Κυριακή 9 Αυγούστου 2009

Είναι κάτι καράβια...

...που δίνονται ως δώρα αφοπλιστικής παιδικότητας και στιγμιαίως τα προσπερνάμε σα να' ναι το πιο κοινότοπο πράγμα στον κόσμο! Πόσο λάθος είναι οι άνθρωποι! Τ' αγαπάμε όμοια με τη ζωή μας αυτά τα καράβια γιατί μας γνωρίζουν σε βάθος ή τουλάχιστον αφιερώνουν χρόνο απ' το ταξίδι τους για να μας μάθουν καλύτερα, σα να συμπυκνώνουν τα όνειρα, τις σκέψεις και τις επιθυμίες εκατομμυρίων, άσχετων μεταξύ τους, ανθρώπων. Δανείζονται στοιχεία των θετικών επιστημών για να μας θυμίσουν πως πάντα στη ζωή θ' αγωνιζόμαστε να τακτοποιήσουμε μια αταξία, μια φυσική εντροπία με μοναδικό προτέρημα την αντιεντροπική μας σκέψη! Να μας κάνουν να συνειδητοποιήσουμε πως το δυσκολότερο πράγμα σ' αυτή τη ζήση είναι να εναρμονιστούμε όσο το δυνατόν περισσότερο με την αταξία του σύμπαντος! Να μπορέσουμε να τη βγάλουμε καθαρή μέσα στο χάος των ανθρώπινων ιδιωτικών στιγμών! Αρκεί άραγε να κάνουμε οτιδήποτε θέλουμε προκειμένου να φτάσουμε στο στόχο μας; Μέχρι στιγμής, κανείς δε μπορεί να απαντήσει με σιγουριά. Και το ταξίδι απλά συνεχίζεται δίχως προορισμό ή προβλεπόμενη στάση! Ο Μεγάλος Εντροπικός εν πλω!

2 σχόλια:

logia είπε...

...είναι κάτι καράβια που ταξιδεύουν τα όνειρά μας σε μαγικές ιθάκες...

Ανώνυμος είπε...

Να ξέρεις ό,τι ούτε εμείς, ούτε τα καράβια αυτά μας συναντούν τυχαία και να νοιώθεις τυχερός που τα ζεις.

Προικισμένε άνθρωπε...

Μιχάλης