ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΗ ΜΑΡΩ ΜΑΡΚΕΛΛΟΥ- ΓΝΩΡΙΣΤΕ ΜΙΑ ΝΕΑ ΤΡΑΓΟΥΔΟΠΟΙΟ!

Ήταν η πρώτη συνέντευξη που έδινε στη ζωή της, όπως μου είπε, εμφανώς αγχωμένη. Όχι για τα όσα θα έλεγε, αλλά γι’ αυτά που ενδεχομένως θα άφηνε εκτός, παρασυρμένη απ’ την κουβέντα μας. Μια μικροκαμωμένη 24χρονη κοπέλα με βαμμένα λευκόξανθα τα κοντά μαλλιά της και με ένα μοντέρνο σακίδιο περασμένο χιαστί από το λαιμό της. Τη συνάντησα ένα βροχερό βράδυ στον Πειραιά και μιλήσαμε για πολλά θέματα, τα οποία περισσότερο αφορούν συνομήλικες της ανθρώπους με προβληματισμούς, θέση και άποψη, παρά μουσικόφιλους αναγνώστες ή έστω τους φαν μιας πρωτοεμφανιζόμενης τραγουδοποιού. Η Μάρω Μαρκέλλου ήρθε και θα μείνει στο ελληνικό τραγούδι για να χαρίσει μια λάμψη παιδικότητας σε εποχές που η νεολαία δοκιμάζεται περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη κατηγορία της κοινωνίας που ζούμε. Όλο αυτό δίχως την παραμικρή έκπτωση στο περιεχόμενο των στίχων της και έχοντας αφομοιώσει πολύ καλά τα προοδευτικότερα ακούσματα που κυκλοφορούν αυτή τη στιγμή στη διεθνή δισκογραφία, αλλά και το myspace!
Του Αντώνη Μποσκοΐτη

Πόσο καιρό γράφετε τραγούδια;
Ξεκίνησα λίγο αφότου έμαθα κιθάρα, γύρω στο γυμνάσιο, χωρίς να θυμάμαι πότε ακριβώς. Τα πρώτα κομμάτια που έγραψα, ήταν σαχλά.
Πώς το εννοείτε;
Παιδικά εννοώ. Πολύ αφελείς οι στίχοι κι η μουσική.
Από ποιον, επηρεασμένη;
Βασικά από κανέναν, γι’ αυτό και μου βγήκαν τόσο άθλια και μονότονα!
Τολμάτε να τα χαρακτηρίζετε έτσι;
Ναι, γιατί αργότερα που μελέτησα μουσική, με ενδιέφερε να προσέχω πολύ τους στίχους, τη μελωδία και τα ακόρντα σε ένα τραγούδι. Μοιραία άλλαξε έτσι και ο τρόπος που έγραφα.
Να υποθέσω ότι ο Φοίβος Δεληβοριάς που επιμελήθηκε την παραγωγή σας, ήταν ένας δημιουργός που ανέκαθεν σας άρεσε;
Πάντα! Θυμάμαι κιθαροβραδιές και εκδρομές στο γυμνάσιο, όπου θα παίζαμε οπωσδήποτε την Εκείνη του! Σιγά – σιγά άρχισα ν’ ακούω όλα τα κομμάτια του και πριν το καταλάβω είχα γίνει τρελή φαν του!
Ακολουθήσατε μαζί του την κλασική μέθοδο, να του δώσετε πρώτη εσείς δηλαδή το υλικό σας;
Παραδόξως δεν έγινε έτσι! Ήταν μια ευτυχής σύμπτωση! Το 2005 θέλησα να συμμετάσχω στο φεστιβάλ τραγουδιού Θεσσαλονίκης κι έγραψα ένα τραγούδι με τίτλο Αργεί να ξημερώσει. Το ενορχήστρωσε ο Βασίλης Πιερρακέας, ο οποίος συνεργάζεται με τον Φοίβο και μένει κι αυτός στο Λουτράκι, την πόλη που ζω. Τον ίδιο καιρό βρισκόταν στο στούντιο του Βασίλη ο Φοίβος και δουλεύανε παρέα. Μια και το τραγούδι μου είχε απορριφθεί από το φεστιβάλ, ο Βασίλης που το είχε στον υπολογιστή του, το έβαλε στον Φοίβο να το ακούσει! Του άρεσε πάρα πολύ, γνωριστήκαμε κι όταν ξαναήρθε στο Λουτράκι και βγήκαμε έξω, ακολούθησαν μια φοβερή κιθαροβραδιά με τραγούδια κι η πρόταση του να εμφανιστώ δίπλα του στον Ζυγό!
Μου αρέσει η λέξη κιθαροβραδιά που χρησιμοποιείτε! Πώς ήταν για σας αυτή η πρόταση από το ίνδαλμα σας;
Δεν το πίστευα! Ειδικά μετά την απόρριψη από το φεστιβάλ τραγουδιού, το οποίο ακόμη βλέπω με συμπάθεια – γι’ αυτό και θέλησα να πάρω μέρος – αλλά και με δυσπιστία για το πόσο τηρείται το γράμμα του θεσμού, η πρόταση από τον Φοίβο ήταν κάτι που δυσκολεύθηκα αρχικά να πιστέψω. Του είπα ένα ειλικρινές ευχαριστώ για τη βοήθεια και τη στήριξη, καθώς δε νομίζω χωρίς αυτόν να έκανα δίσκο!
Και φτάνετε μέσα σε ενάμισι χρόνο από τη γνωριμία και τη συνεργασία σας με τον Δεληβοριά στα λάιβ του, να εκδίδετε το πρώτο σας cd. Πως συνέβησαν όλα τόσο γρήγορα;
Δεν έχω ιδέα! Είχα έτοιμο όλο το υλικό από πριν κι αν υπάρχουν μεσ’ στο άλμπουμ δυο – τρία καινούργια τραγούδια, δεν αποτελούν το κυρίως σώμα του. Το άκουσε απλά ο Φοίβος και θέλησε να είναι ο παραγωγός!
Σας τρομάζει ο ανταγωνισμός στο στίβο των τραγουδοποιών που ετοιμάζεστε να βγείτε;
Όχι, είναι πολύ καλό που υπάρχει ανταγωνισμός κι αλίμονο αν δεν υπήρχε!
Βλέπετε μια άνθηση της σκηνής των γυναικών τραγουδοποιών;
Ναι, όλο προς το καλύτερο! Μου αρέσουν πάρα πολύ η Δανάη Παναγιωτοπούλου και η Monika!
Μελετούσατε την Αρλέτα ή την Αφροδίτη Μάνου σα σχολές πια γυναικών τραγουδοποιών μας; Την Μελίνα Τανάγρη, τη Λένα Πλάτωνος;
Ήμουν πολύ άτυχη ως προς αυτό, γιατί δεν είχα την ευκαιρία να τις ανακαλύψω εγκαίρως. Μέσω του Φοίβου ήρθα σ’ επαφή μ’ αυτές τις σημαντικές δημιουργούς ή και από λίγο παλιότερα, όταν άκουγα κάποια τραγούδια κι ήθελα να τα βγάλω με την κιθάρα μου στο σπίτι. Αυτή τη στιγμή μελετάω τη Λένα Πλάτωνος, η μόνη απ’ όλες κι απ’ όλους που είναι αλλού!
Στίχος ή μουσική έχει για σας πρωτεύουσα σημασία;
Για να πω την αλήθεια με ενδιαφέρει πιο πολύ ο στίχος, αλλά με εντυπωσιάζει αυτό που νομίζω πως δε μπορώ να κάνω.
Τι, δηλαδή;
Να ακούς ένα κομμάτι που είναι μόνο μουσική και να περιέχει μέσα του όλους τους στίχους. Οπότε δε μπορώ να ξεχωρίσω στίχο από μουσική, πάνε πακέτο για μένα!
Από πού αντλείτε τη θεματική των στίχων σας;
Βιώματα είναι. Ας πούμε ότι το κομμάτι Ίου Ίου, μπορεί να μην είναι βίωμα, αλλά έτσι το ένιωσα, σαν όνειρο ή σωστότερα σαν εφιάλτη. Πολλά κομμάτια μου έβγαιναν αυθόρμητα και προτού φτιάξω καφέ το πρωί κι ανάψω τσιγάρο, έγραφα τους στίχους τους!
Σας αρέσει αυτή τη στιγμή που σας κάνουν συνέντευξη;
Είναι ενδιαφέρον, σα να γράφεις ημερολόγιο κατά κάποιο τρόπο με θέματα όμως που δε βρίσκεις μόνος σου, αλλά στα βάζει ο άλλος!
Σπουδάζετε νομικά, απ’ όσο γνωρίζω, ενώ τη μουσική την είχατε για χόμπι. Από δω και πέρα όμως;
Ελπίζω να μην αναγκαστώ να γίνω δικηγόρος!
Δεν το έχετε σε εκτίμηση το επάγγελμα;
Καθόλου! Δεν υπήρξε επιλογή μου στις εξετάσεις, πέρασα από την κατεύθυνση που είχα πάρει.

Ας πάμε στο Scrooge Mc Duck. Μια αναδρομή στην παιδική ηλικία με τα αγαπημένα σε όλους μας κόμικς;
Είχαν ξεμείνει στο σπίτι κάποια μίκι μάους που διάβαζα από δέκα ετών και που δεν είχε πετάξει η μαμά μου. Μέσα σ’ όλα αυτά, βρήκα ένα τεύχος κόμικς που περιείχε λίστα με τα προηγούμενα τεύχη. Με έπιασε μια μανία να τα αποκτήσω όλα και τα αναζήτησα επίμονα. Μέχρι σήμερα χαλάω λεφτά κάθε εβδομάδα στα κόμικς και υπάρχει και μπάτζετ!
Πόσο ακριβώς, αν επιτρέπεται;
Είκοσι ευρώ! Μόνο που δε βρίσκονται όλα εύκολα, τα άτιμα!
Ακούγοντας το Θέλω, σκέφτηκα ότι σχολιάζει κοινωνικά σύγχρονα στάτους! Τι λέτε εσείς που το γράψατε;
Είναι σα να τσακώνεται ένα παιδί με τον άλλο εαυτό του, που δε θέλει να μεγαλώσει. Εγώ ας πούμε, είμαι 23 ετών, δείχνω μικρή και παρ’ όλο που δεν το αισθάνομαι, θέλω να φαίνομαι έτσι! Μπαίνω λοιπόν στη φάση ότι είμαι ακόμα μικρή.
Εξορκίζετε δηλαδή την ενηλικίωση;
Βασικά θέλω να εξορκίσω τελείως την εφηβεία. Ήταν η χειρότερη μου!
Δύσκολα εφηβικά χρόνια;
Πολύ ωραία ήταν, απλά δεν τα χάρηκα με τις τόσες υποχρεώσεις. Διάβασμα, φροντιστήρια, κολύμπι, κιθάρα, όλα αυτά. Σταμάταγα το ένα, ξεκίναγα το άλλο, ούτε η Κυριακή δε μου έφτανε να χαλαρώσω. Ενώ στα τέλη του δημοτικού ήταν πολύ καλύτερη η φάση, παιχνίδια κλπ.
Παρ’ όλα αυτά, το στοιχείο του παλιμπαιδισμού που ακούμε στις μουσικές σας, ισοσταθμίζεται με τους ώριμους νεανικούς στίχους σας. Συμφωνείτε;
Εγώ θα το έλεγα ενήλικη παιδικότητα. Στη Μαρίτα Νιάκαρου, που επιμελήθηκε τις φωτογραφίες του cd, της είπα να τις τοποθετήσει σαν ένα κόμικς για μεγάλους. Αυτό το στοιχείο της παιδικότητας ή έστω του παλιμπαιδισμού, όπως είπατε, πιστεύω ότι λείπει κυρίως από το στίχο μου. Από τη μουσική, δεν ξέρω, εμένα μου έλειπε προσωπικά χωρίς να σημαίνει ότι τη βρίσκω ν’ ακούω τώρα τα τραγούδια μου. Μια – δυο φορές και μετά τα ψιλοβαριέμαι!
Στο myspace, η μουσική σας χαρακτηρίζεται ως alternative/ rock! Πόσο χρήσιμο είναι για τους νέους καλλιτέχνες το διαδίκτυο;
Πολύ, πιστεύω! Έχω ακούσει πάρα πολλά συγκροτήματα και καλλιτέχνες, που σε αντίθετη περίπτωση δεν θα μπορούσα να τους γνωρίσω.
Απ’ την άλλη όμως έχετε ακούσει να μιλάνε σήμερα για τους προκάτ καλλιτέχνες του myspace;
Δηλαδή;
Ότι κάποιοι καλλιτέχνες αποτελούν κατασκευές του myspace, του νέου ηλεκτρονικού κατεστημένου και στο χώρο του τραγουδιού.
Δεν ξέρω, πιστεύω ότι αν δε θες να ακούσεις κάποιον, με ένα απλό κλικ δεν τον ακούς! Δεν είναι πια όλα τόσο θέμα μάρκετινγκ ή επειδή έχεις 2.000 φίλους στο myspace ότι είσαι αναγκαστικά στη μόδα!
Σας φοβίζει να είστε στη μόδα ή κάπου θα το επιδιώκατε;
Είναι δίκοπο μαχαίρι. Βλέπεις να είναι στη μόδα οι μίνι φούστες, παίρνεις κι εσύ και την επόμενη σαιζόν, τις έχουν πετάξει όλες! Αν κάτι πραγματικά αξίζει και δεν αναφέρομαι εδώ στα δικά μου τραγούδια, δεν είναι κακό να μείνει. Πάρα πολλά τραγούδια ήταν κάποτε στη μόδα και τα ακούγανε όλοι, ενώ άλλα που είχαν γίνει σουξέ ή χιτ, δε θυμόμαστε ποιος τα τραγουδούσε.
Οι συνθήκες σήμερα στο τραγούδι αποσκοπούν στο εύκολο σουξέ;
Νομίζω ότι είμαστε σε μεταβατική περίοδο υπό την έννοια ότι βλέπουμε ένα τρόπο ζωής, που κάποτε θεωρούταν must, σιγά – σιγά να φθίνει. Στο Λουτράκι που μένω, υπήρχαν πάνω από τρία μπουζουξίδικα κάποτε. Σήμερα υπάρχει μόνο ένα κι αυτό έχει τρία όργανα μέσα. Εγώ το βλέπω αυτό σαν καλό σημάδι!
Σας αρέσει το μπουζούκι, η λαϊκή μουσική;
Ναι, έπαιζα κιόλας μπουζούκι. Μη φανταστείτε πολλά πράγματα, είχα μάθει ακόρντα κι έπαιζα απλά.
Είχατε βγάλει κάποια τραγούδια;
Όχι, έπαιζα μόνο το…(τραγουδάει το σκοπό)
Το Ζεϊμπέκικο της Ευδοκίας του Λοΐζου.
Αυτό!
Ένα κομμάτι σας που ξεχωρίζω επίσης είναι το Ballada pur un catalan. Να υποθέσω ότι έχετε ισχυρούς δεσμούς με την Ισπανία;
Θέλω να πιστεύω ότι έχω καρμική σχέση με την Ισπανία! Δεν ξέρω, ίσως σε άλλη ζωή μου κάτι να υπήρχε! Έμαθα να μιλάω ισπανικά μόνη μου μέσω ίντερνετ!
Τι εννοείτε; Αυτό είναι αξιοθαύμαστο!
Έμπαινα σε διάφορα ισπανικά sites, εποχές 2000 – 2002, που περιείχαν γραμματική. Βασικά ξεκίνησα από ισπανόφωνα τραγούδια. Είχα κολλήσει με ένα της Ναταλία Ορέιρο από μεξικανική σαπουνόπερα. Ήθελα να μάθω τι λέει, το έπαιζα στην κιθάρα κι άρχισαν να μου αρέσουν όλα τα ισπανικά τραγούδια! Πήγα μάλιστα δυο φορές στην Ισπανία!
Με το τραγούδι Ε, δεν ήταν και τίποτα τι θέλετε ακριβώς να πείτε;
Ότι αναίμακτα πέρασε η όλη διαδικασία της παραγωγής και ότι πράγματι δεν ήταν και τίποτα. Και ούτε ήταν τίποτα κι αυτό που ακούσατε, αν σας αρέσει κάτι το κρατάτε, αλλιώς το πετάτε. Αυτό, τίποτα άλλο.
Ποιες εναλλακτικές επιλογές έχει ένας σημερινός καλλιτέχνης με την τέχνη του;
Βασικά η τέχνη ολόκληρη δεν οφείλει να είναι εναλλακτική; Το γρήγορο ίντερνετ, η ανακύκλωση και η οικολογία είναι έννοιες που με παραπέμπουν στον όρο πολιτισμός.
Είστε 23 ετών, όπως είπατε. Όταν βγαίνετε έξω, που πηγαίνετε συνήθως;
Στα ίδια και στα ίδια μέρη.
Βαρετά, έτσι όπως το λέτε;
Ναι, αλλά και ζεστά! Μου αρέσουν τα μικρά πραγματάκια, τα στέκια, όπου θα δεις και πέντε φίλους να μπορείς να μιλήσεις. Δεν ήμουν ποτέ του κλάμπινγκ!
Ακούγατε ποτέ τον Διονύση Σαββόπουλο;
Πολύ μικρή! Μερικά τραγούδια του είναι τόσο συγκινητικά που σε ανατριχιάζουν, όπως και η Όμορφη πόλη του Θεοδωράκη και Τ’ αστέρι του βοριά του Χατζιδάκι. Το να ανατριχιάζεις με ένα τραγούδι, κατά τη γνώμη μου είναι το μεγαλύτερο κέρδος που μπορείς να αποκομίσεις ακούγοντας το!
Από τον Δεληβοριά ακούσατε τη μουσική του Χατζιδάκι;
Όχι, από παλιότερα τα γνώριζα τα τραγούδια του. Ποιος δεν ξέρει σήμερα τον Χατζιδάκι και τον Θεοδωράκη;
Μην το λέτε. Ειδικά αν είσαι 23 χρονών.
Στις σχολικές γιορτές δεν υπάρχει περίπτωση να μην τραγουδήσουν τα παιδιά σήμερα Θεοδωράκη!
Στην επέτειο του Πολυτεχνείου;
Ακριβώς!
Ασκεί κάποια επαναστατική γοητεία πάνω σας το Πολυτεχνείο;
Πολύ μεγάλη! Σκεφτόμουν τις προάλλες να ήμουν στη θέση αυτού μέσα στο τανκ που έριξε την πόρτα. Τα πάντα ανατράπηκαν από μια ομάδα φοιτητών. Εμείς σήμερα δεν πιστεύω ότι θα μπορούσαμε να πετύχουμε κάτι τέτοιο.
Έχει χαθεί η συλλογικότητα μέσα στις σύγχρονες κοινωνίες;
Πολύ, πιστεύω, δυστυχώς.
Που το βλέπετε περισσότερο αυτό;
Στις πανεπιστημιακές σχολές, όπου δύσκολα θα αναμιχθείς με τους άλλους.
Στις πολιτικές νεολαίες εννοείτε;
Όχι, στην πολιτική είναι πολύ εύκολο. Το συναίσθημα ομαδικότητας και αλληλεγγύης λείπει απ’ τα νέα παιδιά.
Αλήθεια, γράφετε όπως μιλάτε; Στο Ε, δεν ήταν και τίποτα είστε λίγο αθυρόστομη.
Ήταν γενικά μια περίοδος της ζωής μου που προσπαθούσα να φερθώ πολύ κόσμια, δεν ξέρω γιατί, με αποτέλεσμα τα τραγούδια μου να βγουν συντηρητικά. Αρκετές φορές πάλι έχει τύχει να αλλάξω στίχους στα τραγούδια, επειδή παραήταν αθυρόστομα.
Μήπως γράφετε λίγο ψυχαναλυτικά;
Πάρα πολύ! Δε μιλάω ποτέ σε μία παρέα, εγώ κάθομαι και φτιάχνω τραγούδια κι όποτε θέλω να πω κάτι, τα αφήνω να παίζουν.
Είστε ο άνθρωπος που θα τον εμπιστευτεί ο άλλος να συζητήσει το πρόβλημα του ή μιλάτε με την τέχνη σας περισσότερο;
Όχι, τα δικά μου προβλήματα λέω με τα τραγούδια μου, αλλά οι δικοί μου άνθρωποι ξέρουν ότι πάντα θα τους ακούσω. Δεν είναι δύσκολο, πόσο πια να μην έχει χρόνο κανείς στα 23 του να ακούσει τον άλλο;
Συμφωνείτε μ’ αυτό που είχε πει ο Jim Morrison; Καλύτερα μια μικρή γιορτή από φίλους παρά μια μεγάλη οικογένεια.
Δεν το έχω ξανακούσει, αλλά αν πάρουμε την ελληνική οικογένεια, συμφωνώ. Πάλι όμως, εμένα μου αρέσει η οικογένεια. Όχι ο θεσμός, αλλά το ότι δεν έχουμε άλλη ευκαιρία να συμβιβαστούμε με κάτι παιδευτικό στη ζωή μας.
Και ο φιλόσοφος Ζαν – Πολ Σαρτρ που έλεγε μακάρια τα νόθα παιδιά που δεν κουβαλάνε μια ζωή τους γονείς τους;
Γιατί δεν τους κουβαλάνε; Πιστεύω ότι είναι τύχη και ατυχία να μην κουβαλάς την ιστορία των γονιών σου και για μένα θα ήταν ατυχία. Εξαρτάται βέβαια και τι γονείς έχεις, δε μπορώ να το γενικεύσω.

Ένα άλλο θετικό στοιχείο του cd σας, είναι όπως ερμηνεύετε τα τραγούδια.
(παίρνει μια έκφραση ελαφράς απέχθειας)
Γιατί δυσανασχετείτε μ’ αυτό που λέω;
Δε με θεωρώ ερμηνεύτρια όταν υπάρχει η Γαλάνη, αλήθεια. Θα ήθελα πολύ ν’ ακούσω τα τραγούδια μου από κάποια άλλη φωνή. Είναι μερικά κομμάτια, τελείως προσωπικά, που δεν ξέρω πόσο ο άλλος μπορεί να τα κάνει δικά του. Απλά δεν πιστεύω ότι φωνητικά έχω φοβερές δυνατότητες!
Ο Δεληβοριάς θα έχει αντίθετη γνώμη, φαντάζομαι.
Ναι, του αρέσει η ερμηνεία μου, αλλά κι εγώ τους ζάλισα με τον Πιερρακέα στη διάρκεια της ηχογράφησης. Δε μ’ αφήνανε να τα πω πολλές φορές, κάτι που εγώ το ήθελα, μόνιμα ανικανοποίητη μ’ αυτό που έκανα. Ίσως να είχαν δίκιο, να τα είχα καταστρέψει έτσι τα τραγούδια.
Θα κάνετε λάιβ για το δίσκο, μόνη σας ή και με τον Δεληβοριά;
Φτιάχνω ένα γκρουπάκι αυτή τη στιγμή μαζί με τον Πιερρακέα και άλλους καλούς μουσικούς. Ξεκινάμε πρόβες και θα ήθελα να παίξω σε μια πιο ηλεκτρισμένη μουσική σκηνή, αλλά δεν ξέρω αν είμαι σε θέση ακόμα να εμφανιστώ κάπου μόνη μου.
Πως και δεν είχατε φιλικές τραγουδιστικές συμμετοχές στο cd, όπως συνηθίζεται;
Ήθελα πάρα πολύ να τραγουδούσε ο Σάκης Μπουλάς, που τον λατρεύω! Δεν έγινε καμία προσέγγιση, στο μυαλό μου υπήρχε αυτό. Όλα πήραν το δρόμο τους αβίαστα χωρίς να το καταλάβω, όπως είπα πριν.
Τι έχετε ακούσει μέχρι τώρα για τη δουλειά σας;
Αρκετά καλά σχόλια. Έχω εισπράξει όμως και αδιαφορία!
Από φίλους;
Γενικά από κόσμο που την ακούει, γνωστούς και φίλους.
Θα σας ενοχλούσε μια κακή δημοσιογραφική κριτική;
Δεν είναι πολύ ωραίο να σου λένε η δουλειά σου είναι χάλια, σου κόβει λίγο τα φτερά. Μπορεί στην τελική να είναι και αλήθεια ή ν’ αποτελέσει και κίνητρο!
Κίνητρο, για τι;
Για ένα καινούργιο τραγούδι ή μία καινούργια περίοδο στη ζωή!
Τη ζωή σας τελικά την ορίζουν τα τραγούδια;
Έτσι ακριβώς όπως το λέτε!
Κλείνοντας, θα ήθελα να μου πείτε μερικά όνειρα που έχετε.
Πραγματοποιήσιμα ή μη;
Και τα δύο!
Αστροναύτης ή μουσικός σε κρουαζιερόπλοιο!
Το δεύτερο θα το θεωρούσα πραγματοποιήσιμο!
Δε νομίζω με τις συνθήκες που ζω τώρα! Ας πούμε, λοιπόν, ως μη πραγματοποιήσιμο, World Peace (κάνει το σήμα της νίκης με τα δάχτυλα)! Σας ευχαριστώ γι’ αυτή την παρθενική σας συνέντευξη.
Δική μου η χαρά!

* αναδημοσίευση από το περιοδικό δίφωνο, τεύχος 156, Νοέμβριος 2008