ΤΟ BLOG ΠΟΥ ΑΓΑΠΑ ΤΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ΤΟΥ ΜΑΝΟΥ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙ, ΤΗ ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΦΛΕΡΥΣ ΝΤΑΝΤΩΝΑΚΗ, ΤΙΣ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΕΣ ΣΤΕΠΕΣ ΤΗΣ ΛΕΝΑΣ ΠΛΑΤΩΝΟΣ, ΤΗ FATA MORGANA, ΤΟΥΣ ΤΡΟΒΑΔΟΥΡΟΥΣ, ΤΙΣ ΤΑΙΝΙΕΣ ΤΗΣ MAYA DEREN, ΤΗ ΓΕΝΙΑ ΤΟΥ WOODSTOCK, ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΥΔΡΟΧΟΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΝΤΙΡΡΗΣΙΕΣ ΚΟΙΝΩΝ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΩΝ
Τετάρτη 5 Νοεμβρίου 2008
Λίγες ώρες μετά την εκλογή...
...του πρώτου μαύρου Προέδρου στην ιστορία των ΗΠΑ, μπήκα στο Κύτταρο και είδα τον Κώστα Χατζή να προβάρει ένα παλιό τραγούδι του Nat King Cole και αμέσως μετά το δικό του
Τελικώς, ο καθένας μας, φέρνει στα μέτρα του όποια πληροφορία προσλαμβάνει και, συνειρμικά, μπορεί να οδηγηθεί να δώσει σε μια ψυχρή πολιτική είδηση διαφορετική διάσταση. Τόσο διαφορετική, μέχρι που αυτή η είδηση να μπορεί να καταλήξει ακόμα και σε μια απολαυστική ...μουσική αναδρομή. Και δεν εννοώ το σαξόφωνο, του Κλίντον.
Ότι μέσω του Ομπάμα θα φτάναμε στον Χατζή και στον Nat King Cole, είναι μια πολύ ευχάριστη έκπληξη μέσα σε όλη αυτή την αμερικανοπροεδρολογία. (κι ύστερα αναρωτιόμαστε γιατί μας κάθησαν στον σβέρκο)
Παίρνω την σκυτάλη στους συνειρμούς: O καλύτερος Nat King Cole μου, και όχι μόνο: The greatest thing you'll ever learn is just to love and be loved in return... ...και ισχύει για κάθε περίπτωση. Ακόμα και στην πολιτική θα έλεγα αν ήμουν ρομαντική. Αλλά δεν είμαι.
k.σ-μ... αξιοθαύμαστο το σχόλιο σου, ειλικρινά! Ό,τι λέω είναι πέρα για πέρα αληθινό, εφόσον ο Χατζής με τον γιο του θα εμφανιστούν στο Κύτταρο μεσ' στις γιορτές. Μπαίνοντας σήμερα λοιπόν στο μαγαζί, πέτυχα τον μπαμπά Χατζή επί σκηνής να προβάρει το συγκεκριμένο ρεπερτόριο. Έδεσε τρομερά όλο αυτό με τις σκέψεις που έκανα ακριβώς λίγο πριν για την εκλογή του Ομπάμα. Σ' ευχαριστώ για το όμορφο link!
2 σχόλια:
Τελικώς, ο καθένας μας, φέρνει στα μέτρα του όποια πληροφορία προσλαμβάνει και, συνειρμικά, μπορεί να οδηγηθεί να δώσει σε μια ψυχρή πολιτική είδηση διαφορετική διάσταση. Τόσο διαφορετική, μέχρι που αυτή η είδηση να μπορεί να καταλήξει ακόμα και σε μια απολαυστική ...μουσική αναδρομή. Και δεν εννοώ το σαξόφωνο, του Κλίντον.
Ότι μέσω του Ομπάμα θα φτάναμε στον Χατζή και στον Nat King Cole, είναι μια πολύ ευχάριστη έκπληξη μέσα σε όλη αυτή την αμερικανοπροεδρολογία.
(κι ύστερα αναρωτιόμαστε γιατί μας κάθησαν στον σβέρκο)
Παίρνω την σκυτάλη στους συνειρμούς:
O καλύτερος Nat King Cole μου, και όχι μόνο:
The greatest thing you'll ever learn
is just to love and be loved in return...
...και ισχύει για κάθε περίπτωση. Ακόμα και στην πολιτική θα έλεγα αν ήμουν ρομαντική. Αλλά δεν είμαι.
k.σ-μ...
αξιοθαύμαστο το σχόλιο σου, ειλικρινά! Ό,τι λέω είναι πέρα για πέρα αληθινό, εφόσον ο Χατζής με τον γιο του θα εμφανιστούν στο Κύτταρο μεσ' στις γιορτές. Μπαίνοντας σήμερα λοιπόν στο μαγαζί, πέτυχα τον μπαμπά Χατζή επί σκηνής να προβάρει το συγκεκριμένο ρεπερτόριο. Έδεσε τρομερά όλο αυτό με τις σκέψεις που έκανα ακριβώς λίγο πριν για την εκλογή του Ομπάμα.
Σ' ευχαριστώ για το όμορφο link!
Δημοσίευση σχολίου