ΣΟΦΙΑ ΚΑΜΑΓΙΑΝΝΗ
ΣΤΩΝ ΑΣΤΡΩΝ ΤΗΝ ΑΛΩ
(ΤΡΑΓΟΥΔΟΥΝ: ΔΩΡΑ ΠΕΤΡΙΔΗ, ΑΝΝΗ ΟΝΟΥΦΡΙΟΥ, ΗΛΙΑΣ ΒΑΜΒΑΚΟΥΣΗΣ -ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΝ: ΚΙΚΗ ΔΗΜΟΥΛΑ, ΑΙΜΙΛΙΟΣ ΧΕΙΛΑΚΗΣ)
64MILLIMETRES/ ΔΙΑΝΟΜΗ: ΜΟΥΣΙΚΟ ΤΑΧΥΔΡΟΜΕΙΟ
Για τη συνθέτρια Σοφία Καμαγιάννη, ο γράφων άκουσε πρώτη φορά στο φεστιβάλ Δράμας, με τη μουσική της για μια μικρού μήκους ταινία. Παρακάμπτοντας λίγο τον κινηματογραφικό τρόπο γραφής της, ο οποίος φανερώθηκε δισκογραφικά και στην Αποβάθρα, το πρώτο οργανικό cd της προ δεκαετίας, η Καμαγιάννη ασχολείται εδώ με τη μελοποίηση ποιημάτων του Κωστή Παλαμά, της Μαρίας Πολυδούρη, του Κώστα Καρυωτάκη, του Γιάννη Σαραντάρη, του Νίκου Εγγονόπουλου, του Ποθητού Μπάικα και του Διονύση Καρατζά. Νομίζω είναι από τις ελάχιστες φωτισμένες εκείνες περιπτώσεις που η μουσική υπηρετεί απόλυτα το λόγο και εντάσσεται στο ατομικό σύμπαν του καθενός ποιητή ξεχωριστά. Το μόνο για το οποίο δεν προσπαθεί να μας πείσει η Καμαγιάννη είναι το πόσο μεγάλες συνθετικές ικανότητες διαθέτει, αν και εντέλει μάλλον το καταφέρνει μέσα από τη θέληση της για ανάδειξη του δυνατού ποιητικού λόγου. Ενώ, ας πούμε, τα δύο εναρκτήρια ποιήματα του Σαραντάρη μελοποιήθηκαν με εφαλτήριο τον λυρισμό που εκπέμπουν, η ποίηση του σουρεαλιστή Εγγονόπουλου αποδόθηκε μόνο από το ρυθμό ενός αφρικανικού κρουστού. Ή λίγο παρακάτω, ένα ολόκληρο μυστηριακό σύμπαν φτιάχτηκε πάνω στη στακάτη απαγγελία του ηθοποιού Αιμίλιου Χειλάκη στον υπέροχο Ρακοσυλλέκτη του Καρατζά, προτού ο Ηλίας Βαμβακούσης ερμηνεύσει την καρυωτακική Ευγένεια, το πλέον rock τραγούδι του δίσκου (κι ας ακούγεται δίχως ηλεκτρικά όργανα)! Οι ερμηνείες της Δώρας Πετρίδη στη Μέρα του νερού του Καρατζά και της Άννης Ονουφρίου στο Κυπαρίσσι του Παλαμά είναι πραγματικά υποδειγματικές. Μόλο που μοιραία κλέβει την παράσταση η Κική Δημουλά με την απαγγελία στο δικό της Διαζευκτικόν ή και τη φωνή της που ακούγεται αναδυόμενη κυριολεκτικά μέσα από ηλεκτρονικά samples και συνοδευτικά φυσικά όργανα! Ο ωραιότερος επίλογος σε ένα εμπνευσμένο μουσικό και ποιητικό ταξίδι διάρκειας τριάντα οκτώ λεπτών! Θέλαμε κι άλλο, η αλήθεια είναι!
ΣΤΩΝ ΑΣΤΡΩΝ ΤΗΝ ΑΛΩ
(ΤΡΑΓΟΥΔΟΥΝ: ΔΩΡΑ ΠΕΤΡΙΔΗ, ΑΝΝΗ ΟΝΟΥΦΡΙΟΥ, ΗΛΙΑΣ ΒΑΜΒΑΚΟΥΣΗΣ -ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΝ: ΚΙΚΗ ΔΗΜΟΥΛΑ, ΑΙΜΙΛΙΟΣ ΧΕΙΛΑΚΗΣ)
64MILLIMETRES/ ΔΙΑΝΟΜΗ: ΜΟΥΣΙΚΟ ΤΑΧΥΔΡΟΜΕΙΟ
Για τη συνθέτρια Σοφία Καμαγιάννη, ο γράφων άκουσε πρώτη φορά στο φεστιβάλ Δράμας, με τη μουσική της για μια μικρού μήκους ταινία. Παρακάμπτοντας λίγο τον κινηματογραφικό τρόπο γραφής της, ο οποίος φανερώθηκε δισκογραφικά και στην Αποβάθρα, το πρώτο οργανικό cd της προ δεκαετίας, η Καμαγιάννη ασχολείται εδώ με τη μελοποίηση ποιημάτων του Κωστή Παλαμά, της Μαρίας Πολυδούρη, του Κώστα Καρυωτάκη, του Γιάννη Σαραντάρη, του Νίκου Εγγονόπουλου, του Ποθητού Μπάικα και του Διονύση Καρατζά. Νομίζω είναι από τις ελάχιστες φωτισμένες εκείνες περιπτώσεις που η μουσική υπηρετεί απόλυτα το λόγο και εντάσσεται στο ατομικό σύμπαν του καθενός ποιητή ξεχωριστά. Το μόνο για το οποίο δεν προσπαθεί να μας πείσει η Καμαγιάννη είναι το πόσο μεγάλες συνθετικές ικανότητες διαθέτει, αν και εντέλει μάλλον το καταφέρνει μέσα από τη θέληση της για ανάδειξη του δυνατού ποιητικού λόγου. Ενώ, ας πούμε, τα δύο εναρκτήρια ποιήματα του Σαραντάρη μελοποιήθηκαν με εφαλτήριο τον λυρισμό που εκπέμπουν, η ποίηση του σουρεαλιστή Εγγονόπουλου αποδόθηκε μόνο από το ρυθμό ενός αφρικανικού κρουστού. Ή λίγο παρακάτω, ένα ολόκληρο μυστηριακό σύμπαν φτιάχτηκε πάνω στη στακάτη απαγγελία του ηθοποιού Αιμίλιου Χειλάκη στον υπέροχο Ρακοσυλλέκτη του Καρατζά, προτού ο Ηλίας Βαμβακούσης ερμηνεύσει την καρυωτακική Ευγένεια, το πλέον rock τραγούδι του δίσκου (κι ας ακούγεται δίχως ηλεκτρικά όργανα)! Οι ερμηνείες της Δώρας Πετρίδη στη Μέρα του νερού του Καρατζά και της Άννης Ονουφρίου στο Κυπαρίσσι του Παλαμά είναι πραγματικά υποδειγματικές. Μόλο που μοιραία κλέβει την παράσταση η Κική Δημουλά με την απαγγελία στο δικό της Διαζευκτικόν ή και τη φωνή της που ακούγεται αναδυόμενη κυριολεκτικά μέσα από ηλεκτρονικά samples και συνοδευτικά φυσικά όργανα! Ο ωραιότερος επίλογος σε ένα εμπνευσμένο μουσικό και ποιητικό ταξίδι διάρκειας τριάντα οκτώ λεπτών! Θέλαμε κι άλλο, η αλήθεια είναι!
3 σχόλια:
Με έπεισες να ψάξω και να ακούσω ένα δείγμα του δίσκου, αν όχι να τον αγοράσω. Γενικότερα, θεωρώ τη μελοποίηση της ποίησης ιδιαίτερα προκλητική για κάθε συνθέτη και, ως εκ τούτου, είμαι προκατειλημμένος απέναντι σε νέες για εμένα προσπάθειες. Σε κάθε περίπτωση, είμαι περίεργος να διαπιστώσω αν η αγάπη μου για τα κρουστά θα επηρεάσει την άποψη που έχω σχηματίσει για τον Εγγονόπουλο- όχι μόνο ως ποιητή. Είμαι, βέβαια, σίγουρος για την απαγγελία της Δημουλά!
Μία μεγάλη σύμπτωση: πρότεινα πριν λίγες μέρες σε ένα φίλο μου μουσικό-συνθέτη να μελοποιήσει ποίηση, αντί να δαπανά ώρες ψάχνοντας για αξιόλογους πιθανούς στιχουργούς. Και αναρωτιώμουν αν υπάρχουν ακόμη τέτοιοι συνθέτες που τολμούν! Να, λοιπόν, που υπάρχουν!
Σ.Π.Ρ. ...
γιατί το λες αυτό; αν ψάξεις την ελληνική δισκογραφία ή έστω αν την παρακολουθήσεις όλο και κάποιον Καρυωτάκη ή Καβάφη θα βρεις μελοποιημένο κατά καιρούς. Απλά έτυχε το άλμπουμ αυτό της Καμαγιάννη να βασίζεται εξ ολοκλήρου στην ποίηση. Τη δε "Ευγένεια" του Καρυωτάκη με τον Βαμβακούση την έχω "σκίσει" από την εκπομπή μου. Έχει υπέροχα μουσικά μέρη! Αν τον βρεις, να τον πάρεις το δίσκο! Εγγύησις!
Έχεις δίκιο...δεν εξέφρασα σωστά αυτό που ήθελα να πω. Αναφερόμουν σε δίσκους που αφορούν καθ'ολοκληρία την ποίηση, όπως, λόγου χάρη, η μελοποίηση του Καββαδία από το Μικρούτσικο. Αυτή τη ροκ ''Ευγένεια'' πρέπει να την ακούσω οπωσδήποτε...
Δημοσίευση σχολίου