ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΥΛΙΚΑΚΟΣ- ΣΤΕΛΙΟΣ ΒΑΜΒΑΚΑΡΗΣ: ΑΝΤΕΡΓΚΡΑΟΥΝΤ (RODEO) ΜΕ ΣΤΡΑΣ (BOOZE)!

Πηγαίνοντας σε ένα live του Δημήτρη Πουλικάκου ξέρεις εκ των προτέρων τι ακριβώς θα δεις και θα ακούσεις! Έναν άνθρωπο 65 ετών (σε λίγες εβδομάδες παρεμπιπτόντως μπαίνει στα 66!) που πάνω του καθρεφτίζεται ολόκληρη η πονεμένη ιστορία του ελληνικού rock!

Ο Θείος Νώντας δεν μασάει με την εντεχνίλα και τους ποιοτικούς εκπροσώπους της! Κάποτε, όταν κανονίζαμε μια συναυλία για το πάρτι της πρεμιέρας του Ζωντανοί στο Κύτταρο- Σκηνές Ροκ, με έπιασε και μου είπε Σε παρακαλώ, μη με μπλέκεις με τους κλαψομούνηδες!

Πριν λίγα χρόνια, είχε πάει να παίξει σε μπαρ των Τρικάλων. Έτυχε να βρίσκεται εκεί γνωστός έντεχνος και πολύ επιτυχημένος τραγουδοποιός, ο οποίος τον έβλεπε να ερμηνεύει το The Letter των Box Tops και είχε πάθει την πλάκα του! Έτσι θέλω να γίνω κι εγώ όταν γεράσω...εξομολογήθηκε στον ιδιοκτήτη του μπαρ!

Ο Πουλικάκος εν τω μεταξύ είχε χάσει το χαρτί με τους στίχους ενός ξένου τραγουδιού και την έπεσε στον μαγαζάτορα για internet, προκειμένου να βρει το κομμάτι και να κατεβάσει τα λόγια του. Δυστυχώς δεν έχουμε internet ήταν η απάντηση που πήρε...

Ο τραγουδοποιός που παρακολουθούσε τη σκηνή, σηκώθηκε από τη θέση του και έδωσε το χέρι του στον Πουλικάκο, λέγοντας του με σεβασμό: Θαυμαστής σας! Μάλλον όμως δεν ήταν η πιο κατάλληλη στιγμή...Ο Μήτσος, αγχωμένος καθώς ήταν με το τραγούδι που σκόπευε να ερμηνεύσει και δεν είχε τους στίχους του, παρέκαμψε γνωριμίες και αβρότητες, αγνόησε τη διασημότητα του νεότερου συναδέρφου του, τον κοίταξε από πάνω ως κάτω και το μόνο που του είπε ήταν: ξέρεις κάνα internet- cafe;

Χθες βράδυ στο Rodeo της οδού Χέιδεν, το πρώτο rock club της Αθήνας που μετράει τέσσερις δεκαετίες νυχτερινής ζωής (και που βρίσκεται εκατό μέτρα από το διαμέρισμα μου!), μπορεί να με κούρασαν στην αρχή οι Απροσάρμοστοι με τον λίγο παλιομοδίτικο ηλεκτρικό ήχο τους, με αποζημίωσαν όμως για άλλη μια φορά ο Πουλικάκος και το φοβερό cult συγκρότημα του Οι Άσσοι του Καράτε Νο 2!

Με τη συνοδεία στα πλήκτρα από τον πράο Δημήτρη Πολύτιμο, του οποίου ο ήχος της φαρφίζας πρωτοέσμιξε με το μπάσο και τη φωνή του Πουλικάκου στα 60s επί των ημερών των M.G.C., ακούσαμε θρυλικά κομμάτια τόσο από το ξένο ρεπερτόριο, όσο και από τη λιγοστή προσωπική εργογραφία του πολυσχιδούς καλλιτέχνη! Δηλαδή, από Frank Zappa και ZZ Top μέχρι Red Hot Chilli Peppers και Rolling Stones- ένα ορμητικό ταξίδι στα all time classics της ψαγμένης rock σκηνής με απαραίτητες ενδιάμεσες στάσεις στα Σκόνη- πέτρες- λάσπη, Στο σούπερ- μάρκετ, Να φύγει αυτός ο χειμώνας και, βέβαια, στο Υπάρχω του Καζαντζίδη στη γνωστή αναρχική βερσιόν του Πουλικάκου!

Ακούσαμε επίσης το Φτάνει πια!, το μουσικό αντίλογο του Μήτσου σε όσα συμβαίνουν τελευταία και μάλλον ένα από τα πιο οργισμένα πολιτικά τραγούδια που άκουσα πρόσφατα από ροκά καλλιτέχνη! Κι ύστερα, μόλις τελείωσε το πρόγραμμα του που έκανε πενηντάρηδες με άσπρα μακριά μαλλιά, αλλά και πολύ φοιτηταριό, να χτυπιούνται μπροστά ακριβώς από τη σκηνή, μας αποχαιρέτησε λέγοντας βαριεστημένα Άντε, με το καλό να μας μπει...

Κι από το Rodeo της ροκάδικης decadence και τον Δημήτρη Πουλικάκο, η σημερινή μισή μέρα κύλισε στο σαφώς πιο trendy Booze με τον άλλο αγαπημένο φίλο, τον Στέλιο Βαμβακάρη!

Στα μέσα του πρώτου μήνα του 2009- να' μαστε καλά- θα βρίσκεται στα δισκοπωλεία ο νέος κύκλος τραγουδιών του με τίτλο Νιρβάνα σε μουσική και στίχους δικούς του, αλλά και με τη στιχουργική συνδρομή της Λίνας Νικολακοπούλου, του Σωτήρη Κακίση και του Πάνου Ηλιόπουλου!


Μια και ο Στέλιος με τίμησε αναθέτοντας μου την επιμέλεια παραγωγής του cd του και εφόσον αυτά ενώνουν το ρεμπέτικο με το blues, το μπουζούκι με τη slide κιθάρα, σκέφτηκα κι εγώ κατά τη φωτογράφηση του για το εξώφυλλο και τα δελτία τύπου να περιέχεται οπωσδήποτε το στοιχείο του βινυλίου! Πολύς Μάρκος, ο πατέρας του και ο πατριάρχης του ρεμπέτικου, πλάι στη Billie Holiday, τον Muddy Waters, τη Roberta Flack και άλλους συγγενείς- εκτός συνόρων- καλλιτέχνες!

Πιστεύω πως το Booze με το καλαίσθητο ντεκόρ του, αλλά και τα εικαστικά εκθέματα στους δύο άνω ορόφους έγινε το ιδανικότερο σκηνικό για τη φωτογράφηση του Στέλιου Βαμβακάρη. Μαλλιά αλογοουρά, πέτσινο μπουφάν Harley, το μπουζούκι στα χέρια και κάπως έτσι ένα in στέκι στο κέντρο της σημερινής πολυπρόσωπης πρωτεύουσας πήρε λίγη γεύση από το...Δέλτα του Μισισιπή!

Ακολούθησε η κυριακάτικη εκπομπή μου στο Κανάλι 1 του Πειραιά, τελευταία για το 2008! Τελευταία, πανηγυρική και εορταστική με τον Στέλιο στο στούντιο και την ερμηνεύτρια Εβελίνα Αγγέλου σε on air κανονική τελετουργία με σούφικα ζεϊμπέκικα, ηλεκτρισμένα blues και φευγάτους στίχους που υμνούσαν τη Νιρβάνα και όλους εκείνους που αγάπησαν αλλήλους...