Το 2014 μπήκε όμορφα με την εκπομπή μουσικής και λογοτεχνίας που αναλάβαμε από κοινού με τον καλό μου φίλο, συνθέτη Νίκο Ξυδάκη, στο Δεύτερο Πρόγραμμα του ertopen. Οι εκπομπές μας ξεκίνησαν τον Νοέμβριο του 2013 και κράτησαν μέχρι τα τέλη Ιανουαρίου του ΄14. Μετά ακολούθησαν τα γνωστά δυσάρεστα γεγονότα διχοτόμησης του αυτοδιαχειριζόμενου Δεύτερου και ο Ξυδάκης αποχώρησε οριστικά από τη συγκεκριμένη ενασχόληση του. Μέχρι σήμερα, όμως, δεν έχει εγκαταλείψει την ιδέα κυκλοφορίας μερικών απ' αυτές τις εκπομπές σε CD!
Στη LIFO οι συνεντεύξεις μου συνεχίστηκαν με αμείωτη ένταση καθ' όλη τη διάρκεια του έτους. Κι έτσι, συνεχίστηκε και η δική μου χαρά να γνωρίζω από κοντά μεγάλους καλλιτέχνες και να δημοσιεύω τις εξομολογήσεις τους με κάθε λεπτομέρεια! Εδώ με την ερμηνεύτρια - συγγραφέα Γιοβάννα, τον περασμένο Φεβρουάριο, με αφορμή τη συναυλία τους με τη Νένα Βενετσάνου στην αίθουσα του ''Παρνασσού''.
Τον Μάρτιο του ΄14 βγήκε στον αέρα το Μετα-Δεύτερο που προέκυψε από τη διχοτόμηση, όπως είπαμε, του ιστορικού Δευτέρου στο ertopen. Μία από τις πρώτες εκπομπές μου στο νέο στούντιο στο Γκάζι, το οποίο σύντομα εγκαταλείψαμε, ήταν αυτή με τα ταλαντούχα παιδιά της Μικρής Άρκτου. Εδώ με τον Απόστολο Κίτσο και τον Αντώνη Παπακωνσταντίνου.
Τον Μάιο έφυγε από τη ζωή ένας γνωστός μου και καλός δημοσιογράφος σε ηλικία 41 ετών. Ο Νίκος Ράλλης, πραγματικά από τις καλύτερες πένες της γενιάς μας. Τον κλάψαμε καθώς τον αποχαιρετούσαμε στο κοιμητήριο του Περιστερίου.
Μεσ'στο Νοέμβριο ανέλαβα να φέρω εις πέρας ένα καινούργιο project για το LIFO.gr που θά'χει το χαρακτήρα διαδικτυακού ντοκιμαντέρ. Λέω θά'χει, καθώς ακόμη δεν έχει αναρτηθεί στον ιστότοπο της LIFO. Βοήθησαν πολύ ο Σπύρος Παπαδουλάκης στα βίντεο και ο Πάρις Ταβιτιάν στις φωτογραφίες. Φυσικά και οι δύο άνθρωποι, καλλιτέχνες, που μας άνοιξαν το αρχείο τους.
Από τις ωραιότερες μαζώξεις φίλων ήταν στη δισκοπαρουσίαση της Μαρίας Φαραντούρη στο Public του Συντάγματος, τον Απρίλιο του ΄14. Η Φαραντούρη γιόρτασε τα 50 χρόνια της στο τραγούδι με την παρουσία συναδέλφων και φίλων της - εδώ εγώ με τη Λένα Αρώνη, τον Τηλέμαχο Χυτήρη, τον Ανδρέα Μαράτο και τη Λιάνα Μαλανδρενιώτη.
Τον Σεπτέμβριο άφησε την τελευταία της πνοή και η λατρεμένη μου Σόφη, η γάτα μου, σε προχωρημένη για τη φύση της ηλικία. Σχεδόν 18 ετών. Την έκλαψα, την έθαψα στον κήπο μου στο Παγκράτι, μα τώρα πού'χει περάσει καιρός ξέρω πως μας άφησε ευτυχισμένη.
Μεσ' στο ΄14 οι μόνες φορές που πήγα στο εξωτερικό ήταν στην Κύπρο. Δύο, για την ακρίβεια. Τη μία για το Φεστιβάλ Αντεργκράουντ Κινηματογράφου της Λευκωσίας (Απρίλιος) και την άλλη για το Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Λεμεσού (Οκτώβριος) ως ανταποκριτής του LIFO.gr Εδώ στον αρχαίο τάφο που βρίσκεται στην οικία των εικαστικών Κύπριων φίλων μου, Μαρίας Παπαχαραλάμπους και Αχιλλέα Κεντώνη.
Τον Οκτώβρη άλλη μία συνέντευξη που πολύ ήθελα να κάνω εδω και χρόνια ήταν με την ερμηνεύτρια των χατζιδακικών ''Πέριξ'', Βούλα Σαββίδη. Το κατάφερα για το LIFO.gr σε ένα πέρασμα της Σαββίδη από την Αθήνα. Εξαιρετική!
Φυσικά η συνέντευξη μου που συζητήθηκε όσο καμία άλλη μεσ' στο ΄14 ήταν αυτή με τον Εθνικό Σταρ Αντρεούλη Ευαγγελόπουλο με αφορμή το αντιφασιστικό προφίλ του. Άξιος και ένας πολύ ευαίσθητος άνθρωπος!
Μεγάλη απώλεια τον Φλεβάρη του ΄14 αυτή της τραγουδίστριας Τζένης Βάνου, νικημένης από τον καρκίνο. Τι κι αν είχε χάσει εδώ και χρόνια την ασύγκριτη φωνή της; Θρύλος! Εδώ, μαζί της, στο Κανάλι 1 του Πειραιά το 2010.
Νοέμβριο κυκλοφόρησε και ο καινούργιος δίσκος της Λένας Πλάτωνος σε ποίηση του Χρονά, ο ΄΄Ιερός Πόνος'' που έζησα από τα ''γεννοφάσκια'' του. Τραγουδιστής ο καλύτερος μου φίλος, ο Παντελής Θεοχαρίδης. Τα βρήκανε άψογα με τη Λένα, αμφότεροι ιδιοσυγκρασιακοί καλλιτέχνες γαρ!
Η καλύτερη και πιο αλησμόνητη εκπομπή μου στο Μετα-Δεύτερο ήταν της Μεγάλης Παρασκευής του ΄14 στο στούντιο στο Γκάζι μια βροχερή νύχτα.Μαραθώνιος κανονικός! Μέχρι τις 3 τα χαράματα φίλοι ηθοποιοί και μουσικοί διάβασαν ποίηση και τραγούδησαν. Κρατάω την απαγγελία της Εύας Κοταμανίδου στον ''Επιτάφιο'' του Ρίτσου και της Γιώτας Γιάννα στα ποιήματα του Τάσου Λειβαδίτη.
Σημαντικό γεγονός και το ότι φιλιώσαμε με τον Νίκο Κούνδουρο ύστερα από 4 ολόκληρα χρόνια. Υπεύθυνος ο φίλος μας, ποιητής - σκηνοθέτης Λευτέρης Ξανθόπουλος, που οργάνωσε το τιμητικό κουνδουρικό αφιέρωμα στη Θεσσαλονίκη, στο Ολύμπιον, τον Οκτώβρη, με μένα μεταξύ των ομιλητών και προβολή του ''αποκηρυγμένου'' ντοκιμαντέρ μου για τον Πάπα του ελληνικού σινεμά.
Κι εδώ πάλι τον Οκτωβρη με τη Γεωργία Ντέτζερ, πρώην καλλιτεχνική διευθύντρια του θεάτρου Ριάλτο στη Λεμεσό. Την αγαπώ πολύ την Κύπρο και γουστάρω που έχω αναπτύξει ισχυρούς δεσμούς μαζί της την τελευταία διετία.
* Τον Ιούλιο ανακοίνωσα ότι θα γυρίσω ταινία τη ''Γυναίκα της Πάτρας'' του Γιώργου Χρονά, σχέδιο που όπως όλα δείχνουν θα εγκαταλείψω, καθώς η κατάσταση με το ΕΚΚ και τις χρηματοδοτήσεις ομοιάζει με αλαλούμ. Και πάλι, πες ότι επιχορηγηθεί το σενάριο, μπορείς να κάνεις ταινία μεγάλου μήκους με 40.000 ευρώ όλα κι όλα; Ή μπορείς να ''ξεχυθείς'' παντού για να βρεις άλλες 80.000 (!) ώστε να σου δώσει το ΕΚΚ τις 40.000 ως συμπαραγωγός; Τρέχα - γύρευε...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου