ΤΟ BLOG ΠΟΥ ΑΓΑΠΑ ΤΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ΤΟΥ ΜΑΝΟΥ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙ, ΤΗ ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΦΛΕΡΥΣ ΝΤΑΝΤΩΝΑΚΗ, ΤΙΣ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΕΣ ΣΤΕΠΕΣ ΤΗΣ ΛΕΝΑΣ ΠΛΑΤΩΝΟΣ, ΤΗ FATA MORGANA, ΤΟΥΣ ΤΡΟΒΑΔΟΥΡΟΥΣ, ΤΙΣ ΤΑΙΝΙΕΣ ΤΗΣ MAYA DEREN, ΤΗ ΓΕΝΙΑ ΤΟΥ WOODSTOCK, ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΥΔΡΟΧΟΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΝΤΙΡΡΗΣΙΕΣ ΚΟΙΝΩΝ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΩΝ
Με το
φυσικό ήχο του λαούτου και του μπουζουκιού
το
Κέντρο Βιωματικής Μουσικής της Μαρίζας
Κωχ συνεχίζει τις μουσικές βραδιές του
και ανοίγει την ολάνθιστη αυλή
του Εργαστηρίου
της οδού Προπυλαίων κάτω από την Ακρόπολη
την Πέμπτη
31 Μαΐου στις
9.00μ.μ.
Η Μαρίζα
Κωχ
έχει καλεσμένους της το Μιχάλη
Νικόπουλο
στο μπουζούκι και το λαούτο, τη Ζωή
Βεργάκη
στο τραγούδι και όλους εσάς σε μια βραδιά
για να γνωρίσουμε τις δυνατότητες αυτών
των μουσικών οργάνων στην συνοδεία του
τραγουδιού.
Θα υπάρχει
κέρασμα Σαντορινιού κρασιού προσφορά
της Ένωσης Συνεταιρισμών Θηραϊκών
Προϊόντων και λαλάγκια από την Καρδαμύλη
της Μάνης.
Ο τραγουδοποιός Δημήτρης Αρναούτης είναι καλεσμένος της σημερινής εκπομπής μου στον www.clipartradio.gr
Θα ακούσουμε μαζί τραγούδια από τους δύο προσωπικούς δίσκους του, ανέκδοτες διασκευές του σε κομμάτια του Μάνου Χατζιδάκι και της Λένας Πλάτωνος, ενώ, μια και θά'χει φέρει και την κιθάρα του, λέμε να στήσουμε κι ένα μικρό live, εδώ, στο home studio του bosko.
Συνδεθείτε από τις 20.00 έως τις 22.00 το βράδυ στη διαδικτυακή διεύθυνση www.clipartradio.gr
Στα αποψινά Άσματα και Μιάσματα στον www.clipartradio.gr ''φιλοξενούμενοι'' καλλιτέχνες θα είναι οι Jeff Buckley, The Boy, Rene Aubry, Elektronik Meditation, Mylene Farmer, Felizol, Γιάννης Αγγελάκας - Νίκος Βελιώτης, Κ. Βήτα, Filtig, Σόνια Θεοδωρίδου, Gravitysays_I, Andre Gagnon, Χρήστος Αμανατίδης, Δημήτρης Αρναούτης, Antonio Carlos Jobim, Φλέρυ Νταντωνάκη, Bruno Coulais, Evripidis and His Tragedies κ.α. Συντονιστείτε στις 12 ακριβώς τα μεσάνυχτα και για δύο ώρες στον www.clipartradio.gr
Σήμερα το μεσημέρι ο ClipArtRadio διοργανώνει στο Floral των Εξαρχείων μεγάλο bazaar με εξαιρετικά συλλεκτικά κομμάτια, από cd και βιβλία μέχρι accessories και ρούχα, σε τιμές που ξεκινούν από ένα (1) ευρώ! Η πρώτη μέρα του bazaar του ClipArtRadio ήταν χθες, πήγε πολύ καλά και το ίδιο ευελπιστούμε και για τη σημερινή, τη δεύτερη και τελευταία του! Σπεύσατε!
http://www.tovima.gr/society/article/?aid=459167 Στις οκτώ το πρωί στο κέντρο της Αθήνας, μία 90χρονη μητέρα και ο 60χρονος γιος αποφάσισαν να βάλουν τέλος στη ζωή τους κάνοντας βουτιά θανάτου από τον 5ο όροφο του σπιτιού όπου διέμεναν στην συμβολή των οδών Ακομινάτου και Παλαιολόγου στην πλατεία Βάθης.
Αυτό είναι το τελευταίο post του αυτόχειρα μουσικού-στιχουργού. Στάλθηκε χθες, 23.5.2012.
Λέγομαι Αντώνιος Περρής. Εδώ και 20 χρόνια φροντίζω την 90 χρονών Μητἐρα μου(την γεροντοκομώ). Τώρα τα 3- 4 χρόνια έχει πάθει Αλτζχάϊμερ και τελευταία την πιάνουν και κρίσεις σχιζοφρένειας και έχει κι᾽ άλλα προβλήματα υγείας, Και τα γηροκομεία δεν δέχονται τὀσο επιβαρυμένους ασθενείς. Το πρὀβλημα είναι ότι δεν είχα προβλέψει να έχω αρκετό ρευστό στο λογαριασμό μου, διότι έπιασε ξαφνικά η οικονομική κρίση. Παρόλο που έχω αρκετή περιουσία, και τα πουλώ όλα όσο όσο τόσο καιρό, έχω μείνει χωρίς ρευστό(χρήματα) και δέν έχουμε πια να φάμε, κι´η πιστωτική μου κάρτα με 22% επιτόκιο γεμάτη κι´ας δανείζονται με 1%, κι´άλλα έξοδα που τρέχουν. Ζω πια συνέχεια μιά ζωή δράμα.
Τώρα τελευταία δυστυχώς έχω νέα σοβαρότατα δικά μου προβλήματα υγείας. Δεν έχω καμμία λύση μπρος μου. Περιουσία αρκετή αλλά ρευστό καθόλου, οπότε χωρίς φαγητό τι γίνεται ? Μήπως ξέρει κανείς καμμία λύση.
* ευχαριστώ τον Στέργιο Νιζήρη για την ενημέρωση...
Με το
φυσικό ήχο του λαούτου και του μπουζουκιού
το
Κέντρο Βιωματικής Μουσικής της Μαρίζας
Κωχ συνεχίζει τις μουσικές βραδιές του
και ανοίγει την ολάνθιστη αυλή
του Εργαστηρίου
της οδού Προπυλαίων κάτω από την Ακρόπολη
την Παρασκευή
25 Μαΐου στις
9.00μ.μ.
Η Μαρίζα
Κωχ
έχει καλεσμένους της το Μιχάλη
Νικόπουλο
στο μπουζούκι και το λαούτο, τη Ζωή
Βεργάκη
στο τραγούδι και όλους εσάς σε μια βραδιά
με ρακί από τα Σφακιά και κρασί από τη
Σαντορίνη, για να γνωρίσουμε τις
δυνατότητες αυτών των οργάνων στην
συνοδεία του τραγουδιού.
Μια σοκολάτα υγείας με αμύγδαλα για την Αμυγδα-Λένα Πλάτωνος που σήμερα εορτάζει με τη μισή Ελλάδα και τη μητέρα μου μαζί!
Κι ας μας άγχωσε η Βικτώρια με τη μετάφραση ενός πάνελ πολιτικών αναλυτών στο Πρώτο Πρόγραμμα της δορυφορικής ρωσικής TV - μεταξύ άλλων, οι Ρώσοι σχολίασαν πως για μία οποιαδήποτε άλλη χώρα η άνοδος των νεοναζιστικών κομμάτων θα περνούσε έως και απαρατήρητη, για την Ελλάδα όμως, το λίκνο της δημοκρατίας, κάτι τέτοιο είναι εξαιρετικά δυσάρεστο.
Να χαίρεσαι τη γιορτή σου, Λένα, κι εμείς δε μασάμε από κακές ειδήσεις! Άλλωστε έχουμε τόσα ωραία και δημιουργικά πράγματα να κάνουμε εν μέσω κρίσης!
Σε ηλικία 62 ετών έφυγε από τη ζωή και ο Βρετανός Robin Gibb, μέλος των θρυλικών Bee Gees που ίδρυσε στα τέλη του 1960 με τον δίδυμο αδερφό του, Maurice, και τον μεγαλύτερο αδερφό τους, Barry. Οι Bee Gees έδρασαν στην Αυστραλία με το πρώτο ψυχεδελικό pop single τους, το Spicks and specks, να γίνεται μεγάλη επιτυχία και να τους κάνει γνωστούς παγκοσμίως. Αυτή είναι και η περίοδος τους που εγώ προτιμώ περισσότερο, παρ' όλο που μία δεκαετία αργότερα, με κομμάτια σαν το Staylin' alive, πρωταγωνίστησαν στη disco σκηνή και απέκτησαν ένα μαζικότερο κοινό. Το βιμπράτο της φωνής του Robin Gibb σφράγισε τα τραγούδια του συγκροτήματος, που σήμερα διεκδικεί μια περίοπτη θέση στην ιστορία του rock' n' roll. Αιτία θανάτου του ήταν η πολύχρονη μάχη με τον καρκίνο.
Η εποχή τη χρειάζεται τη beat ποίηση, αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Όταν οι Νεοναζί ετοιμάζονται να μπουν στο Κοινοβούλιο, οι συμβατικοί ποιητές παύουν και επελαύνουν θριαμβευτικά κάτι άλλοι ποιητές, τα ''μαύρα πρόβατα'' της καθεστωτικής διανόησης που χάθηκαν μεταξύ Σαν Φρανσίσκο και Ταγγέρης, ξοδεύτηκαν σε κάθε είδους κατάχρηση και επέλεξαν την αμεσότητα ενός ''Ουρλιαχτού'' για να ασκήσουν την επώδυνη τέχνη τους. Ο Άλεν Γκίνζμπεργκ, ο Χάρολντ Νορς, ο Γκρέγκορυ Κόρσο, ο Γουίλλιαμ Μπάροουζ, ο Τσαρλς Μπουκόβσκι και ο Μάικλ Μακ Λιούρ επανέρχονται στο προσκήνιο της εγχώριας ανεξάρτητης δισκογραφίας μέσα από το project του Πάνου και του Χάρη Κατσιμίχα, οι οποίοι όλο ''αντίο'' μας λένε την τελευταία δεκαετία, μα - ευτυχώς για μας - όλο εδώ είναι! Δε μπορώ να χαρακτηρίσω απλά cd ή βιβλίο-cd την ολοκαίνουργια έκδοση τους που κυκλοφορεί από τον Μετρονόμο του Θανάση Συλιβού. Θα την αδικούσα, αφού πρόκειται σίγουρα για ένα ''ευαγγέλιο'' της beat, underground, rock, χίπικης, ή όπως αλλιώς θέλετε να την πείτε, κουλτούρας: ένα ολόκληρο πολυσέλιδο βιβλίο, στις ιλουστρασιόν σελίδες του οποίου συναντάει κανείς όχι μόνο τα μελοποιημένα πονήματα των προαναφερόμενων beatniks ποιητών, αλλά ολόκληρη την ιστορία των κινημάτων αμφισβήτησης των 60s με σπάνιο φωτογραφικό υλικό και παραθέσεις ονομάτων ή γεγονότων σε λήμματα μάλιστα - με άλλα λόγια η ''Beat Poetry'' των Κατσιμιχαίων αποτελεί μία μίνι εγκυκλοπαίδεια του αμερικανικού underground με τις εύλογες παραπομπές στα καθ' ημάς και την επταετία των συνταγματαρχών..
Στο αμιγώς μουσικό μέρος, το cd δηλαδή, μην περιμένετε ν' ακούσετε κλασικές ''κατσιμιχαίικες'' μπαλάντες για κιθάρα και φυσαρμόνικα. Στα έντεκα κομμάτια που το απαρτίζουν, ο Χάρης και ο Πάνος εκμεταλλεύθηκαν τον αντικομφορμισμό των στίχων και έφτιαξαν στην ουσία έντεκα αντίστοιχες ηλεκτρισμένες ατμόσφαιρες, που φλερτάρουν με τη jazz, το rock και τη νωχελική ψυχεδέλεια. Μέσα σ' αυτές τις ατμόσφαιρες επέλεξαν περισσότερο να απαγγείλουν παρά να τραγουδήσουν, ακόμη κι αν η μουσική προσφερόταν για τη δεύτερη δραστηριότητα, όπως λόγου χάριν στη blues μελοποίηση του κλασικού ''Ουρλιαχτού'' του Γκίνζμπεργκ με το εξαιρετικό σόλο του Γιάννη Σπάθα στην ηλεκτρική κιθάρα. Η ''Beat poetry'' των Κατσιμιχαίων ακούγεται με την ίδια προσήλωση που θα άκουγε ένας ψαγμένος ροκάς - αμετανόητος χίπης και το ''Aoxomoxoa'' των Grateful Dead. Συνιστώ δε την ανάγνωση του βιβλίου, το ''χάζεμα'' στις φωτογραφίες και το βύθισμα στη θάλασσα των πληροφοριών του, καθ' όλη τη διάρκεια της ακρόασης! Τις ελληνικές μεταφράσεις των ποιημάτων επωμίστηκαν οι δίδυμοι καλλιτέχνες και η Magdalene T.K. Ιδού ένα μικρό δείγμα από το μελοποιημένο ''Θάνατος στο αυτί του Βαν Γκογκ'' του Γκίνζμπεργκ:Κάτοχοι! Μανιακοί με την ιδιοκτησία τους. Μανιακοί με τον αφανισμό της ατομικότητας. Μηχανή ενός μαζικού ηλεκτρικού ονείρου. Μια Βαβυλώνια πόρνη που γεννάει πολέμους, μουγκρίζοντας πάνω από τα Καπιτώλια και πάνω απ' τις Ακαδημίες...
Τα αποψινά ραδιοφωνικά Άσματα και Μιάσματα τιμούν τις πιο ανορθόδοξες φωνές από την ελληνική και τη διεθνή μουσική σκηνή: Yma Sumac, Demetrio Stratos, Μαρίκα Κλαμπατσέα, Diamanda Galas, Σαβίνα Γιαννάτου, Μαρία Λατσίνου & The Socos Live Project Band, Κώστα Παυλίδη, Άρη Χριστοφέλλη, Armande Altai κ.α. Θα ακουστούν, μεταξύ άλλων, κομμάτια των Michel Legrand, Shigeru Umebayashi, Gustavo Santaolalla, Zbigniew Preisner. Συντονιστείτε στις 12 ακριβώς τα μεσάνυχτα και για δύο ώρες στον www.clipartradio.gr
Στα 64 της έφυγε η Donna Summer, η disco queen των 70s.
Δεν της έφταναν η κλινική κατάθλιψη, τα χάπια και οι απόπειρες αυτοκτονίας, τη θέρισε και ο καρκίνος, με τον οποίο πάλεψε σκληρά για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Είχε ξεκινήσει την καριέρα της στα τέλη της δεκαετίας του 1960, όταν γοητευμένη από την παρουσία της Janis Joplin στα μουσικά πράγματα, αποφάσισε να εγκαταλείψει τις σπουδές της και ν' ασχοληθεί με το τραγούδι. Ύστερα από τη θητεία της στο βραχύβιο ψυχεδελικό συγκρότημα των Crow, η Donna Summer - που τότε λεγόταν ακόμη Donna Gaines - συμμετείχε στο ανέβασμα του χίπικου μιούζικαλ Hair επί γερμανικού εδάφους. Το επίθετο Summer ήταν...εμπνευσμένο απ' αυτό του Αυστριακού ηθοποιού Helmuth Sommer, με τον οποίο παντρεύτηκαν το 1972, απόκτησαν μια κόρη ένα χρόνο αργότερα και χώρισαν λίγο μετά. Ακολούθησαν συνεργασίες με το συγκρότημα Three Dog Night και τον συνθέτη - τραγουδοποιό Giorgio Moroder. Ο τελευταίος υπήρξε άνθρωπος - κλειδί στην καριέρα της αν υποτεθεί πως, μεταξύ άλλων, επιμελήθηκε την παραγωγή του έβδομου διπλού άλμπουμ της (Bad girls, 1979), το οποίο πούλησε παγκοσμίως τέσσερα εκατομμύρια αντίτυπα, περιέχοντας δύο από τις μεγαλύτερες επιτυχίες της, το Hot Stuff και το Bad girls. Έκτοτε, η Donna Summer χρήστηκε Disco Queen, μέχρι και First Lady of Love την είπαν, εκείνη όμως βυθίστηκε στη μανιοκατάθλιψη κι έκανε καθετί για να στραπατσάρει αυτή τη μάλλον φορεμένη εικόνα. Λέγεται πως αν ασχολιόταν εκτενέστερα με το ταλέντο της στη ζωγραφική και απομακρυνόταν εγκαίρως από την αδηφάγο μουσική βιομηχανία, πιθανώς να είχε κερδίσει την ψυχική ισορροπία της. Η τελευταία της δραστηριότητα στο στούντιο ηχογραφήσεων ήταν για ένα τραγούδι με τον ράπερ O'mega Red τον Ιούλιο του 2011. Ήδη είχε αρχίσει να την κατατρώει ο μεταστατικός καρκίνος, από το στήθος στο συκώτι...
Ένα ποίημα της Κατερίνας Γώγου που δημοσιεύθηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1980 στο περιοδικό ''Το Κράξιμο'', το οποίο εξέδιδε ''η εκδιδόμενη τραβεστί Πάολα'', όπως αναγραφόταν στο εξώφυλλο του. Διαβάζοντας το κανείς, συνειδητοποιεί πόσο επίκαιρο είναι, με τις εικόνες φρίκης να ωχριούν μπροστά στη ζώσα πραγματικότητα: μια χώρα διαλυμένη με τους φασίστες να τα λένε με Προέδρους της Δημοκρατίας - μαριονέτες, με ιερόδουλες να διαπομπεύονται, με ανθρώπους να αξιολογούνται βάσει της εθνικής καταγωγής τους, με την τρομοκρατία των ΜΜΕ και το νταηλίκι των Ευρωπαίων νταβατζήδων στο ζενίθ τους, με πολλές χιλιάδες ανέργους, με την εσωστρέφεια, την κατάθλιψη και τη μιζέρια ως μόνιμο μενού στο άπλυτο πιάτο του Νεοέλληνα.
Στο διάολο να πάνε όλοι, γαμώ το μουνί που τους ξεγλίστραγε!
Να μαυρίσει ο ήλιος!
Φέτος ας μην υπάρξει καλοκαίρι!
Ο Λόγος Του Θεού ας είναι ο Λόγος Της Κατερίνας:
Λαδερά στο πλαστικό Ακομινάτου έξω απ' την πόρτα Αύγουστος άσπρες σαν πανί οι πουτάνες 40 υπό σκιάν 4 η ώρα μεσημέρι. Ανοίγουνε τα μπούτια μοναχά τους σαν ψόφια μύδια γέμισ' ο κόσμος χρωματιστά βρακιά Πακιστανούς ντετόλ κουτσές ρουφιάνες κι αδερφές μ' ενέσεις στα βυζιά γεμάτες καρκινώματα. Γέμισ' ο δρόμος ξετιναγμένες σάλπιγκες και πεταμένες μήτρες τουμπάνιασε η κοιλιά απ' άχρηστα σπέρματα - δεν πιάνονται παιδιά εδώ δεν πιάνεται τίποτα από πουθενά η Μαγδαληνή και η Βάνου τη γυρίσανε οι δοσάδες κι ο άγιος της γειτονιάς είναι κολεγιά πρώτα τα παίρνουνε και μετά σας καρφώνουνε. Έτσι είναι. Απλώσατε πουτάνες στο Μεταξουργείο ντάλα μεσημέρι χωρίς δέντρο - πού θα σκαλώσετε χωρίς τοίχο - πού' ρθατε εδώ να ακουμπήσετε Αγανακτισμένοι Πολίτες και θρησκευτικοί παράγοντες τα βρήκανε. Οργανωθήκανε. Αγόρασαν μπιτόνια. Και βενζίνα. Θα σας καταβρέξουν. Θα σας κάψουνε λέει. Σα τυφλοπόντικες λέει. Κλούβες με κωλομπαράδες αστυνομικούς
ματάκηδες ανίκανοι οι Γιατροί των Ηθών μουνόψειρες κάνουν σουλάτσο τη μέρα στο μυαλό σας λευκόρροια στον ύπνο οι τσιλιαδόροι - ποιανού το μέρος παίρνουνε Εδώ καίμε τις μάγισσες. Γαμάμε τις πουτάνες. Η αφίσα του Καραμανλή τα μάτια σας καμιά φωτογραφία κλωστές από κεντήματα περούκες καραφλές μελανιασμένες ρόγες εξώσεις σφίγγουν τα μαλλιά και το λαιμό δένουνε χέρια και πόδια στα κρεβάτια εσάς και εμάς μαζί ο τρόπος κι η ταρίφα αλλάζει ο τόπος και το όνομα αλλάζει Στη Λάρισα 40 βαθμοί εδώ στο σταυρό ο ήλιος
Και, όντως, η χθεσινή βραδιά στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης ήταν εξαιρετική απ' όλες τις απόψεις! Ακούσαμε μία jazz ανάγνωση τραγουδιών της Λένας Πλάτωνος από τον νέο πιανίστα Σπύρο Μάνεση, η δουλειά του οποίου μακάρι να εκδοθεί σύντομα σε cd! Πολύ πρωτότυπη εργασία αν υποτεθεί πως το έργο της Πλάτωνος έχει υποστεί αρκετές ηλεκτρονικές επεξεργασίες μέσα στα χρόνια, για πρώτη φορά όμως ο αρμονικός πλούτος των συνθέσεων της αναλύθηκε και σχεδόν αναδημιουργήθηκε από έναν μουσικό της jazz σκηνής!
Θ' ακούσετε τώρα το ''Σαμποτάζ'' από το...''Σαμποτάζ'' είπε σε μια φάση ο Μάνεσης και το κοινό της αίθουσας ξέσπασε σε γέλια και χειροκροτήματα. Η σοφή Λένα έσκυψε στ' αυτί μου και παρατήρησε: Κοίτα πόσο ανάγκη έχει ο κόσμος να γελάσει, πιάνεται κυριολεκτικά από το παραμικρό...Σε μεγάλα κέφια βρισκόταν χθες η Καραμελένα Πλάτωνος! Μεσ' στ' αμάξι, στον πηγαιμό, προσπαθήσαμε να λύσουμε το...Τσιπριακό, ενώ όταν κάποιος σχολίασε ότι οι πολιτικοί δεν έχουν τσίπα, πέταξε τη φοβερή ατάκα: Δε βαριέσαι, αυτοί δεν έχουν τσίπα, αλλά εμείς έχουμε Τσίπρα!
Η συναυλία ξεκίνησε με τον Μάνεση στο πιάνο να παίζει το Βράδυ και τη Γαλάζια κιθάρα - η άποψη του στο δεύτερο κομμάτι έχει ήδη δισκογραφηθεί στο cd του με τους Trioism. Στο Μόνο εμφανίστηκε η Σαβίνα Γιαννάτου
για να συνεχίσουν οι δυο τους με τη Μιραμπίλλια και το Η πεδιάς και το νεκροταφείον από τον Κύκλο Καρυωτάκη. Το τελευταίο ήταν αυτό που έδωσε αφορμή στη Σαβίνα να αυτοσχεδιάσει φωνητικά, αφού σε όλα τα άλλα κομμάτια, παρ' όλη την...επιμήκυνση τους λόγω των jazz προσεγγίσεων του Μάνεση, εκείνη παρέμεινε πιστή στις δισκογραφημένες ερμηνείες τους.
Όταν η Σαβίνα αποχώρησε πρόσκαιρα από τη σκηνή, ο Μάνεσης συνέχισε μόνος του στο πιάνο με την Καντέντσα της άνοιξης (ίσως η καλύτερη στιγμή του) από το Σπάσιμο των πάγων και τη Ρόζα-Ροζαλία από τη Λιλιπούπολη (τρομάξαμε να το αναγνωρίσουμε με τη Λένα, έτσι όπως το παρουσίασε)!
Ευχαριστώ τη Σαβίνα Γιαννάτου που πάντα ονειρευόμουν να παίξω μαζί της και κυρίως τη Λένα Πλάτωνος για την έμπνευση τόσων χρόνων και τη γενναιοδωρία της είπε συγκινημένος ο Σπύρος Μάνεσης, κλείνοντας το κονσέρτο του,
και η Λένα ακόμη πιο συγκινημένη έσπευσε να συγχαρεί τους φίλους και συνεργάτες της!
Οι τρεις τους υποκλίθηκαν στο κοινό και εισέπραξαν όχι μόνο το πιο ζεστό, αλλά και το πιο παρατεταμένο χειροκρότημα,
γεγονός που οδήγησε στο ανκόρ του κονσέρτου με ακόμη δύο τραγούδια, ελαφρώς πειραγμένα, από τη Λιλιπούπολη.
Εδώ βλέπετε σε πρώτο πλάνο τη Σαβίνα Γιαννάτου να δέχεται τα συγχαρητήρια της Μαρίνας Χατζή από την ΕΡΑ 5 και στο βάθος του κάδρου τον Φοίβο Δεληβοριά να συνομιλεί με τη Λιάνα Μαλανδρενιώτη.
Κι εδώ τη Λένα Πλάτωνος με τον Δώρο Δημοσθένους μεσ' στην καλή χαρά, θα έλεγα, εφόσον σπάνια συναντιούνται οι δυο τους! Σημειωτέον, ο Δώρος πριν από αρκετά χρόνια είχε τραγουδήσει μαζί με τη Σαβίνα σε ένα αφιέρωμα στο έργο της Λένας στο Μέγαρο Μουσικής! Εν κατακλείδι, έκτακτη συναυλία, ακόμη πιο έκτακτα τα φωτισμένα πρόσωπα των αγαπημένων φίλων, αλλά εγώ ακόμη δε μπορώ να καταλάβω γιατί ακυρώθηκε η άλλη μεγάλη συναυλία της Λένας στην Τεχνόπολη με τον Γιάννη Αγγελάκα δίπλα στη Σαβίνα Γιαννάτου και στον Γιάννη Παλαμίδα...Δεν πειράζει, για νά'χουμε μάλλον να περιμένουμε κάτι καλό συναυλιακά τον ερχόμενο Σεπτέμβριο!
Το όνομα του Σπύρου Μάνεση το άκουσα πρώτη φορά πριν από μερικά χρόνια όταν είχα γράψει κριτική στο cd των Trioism, του jazz συγκροτήματος του. Μέσα στο cd αυτό, μεταξύ συνθέσεων του Scriabin και άλλων κλασικών δημιουργών, ''πειραγμένων'' ευφάνταστα από τους Trioism, υπήρχε και μία πολύ πρωτότυπη πιανιστική διασκευή στη Γαλάζια κιθάρα από το Σαμποτάζ της Λένας Πλάτωνος. Αργότερα η ίδια η Λένα μου μίλησε για τον Μάνεση, για τις σπουδές του στην Ολλανδία και συγκεκριμένα για το project που δούλευε από το 2009 πάνω στη μουσική της. Μ' αυτό το project, ο νέος μουσικός όχι μόνο έκανε το master research του στο Conservatorium van Amsterdam, αλλά απέσπασε και εξαιρετικές κριτικές. Διόλου τυχαίο, λοιπόν, που σύντομα θα κυκλοφορήσει στη χώρα μας η πρώτη ολοκληρωμένη κατάθεση - άποψη του σε οχτώ τραγούδια της Λένας Πλάτωνος.
Απόψε θά'ναι μια όμορφη βραδιά στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης. Με τη Λένα και λίγους καλούς φίλους θα παρακολουθήσουμε την πρώτη παρουσίαση επί ελληνικού εδάφους της δουλειάς του Μάνεση! Σε μερικά τραγούδια μάλιστα θα συμπράξει η Σαβίνα Γιαννάτου, η ερμηνεύτρια που ταυτίστηκε με τις πρωτότυπες ηχογραφήσεις και τώρα θα επαναπροσεγγίσει το υλικό υπό το πρίσμα της jazz και των αυτοσχεδιασμών. Δεν το χάνω με τίποτα! Μεγάλη τιμή της Λένας να παραστεί σε μία συναυλία που ονομάζεται Πιανιστικά πορτρέτα της Λένας Πλάτωνος, μεγάλη τιμή και του Σπύρου Μάνεση να παρουσιάσει τη δουλειά του ενώπιον της!
Τα σημερινά ραδιοφωνικά Άσματα και Μιάσματα έχουν την τιμή να φιλοξενούν δύο νέους αξιόλογους καλλιτέχνες. Στις 20.00 ακριβώς θα βρίσκεται στο home studio του bosko ο συνθέτης Γιώργος Καγιαλίκος, του οποίου το ντεμπούτο άλμπουμ, τα ''Εννέα κρυμμένα τραγούδια'', κυκλοφόρησε πρόσφατα με τις ευλογίες του Νίκου Κυπουργού και με τη συμμετοχή της Έλλης Πασπαλά.
Στις 21.00, μία ώρα μετά, επόμενη guest της εκπομπής θα είναι η βιρτουόζος της Κρητικής λύρας, τραγουδοποιός και ερμηνεύτρια Γεωργία Νταγάκη, η οποία έχει ήδη στο ενεργητικό της συνεργασίες με τον Νίκο Ξυδάκη, όπως και συμμετοχή σε άλμπουμ του Eric Burdon! Η συνέντευξη με τη Νταγάκη πραγματοποιείται εν όψει του μεγάλου live της στην Αρχιτεκτονική την ερχόμενη Τετάρτη. Συντονιστείτε απόψε από τις 20.00 έως τις 22.00 το βράδυ στον www.clipartradio.gr
Μιλάω με τον Dionisis Asimiadis, έναν από τους τρεις διαχειριστές του facebook της Κατερίνας Γώγου και συγκινούμαι όταν μου λέει ότι' ναι 16άρης μαθητής λυκείου κι έχει ''φάει κόλλημα'' με τη συχωρεμένη από τα 13 του! Τον ακούω και θυμάμαι τον ανατρεπτικό στίχο του Διονύση Σαββόπουλου ''Είμαι 16άρης, σας γαμώ τα λύκεια'', κυρίως όμως χαίρομαι γιατί υπάρχουν και τέτοια παιδιά σε αντίθεση με κάτι άλλα, αποβλακωμένα, που μπερδεύουν την πολιτική ψήφο με τον ''Άρχοντα των δαχτυλιδιών'' και τον Άρνολντ Σβαρτσενέγκερ...Φωτογραφικά ντοκουμέντα της Κατερίνας Γώγου συνεχίζουν να φτάνουν καθημερινά στα χέρια μου και να εμπλουτίζουν το υλικό του ντοκιμαντέρ που μοντάρεται με γοργούς ρυθμούς. Ευχαριστώ, λοιπόν, τους τρεις νεανίες που έστησαν το facebook της Γώγου και πάνω απ' όλους ευχαριστώ τον φίλο μου Apostolos Poulios, γνωστό ως Rena Fan στα blogs, ο οποίος είχε την καλωσύνη να μου στείλει από κει που βρίσκεται ένα πακτωλό ανέκδοτου υλικού: εν προκειμένω, φωτογραφίες και προγράμματα από επιθεωρήσεις της δεκαετίας του 1950, όταν ξεκινούσε δηλαδή η Κατερίνα Γώγου την περιπέτεια της στον καλλιτεχνικό χώρο! Πάντως, την σπάνια παιδική φωτογραφία της την απέσπασα από το facebook στη μνήμη της!
Ψηφίστε ελεύθερα όποιο μικρό κόμμα θέλετε, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΔΗΜΑΡ, Οικολόγους Πράσινους, ακόμη και ΚΚΕ. Αρκεί να δώσουμε ένα ηχηρό μήνυμα αντίδρασης στο κακό που μας έκαναν, αυτοί και οι τοκογλύφοι τους! Να φωνάξουμε ένα τεράστιο ΟΧΙ στους φασίστες, όχι μόνο τους παράνομους της Χρυσής Αυγής, αλλά και τους αιρετούς του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ! Τέλος, να ανακόψουμε την πορεία ολόκληρης της χώρας προς την ανεργία, την κοινωνική αδικία, τη φτώχεια, το ρατσισμό και κάθε είδους διακρίσεις! Δαγκωτό ΣΥΡΙΖΑ, λοιπόν, και δεν τον συμπεριλαμβάνω, όπως διαπιστώσατε, στα ''μικρά κόμματα'', αφού οι τελευταίες δημοσκοπήσεις κάνουν λόγο για ένα ποσοστό της τάξης του 18%! Καλή ψήφο και Καλή πατρίδα, σύντροφοι!
Επειδή πολιτικές συζητήσεις - αναλύσεις απαγορεύονται από ραδιοφώνου λίγες ώρες πριν ανοίξουν οι κάλπες, ας τις...καμουφλάρουμε μέσω της μουσικής και των τραγουδιών! Στην αποψινή εκπομπή μου στον www.clipartradio.gr μπορείτε ν' ακούσετε δύο ολοκαίνουργια κομμάτια στο πνεύμα των ημερών: Το ένα λέγεται ''Απατεώνες με γραβάτες'' και είναι σε μουσική - στίχους - ερμηνεία του Ηλία Βαμβακούση και το άλλο, ''Το Τέρας'' σε μουσική - στίχους - ερμηνεία αντιστοίχως του Δώρου Δημοσθένους. Φυσικά, εκτός των συγκεκριμένων τραγουδιών, θ' ακούσετε ακόμη από Dead Kennedys και Nirvana μέχρι Nalyssa Green και Amy Winehouse. Συντονιστείτε για δύο ώρες, από τις 8 έως τις 10 το βράδυ, στον www.clipartradio.gr
Επικοινώνησα χθες με τη δημοσιογράφο Σεμίνα Διγενή προκειμένου να μου δώσει την άδεια να χρησιμοποιήσω πλάνα από την κηδεία της Κατερίνας Γώγου, τα οποία ήταν ενταγμένα σε εκείνο το εξαιρετικό Made in Greece - αφιέρωμα στη Γώγου πού'χε κάνει η ίδια το 1993 στον ΑΝΤ-1. Η Σεμίνα όχι μόνο δέχτηκε να μου παραχωρήσει το υλικό της, αλλά είχε και την ευγενή καλωσύνη να με βγάλει στον αέρα στην αποψινή εκπομπή της, στον Real FM (http://mediasoup.gr/node/55076), για να μιλήσουμε για το ντοκιμαντέρ που φτιάχνω αυτόν τον καιρό. Είναι καλή, είναι γλυκιά και την ευχαριστώ πολύ κι εσείς αν θέλετε ν' ακούσετε την κουβέντα μας συντονιστείτε λίγο μετά τις 23.00 το βράδυ στον Real FM στους 97,8 ή στην ιντερνετική διεύθυνση http://www.real.gr/DefaultArthro.aspx?page=radioathens&catID=50.
Αμέσως μετά, στις 24.00 ακριβώς τα μεσάνυχτα, συντονιστείτε στον http://clipartradio.gr/ και στη δική μου εκπομπή. Καλεσμένη στο home studio του bosko θα είναι η ηθοποιός Μάνια Παπαδημητρίου, υποψήφια στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ. Μέχρι και τις 2 τα ξημερώματα θα μιλήσουμε για τέχνη και φυσικά πολιτική, ενώ θα σας παίξουμε και ωραίες μουσικές! Το μενού, λοιπόν, έχει απόψε και Real FM και ClipArtRadio! Καλή ακρόαση!
Το Λουκούμι στο Μοναστηράκι είναι ιδιοκτησίας ή, σωστότερα, συνιδιοκτησίας του αναρχο-ομοφυλόφιλου - όπως του αρέσει να τον αποκαλούν - σκηνοθέτη Νίκου Σούλη, του ανθρώπου που έχει γυρίσει περί τα 2.500 βίντεο-κλιπ στην Ελλάδα από την αρχή της καριέρας του! Πρόκειται για ένα από τα ομορφότερα στέκια της Αθήνας με φτηνές τιμές (το κυριότερο), από την ταράτσα του οποίου μπορεί κανείς να απολαύσει τη θέα της Ακρόπολης! Ακόμη δεν το έχω επισκεφτεί βράδυ, αλλά και ένας μεσημεριανός καφές δεν πέφτει ποτέ άσχημα στο συγκεκριμένο μέρος. Μαθαίνω επίσης πως έχουν προηγηθεί εξαιρετικά πάρτι με τον Μιχάλη Δέλτα σε ρόλο dj, καθώς και live αρκετών νέων καλλιτεχνών!
Στο πλαίσιο ενός ενδεχόμενου live του Δώρου Δημοσθένους στο Λουκούμι, λοιπόν, περάσαμε από κει πριν από λίγες ώρες με τον φίλο ερμηνευτή και τραγουδοποιό. Πέσαμε, όμως, πάνω στις κάμερες της ομάδας του ιντερνετικού protagon κι έτσι, με προτροπή του Σούλη, είπαμε κι εμείς δυο λόγια για το ρόλο των προεκλογικών πολιτικών διαφημίσεων των κομμάτων. Λογικά απ' αύριο το πρωί τα βιντεάκια θα είναι αναρτημένα στην ιστοσελίδα www.protagon.gr!
Κι επειδή Μοναστηράκι χωρίς βινύλιο είναι σαν...λουκούμι δίχως ζάχαρη, την έκανα πάλι τη βόλτα μου στα πέριξ παλαιοπωλεία και ανακάλυψα με μόνο δύο ευρώ αυτόν τον θησαυρό και μάλιστα κοπής του 1957, παρακαλώ!
Original ισπανικά φλαμένκος με τον κορυφαίο Fernando Sirvent στην κιθάρα και τον Manolo Leiva στο τραγούδι! Αριστούργημα που προβλέπεται να λιώσει στο πικάπ, αφού ήδη τό'χω ακούσει τρεις φορές! Για τα πολιτικά, τέλος, ας αρκεστώ να πω ότι παρουσία μας ο Νίκος Σούλης δέχτηκε ένα συγχαρητήριο τηλεφώνημα από την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες σχετικά με το βιντεάκι που τράβηξε από το μπαλκόνι του και έκανε κυριολεκτικά το γύρο του κόσμου! Αναφέρομαι σ' αυτό με τις απίστευτες βιαιοπραγίες ανδρών της ομάδας ΔΙΑΣ πάνω σ' έναν Ασιάτη μετανάστη που είχε την ατυχία να περάσει νύχτα από εκείνο το σημείο...Βρείτε το στο youtube, πιστεύω ότι αξίζει τον κόπο μπας και καταλάβουν μερικοί - μερικοί ότι η Αθήνα δε θα γίνει ποτέ Βαϊμάρη, όσο κι αν το επιθυμούν, εκμεταλλευόμενοι τη φτώχεια και την ανεργία! Δε θα περάσει ο φασισμός - κυκλοφορήστε το, είναι πολύ της μόδας το σύνθημα πάλι!
Φοβόμουν ότι θα γίνουν προβοκάτσιες στην καθιερωμένη διαδήλωση της Πρωτομαγιάς μεταξύ Συριζαίων και Χρυσαυγιτών, κάτι που ευτυχώς δε συνέβη και όλα κύλησαν ομαλά. Δεν ξέρω βέβαια κατά πόσο θεωρείται ομαλή η μη προσέλευση του κόσμου στον φετινό εορτασμό της Πρωτομαγιάς, αλλά κρατάνε δυνάμεις όλοι, φαίνεται, για την εκλογική αναμέτρηση της ερχόμενης Κυριακής. Ανέκαθεν οι εκλογές μου έφερναν γέλιο, όχι φυσικά ως συμβάν - δε γελάνε με ένα τόσο σοβαρό πολιτικό θέμα -, αλλά ως διαδικασία. Είναι μάλλον που μια φορά στο συνοικιακό εκλογικό κέντρο είχαμε αφήσει εποχή ως οικογένεια...κωμικών! Ήταν η πρώτη φορά που ψήφιζα εγώ και η δεύτερη του μεγαλύτερου αδερφού μου, δηλαδή σας πάω είκοσι χρόνια πίσω. Είχα εκτελέσει πρώτος το εκλογικό μου καθήκον, μπροστά μου ήταν η μητέρα μου και πίσω απ' το παραβάν βρισκόταν ήδη ο αδερφός μου. Όμως αργούσε να βγει, οπότε πάει η μάνα μου σιγά-σιγά και χώνεται κι εκείνη μαζί του. Σε λίγα λεπτά, προφανώς άρχισαν να τσακώνονται πάντα μεσ' στο κουβούκλιο!Τι κάνετε, κυρία μου, απαγορεύεται, βγείτε έξω!υπέδειξε έξαλλος στη μάνα μου ένας απ' την εφορευτική επιτροπή...Όταν η μάνα μου του φώναξε από μέσαΗρέμησε, καλέ, μην κάνειςέτσι, γιος μου είναικαι οι υπόλοιποι βλέπαμε ταυτόχρονα το κουβούκλιο να κουνιέται ολόκληρο και δυο ζευγάρια πόδια από κάτω, το γέλιο που ακολούθησε μέσα στην αίθουσα ήταν τουλάχιστον αναμενόμενο! Από τότε μέχρι σήμερα αντιμετωπίζω την εκλογική διαδικασία με μια ελαφρότητα, η οποία ευτυχώς διατηρείται μέχρι να κλείσουν οι κάλπες και να αρχίσουν να καταφτάνουν τα πρώτα αποτελέσματα. Μετά πορώνομαι και άσχημα, μπορώ να πω! Θυμάμαι κι εκείνες τις εκλογές που είχε χάσει το ΠΑΣΟΚ για πρώτη φορά μετά το ΄81, ήμουν πολύ μικρός τότε. Κι ενώ στο απείρου κάλλους Κανάλι 29 από νωρίς θριαμβολογούσαν η Αγάπη - τι να έγινε αυτή που έμοιαζε με γεροντοκόρη; - με τον Ευάγγελο Γιαννόπουλο, μόλις ήρθαν τα πρώτα μαντάτα για ήττα του κόμματος, ο υπεύθυνος προγράμματος είχε τη φαεινή ιδέα να ρίξει πλάνα με έναν φουκαρά καταστενοχωρημένο Κρητικό που καθόταν σ' ένα ψιλό σκαμπό κι έπαιζε με τη λύρα του ριζίτικα μοιρολόγια! Το τι γέλιο είχαμε κάνει, δε λέγεται...Άσ' τους αυτούς, το γυρίσαν στη λύρα, έλεγε ο πατέρας μου, όσο κι αν δε γούσταρε καθόλου που την επόμενη θα γινόταν κυβέρνηση η ΝΔ του Μητσοτάκη. Καλά ήταν τότε, είχαμε τον Παπανδρέου, τον Μητσοτάκη, τον Κύρκο, τον Φλωράκη, τον Καραμανλή senior, τη Μελίνα, σήμερα έχουμε τον Άδωνι, τον Καμμένο, τον Τσίπρα, τον Ψαριανό, τον Μιχαλολιάκο κ.α. Θα μου πεις τότε δεν υπήρχε κι αυτή η άνθιση των ιδιωτικών καναλιών να διαμορφώσει life-style και στην πολιτική. Εγώ μόνο το Κανάλι 29 του Κουρή θυμάμαι και το καφάσι πού'χε φάει στο κεφάλι ο συχωρεμένος ο Μπουγιουκλάκης ο ηθοποιός, πού'χε παίξει και σε ταινία του Αγγελόπουλου, κι αυτό μόνο ως σταθμό-προπαγάνδα του ΠΑΣΟΚ και της τότε πανίσχυρης διακυβέρνησης του. Παρεμπιπτόντως, σκεφτόμουν σήμερα τι αλλαγές θα γίνονταν στη δημόσια ζωή σε περίπτωση που σχημάτιζε κυβέρνηση η Χρυσή Αυγή! Κατ' αρχάς, στ' αρχίδια τους η οικονομία και το ευρώ και τα μνημόνια (όχι φυσικά πως δεν τά'χουν κι οι άλλοι γραμμένα στ' αρχίδια τους όλα αυτά). Την επόμενη κιόλας, η Χρυσή Αυγή θα κήρυττε τον πόλεμο στην Τουρκία και τα Σκόπια! Αλλά τι πόλεμο; Με τα σκουριασμένα G3 από τις στρατιωτικές μονάδες και με ερπύστριες, έτσι, να θυμηθούμε τα παλιά τα μεγαλεία! Εμένα που υπηρέτησα με καρδιολογικό Ι2, νευρολογικό Ι3 και ψυχολογικό Ι4, θα με έριχναν σε κάνα Καιάδα ως άχρηστο για πόλεμο, ενώ θα εκτελούσαν όλους όσοι στη δεκαετία του ΄80, τους σημερινούς πενηντάρηδες δηλαδή, είχαν πάρει τρελόχαρτο! Ο Θεοδωράκης θα απαγορευόταν, το fagazine θα κυκλοφορούσε σαν τον Ριζοσπάστη του παρελθόντος, οι εφημερίδες θα έκλειναν (ναι, λες και έμεινε και καμιά ανοιχτή...), η Επίδαυρος θα δινόταν μόνο σε έργα του τύπου ''Προίκα μου αγαπημένη'' του Δημήτρη Ψαθά, καθώς στο Μέγαρο θα δίνονταν μόνο συναυλίες με συμφωνικά έργα της Μανωλίδου, τις οποίες θα προλόγιζαν ο Ψινάκης με την Δημουλά. Στο δε Ηρώδειο, ο κακός χαμός, άσ' τα να πάνε, θα αποκαλυπτόταν το πραγματικό πρόσωπο όλων των απολίτικων ποπάδων και των σκυλιών της πίστας και δε θα προλάβαιναν να δίνουν συναυλίες η Βανδή με τον Χατζηγιάννη και ο Ρέμος με τη Φουρέιρα! Το περιοδικόΡαδιοτηλεόρασηθα έδινε τονΆγνωστο Πόλεμοσε συλλεκτικά DVD και ο Νίκος Φώσκολος θα γινόταν πρόεδρος του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, στο οποίο θα παίζονταν αποκλειστικά νέες δημιουργίες του Νίκου Μαστοράκη - κι επειδή δε θα' χε χρόνο ο άνθρωπος να πει ''Μοτέρ πάμε'', το πολύ-πολύ να έκαναν transfer σε φιλμ τις εκπομπές του από το STAR, αυτές που κρατούσε κάτι μπαλάκια! Ούτε λόγος βέβαια για Πλάτωνος, Τρύπες, Αγγελάκα, νεανικά indi συγκροτήματα, ροκάδες και ηλεκτρονικούς...Θα χαρακτηρίζονταν όλοι δυσνόητοι και φορείς ξένης υποκουλτούρας και θα εξορίζονταν - η Monika στη Σπιναλόγκα θα συνέθετε την πρώτη Συμφωνία της, ο Αγγελάκας θα την έκανε μόνιμα σε κάνα βουνό της Κρήτης με τον Ψαραντώνη και ο Κ. Βήτα θα καταδικαζόταν σε κατ' οίκον περιορισμό στο Κουκάκι. Μόνο τη Μποφίλιου δε θα την πείραζε κανείς και θα συνεχιζόταν η πομπή των αυτοκινήτων κάθε Σάββατο έξω από κει που τραγουδάει. Τέλος πάντων, σταματώ το παραλήρημα, γιατί τό'χουν κάνει κι άλλοι στο διαδίκτυο και πολύ πιο εμπνευσμένα, και λέω να μην ξανασχοληθώ με το θέμα, τουλάχιστον μέχρι την ερχόμενη Κυριακή, που θα ανοίξουν οι κάλπες. Σ' αυτές ειδικά τις εκλογές δεν πρέπει να υπάρξει κανένα λευκό και καμία αποχή, όσο και αν ισχύει η γνώμη που λέει Καλύτερα αναποφάσιστος, παρά αναποφασίστας!
