η-ξαφνική-όσο-και-αναμενόμενη-σύλληψη-του-κώστα-γιαννίκου

Επιτέλους είδα κι εγώ το πρόσωπο του κυρίου Κώστα Γιαννίκου, που επί τρία χρόνια όλο έλεγα ότι κάπου θα τον τρακάρω στα γραφεία του Ομίλου του, μα αυτός όλο σε meeting ήτανε και δεν μου έκανε την τιμή. Πάντως, ούτε ντούγκλα, ούτε μουστάκι (που λέει και το λαϊκό λούμπεν άσμα) διαθέτει πλέον ο εν λόγω επιχειρηματίας και τέως μαικήνας της Τέχνης και του Τύπου. Χθες τον τσιμπήσανε και μάλιστα σαν κοινό κακοποιό, ενώ σήμερα το πρόγραμμα έχει εμφάνιση ενώπιον του ανακριτή. Το ποσό που έκλεψε, λέει, από το δημόσιο μέσω φοροδιαφυγής ανέρχεται στο ένα εκατομμύριο διακόσιες χιλιάδες ευρώ! Κοίτα να δεις! Πάλι καλά, αφού εγώ και πολλοί άλλοι νομίσαμε ότι τόσα λεφτά χρωστάει μόνο στην ΑΕΠΙ και στο εργοστάσιο της FABEL...Τι είναι 1.200.000 ευρώ για τον Γιαννίκο; Δυο σπίτια στην Κηφισιά να πουλήσει, καθάρισε! Σίγουρα βέβαια δε θα γίνει έτσι! Θα βαρέσει φαλιμέντο και το ελληνικό δημόσιο το πολύ-πολύ να προχωρήσει σε κατάσχεση των computers, των πολυθρόνων και των υπόλοιπων αντικειμένων του Ομίλου στη Συγγρού. Άσε που ποσώς με νοιάζει εάν τελικά το ελληνικό δημόσιο αρμέξει τον κύριο, όπως το άρμεγε αυτός εδώ και χρόνια με τις πλάτες κάποιων. Δηλαδή, εδώ είδαμε και πάθαμε να του πάρουμε 500 ευρώ, χρωστούμενα απ' τον περασμένο Δεκέμβριο...Στο ALTER μαθαίνω ότι πανηγυρίζουν που συνελήφθη ο υπαίτιος της παρακμής τους. Οι άνθρωποι ξέρουν ότι δε θα πάρουν ποτέ τα δεδουλευμένα τους, αλλά τουλάχιστον χαίρονται με την ενδεχόμενη τιμωρία του κακού της υπόθεσης. Τραγικό! Στο δίφωνο, απ' την άλλη, θα έφαγαν χοντρή ήττα. Από χθες ψάχνω να μιλήσω με κάποιον, μα δε σηκώνουν τα τηλέφωνα. Λυπάμαι για τα παιδιά, όχι περισσότερο όμως από τους υπόλοιπους άνεργους, συμπεριλαμβανομένου και του εαυτού μου, των τελευταίων μηνών στον τόπο αυτό. Η Lyra τι θ' απογίνει; Αυτό, ναι, με ανησυχεί κάπως. Μουσικός με ιστορία, που η εργογραφία του ανήκει στον κατάλογο της Lyra, μου έλεγε πως αμέσως θα βρεθούν, αν δεν έχουν ήδη βρεθεί, οι καινούργιοι αγοραστές-ιδιοκτήτες της. Και ξανά μανά επανεκδόσεις Σαββόπουλου, Αρλέτας και Ρωμανού; Το λέω αυτό, διότι μη νομίσει κανείς πως τον είχε πιάσει ο πόνος και η νοσταλγία ξαφνικά τον Γιαννίκο και ξανάβγαλε στην κυκλοφορία δίσκους παλιούς και ξεχασμένους. Υπήρχε απλά ένα νομικό θέμα, σύμφωνα με το οποίο, εάν ο νέος ιδιοκτήτης μιας δισκογραφικής εταιρείας δεν επανεκδώσει όλο το υλικό της, αυτομάτως χάνει κάθε δικαίωμα απάνω του. Τέλος πάντων, ο μόνος που την πληρώνει για ακόμη μία φορά από τέτοιες ιστορίες είναι ο απλός εργαζόμενος κι άντε να βρει το δίκιο του. Ο Γιαννίκος και ο κάθε Γιαννίκος ζήτημα είναι αν θα μπουν στην ψειρού για λίγο και μετά θα την κάνουν κάπου αλλού, μακρυά, να γευτούν με την ησυχία τους τα αγαθά των κόπων τους! Ο συγκεκριμένος φοροφυγάς, πάντως, αν μπει στην ψειρού, θα καλοπεράσει! Σα να βλέπω έξω απ' το κελλί του τον Σωκράτη Μάλαμα αγκαζέ με τον Γιώργο Μαργαρίτη και τη Μαριώ με τη Νατάσσα Μποφίλιου να του κάνουν καντάδα την Πριγκιπέσσα και το Δεν ξανακάνω φυλακή με τον Καπετανάκη σε ενορχήστρωση Σταύρου Ξαρχάκου και υπό τη διεύθυνση του Μίκη Θεοδωράκη...