Δευτέρα 23 Νοεμβρίου 2009

ΜΕ ΤΗΝ ΟΡΧΗΣΤΡΑ ΤΩΝ ΧΡΩΜΑΤΩΝ ΣΤΟ ΠΑΛΑΣ!

Σήμερα η Ορχήστρα των Χρωμάτων έγινε ακριβώς είκοσι ετών και για να το γιορτάσει έδωσε μία συναυλία στο ΠΑΛΑΣ με έργα Vivaldi, Bach, Mozart και Brahms, με σολίστ στο πιάνο τη Ντόρα Μπακοπούλου. Ήταν 23 Νοεμβρίου του 1989 όταν στον ίδιο χώρο ο Μάνος Χατζιδάκις είχε παρουσιάσει στο κοινό το προσωπικό του δημιούργημα κάτω από την ανάγκη να φύγει ο δημοσιοϋπαλληλικός χαρακτήρας που εκφράζει κάθε συμφωνικό συγκρότημα στην Ελλάδα και να αποκατασταθεί η ερωτική έλξη του μουσικού αποτελέσματος μιας ορχήστρας με το ακροατήριο. Υπό τη διεύθυνση του μαέστρου Μίλτου Λογιάδη παίχτηκαν πρώτα το Κονσέρτο σε ντο ελάσσονα για έγχορδα του Vivaldi, η Συμφωνία σε μι ύφεση μείζονα του Bach και το Κονσέρτο για Πιάνο & Ορχήστρα του Mozart. Η Σερενάτα αρ. 2 του Brahms ήταν εκείνη που έκλεισε τη βραδιά. Η αποψινή συναυλία ήταν copy- right εκείνης της προ 20 ετών βραδιάς: ο ίδιος χώρος, η ίδια ημερομηνία, το ίδιο ρεπερτόριο και η Μπακοπούλου στο πιάνο- μόνο ο Χατζιδάκις απουσίαζε, αλλά και καμιά εικοσαριά μουσικοί, δεδομένων των αλλαγών, ενδεχομένως δυσμενών, τις οποίες έχει υποστεί η Ορχήστρα των Χρωμάτων (ή σκέτο τα Χρώματα, όπως λένε οι άνθρωποι του χώρου) τα τελευταία χρόνια.
Παρόντες και ο Νίκος Κούνδουρος, ο Θάνος Μικρούτσικος, ο Σπύρος Σακκάς, ο Αλέξανδρος Λυκουρέζος, η Έλλη Πασπαλά, οι Χάνομαι Γιατί Ρεμβάζω, ο Θόδωρος Κοτεπάνος, άνθρωποι δηλαδή που πιθανότατα να βρίσκονταν επίσης μεταξύ του κοινού κατά την παρθενική εμφάνιση της Ορχήστρας των Χρωμάτων.
Ευτυχώς που ο Κούνδουρος παραδίπλα δε με ρώτησε πώς πάει η ταινία, αφού σε λίγο καιρό ετοιμάζω την πρώτη πριβέ προβολή και του το κρατάω για έκπληξη! Τελικά έκανα καλά που βγήκα τελευταία στιγμή απ' το σπίτι και πήγα στο ΠΑΛΑΣ. Κυρίως γιατί μπόρεσα κι εγώ για μια φορά ν' απολαύσω τη Ντόρα Μπακοπούλου με κλειστά μάτια, αλλά και με πολύ άλλο κόσμο γύρω μας.

7 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Αυτή ήταν η πρώτη φορά της περιόδου που είδα μία μουσική εκδήλωση. Γέμισα αισιοδοξία!! Σήμερα είμαι υπερπλήρης μετά από αυτή τη μουσική απόλαυση και είμαι χαρούμενος που κατάφερα να βρεθώ εκεί. Εμείς του βραδυνού ρεπερτορίου δεν έχουμε πολλές ευκαιρίες να απολαμβάνουμε όσα ωραία διαδραματίζονται στην Αθήνα.

Φίλτατε Αντώνη μέσα από αυτά που μας περιγράφεις τόσο παραστατικά έχω όλη την εικόνα και νομίζω ότι τα έχω ζήσει. Συνέχισε να μας ενημερώνεις και εμάς τους τυχερούς-άτυχους...;)))) Ας μας λυπηθεί ο Θεός των Τεχνών!!....;))))
Nίκος

BOSKO είπε...

Ανώνυμος...
να' σαι καλά, Νίκο, σ' ευχαριστώ.
αυτό το "εμείς του βραδυνού ρεπερτορίου" πολύ μου άρεσε!

Ανώνυμος είπε...

Αχ βρε παλληκάρι!! Αυτά τα λένε πριν όχι μετά..δεν μπορούσες να μας ειδοποιήσεις για αυτό πιο έγκαιρα; Μου διέφυγε μήπως και δεν το είδα; Θα κλάψω!!!

Αριάδνη

BOSKO είπε...

Ανώνυμος...
μην κλαις, Αριάδνη, πήγαινε απλά τρεις- τέσσερις αναρτήσεις πιο κάτω και θα δεις ότι είχα κάνει αναφορά για τη χθεσινή βραδιά!
συγκεκριμένα, στο post με τη Μπακοπούλου και το βίντεο με Schumann!

μαριάννα είπε...

Ωχ! Σκοντάψαμε σε γνωστές φυσιογνωμίες!

Καλησπέρα βρε! Σε πεθύμησα...

Αντώνη, το ζόμπι είναι εδώ. Το λύσανε πάλι. :))))

BOSKO είπε...

μαριάννα...
κοίταξε, όσο το ζόμπι είναι υπό καταστολή, κοινώς ζόμπι 100%, το αφήνουμε να λέει ότι θέλει. Όταν όμως αρχίσει να δαγκώνει, κυρίως λόγω της αλόγιστης χρήσεως των viagra, πολύ απλά δεν το δημοσιεύουμε, δηλαδή του φυτεύουμε σφαίρα στον απονεκρωμένο του εγκέφαλο και το διαολοστέλνουμε!
χαβαλές να γίνεται και να' χουμε την υγειά μας!

Ανώνυμος είπε...

Εντάξει το είδα μετά!! Μάλλον το προσπέρασα χωρίς να το προσέξω στο τέλος.

Αριάδνη