Στα μέσα της δεκαετίας του 1980, επισκέφτηκε τον Μάνο Χατζιδάκι στο σπίτι του ο διευθυντής αυτοπροσώπως μεγάλης δισκογραφικής εταιρείας. Ήθελε να του μεταφέρει πρόταση συνεργασίας από πασίγνωστο Έλληνα ερωτικό τραγουδιστή που μόλις είχε κυκλοφορήσει τότε έναν απ' τους πιο εμπορικούς δίσκους στην ιστορία του ελληνικού τραγουδιού. Σας ακούω! του είπε ο Χατζιδάκις, καθισμένος απέναντι του. Ο κ. τάδε, του εξήγησε ο εταιρειάρχης, επιθυμεί να κάνετε δύο δίσκους: ο ένας να περιέχει άριες, διασκευασμένες από εσάς, για τη φωνή του και ο άλλος πρωτότυπα τραγούδια σας σε ποίηση Νίκου Γκάτσου! Ποιες είναι οι οικονομικές απαιτήσεις σας, κ. Χατζιδάκι; Αφήστε με να το σκεφτώ απάντησε ο συνθέτης και ξαναπεράστε αύριο! Όπως και έγινε! Την επόμενη, λοιπόν, αντιπρότεινε ο Χατζιδάκις: θέλω 300.000.000 δραχμές για το δίσκο με τις άριες και 500.000.000 δραχμές για το δίσκο με τα καινούργια τραγούδια! Κάγκελο ο εταιρειάρχης...Μα, γιατί τόσο πολλά, κ. Χατζιδάκι; Μπορώ να σας έχω 200.000.000 δραχμές και για τους δυο δίσκους! Και απαντά πάλι ο Χατζιδάκις: Ακούστε, αγαπητέ, αν είναι να ξεφτιλιστώ απέναντι στους δασκάλους μου, το κοστολογώ 300.000.000! Αν είναι, όμως, να ξεφτιλιστώ απέναντι στον ίδιο μου τον εαυτό, το κοστολογώ 500.000.000 δραχμές! Όπως ήταν φυσικό, κανένας από τους δύο δίσκους δεν έγινε και ο πιο ερωτικός Έλληνας τραγουδιστής έμεινε μέχρι σήμερα δίχως Χατζιδάκι στο ρεπερτόριο του...
* Αυτό το...ιστορικό ανέκδοτο μου αφηγήθηκε ο γιος του Μάνου Χατζιδάκι, Γιώργος. Όταν το μετέφερα κι εγώ με τη σειρά μου σε μερικούς καλούς τραγουδιστές και φίλους, το συμπέρασμα ήταν ένα: Να, λοιπόν, γιατί σήμερα ειδικά η παρουσία του Μάνου Χατζιδάκι θα ήταν πιο απαραίτητη από ποτέ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου