδάκι και τον Θεοδωράκη ανέφερα ως ένδειξη του «ατραγούδητου» του Καβάφη, όπως θα έλεγε ο πρώτος. Τον δε Νικολόπουλο ανέφερα μόνο και μόνο στη φράση «από τον αμιγώς λόγιο Δημήτρη Μητρόπουλο, έως τον αμιγώς λαϊκό Χρήστο Νικολόπουλο» για να επισημάνω – χωρίς άλλες λεπτομέρειες – το ευρύτατο φάσμα των μουσικών δημιουργών που ασχολήθηκαν με τον Καβάφη.
Θα σκεφτείτε, πολύ σωστά, ότι αυτά είναι «έπεα πτερόεντα» ενώ τα άλλα είναι τα σημαντικά, γιατί «scripta manent», επομένως έχει σημασία το τι έχει γραφτεί. Πέραν του γεγονότος ότι η εκδήλωση μαγνητοσκοπήθηκε και τα λόγια μας ηχογραφήθηκαν, οπότε δεν υπάρχουν «έπεα πτερόεντα», θα προσέξατε, φαντάζομαι, ότι στο ένθετο της έκδοσης υπάρχει όνομα μεταφράστριας.
Σας διαβεβαιώ λοιπόν ότι το κείμενό μου παρατίθεται σε αγγλική μετάφραση, η οποία έχει και παραλήψεις και λάθη. Δείτε μόνο πως αποδίδεται η ιδιότητα με την οποία υπογράφω το κείμενο: «Κριτικός και ιστορικός μουσικής» δηλώνω, “Critic – Music Historian” αναφέρομαι. Μπορώ να σας στείλω το πρωτότυπο ελληνικό κείμενό μου, αν επιθυμείτε, να διαπιστώσετε τις ελλείψεις της μετάφρασης – σημαντικότερη θεωρώ την αναφορά μου στον Σάββα Κασσώτη, ο οποίος, γιατρός και αυτός, έχει μελοποιήσει 24 ποιήματα του Καβάφη! Θα διαπιστώσετε εκεί ότι αναφέρω ακριβώς ότι «Εξ όσων πάντως ασχολήθηκαν επισταμένα, αναφέρουμε, ενδεικτικά, τον Θάνο Μικρούτσικο (γενν. 1947) ...». Αυτό το «ενδεικτικά» το οποίο δεν μεταφράστηκε μου δίνει το δικαίωμα να αναφέρω κάποιους συνθέτες, χωρίς να είναι αξιόμεμπτη η μη αναφορά κάποιων άλλων, όπως φερ’ ειπείν ο Νίκος Μαμαγκάκης, ο Νίκος Ξυδάκης, η Λένα Πλάτωνος, αλλά και άλλοι οι οποίοι δεν μνημονεύονται στο κείμενό μου. Με την ευκαιρία επιτρέψτε μου να επισημάνω ότι ο φίλτατος Νίκος Ξυδάκης δεν “έχει καταθέσει ολόκληρο κύκλο με μελοποιημένα καβαφικά ποιήματα” όπως επί λέξει αναφέρετε. Ένα και μόνο τραγούδι σε ποίηση Καβάφη, το “Σαμ ελ Νεσίμ” έχει συνθέσει για το έργο του “Rue Lepsius” – ήμουν και εγώ στην παράσταση στο «Σχολείον».
Επιτρέψτε μου, επίσης, να διευκρινίσω ότι ο κ Σίμογλου δεν μελοποίησε τα ποιήματα του Καβάφη για τη φωνή της Σόνιας Θεοδωρίδου, όπως αναφέρετε. Όταν γνώρισε τη φωνή της, πριν δυο χρόνια, όπως και ο ίδιος ανέφερε, τα είχε ήδη μελοποιήσει όλα, αρχής γενομένης με την «Ιθάκη», το 1983. Ο δε πιανίστας ο οποίος συνόδευσε την κ. Θεοδωρίδου στην ερμηνεία τριών από τα τραγούδια που δισκογραφήθηκαν, ονομάζεται Μάρκος Κώτσιας και όχι Κωτσιάς, όπως εσείς αναγράφετε – εγώ, πάντως, σωστά εκφώνησα το όνομά του.
Αυτά, για την αποκατάσταση της αλήθειας και ζητώ συγγνώμη για τη μακρηγορία, η οποία ήταν, θαρρώ, αναγκαία .
Γιώργος Β. Μονεμβασίτης
Πολιτικός Μηχανικός ΕΜΠ
Κριτικός και ιστορικός μουσικής
κύριε Μονεμβασίτη,
πραγματικά δε χρειαζόταν τόσο μεγάλο σχόλιο. Σας διαβάζω χρόνια και ως νεότερος έχω μάθει πολλά από εσάς, ειλικρινά. Ακριβώς επειδή είστε πάντα "λεπτολόγος" και ακριβέστατος στα κείμενα σας με όλες τους τις πληροφορίες, γι' αυτό κι εγώ απόρησα δημόσια.
ας απαντήσω τώρα σε ένα-ένα από τα "θέματα".
στον χαρακτηρισμό που σας απέδωσα, εξακολουθώ να δίνω καθαρά τιμητική σημασία προς το πρόσωπο σας και στην τελική πιστεύω να το αναγνωρίζετε. Αφού ψάξατε στο ιστολόγιο μου, ενδεχομένως να είδατε και μιαν ακόμη ανταπόκριση μου από τον Ιανό και τη δισκοπαρουσίαση του Θανάση Μωραΐτη με εσάς μεταξύ των ομιλητών.
σας παρακαλώ, όμως, μη μου λέτε για "έπεα πτερόεντα", μαγνητοσκοπήσεις και ηχογραφήσεις, διότι με κάνετε να νιώθω λίγο...Μάκης Τριανταφυλλόπουλος. Μετέφερα στο blog μου κάποια πράγματα που εγώ συγκράτησα, χωρίς να χρησιμοποιώ κασετοφωνάκια ή σημειώσεις. Ξέρετε, τό 'χω κόψει να πηγαίνω με συμπράγκαλα στις δισκοπαρουσιάσεις, καθ' ότι άνεργος τον τελευταίο ενάμισι χρόνο και πλέον γράφω μόνο για το προσωπικό μου μεράκι στα Άσματα και Μιάσματα. Θέλω να πω μ' αυτό ότι μάλλον (όχι μάλλον, σίγουρα) επηρεάστηκα από το κείμενο σας στο ένθετο και λανθασμένα έγραψα ότι μέρος του εκφωνήσατε-διαβάσατε στην εκδήλωση. Το οποίο μέρος - θα μου επιτρέψετε - εξακολουθώ να θεωρώ "ημιτελές" εν τη απουσία των ονομάτων του Μαμαγκάκη και της Πλάτωνος (έχετε απόλυτο δίκιο για τον Ξυδάκη, η τελευταία εργασία του είναι σε στίχους άλλου, εμπνευσμένους από τον Καβάφη). Συνεχίζω σε επόμενο σχόλιο...
Θα ήμουν αναληθής αν σας έλεγα ότι παρατήρησα σε κάθε λεπτομέρεια το μεταφρασμένο στα αγγλικά κείμενο σας. Βλέπετε, δεν ομιλώ απταίστως την αγγλική, επομένως προτίμησα να μείνω στο ελληνικό κείμενο.
σε ότι αφορά το "ενδεικτικά", εσείς καλά κάνετε και το επισημαίνετε, γεγονός είναι όμως πως η απουσία - ξαναλέω - κάποιων συνθετών στις αναφορές σας, να είστε σίγουρος ότι δεν θα έκανε κλικ μόνο σε μένα. Απλώς εγώ το έγραψα κιόλας.
περί Σίμογλου και το αν δεν έγραψε τελικά τα τραγούδια για τη φωνή της Θεοδωρίδου, καλά τα λέτε και πάλι με τη γνωστή και ολόσωστη τάση σας για ακριβολογία. Κι εδώ όμως πάλι σας λέω πως δε θα μπορούσα να συγκρατήσω με ακρίβεια τα όσα ειπώθηκαν (και δεν ήσασταν ούτε ένας, ούτε δύο ομιλητές στο "πάνελ"). Απλά, θα μπορούσε να μου συγχωρεθεί πως όταν έχουμε έναν δίσκο κάποιου συνθέτη με μία αποκλειστική ερμηνεύτρια συνήθως χρησιμοποιούμε την κλισέ- φράση που χρησιμοποίησα κι εγώ, δηλαδή "τα έγραψε τα τραγούδια για τη φωνή της" κλπ.
δεν μου συχωρείται, όμως, να γράφω κακοτονισμένο το όνομα του εξαίρετου πιανίστα, ο οποίος τυγχάνει και πολύ φίλος του μουσικού, ο οποίος αυτόν τον καιρό συνθέτει τη μουσική στο νέο ντοκιμαντέρ μου.
Ναι, εσείς σωστά το είπατε, κατά πως μου υπενθυμίζετε κιόλας, αλλά εδώ είναι προσωπικό blog, ούτε το δίφωνο είναι, ούτε η Ελευθεροτυπία, γράφω πατώντας το πληκτρολόγιο και ξενυχτισμένος πολλές φορές, οπότε καμιά φορά ξεφεύγει κάνας τόνος.
ειλικρινά χάρηκα τον "διάλογο" και με τιμήσατε με το να "μπείτε" και να σχολιάσετε.
καλωσήλθατε, λοιπόν, στα Άσματα και Μιάσματα!
Δημοσίευση σχολίου