ΣΤΟ ΝΤΙΒΑΝΙ ΤΟΥ ΔΙΣΚΑΝΑΛΥΤΗ ΜΕ ΤΗ ΛΕΝΑ ΠΛΑΤΩΝΟΣ & ΤΟΝ BOSKO: ΤΑΝΙΑ ΤΣΑΝΑΚΛΙΔΟΥ- "ΠΡΟΣΩΠΟΓΡΑΦΙΑ"

Οι τροχιές της Λένας Πλάτωνος και της Τάνιας Τσανακλίδου διασταυρώθηκαν πρώτη φορά το 1972 στη μπουάτ Λήδρα, όταν η πρώτη έπαιζε πιάνο και η δεύτερη τραγουδούσε στην ορχήστρα του Γιάννη Μαρκόπουλου. Σήμερα, 37 χρόνια μετά, η Προσωπογραφία της Τσανακλίδου βρίσκεται στο Ντιβάνι του Δισκαναλυτή της Λένας & του bosko με τα ολοκαίνουργια τραγούδια της σε μουσική των Λαυρέντη Μαχαιρίτσα, Γιάννη Χριστοδουλόπουλου, Θοδωρή Οικονόμου, Θέμη Καραμουρατίδη, Αντώνη Ανδρέου και Δημήτρη Μπαρμπαγάλα, στίχους των Ελεάνας Βραχάλη, Γιάννη Μαύρου, Γεράσιμου Ευαγγελάτου, Άκη Δήμου και Σταύρου Σταύρου, καθώς και ένα ρεμίξ του Μιχάλη Δέλτα. Το πόρισμα της παρούσας δισκανάλυσης έχει να κάνει με μία γυναίκα – μοναχική φύσει και θέσει και έναν συμπαθέστατο δίσκο στο πλαίσιο πάντα μιας συμβατικής τραγουδοποιίας.

ΠΑΝΤΑ
Η ηρωίδα έχει μια πολύ αρνητική εμπειρία για τον έρωτα και μάλλον αναλώνεται στα ¾ του στιχουργήματος περιγράφοντας τη. Στο υπόλοιπο ¼ μας φανερώνει το καινούργιο πρόσωπο στη ζωή της, έτοιμο να τη δεχτεί όπως είναι, μονίμως με τα χέρια του ανοιχτά. Πρόκειται για μια ενδιαφέρουσα μπαλάντα σε ημιζεϊμπέκικο ρυθμό, όπου το ζεϊμπέκικο υποβόσκει, έτοιμο να υποδαυλίσει και να γκρεμιστεί παράλληλα από το παίξιμο του πιάνου. Μια πολύ λεπτή ισορροπία που με σοφία διατηρείται από την ενορχήστρωση του Τάκη Φαραζή. Η ερμηνεία της Τσανακλίδου χάνει σ’ αυτό το αίσθημα της υγρασίας, ερχόμενη σε ρήξη κάπως με το παίξιμο του Φαραζή.
ΝΥΧΤΩΝΕΙ
Οι στίχοι του Άκη Δήμου αναφέρονται σαφώς σ’ έναν έρωτα μαζοχιστικό (Ματώνει/ αυτός ο έρωτας που όλο δυναμώνει/ και δε μ’ αφήνει από σένα να σωθώ). Πρόκειται για ένα πολύ έξυπνο, ευαίσθητο και πρωτότυπο στιχούργημα. Το πρώτο μέρος του τραγουδιού είναι απλά συμπαθητικό σε αντίθεση με το μεσαίο μέρος, που εξελίσσεται σε ένα ενδιαφέρον ηλεκτρικό ζεϊμπέκικο με ενορχηστρωτική μαεστρία. Η ερμηνεία της Τσανακλίδου σε όλο το τραγούδι είναι φανερά επηρρεασμένη από την παλαιότερη συνεργασία της με τον Μιχάλη Δέλτα και το ύφος της είναι ύφος διαμαρτυρίας, ενώ θα την περιμέναμε περισσότερο ερωτική εντός των συγκεκριμένων στίχων.

ΜΟΝΗ ΜΟΥ
Οι στίχοι της Ελεάνας Βραχάλη μιλούν για μοναξιά, ατολμία στη ζωή, αλλά και την ελπίδα για κάτι καλύτερο, την ίδια την ομορφιά. Η μουσική του Γιάννη Χριστοδουλόπουλου κινείται σ’ ένα παθιασμένο μινόρε χασάπικο με ευέλικτη μελωδική γραμμή και πολύ φροντισμένη ενορχήστρωση. Πολύ καλή και η ερμηνεία της Τσανακλίδου.
ΕΓΩ ΓΙΑ ΔΥΟ
Η ηρωίδα παραλογίζεται από τη μοναξιά της και πλέον ζει με εικονικό ανύπαρκτο σύντροφο. Μουσικά, πρόκειται για ένα ερωτολάγνο (καψούρικο) ζεϊμπέκικο, το οποίο υποτίθεται ότι χορεύει η ηρωίδα για τον Κανένα. Υπερβολικός ο τρόπος ένταξης του μπουζουκιού, που φαίνεται ότι στοχεύει σε κάτι σουξεδιάρικο. Καλός παίκτης ο Καραντίνης, υπερβολικός όμως ο τρόπος που χρησιμοποιήθηκε μεσ’ στο κομμάτι. Αρχίζοντας το τραγούδι, προτού φορτιστεί, η Τσανακλίδου είναι έως και συγκλονιστική. Στο τέλος όμως η ένταση της γίνεται εξίσου υπερβολική.
ΑΥΤΟ ΕΙΜΑΙ
Ένα φανταχτερό τραγούδι σε στυλ εμβατήριου με εντυπωσιακούς ηλεκτρονικούς ήχους, οι οποίοι οδηγούν (;) την Τσανακλίδου στη στερεότυπη ερμηνευτική υπερβολή της. Εν αντιθέσει με τους στίχους του Γεράσιμου Ευαγγελάτου που μπορεί να μην χαρακτηρίζονται από πρωτοτυπία, διατυπώνουν όμως τις θέσεις της ηρωίδας για το ότι δεν πρόκειται ποτέ ν’ αλλάξει και να τη δεχτούν οι άλλοι όπως είναι.

ΝΥΧΤΑ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ
Εδώ είναι αρκετά πρωτότυποι οι στίχοι του Ευαγγελάτου, παρ’ ότι αναλώνονται στη γνώριμη μυθολογία αλκοόλ=χορός. Η ηρωίδα τον παροτρύνει να χορέψει σε μια προσπάθεια να απαλύνει το θυμό του, δηλαδή το μαύρο σύννεφο στη σχέση τους. Έξυπνος ο διαχωρισμός απαίτησης – θέλησης, προσταγής – επιθυμίας. Μουσικά, πρόκειται για το πιο σύνθετο και επίσης πιο πρωτότυπο μέχρι τώρα τραγούδι. Πολύ όμορφα ενορχηστρωμένο με το ακορντεόν του Παναγιώτη Τσεβά να αναδεικνύει το κομμάτι, αλλά και κάποια στοιχεία γκαράζ που προκύπτουν από τις ηλεκτρικές κιθάρες και τη δομή της κλασικής ροκ μπάντας. Ερμηνευτικά η Τσανακλίδου δίνει τον καλύτερο εαυτό της. Τη βοηθάει το τραγούδι, μουσικά και στιχουργικά, κι αυτή αντιστοίχως βοηθάει το ίδιο το τραγούδι.

INTRO
Πολύ ωραία ανάσα για όλο το δίσκο ο καλοπαιγμένος αυτοσχεδιασμός στο τρομπόνι από τον Αντώνη Ανδρέου.
ΠΡΟΒΟΛΕΑΣ
Και πάλι το στιχούργημα της μοναξιάς, εδώ από τον Άκη Δήμου, με ποιητική διάθεση χωρίς ιδιαίτερο ειρμό. Ας πούμε ότι η ηρωίδα βρίσκεται στο Ντιβάνι του Δισκαναλυτή και έχει αφεθεί στους συνειρμούς της (φέρτε κι άλλα σκοτάδια/ να χορέψουν για μένα, Σκοτεινό μου φεγγάρι/ ποια χαρά μου’ χουν πάρει κλπ.) Είναι σχεδόν αξιοθαύμαστο το πώς ο Θοδωρής Οικονόμου πιάστηκε από τους στίχους και έφτιαξε ένα τραγούδι με παραληρητική ηχητική δομή, με το τρομπόνι του Αντώνη Ανδρέου και το ακορντεόν του Τσεβά σε πρώτο επίπεδο, καθώς και τη χρήση ροκ μπάντας. Προς το τέλος, βέβαια, το κομμάτι παραδίνεται σε μια ενορχηστρωτική σαλάτα. Ερμηνευτικά, η Τσανακλίδου κερδίζει, αφού αξιοποιεί τις υποκριτικές ικανότητες της στην υπηρεσία του τραγουδιού.
ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ
Κλασική ροκιά α λα Λαυρέντης Μαχαιρίτσας με τους κάπως αντιφατικούς στίχους του Γιάννη Μαύρου, εφόσον αρχίζουν μεν με την άποψη περί αρχής και τέλους κάθε πράγματος, τελειώνουν δε με την αγάπη της ηρωίδας να διαφοροποιείται απ’ όλο αυτό, να μην έχει δηλαδή τέλος. Ερμηνευτικά, η Τσανακλίδου εδώ θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως ο θηλυκός...Βασίλης Παπακωνσταντίνου κι αυτό δεν αποτελεί μομφή σε καμία περίπτωση.

ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ
Καταπληκτικός ο Φαραζής σ’ αυτό το κομμάτι, υπηρετώντας τη σύνθεση του Θοδωρή Οικονόμου. Οι στίχοι του Σταύρου Σταύρου διέπονται από ορισμένες μεταφυσικές ανησυχίες, καθώς η ηρωίδα αναζητά τον Παράδεισο, τον οποίο έχασε με την ενηλικίωση της και φοβάται μη και δεν τον βρει μεταθανάτια. Αυτός ο Παράδεισος είναι και μια όψη του έρωτα. Απροσδόκητο το πως η μικρούλα Ανδρομάχη Μπαρμπαγάλα, ένα παιδί τόσο μικρής ηλικίας, τραγουδάει το δικό της μέρος για αρκετή ώρα, δίνοντας μια χαριτωμένη νοσταλγική νότα στο κομμάτι. Χαμηλότονη και ως εκ τούτου υπέροχη η ερμηνεία της Τσανακλίδου.
ΕΞΟΔΟΣ
Πολύ ποιητικίζουσα και νοσταλγική η έξοδος του cd με φράσεις απ’ όλα τα τραγούδια που ακούσαμε. Το theremin μέσα από τους προγραμματισμούς του Δημήτρη Μπαρμπαγάλα εντείνει τη νοσταλγική διάθεση, σα να λυπεί τον ακροατή για το ηχογράφημα που έφτασε στο τέλος του.
ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ (REMIX BY MIKAEL DELTA)
Ο Μιχάλης Δέλτα έδωσε τη χορευτική βερσιόν του τραγουδιού των Λ. Μαχαιρίτσα/ Γ. Μαύρου με τον ήχο του προσωπικού του ηλεκτρονικού σύμπαντος. Η Τσανακλίδου, απολύτως εντός κλίματος.