Τετάρτη 26 Νοεμβρίου 2008

UNREEL ΤΩΝ MK- O: Η ΤΟΛΜΗΡΗ ΟΨΗ ΤΗΣ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ!


MK – O
UNREEL(HITCH – HYKE)
Δυο χρόνια μετά το άλμπουμ Ovation, το δημιουργικό ντουέτο MK – O (Μαρίνα ΚαναβάκηOannes, κατά κόσμον Σωκράτης Παπαχατζής) επιστρέφει με ένα καινούργιο διπλό δίσκο, αποτελούμενο από 23 κομμάτια. Θεωρώ τον τίτλο Unreel ιδιαίτερα κατάλληλο για ένα κανονικό ξετύλιγμα τόσων και τόσων διαφορετικών προοδευτικών μουσικών τάσεων, ενσωματωμένων απόλυτα όμως σε ένα ενιαίο concept! Δεν είναι ανάγκη να εστιάσουμε σε όλα τα είδη που παρελαύνουν από τις συνθέσεις, από την κλασική και τη jazz μέχρι το techno – rock και το new wave: αριστουργηματικά το We A με την ερμηνεία της Μαρίνας και την αίσθηση από κάποιο soundtrack, όπως και το αμέσως επόμενο 4Wheel Animal που φλερτάρει με την electro – pop αρχικά και λίγο παρακάτω με το progressive – rock, αν πρέπει να ξεχωρίσω δύο μόνο στιγμές από συνολικά 103 λεπτά μουσικής!
Και πως ν’ αφήσεις δηλαδή απ’ έξω το μεγαλείο λυρισμού που λέγεται 2nd Intro με το πιάνο και τα έγχορδα ή τον Χείμαρρο, το μοναδικό τραγούδι με ελληνικούς στίχους που λάμπει σαν κατεργασμένο ηλεκτρονικό διαμάντι; Σοφή και η σειρά που δόθηκε στα tracks, εφόσον θυμίζει εναγώνιο…καρδιογράφημα! Τίποτα δεν είναι αναμενόμενο, εκεί που οι τόνοι πέφτουν σε ένα κομμάτι, έρχεται το αμέσως ακόλουθο να σαρώσει κυριολεκτικά όλες τις αισθήσεις του ακροατή! Η έκδοση είναι εξαιρετικά καλόγουστη (το artwork επιμελήθηκε η ίδια η Μαρίνα Καναβάκη) και αν η συγκεκριμένη δισκογραφική εργασία τύχαινε διεθνούς διανομής, ενδεχομένως να καμαρώναμε όλοι στο μέλλον για το δρόμο που θα ανοιγόταν στους δύο αυτούς χαρισματικούς Έλληνες δημιουργούς. Επί της παρούσης, όσοι θεωρείτε ότι η μουσική δεν είναι απλά μία υπόκρουση, αποκτήστε οπωσδήποτε το Unreel των MK – O!

6 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

ΓΕΙΑΣΟΥ ΑΝΤΟΥΑΝ ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ
ΣΙ ΝΤΙ

BOSKO είπε...

ανώνυμος...
κι εγώ το' χω λιώσει, εξ ου και το post! Σύντομα οι δύο δημιουργοί στο Κανάλι 1 του Πειραιά!

Ανώνυμος είπε...

ο παναγιώτης ειμαι!ξεχασα να βαλω ονομα-χαιρετισμους απο την εφη

Ανώνυμος είπε...

Τον πηρα κι εγω το δισκο, αφου ειδα την κριτικη σας στο Διφωνο. Νομιζω οτι πασχει απο ελλειψη προσανατολισμου, δηλαδη πολλα υφη, οπως λετε, ανακατεμενα αυτονομα. Το Ovation μου ειχε αρεσει περισσοτερο. Παντως, αξιζει και μονο που διαφερει απο οτιδηποτε αλλο, ταχα μου προγκρεσιβ, που
κυκλοφορει.

φιλικα
Γιωργος Μωραϊτης

BOSKO είπε...

παναγιώτης...
καλώς τους! Ήμουν σίγουρος ότι σε σας ειδικά θα άρεσε αυτός ο δίσκος, όπως και το Ovation! Αναζητήστε και το παλιότερο Inverted A του Oannes, πολύ λυρικό project!
Περιμένω να βρεθούμε!

BOSKO είπε...

ανώνυμος...
κύριε Μωραΐτη, δεν σας καταλαβαίνω τι εννοείτε έλλειψη προσανατολισμού. Αν ήταν, ας πούμε, μόνο rock ή μόνο jazz ή μόνο electronica- ξέρω γω- θα ήσασταν ικανοποιημένος; Τα παιδιά αυτά έχουν ευρεία παιδεία, μουσική και όχι μόνο, τοποθετώντας την στην τέχνη τους. Συμφωνώ με το ό,τι είναι αυθεντική progressive εργασία!