ακυρώθηκε-καλλιτεχνική-εκδήλωση-μνήμης-λόγω-φασιστικών-απειλών

Η Ευάννα Βενάρδου, γνωστή δημοσιογράφος του καλλιτεχνικού - κινηματογραφικού ρεπορτάζ και εγγονή του Αλέκου Ξένου, του συνθέτη της Αντίστασης, καταγγέλλει ότι η εκδήλωση στη μνήμη του παππού της, η οποία είχε δρομολογηθεί από τον Δήμο Πεύκης για τις 9 Νοεμβρίου, ακυρώνεται. Αιτία είναι οι φασιστικές απειλές που δέχτηκε η δημοτική αρχή από τους μελανοχιτώνες της Χρυσής Αυγής για να μη γίνει εκδήλωση τιμής σ' έναν σημαντικό καλλιτέχνη της Εθνικής Αντίστασης! Μετά το Corpus Christi και τους κίναιδους, ακολουθούν λοιπόν οι κουμμουνιστές και τα φλώρια οι καλλιτέχνες! Ποιος έχει σειρά; 

Ευχαριστώ τον σκηνοθέτη - ποιητή Λευτέρη Ξανθόπουλο για το παρακάτω κείμενο που μας γνωρίζει τον μουσουργό Αλέκο Ξένο:

Ο Αλέκος Ξένος (1912 - 1995) ανήκει σε μια παλαιότερη εποχή, τότε που οι άνθρωποι είχαν την δύναμη, την αντοχή και την σοφία των μυθικών κενταύρων. Με μουσικά του εφόδια τα πλούσια παραδοσιακά ακούσματα της ιδιαίτερης πατρίδας του Ζακύνθου, έρχεται στην Αθήνα το 1930, σπουδάζει μουσική στο Ωδείο Αθηνών και μέχρι τον θάνατό του γράφει περισσότερα από 120 συμφωνικά έργα, με πιο αντιπροσωπευτικά του τα εξής: Συμφωνία αρ.1 - της Αντίστασης (1945), Ο Διγενής δεν πέθανε (1952), Σπάρτακος (1963), Κύπρος – Ελλάδα μας (1964) και πολλά ακόμα. Στην διάρκεια της γερμανικής κατοχής, μαζί με την γυναίκα του ηθοποιό Άννα, παίρνει μέρος στην Εθνική Αντίσταση, περιοδεύοντας τα χωριά της ελεύθερης Ελλάδας μαζί με τον “Θίασο του βουνού” του Βασίλη Ρώτα, δίδοντας παραστάσεις, οργανώνοντας χορωδίες και γράφοντας τραγούδια που τραγουδήθηκαν από τους αντάρτες του ΕΛΑΣ, με αντιπροσωπευτικότερο το τραγούδι του Άρη ή του Μικρού Χωριού. Το μεγαλύτερο μέρος της συμφωνικής μουσικής του Ξένου, που τον Μάιο του 2012 συμπληρώνονται εκατό χρόνια από τη γέννησή του, παραμένει ανέκδοτο και μόλις τώρα, μια νέα γενιά Ελλήνων μουσουργών και ερευνητών μουσικής, με σύγχρονα επιστημονικά εφόδια ανακαλύπτει τον συνθέτη Αλέκο Ξένο και συστηματικά ανασύρει τον πλούτο, την ευγένεια και την ποιητική της μουσικής του και τα φέρνει επιτέλους στο προσκήνιο.