το-γεύμα-στης-γιώτας-γιάννα-με-τον-χρονά-και-το-τηλεφώνημα-του-κραουνάκη

Από το, προ μερικών ετών, Βελούδινο υπόγειο και το Κύτταρο της οδού Ηπείρου μεταφερθήκαμε χθες βράδυ στο διαμέρισμα της Γιώτας Γιάννα - ομολογώ, ένα από τα πιο καλόγουστα διαμερίσματα, στα οποία έχω δειπνήσει ποτέ. Η οικοδέσποινα, η Γιώτα Γιάννα, ο παραγωγός και εκδότης της, ο Γιώργος Χρονάς, και εγώ που θα γράψω τα κείμενα της έκδοσης.  

Η οποία έκδοση, αν όλα πάνε καλά, θα κυκλοφορήσει ως τα τέλη του χρόνου και θα περιλαμβάνει ολόκληρο το μονόπρακτο του Χρονά Το βελούδινο υπόγειο της Γιώτας Γιάννα συν έναν ψηφιακό δίσκο! Για την ακρίβεια, θα πρόκειται για τον πρώτο προσωπικό δίσκο της Γιώτας Γιάννα, αν και υπάρχει στα μουσικά πράγματα από τις αρχές της δεκαετίας του 1960. Χωρίς να μπω σε λεπτομέρειες, ας πω ότι το δικό μου κείμενο στην έκδοση θα έχει αφορμή τον περίφημο χαρακτηρισμό του Μάνου Χατζιδάκι για τη Γιώτα Γιάννα: Η Πασιονάρια της Εθνικής Οδού! 

Και κάτι ακόμη που συνέβη χθες και που είναι κανονικός σουρεαλισμός: Πως θα γίνει να βρούμε τον Κραουνάκη να μας δώσει άδεια για τα τραγούδια του; με ρωτούσε η Γιώτα. Δε μπορώ να κάνω τίποτα επ' αυτού, απάντησα, τον Κραουνάκη δεν τον έχω συναντήσει ποτέ στη ζωή μου και δεν τον γνωρίζω...Και ξαφνικά, χτυπάει το κινητό μου. Ήταν ο φίλος Δημήτρης Ν. Μανιάτης, δημοσιογράφος στα ΝΕΑ: Τρώμε με τον Κραουνάκη, μου λέει, πάρ'τον λίγο που σε θέλει κάτι! Τελικά, ο Κραουνάκης μου ζήτησε ευγενέστατα να δώσω το ντοκιμαντέρ μου, Ζωντανοί στο Κύτταρο - Σκηνές Ροκ, να παιχτεί τον Δεκέμβριο στη Χελώνα, τον χώρο που επιμελούνται με τη Λίνα Νικολακοπούλου. Συμφώνησα με χαρά! Κι όταν του εξήγησα πως τον ψάχνουμε για τα κομμάτια του που ηχογράφησε η Γιώτα Γιάννα, είπε Εν λευκώ κάντε ότι θέλετε και δώσε σε όλους την αγάπη μου. Κλείσαμε!

βρώμα-και-δυσωδία

Χθες βράδυ καλεσμένος του ΣΚΑΪ ήταν ο αρχηγός της Χρυσής Αυγής, Νίκος Μιχαλολιάκος. Όχι μόνο δε βρέθηκε κανείς να του κουνήσει έστω το δάχτυλο για την τερατωδία, της οποίας ηγείται, αλλά αντίθετα έριχναν συνεχώς διαφημίσεις, πράγμα που φανερώνει το πόσο πουλάνε οι φασίστες στο γυαλί. Σήμερα έγινε μία κακοηθέστατη φάρσα στη βουλευτίνα του ΚΚΕ, Λιάνα Κανέλλη. Είναι πια πασιφανές και ο πλέον ηλίθιος τηλεθεατής δύναται να το καταλάβει: όλα τα χουντοκάναλα λειτουργούν ως οι καλύτεροι promoters των νεοναζήδων! Εγώ προτείνω δύο μέτρα προς γνώσιν και συμμόρφωσιν των: απόθεση κουβάδων με κοπριά και σκατά έξω απ' τον ΣΚΑΪ και μετά απαγωγή της Πόπης Τσαπανίδου και περιφορά της στην πλατεία Εξαρχείων! Άι στο διάολο, εμετικά σκουλήκια! 

ακυρώθηκε-καλλιτεχνική-εκδήλωση-μνήμης-λόγω-φασιστικών-απειλών

Η Ευάννα Βενάρδου, γνωστή δημοσιογράφος του καλλιτεχνικού - κινηματογραφικού ρεπορτάζ και εγγονή του Αλέκου Ξένου, του συνθέτη της Αντίστασης, καταγγέλλει ότι η εκδήλωση στη μνήμη του παππού της, η οποία είχε δρομολογηθεί από τον Δήμο Πεύκης για τις 9 Νοεμβρίου, ακυρώνεται. Αιτία είναι οι φασιστικές απειλές που δέχτηκε η δημοτική αρχή από τους μελανοχιτώνες της Χρυσής Αυγής για να μη γίνει εκδήλωση τιμής σ' έναν σημαντικό καλλιτέχνη της Εθνικής Αντίστασης! Μετά το Corpus Christi και τους κίναιδους, ακολουθούν λοιπόν οι κουμμουνιστές και τα φλώρια οι καλλιτέχνες! Ποιος έχει σειρά; 

Ευχαριστώ τον σκηνοθέτη - ποιητή Λευτέρη Ξανθόπουλο για το παρακάτω κείμενο που μας γνωρίζει τον μουσουργό Αλέκο Ξένο:

Ο Αλέκος Ξένος (1912 - 1995) ανήκει σε μια παλαιότερη εποχή, τότε που οι άνθρωποι είχαν την δύναμη, την αντοχή και την σοφία των μυθικών κενταύρων. Με μουσικά του εφόδια τα πλούσια παραδοσιακά ακούσματα της ιδιαίτερης πατρίδας του Ζακύνθου, έρχεται στην Αθήνα το 1930, σπουδάζει μουσική στο Ωδείο Αθηνών και μέχρι τον θάνατό του γράφει περισσότερα από 120 συμφωνικά έργα, με πιο αντιπροσωπευτικά του τα εξής: Συμφωνία αρ.1 - της Αντίστασης (1945), Ο Διγενής δεν πέθανε (1952), Σπάρτακος (1963), Κύπρος – Ελλάδα μας (1964) και πολλά ακόμα. Στην διάρκεια της γερμανικής κατοχής, μαζί με την γυναίκα του ηθοποιό Άννα, παίρνει μέρος στην Εθνική Αντίσταση, περιοδεύοντας τα χωριά της ελεύθερης Ελλάδας μαζί με τον “Θίασο του βουνού” του Βασίλη Ρώτα, δίδοντας παραστάσεις, οργανώνοντας χορωδίες και γράφοντας τραγούδια που τραγουδήθηκαν από τους αντάρτες του ΕΛΑΣ, με αντιπροσωπευτικότερο το τραγούδι του Άρη ή του Μικρού Χωριού. Το μεγαλύτερο μέρος της συμφωνικής μουσικής του Ξένου, που τον Μάιο του 2012 συμπληρώνονται εκατό χρόνια από τη γέννησή του, παραμένει ανέκδοτο και μόλις τώρα, μια νέα γενιά Ελλήνων μουσουργών και ερευνητών μουσικής, με σύγχρονα επιστημονικά εφόδια ανακαλύπτει τον συνθέτη Αλέκο Ξένο και συστηματικά ανασύρει τον πλούτο, την ευγένεια και την ποιητική της μουσικής του και τα φέρνει επιτέλους στο προσκήνιο.

R.I.P. SYLVIA KRISTEL (1952 - 2012)

Ήταν γνωστή η μάχη που έδινε με τον καρκίνο η Ολλανδέζα ηθοποιός Sylvia Kristel, η θρυλική Εμμανουέλα της δεκαετίας του 1970. Πέθανε πριν μερικές μέρες, αφήνοντας πίσω τον μοναχογιό της, Arthur Claus, καρπό του γάμου της με τον, 30 χρόνια μεγαλύτερο της, Βέλγο σπουδαίο λογοτέχνη Hugo Claus. Το 1988 είχε υποδυθεί έναν υπερσεξουαλικό θηλυκό βρικόλακα στην ταινία Dracula's Widow, ενώ μέχρι και το 2010 συνέχισε να παίζει στον κινηματογράφο. Δεν έχει σημασία αν ήταν καλή ή κακή ηθοποιός, η Sylvia Kristel πάνω απ' όλα υπήρξε το απόλυτο sex symbol των 70s κι έτσι θα τη μνημονεύουν οι πρεσβύτεροι και θα την ανακαλύπτουν οι νεότεροι φαν της. Πέρασε μια ζωή μέσα στην κοκαΐνη, το αλκοόλ και την απέλπιδα αναζήτηση της πατρικής φιγούρας - ο τελευταίος ήταν κι ο λόγος που την ωθούσε να συνάπτει ερωτικούς δεσμούς με άνδρες πολύ μεγαλύτερης ηλικίας, όπως είχε εξομολογηθεί στην αυτοβιογραφία της με τίτλο Nue (Γυμνή). Ο καρκίνος του λάρυγγα της χτύπησε την πόρτα το 2001, αφού κάπνιζε άφιλτρα τσιγάρα από την ηλικία των έντεκα ετών. Ακολούθησαν μεταστάσεις, ένα βαρύ εγκεφαλικό πρόσφατα, ώσπου η Sylvia έσβησε στον ύπνο της σε ηλικία 60 ετών.  

απόψε-στην-απανεμιά-στην-πλάκα-έρχεται-ο-καρυωτάκης-των-NEON-με-the-boy-και-λόλεκ

Είχαμε χρόνια να ακούσουμε ένα ελληνικό μουσικό έργο με αληθινή ατμόσφαιρα σε συνθετικό και ηχητικό επίπεδο. Για το ηχητικό ευθύνονται όχι τόσο τα electronics, όσο η φροντισμένη χρήση τους, που μοιάζει σα να χαϊδεύει και τα δέκα tracks, χωρίς να τα αγγίζει, επιβαρύνοντας τα στην τελική με αμήχανους ενορχηστρωτικούς ελιγμούς. Για το συνθετικό επίπεδο, που είναι και το σημαντικότερο στην εργασία των Neon, ας μιλήσουμε με λίγα λόγια για κάποια κομμάτια που μας εντυπωσίασαν και που ξεχώρισαν στο σύνολο τους: πρώτα απ' όλα, ''Ο Μιχαλιός'', το τραγούδι που ανοίγει το δίσκο με τις καλύτερες υποσχέσεις, με μία ταιριαστή - επίσης - αποστασιοποιημένη ερμηνεία του The Boy. Η επαναληπτικότητα στη ρυθμολογία του πετυχαίνει να δώσει την αίσθηση του στρατιώτη Μιχαλιού που τον πάνε για ενταφιασμό. Στην ''Εσπέρα'', το ακόλουθο κομμάτι με ερμηνευτή τον Λόλεκ, ακολουθείται η δομή μιας dark μπαλάντας με την προσθήκη της τρομπέτας του Λευτέρη Λουκίσα να της προσδίδει ολίγον δοξαστικό χαρακτήρα. Τα ποιήματα ''Φθορά'', ''Κι αν έσβησε σαν ίσκιος...'' και ''Τελευταίο ταξίδι'' που ερμήνευσε η Etten, αποτελούν μαζί με τα ''Ανδρείκελα'' που ερμήνευσε ο Byron και τις πιο πειραματικές μουσικές προσεγγίσεις - απλωμένες συνθέσεις, σαν ηλεκτρονικές παγωμένες στέπες, μέσα στις οποίες πορεύεται ο καρυωτακικός λόγος! Αντίθετα, τα κομμάτια ''Σε παλαιό συμφοιτητή'' με τον Byron και ''Επιστροφή'' με τον The Boy έχουν μία αυτοτέλεια που τα διαχωρίζει απ' το υπόλοιπο υλικό: το πρώτο είναι μία κιθαριστική ροκ μπαλάντα, ενώ το δεύτερο δεν κρύβει τις πανκ επιρροές του με τα ρυθμικά ηλεκτρονικά κρουστά. Αφήσαμε για το τέλος, δύο τραγούδια, τα καλύτερα του δίσκου: τον ''Δρόμο'' με ερμηνευτή τον Βαγγέλη Στρατηγάκο και το ''Εμβατήριο πένθιμο και κατακόρυφο'' με τον Λόλεκ. Ο ''Δρόμος'' θυμίζει από πολύ-πολύ μακριά τα ''Λυρικά'' του Μίκη Θεοδωράκη και το ''Μπολερό'' του Ραβέλ. Είναι κομμάτι αποσπασμένο από χορικό αρχαίας τραγωδίας και κάποιας σύγχρονης περιφοράς του Επιταφίου σε μιαν έρημη Αθήνα. Εξαιρετικός ο ερμηνευτής Στρατηγάκος! Όσο για το ''Εμβατήριο πένθιμο και κατακόρυφο'', στήθηκε για χάρη του ένα ambient νεοψυχεδελικό σκηνικό, αργόσυρτο, χαμηλότονο, σύμφωνο με τους στίχους του ποιητή που σκοτώνουν τη μικροαστική καθημερινότητα του. Εν κατακλείδι, η ''Πραγματικότης'' δεν είναι καθόλου ''αποκρουστική'' για τους Neon, τον Byron, τον Chris και τον Νίκο, που επέλεξαν να μελοποιήσουν δέκα ποιήματα του Κώστα Καρυωτάκη. Θα λέγαμε μάλιστα πως μέσα σε μία δισκογραφία που τα τελευταία χρόνια θυμάται συχνά - πυκνά τον αυτόχειρα ποιητή, έστω και με αποσπασματικό τρόπο, η δική τους ολοκληρωμένη εργασία είναι ότι καλύτερο θα μπορούσε να γίνει, και για τον ίδιο τον Καρυωτάκη, και για την ανεξάρτητη ελληνική μουσική σκηνή και κυρίως για όλους εμάς που στέκουμε ως αγνοί ακροατές τους.

ΛΕΝΑ ΠΛΑΤΩΝΟΣ - ΑΝΤΩΝΗΣ ΜΠΟΣΚΟΪΤΗΣ

Αθήνα, 17 Οκτωβρίου 2012  

* Αυτό είναι το κείμενο που γράψαμε χθες με τη Λένα Πλάτωνος, ύστερα από την ακρόαση του άλμπουμ Κάθε πραγματικότης αποκρουστική (10 μελοποιημένα ποιήματα του Κώστα Καρυωτάκη) του συγκροτήματος NEON. Το κείμενο θα διαβαστεί στην αποψινή παρουσίαση του δίσκου στην μπουάτ Απανεμιά (Θόλου 4, Πλάκα). Θα τραγουδήσουν ο The Boy, ο Λόλεκ και ο Byron. Είσοδος: δωρεάν, Ώρα έναρξης: 20.30
** Στο βίντεο του post, το ποίημα Εσπέρα, έτσι όπως το μελοποίησαν οι NEON και το ερμήνευσε ο Λόλεκ. 

εμείς-δεν-είμαστε-σεξιστές-αυτός-είναι-επικίνδυνος-φασίστας

Διαβάζω άρθρα και σχόλια στο διαδίκτυο περί Γαϊτάνου, του στυλ ''Μη γίνεστε σεξιστές, χυδαίοι, ρατσιστές'' κλπ. Έχω να πω ότι παραγίναμε politically correct στον τόπο αυτό. Το να αποκαλέσεις τον Γαϊτάνο ''λούγκρα, πούστρα'' ή ''ξεφωνημένη'' είναι σαφώς απαράδεκτο και καταδικαστέο, ο εύκολος δρόμος, στην τελική η έκφραση της προσωπικής ομοφοβίας του καθενός μας. Το να υπενθυμίσεις σ' έναν ομοφυλόφιλο άνθρωπο, ωστόσο, πως οι ομόφυλοι του υπέστησαν τα πάνδεινα από τους ναζήδες σ

το παρελθόν και πως αυτός οφείλει να καταδικάζει και όχι να γλείφει απροκάλυπτα τους φασίστες, νομίζω επιβάλλεται με οποιοδήποτε τρόπο - αν είναι και χιουμοριστικός ο τρόπος αυτός, ακόμη καλύτερα! Ασχέτως αν ο Γαϊτάνος ουδέποτε δήλωσε ομοφυλόφιλος - τη σεξουαλική του προτίμηση τη γνωρίζουν κι οι όρνιθες κι αυτό που δε μπορώ να καταλάβω είναι γιατί δεν χαρακτηρίζονται ''σεξιστές ρατσιστές'' και οι ομοφυλόφιλοι που επίσης συζητάνε ανοιχτά στο μεταίχμιο κουτσομπολιού και χαβαλέ τόσα χρόνια και για τον Ρουβά ή τον Ρέμο, οι οποίοι στην τελική δεν έχουν προκαλέσει μέχρι στιγμής με βδελυρές φασιστικές συνεντεύξεις. Ο Πέτρος Γαϊτάνος είναι πρωτίστως κατάπτυστος για το gay κίνημα στην Ελλάδα και εκεί πρέπει να εστιάσουμε. Όλα τ' άλλα, για το αν είναι σωστός χριστιανός, βάσει της τέχνης του, ή για το αν όντως οι παρείσακτοι μαύροι πουλάνε τα cd του, έρχονται σε δεύτερη μοίρα. Εμένα αυτή ειν' η γνώμη μου και δεν έχω καμία ενοχή που τον έκραζα όλη τη νύχτα χθες. Εν κατακλείδι εμείς δε γίναμε ξαφνικά ρατσιστές, αυτός είναι γελοίος και ντροπή και όνειδος απ' όλες τις μπάντες! 

Τα καλύτερα σχόλια γράφτηκαν πάντως στο facebook από open gay ανθρώπους:

Αυτό που με σοκάρει περισσότερο είναι που ο Γαϊτάνος νομίζει ότι οι μαύροι πουλάνε πειρατικά τα cd του. Κούκλα μου, Πάνο Κιάμο πουλάνε, Πάολα και τσόντες του Sirinaki.
Γιώργος Τσιτιρίδης

Μα καλά, η Χρυσή Αυγή είναι gay κίνημα; Πες το μου, μωρή, να τρέξω να γραφτώ!
Νίκος Σούλης

πέτρος-γαϊτάνος-σύντομο-βιογραφικό-ενός-φασίστα

Σε μία ιστορία κινηματογράφου που ακόμη δε γράφτηκε, μαθαίνουμε πως όταν ο μέγας Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ γύριζε τη Χρονιά με τα 13 φεγγάρια, τον Πέτρο Γαϊτάνο ζήτησε για το ρόλο της τραβεστί Ελβίρα, αλλά δεν τού'κατσε, διότι δε μπορούσε να πάρει άδεια από τη χορωδία της Παναγίας της Χοζοβιώτισσας κι έτσι ο Γερμανός σκηνοθέτης πήρε τελικά τον Φόλκερ Σπένγκλερ, που ήταν φτυστός κι ο Γαϊτάνος κιόλας. Πικραμένος τότε ο Έλληνας τραγουδιστής αντιπρότεινε να γυριστεί μία άλλη ταινία, τα Πικρά δάκρυα της Πέτρα φον Γάιταν, μα ευτυχώς ο Φασμπίντερ είχε ήδη αποδημήσει εις Κύριον και ο Όμηρος Ευστρατιάδης έκανε τα Παρατράγουδα με την Ανίτα Πάνια. Έκτοτε, ο Γαϊτάνος τραγούδησε Μίκη Θεοδωράκη και Σταμάτη Σπανουδάκη, βρήκε εύκολη πιάτσα τα βυζαντινά και τα δημώδη, ελέω Πάσχα των Ελλήνων, αλλά στο τέλος δεν άντεξε, έβγαλε τη μάσκαρα και τη μάσκα και δήλωσε Χρυσαυγίτης, φαν του τσαμπουκά των νεοναζήδων και πολέμιος των μαύρων που πουλάνε τα CD του, ξεχνώντας φυσικά μεσ' στο παραλήρημα του πώς χέστηκαν μέχρι κι οι φτωχοί Νιγηριανοί της πλατείας Βικτωρίας για το hit ''Αι γεναιαί πάσαι'' με τη σούπερ - ντούπερ ερμηνεία του! Εμετός και ψόφος εδώ και τώρα!

δημήτρης-μαραμής-κορίνα-λεγάκη-half-note-15.10.12-review

Χθες βράδυ παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο Half Note το βιβλίο - cd Ταγκό για τρεις του Δημήτρη Μαραμή με ερμηνεύτρια την Κορίνα Λεγάκη. Ένα οργανικό Ταγκό συν πέντε τραγούδια σε στίχους του Κώστα Καρυωτάκη, της Μαρίας Πολυδούρη και του Μιχάλη Γκανά. Το σχήμα αποτελούσαν ο Λαέρτης Κοκολάνης στο βιολί, η Λίνα Δόδογλου στο φλάουτο και ο Γιάννης Ηλιάκης στα ντραμς και τα κρουστά. Η συναυλία άνοιξε με το ομότιτλο κομμάτι, το Ταγκό για τρεις, το οποίο και ακούστηκε συνολικά τρεις φορές. Οφείλω εδώ να πω ότι μια καλύτερη ''σκηνοθεσία'' θα την ήθελε η παράσταση: Το ντουέτο, λόγου χάρη, των Λατίνων χορευτών θα έπρεπε νά'χε εμφανιστεί αργότερα μεσ' στον κόσμο, εν είδει happening, διότι έτσι ξαφνικά, δηλαδή με την έναρξη της βραδιάς,  δεν κατάφερε να μας βάλει στο απαιτούμενο κλίμα.  

Η Κορίνα Λεγάκη έχει προοδεύσει πραγματικά ως τραγουδίστρια. Πιστεύω ότι αυτά τα δυόμισι χρόνια συναυλιακής και δισκογραφικής συνεργασίας της με τον Μαραμή, καθώς και η τριβή της με το κοινό υλικό τους, την έχουν γεμίσει αυτοπεποίθηση κι αυτό βγήκε 100% επί σκηνής!

Δικό της έχει κάνει πλέον και το, μελοποιημένο απ' τον Μαραμή, ποίημα της Πολυδούρη Ω μη με βλέπετε που κλαίω και μάλιστα σε ταυτόχρονη ελληνική και γαλλική απόδοση. Επίσης, ένα άλλο καινούργιο τους τραγούδι, το Μη μου μιλάς, σε στίχους του Γκανά, χθες που το άκουσα απαλλαγμένο από τους δισκογραφημένους ενορχηστρωτικούς ελιγμούς του, μου άρεσε πολύ περισσότερο! 

Άκουσα κι ακόμη ένα καινούργιο κομμάτι, που δεν υπάρχει στο Ταγκό για τρεις. Ο τίτλος του είχε να κάνει με τον διαβόητο δράκο του Κομόντο, το ερμήνευσε η Λεγάκη σε ελληνικά και αγγλικά και με εντυπωσίασε τόσο με τη θεατράλε προσέγγιση της, όσο και με την ίδια τη μιούζικαλ υφή του ως τραγούδι! 

Ακούσαμε επίσης κομμάτια από τον πρώτο δίσκο της Κορίνας Λεγάκη σε μουσική του Κρητικού συγκροτήματος Αρμός, καθώς και από το υπέροχο εκείνο άλμπουμ των Μαραμή - Lorca - Τριβιζά με τον Φραγκούλη. 

Επίτιμος guest της βραδιάς ο κιθαριστής Παναγιώτης Μάργαρης που συνόδευσε τη Λεγάκη στο Amara me και το O pastor, δύο κομμάτια άλλωστε που είχε επεξεργαστεί ο ίδιος πρόσφατα για τον δίσκο τους με την Ελένη Πέτα. Ειδικά στο Amara me που απαιτεί συναίσθημα και που τό'χουν ηχογραφήσει μεγάλες τραγουδίστριες και από τη χώρα μας, η Λεγάκη ήταν καταπληκτική!

Υπήρξε κι άλλος guest, ένας νεαρότατος συνθέτης - μαθητής του Μαραμή, ο οποίος έπαιξε στο πιάνο την πρώτη του σύνθεση και όπως ήταν φυσικό, καταχειροκροτήθηκε. Λέγεται Δημήτρης Μανωλιάς, ακόμη δεν έχει τελειώσει το σχολείο - όπως ακούσαμε -, συνεπώς του ευχόμαστε κάθε καλή τύχη. 

Τι κοιτάει εδώ ο στιχουργός Δημήτρης Αναγνωστόπουλος; Μάλλον τον Μαραμή να παίζει στο πιάνο την ευφάνταστη blues μελοποίηση του στον Ερωτόκριτο του Κορνάρου και την Κορίνα Λεγάκη να τραγουδάει απόλυτα μεσ' στα νερά της, αν και βέρα Κρητικιά! Εν κατακλείδι, ένα live που περιείχε όμορφες σκηνικές παρουσίες και κυρίως καλά τραγούδια με τη σφραγίδα του Δημήτρη Μαραμή, ενός συνθέτη, που όπως έχω γράψει στο παρελθόν, οι μελωδίες τρέχουν απ' τα...μπατζάκια του! Το βιβλίο - cd Ταγκό για τρεις κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μελάνι και θα το βρείτε σε επιλεγμένα βιβλιοπωλεία σε προσιτή τιμή!

μητροπολίτης-μπερικέτι

Το ''Σιατίστης Παύλου'' δεν ξέρω ακριβώς τι σημαίνει, ποιο αξίωμα δηλαδή κατέχει ο παπάς, και ούτε με νοιάζει. Διάβασα προσεχτικά την επιστολή αυτού του ανθρώπου κι έχω να παρατηρήσω τα εξής:

1ον: Αποκαλεί ''κινηματογραφικό έργο'' μία θεατ

ρική παράσταση, συνεπώς ''τρία πουλάκια κάθονται''...

2ον: Προσπαθεί να υπερασπίσει το μαγαζάκι του με επιχειρήματα κι ακόμη κι αν ξεπέφτει σε φτήνιες του τύπου ''θλιβερά ανθρωπάκια'', είναι φανερό πως δεν πάει καθόλου τους χριστιανοταλιμπάν.

3ον: Πιστεύει πως ότι διώκεται με θόρυβο, με λανθασμένο τρόπο, στην ουσία διαφημίζεται. Ότι κάνει εν πολλοίς και το MEGA με τους Χρυσαυγίτες. 

4ον: Αποκαλεί ''Μαύρη Νύκτα'' τη Χρυσή Αυγή, αποκηρύσσοντας το μίσος κατά των μειονοτήτων και φτάνοντας στο σημείο να χαρακτηρίσει ''αδέρφια του Χριστού'' τους μετανάστες και τους πρόσφυγες. Μόνο ότι άκουγε κάποτε φανατικά τα ''Νέγρικα'' του Λοΐζου και του Νεγρεπόντη δεν μας είπε!

5ον: Προσέξτε τη λούμπεν φάτσα του, είναι μεγάλη γάτα ο παπάς! 

Συμπέρασμα: Ποιος ξέρει τώρα για που ξεκίνησε και που κατέληξε ο ''Σιατίστης Παύλου''. Αν παρακάμψει κανείς την οργή του για μία ''βέβηλη'' παράσταση, θα διαπιστώσει πως αφενός προστατεύει - ξαναλέω - το μαγαζί του, αφετέρου δε φαίνεται σε κανένα σημείο υμνητής της λογοκρισίας και του σκοταδισμού. Το αντίθετο, θα έλεγα, αναφερόμενος στους γραφικούς οπαδούς του και κυρίως στους φασίστες. Πως τό'λεγε ο Λογοθετίδης; ''Να ξουρίσεις και το μούσι να βγαίνουμε έξω παρέα''. Βρε τον Σιατίστης Παύλου, σαν ΙΟΝ Αμυγδάλου ακούγεται...

Εδώ ολόκληρο το κείμενο του Μητροπολίτη Σισανίου και Σιατίστης Παύλου: 

http://origin.romfea.gr/epikairotita/14101-corpus-christi

ξεφτιλιστείτε-μαζί-μας

Όσοι ''αγγλόφωνοι'', διαβάστε το άρθρο του αμερικανικού περιοδικού VICE.

Τιτλοφορείται Οι ομοφοβικοί φασίστες της Ελλάδας έχουν τον θεό και την αστυνομία με το μέρος τους: http://www.vice.com/en_uk/read/greeks-fascist-homophobes-have-gay-jesus-on-their-side

Πάντως εγώ πλέον ντρέπομαι να λέω ότι είμαι Έλληνας και θα προτιμάω το Τούρκος, που τους γουστάρω κιόλας τους γείτονες!

review-θέατρο-χυτήριο-12.10.12

Χθες βράδυ, γυρνώντας από την πεντάωρη παραμονή μου έξω από το θέατρο Χυτήριο, έγραψα ένα review στα γρήγορα για το facebook, στο οποίο έμεινα στα πολύ ''χτυπητά'' γεγονότα. Ας κάνω τώρα μία πιο ψύχραιμη αποτίμηση των events. Οι φωτογραφίες που τράβηξε ο Φώτης Βαλλάτος και ανάρτησε στην ιστοσελίδα της lifo είναι ενδεικτικές του τι είχαμε να αντιμετωπίσουμε οι περίπου τριακόσιοι άνθρωποι που μαζευτήκαμε να υπερασπίσουμε την ελευθερία του λόγου: θεούσες ηλικιωμένες και νεότερες, παλαιοημερολογίτες παπάδες και μέλη παραθρησκευτικών οργανώσεων, βασιλικούς ακροδεξιούς και φυσικά Χρυσαυγίτες - όλοι αυτοί δεν ξεπερνούσαν τα εκατό άτομα με τους τελευταίους να αποτελούν την πιο ''διακριτική'' συμμετοχή στον θίασο της συφοράς, αφού προφανώς την προηγούμενη είχαν ικανοποιήσει τα αιμοβόρα ένστικτα τους πάνω στον άτυχο gay δημοσιογράφο που τόλμησε να απαθανατίσει την κατάσταση με την κάμερα του.  

Πιστεύω πως οι άνθρωποι αυτοί δεν έπρεπε να τύχουν της βιαιότητας των ΜΑΤ - υπάρχουν σχετικά βίντεο στο youtube -, αλλά μιας σωστής παρακολούθησης από κάποιον ψυχίατρο. Μία ηλικιωμένη γυναίκα έπεσε σε κρίση στην άσφαλτο, ουρλιάζοντας για την καταπάτηση της πίστης της - δεν αναφέρομαι στη γιαγιά της photo -, εκεί που μία άλλη ''έχασε'' τους δικούς της και μπήκε μεσ' στους ''άπιστους'' συγκεντρωμένους! Εσείς είστε για να μπείτε μέσα; μας ρώτησε, δείχνοντας την είσοδο του θεάτρου. Κι όταν της είπαμε Ναι, χαμογέλασε καλοσυνάτα και πέταξε τη φοβερή ατάκα: Καλά, βρε παιδιά, κι οι χριστιανοί που είναι; Υπήρξε όμως κι ένας ιερέας, φασίστας με τη βούλα, νέος, που δήλωσε μάλιστα και ιεραπόστολος στο Μεξικό! Παραθέτω τον διάλογο που έγινε και που παρακολούθησα αυτοπροσώπως:

Παπάς: Άμα βλαστημάτε τα θεία, καλά σας κάνουν και σας δέρνουν!

Μια κοπέλα: Κι εσύ τι είσαι;

Παπάς: Είμαι η εκκλησία και η εκκλησία είναι παντού παρών!

Μια άλλη κοπέλα: Παρούσα!

Παπάς: Παρών! Εμείς στο μοναστήρι λέμε Παρών!

Η πρώτη κοπέλα: Έχει αρχίδια η εκκλησία δηλαδή!

Παπάς: Αυτό ακριβώς!

Παρεμβαίνει τότε ο φίλος μου ο Μάκης Παπαδημητράτος, ο σκηνοθέτης του Τσίου, και λέει του παπά:

- Ρε, είσαι σίγουρα ιερέας εσύ; Μήπως είσαι περφόρμερ; Δε γίνεται να είσαι παπάς εσύ!

Αρχίζουμε να γελάμε. Ο παπάς απτόητος προθυμοποιείται να μας δείξει την ταυτότητα του. Το κάνει. Τη δείχνει στη φίλη μου, Μάιρα Λιούγκου. Είναι όντως ιερωμένος. Αλλά εμείς εξακολουθούμε να γελάμε με την όλη φάση. Λίγο μετά έχει πάει παραπέρα και τον ακούμε να μιλάει στο κινητό του:

- Έλα μωρό μου, γλίτωσε με. Ένα δράμα ζω εδώ η άμοιρη...

Κατά βάθος δράμα ζούσαμε όλοι εκείνες τις ώρες. Εμείς που βλέπαμε απέναντι μας πωρωμένους ανθρώπους να ψάλλουν τον Εθνικό Ύμνο και να κραυγάζουν Ελλάς - Θρησκεία - Ορθοδοξία. Εκείνοι που νόμισαν πως μία θεατρική παράσταση θα μπορούσε να βλάψει τα πιστεύω τους, τα σφηνωμένα εδώ και χιλιάδες χρόνια στη νοοτροπία του Έλληνα. Ωστόσο, επαναλαμβάνω, επειδή γράφτηκε ότι η αστυνομία έκανε επιτέλους τη δουλειά της: Δε σημαίνει ότι επειδή δεν ''πείραξε'' όλους εμάς χθες, είναι ωραίο να βλέπεις να ρίχνονται χημικά σε γέρους ανθρώπους, έστω κι αν διαφωνείς μαζί τους. Άλλωστε, μην ξεχνάμε, μια μέρα πριν οι μπάτσοι σε απόλυτη σύμπνοια με τους Χρυσαυγίτες ποδοπάτησαν κυριολεκτικά την προσωπικότητα ενός ανθρώπου από το δικό μας ''στρατόπεδο''.  

Στα αλήθεια, λες και δεν είχαν εγκέφαλο έμοιαζαν όλοι αυτοί οι άνθρωποι χθες! Εικόνες Ιράν, μισαλλοδοξίας, φόβου και ηλιθιότητας στην Αθήνα του 2012, μια Αθήνα ούτως ή άλλως μεσ' στον απόλυτο εκφασισμό της! Η παράσταση παρ' όλα αυτά έγινε, γιατί έπρεπε να γίνει! Γιατί αν δε γινόταν, στο εξής δε θα μπορούσε να γίνει καμία παράσταση, καμία ταινία, κανένας πίνακας ή κανένας δίσκος, αφού, σύμφωνα με κάποιους, έτσι φασιστικά και αυθαίρετα, θα πρόσβαλλε τη θρησκεία και γι' αυτό θα έπρεπε να κατακεραυνωθεί. Φοβάμαι πως θα δουν τα μάτια μας πολλά ακόμη! Αν και δεν έχω δει τίποτα πιο εκνευριστικό και σιχαμερό από το βίντεο με τον Παναγιώταρο της Χρυσής Αυγής να παραληρεί φωναχτά για ''πουστράκια'' και ''αλβανικές κωλοτρυπίδες''...

Το παρόν και μπράβο τους γι' αυτό, έδωσαν στη χθεσινή συγκέντρωση διαμαρτυρίας, οι σκηνοθέτες Άντζελα Μπρούσκου, Κωνσταντίνος Γιάνναρης, Νίκος Σούλης, Σύλλας Τζουμέρκας, Μάκης Παπαδημητράτος, οι μουσικοί Σταμάτης Κραουνάκης, Φοίβος Δεληβοριάς, Αλέξανδρος Εμμανουηλίδης, Nalyssa Green, ο ποιητής Θωμάς Τσαλαπάτης, ο συγγραφέας Χρήστος Χωμενίδης, ο καλλιτεχνικός διοργανωτής Θέμης Ροδαμίτης, ο δημοσιογράφος Νίκος Ράλλης, αρκετοί ηθοποιοί κι ακόμη πιο πολλοί bloggers, ενώ από τον χώρο της πολιτικής είδαμε μόνο τον Πέτρο Κωνσταντίνου της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. 

Όσοι δεν ήρθατε, κακό του κεφαλιού σας, αν και δυστυχώς στο μέλλον θά'χουμε κι άλλα τέτοια events για να πράξετε τα δέοντα!

το-ωραιότερο-κείμενο-για-τα-χθεσινά-επεισόδια

http://diogenisoskilos.blogspot.gr/2012/10/blog-post_12.html#comment-form

Και σε όποιον δεν αρέσει ή δε συμφωνεί,

επίσης στα αρχίδια μας!

απόψε-η-πρώτη-γι'-αυτή-τη-σαιζόν-εκπομπή-μου-στον-ClipArtRadio

Ξύπνησα με την ίδια χθεσινή αίσθηση αηδίας και ειλικρινά δεν έχω καμία όρεξη ούτε για εκπομπές, ούτε για μουσικές, ταινίες κλπ. Αυτό που θέλω είναι ν' αρχίσω να τηλεφωνώ σε όλους τους γνωστούς μου καλλιτέχνες μπας και τους πάρω δυο λόγια για την τερατωδία έξω απ' το Χυτήριο και τα βάλω είτε στο ΠΟΝΤΙΚΙ, είτε εδώ ή στο blog μου...Τέλος πάντων, στις 12 ακριβώς τα μεσάνυχτα ακούστε - αν δεν έχετε να κάνετε απόψε κάτι καλύτερο - την πρώτη εκπομπή μου στονwww.clipartradio.gr Μέχρ

ι και τις 2 τα ξημερώματα θα σας παίξω πολλά και διαφορετικά πράγματα: Tindersticks, Soap & Skin, Mikael Emmanuel Delta feat. Etten, Neon feat. Λόλεκ, The Boy, Άρη Ζαρακά, Ντίνο Σαδίκη, Devics, Morrissey, Mogwai, Γιάννη Παπαχρίστο, Panos Mpirmpas, Pine Box Boys, Marianne Faithfull, Φωτεινή Βελεσιώτου, Lina Sopiadou,Lena Platonos, Andrew Dwyer, Dimitris Arnaoutis, Apostolos Rizos, Δημήτρη Μαραμή, Giorgos Varsamakis, Your Hand In Mine, Beat Happening, Radiohead, Zbigniew Preisner, Μάνο Χατζιδάκι. Καλό χειμώνα εύχομαι!

λογοκρισία

Γιατί δεν μπορώ να μπω στη σελίδα μου στο fasisto-facebook;

Γιατί με έκαναν delete;

Ο φασισμός τους δεν θα περάσει!

Δεν μασάμε από delete!

όταν-ο-ηρακλής-τριανταφυλλίδης-μελοποίησε-κατερίνα-γώγου

Στο στόμα σφίγγω την ψυχή θέλει μακριά να φύγει 

χτυπάει στα δόντια τα φτερά αϊτός θέλει να γίνει 

Μετράω μια, μετράω δυο 

άντες μετρώ πενήντα δυο ημέρες απεργίας 

Γιατρό δεν θέλω ούτε παπά σ' αλώνι μαρμαρένιο 

μια Κυριακή και μια γιορτή το Χάρο περιμένω...

Το παραπάνω ποίημα μαζί με πέντε - έξι άλλα ακόμη, είχε χαρίσει στις αρχές της δεκαετίας του 1980 η Κατερίνα Γώγου στον Ηρακλή Τριανταφυλλίδη με σκοπό να γίνουν τραγούδια. Τα τραγούδια έγιναν, αλλά δυστυχώς παρέμειναν στο συρτάρι του συνθέτη. Ήταν η περίοδος καλλιτεχνικού και πολιτικού αναβρασμού στα Εξάρχεια με τη Γώγου και τον Τριανταφυλλίδη να συντρέχουν τον φίλο τους, Νικόλα Άσιμο, που τότε άρχισε να μπαινοβγαίνει στα τρελοκομεία, και να πρωτοστατούν σε συναυλίες κοινωνικής αλληλεγγύης. Έκανα το post αυτό για να τιμήσω έναν φίλο και εξαίρετο μουσικό, τον Iraklis Triantafyllidis, με τον οποίο συνεργάστηκα στο ντοκιμαντέρ ''Ζωντανοί στο Κύτταρο - Σκηνές Ροκ'', και για να φανερώσω μίαν άγνωστη πτυχή της Γώγου: όχι αυτήν της ποιήτριας, αλλά της στιχουργού! Πριν λίγες μέρες ο Manwolf Louie μου έλεγε πως είχε στο αρχείο του μια φωτογραφία των αρχών του 1970, στην οποία εικονιζόταν η Γώγου μαζί με τον Ρόμπερτ Ουίλλιαμς. Αμέσως έκανα ρακόρ - που λέμε στο σινεμά - με τη μαρτυρία του ηθοποιού Μανώλη Δεστούνη στο ντοκιμαντέρ για τη Γώγου: Όταν ο συμπαθής ηθοποιός είχε δικό του τηλεοπτικό σόου μεσ' στη χούντα, σε κάποιο επεισόδιο ήταν καλεσμένοι του οι Poll (Τουρνάς, Λογαρίδης, Ουίλλιαμς, Παπαϊωάννου), οι οποίοι δήλωσαν ότι μελοποιούν στίχους της ''ηθοποιού Κατερίνας Γώγου'' - η Γώγου κυκλοφόρησε την πρώτη της ποιητική συλλογή το 1978 ως γνωστόν, συνεπώς εκείνα τα χρόνια ασχολείτο αποκλειστικά με την υποκριτική. Κοίτα να δεις! Τέλος πάντων, για να κλείνω, θέλω να προσθέσω πως ο Ηρακλής Τριανταφυλλίδης αν ζούσε στο εξωτερικό σίγουρα θα γέμιζε στάδια! Κατά την ταπεινή μου άποψη, τόσο με τους DNA αρχικώς, όσο και με τη Λερναία Ύδρα εν συνεχεία, άφησε ένα υλικό του λεγόμενου progressive rock, πολύ μπροστά για τα ελληνικά δεδομένα!

* στη φωτογραφία βλέπετε από αριστερά τον Ηρακλή Τριανταφυλλίδη, στη μέση τη Lena Platonos B και δεξιά - το λέω με κάθε επιφύλαξη - τον φλαουτίστα Πέτρο Πρωτόπαπα. Μάλλον βρισκόμαστε στα 1976, τότε που από το συγκρότημα Λερναία Ύδρα του Ηρακλή, είχε περάσει ως πιανίστα και η Λένα Πλάτωνος!

η-σόφη-είναι-γάτα-είναι-ηλικιωμένη-και-είναι-καλά

Σήμερα πέρασα από το πατρικό μου στο Κερατσίνι για να επισκεφτώ τη γάτα, με την οποία ενηλικιωθήκαμε μαζί. Ήμουν 22 χρονών όταν ένα βράδυ την τράβηξα από τον υπόνομο, όπου την είχε πετάξει μαζί με τ' αδερφάκια της, μία κωλόγρια γειτόνισσα που εύχομαι να μη ζει πλέον. Την κρατήσαμε, λοιπόν, της δώσαμε το όνομα Σόφη και μέχρι πρόσφατα δεν μας είχε απασχολήσει με γιατρούς, πέραν των επιβεβλημένων επισκέψεων. 

Με τις γάτες νιώθω ότι επικοινωνώ καλύτερα από την παιδική μου ηλικία, τότε που τα καλοκαίρια στο Βόλο και στο Πήλιο μαζεύαμε με τον αδερφό μου πεταλούδες, ακρίδες και σαύρες και ταΐζαμε στο στόμα τα αδέσποτα συμπαθή αιλουροειδή. Και τα σκυλιά τα γουστάρω, αλλά η δουλικότητα τους απέναντι στον άνθρωπο είναι κάτι που δεν το κατανοώ. Έχω δει άνθρωπο να ξυλοκοπεί άγρια το σκύλο του κι αυτός αντί να τον κομματιάσει να υπομένει το μαρτύριο του...Οι γάτες είναι άλλα πλάσματα, σε μαγνητίζουν, ηλεκτρίζονται ολόκληρες, διεκδικώντας κάθε δικαίωμα σε βασικά βιωτικά θέματα, από την υπερσεξουαλικότητα που τις χαρακτηρίζει, μέχρι την αδιαπραγμάτευτη ανεξαρτησία τους. 

Πριν κάνα μήνα την πήγαμε τη Σόφη στον κτηνίατρο. Το πυκνό της φουντωτό τρίχωμα έπεφτε σε απελπιστικό βαθμό, δεν έτρωγε καλά και κρυβόταν σε κάποια γωνιά του σπιτιού. Πιστέψαμε πως θα μας άφηνε από γηρατειά. Ωστόσο η γνώμη του γιατρού ήταν άλλη: Η γάτα, παρ' όλη την προχωρημένη ηλικία της, είναι καλά οργανικά, έχει ακόμη γρήγορα αντανακλαστικά, οξεία όραση και ακοή. Μήπως την εγκατέλειψες; με ρώτησε. Κι όταν τού'πα πως μετακόμισα εδώ και τέσσερα χρόνια απ' το σπίτι, άρχισε να μου εξηγεί πως το ζώο πολύ απλά έπεσε σε μελαγχολία...Βούρκωσα, ομολογώ! Λογικό, αν υπολογίσει κανείς πως η Σόφη επί 11 χρόνια κοιμόταν στο κρεβάτι μου και σε γενικές γραμμές ήθελε όλη την ώρα νά'ναι πάνω μου κολλημένη. Μας έδωσε ο γιατρός βιταμίνες, της άλλαξε την τροφή και μου σύστησε να κατεβαίνω όποτε μπορώ συχνότερα στον Πειραιά για να κάθομαι λίγες ώρες μαζί της. Σήμερα που την είδα, μου φάνηκε πιο λαμπερή, το τρίχωμα της φτιάχνει σιγά - σιγά και ήταν ορεξάτη όπως παλιά. Η Σόφη είναι πια 16 ετών και αν δεν ασθενήσει σοβαρά το επόμενο διάστημα, έχει τουλάχιστον δυο-τρία χρόνια ζωής. Αυτό είπε ο κτηνίατρος της, βασισμένος στο τελευταίο τσεκ-απ της. Κι εγώ χαρούμενος που πήρε τα πάνω της, την αγκάλιασα, την κανάκεψα και τη χαιρέτισα μέχρι την επόμενη φορά που θα ξαναβρεθούμε!  

ντοκιμαντέρ-κατερίνα-γώγου-αποδελτίωση

http://e-dromos.gr/index.php?option=com_k2&view=item&id=9820%3A%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B7-%CF%87%CE%B1%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%B7-%CF%84%CE%B9%CE%BC%CE%AE-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CF%82-%CE%B3%CF%8E%CE%B3%CE%BF%CF%85&Itemid=52

Στο άνωθεν link μπορείτε να διαβάσετε τη συνέντευξη που παραχώρησα στην Ιφιγένεια Καλαντζή και στην εφημερίδα Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ που κυκλοφόρησε το περασμένο Σάββατο. Κι εδώ ένα άρθρο μου για την πρώτη ποιητική συλλογή της Κατερίνας Γώγου που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Η ΕΠΟΧΗ της περασμένης Κυριακής:

http://www.epohi.gr/portal/politismos/12676---19

Τέλος, στο παρακάτω link υπάρχει το άρθρο για το ντοκιμαντέρ από τον Δημήτρη Ν. Μανιάτη, όπως δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ της Πέμπτης 27/9:

 http://www.tanea.gr/politismos/article/?aid=4754921

για-την-εργατική-λέσχη-νέας-σμύρνης

Χθες βράδυ έγινε μία από τις ωραιότερες προβολές του ''Ζωντανοί στο Κύτταρο - Σκηνές Ροκ'', όχι μόνο λόγω κόσμου (ήρθαν γύρω στα 50 άτομα), αλλά κυρίως λόγω του χώρου και των συνθηκών. Δεν φανταζόμουν ότι μια ομάδα νέων παιδιών, από 20 έως 

30 ετών, έχουν πιάσει ένα πολύ μεγάλο διαμέρισμα στο κέντρο της Ν. Σμύρνης, διαμορφώνοντας το σε Πολιτιστικό - Μορφωτικό Χώρο Ταξικής Αλληλεγγύης! Ώσπου να στηθούν οι καρέκλες στην ταράτσα του κτηρίου, χάζεψα λίγο τα δωμάτια της εν λόγω Εργατικής Λέσχης: σε ένα απ' αυτά, αλλοδαποί μετανάστες παρακολουθούσαν μαθήματα ελληνικών, σε κάποιο άλλο Ελληνόπουλα απλά έκαναν φροντιστήριο, που προφανώς αδυνατούν να πληρώνουν πλέον οι γονείς τους! Στον ίδιο χώρο, όπως έμαθα, λειτουργούν φοιτητικό αναγνωστήριο, συλλογική κουζίνα, αυτοδιαχειριζόμενο καφενείο, δωρεάν WI-FI Internet, ενώ γίνονται και ομαδικές εκδηλώσεις φωτογραφίας, λογοτεχνίας, χορού, κινηματογράφου και θεάτρου. Ο Γιάννης, ο υπεύθυνος των κινηματογραφικών, ήταν σαφής. Με παρακάλεσε να αφαιρέσω από το post στο blog μου τη φράση ''Εργατική Λέσχη του Δήμου'', αφού στην πραγματικότητα δεν έχουν καμία σχέση με δημοτικές αρχές και δε γουστάρουν κιόλας να ταυτίζονται με οποιονδήποτε θεσμό. Καθ' όλη δε τη διάρκεια της προβολής, τα παιδιά μοίραζαν δωρεάν στον κόσμο χυμούς και παγωμένες μπίρες. Απείρου κάλλους η στιγμή με μία γειτόνισσα που φώναξε απ' το μπαλκόνι της να χαμηλώσει ο ήχος της προβολής κι όταν έλαβε την απάντηση ότι είναι μόνο εννέα η ώρα, εκείνη για αντιπερισπασμό έβαλε στη διαπασών κλασική μουσική! Πολύ χάρηκα, λοιπόν, με ότι είδα χθες βράδυ, με αυτούς τους νέους μορφωμένους ανθρώπους κυριολεκτικά στην υπηρεσία των συνανθρώπων τους, και γι' αυτό εξέφρασα την επιθυμία να στήσουμε σύντομα εκεί μέσα κι άλλες εκδηλώσεις, όπως βραδιές αφιερωμένες στη Φλέρυ Νταντωνάκη, τη Λένα Πλάτωνος και τον Μάνο Χατζιδάκι, με δικούς τους ''μαθητές'' που θα βγάλουν τα τραγούδια μόνοι τους και θα τα παρουσιάσουν. Εννοείται πως όταν το ντοκιμαντέρ για την Κατερίνα Γώγου κάνει τον κύκλο του, η Εργατική Λέσχη Ν. Σμύρνης θά'ναι απ' τους πρώτους χώρους που θα το δώσω για free προβολή!

ζωντανοί-στο-κύτταρο-σκηνές-ροκ-απόψε-στην-εργατική-λέσχη-νέας-σμύρνης

Απόψε στις 21.00 το βράδυ η Κινηματογραφική Ομάδα Νέας Σμύρνης θα προβάλλει το ντοκιμαντέρ μου ''Ζωντανοί στο Κύτταρο - Σκηνές Ροκ'' στην ταράτσα της Εργατικής Λέσχης (Ελευθερίου Βενιζέλου 12 & Αιγαίου, απέναντι ακριβώς από τη στάση του τραμ). Είσοδος ελεύθερη. Μαζί μου πιθανότατα θα είναι και η τραγουδοποιός - ερμηνεύτρια Λήδα Χαλκιαδάκη για την καθιερωμένη κουβέντα με το κοινό μετά την προβολή. Σας περιμένουμε!

το-ντοκιμαντέρ-για-τη-γώγου-στον-δρόμο-της-αριστεράς

Στην εφημερίδα ΔΡΟΜΟΣ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ που κυκλοφορεί σήμερα, υπάρχει ακόμη μία συνέντευξη μου στην Ιφιγένεια Καλαντζή. Θά'ναι και η τελευταία μέχρι την έξοδο του ντοκιμαντέρ στις αίθουσες. Κι αν δέχτηκα να μιλήσω στη δημοσιογράφο ήταν γιατί είχε παρευρεθεί στην πρεμιέρα στον Δαναό, συνεπώς τα είπαμε σε άλλη βάση. Την ευχαριστώ!

στα-γενέθλια-της-φωτεινής-βελεσιώτου

Χθες ήταν ένα από τα ομορφότερα βράδια των τελευταίων μηνών. Η Φωτεινούλα η Βελεσιώτου, φίλη αγαπημένη, που μας έχει κάνει όλους να τραγουδάμε τις ''Μέλισσες'' του Καζαντζή και της Φωτάκη, γιόρτασε τα γενέθλια της με χαρές και με τραγούδια, όπως της ταιριάζει και της αξίζει! 

Δίπλα της ο Λόλεκ, ο οποίος αποτελεί έναν απ' τους μεγαλύτερους φαν της και τη συνόδευσε με την κιθάρα σε ένα σωρό απρόβλεπτα τραγούδια!

Το πάντρεμα ωστόσο το έκανε η τραγουδίστρια Λίνα Σωπιάδου ή Maria_Adouaneta (Δε με λενε Μαρία), που τον ερχόμενο Δεκέμβρη θα την απολαύσουμε μαζί με τη Φωτεινή Βελεσιώτου σε ένα πρόγραμμα βασισμένο στα fados και τα ρεμπέτικα!  

Η αρχή στο χθεσινό τραγούδισμα έγινε με τον Λόλεκ σε κομμάτια του Μάρκου Βαμβακάρη και του Βασίλη Τσιτσάνη, που εκτίμησαν δεόντως όλοι οι παρευρισκόμενοι και μπήκαν αμέσως στο ''παιχνίδι''.  

''Πες και το κομμάτι της Γώγου'' του ζήτησε η Βελεσιώτου, που είχε έρθει στην πρεμιέρα του ντοκιμαντέρ και είχε δει live τον Λόλεκ να το ερμηνεύει! Για μένα ήταν πολύ συγκινητικό ν' ακούσω τους στίχους ''Αυτά λίγο πρόχειρα για την αποκατάσταση του μαύρου'' με τη φωνή και των δυο τους! 

Εν συνεχεία, την κιθάρα πήρε η Λίνα και μετέτρεψε το αθηναϊκό διαμέρισμα σε πορτογαλική ταβέρνα! Τραγούδια της Amalia Rodrigues και της Lucilia do Carmo, εν ολίγοις μια μικρή γεύση απ' το πρόγραμμα που στήνουν με τη Φωτεινή αυτό τον καιρό! 

Οφείλω να πω ότι η Λίνα έχει κάνει την Πορτογαλία δεύτερη πατρίδα της και τον Pesoa δικό της ''εθνικό ποιητή'', κυρίως όμως έχει μελετήσει πολύ την πορτογαλική γλώσσα και την άρθρωση των λέξεων. Μάλλον πρόκειται για την πιο ''ψαγμένη'' Ελληνίδα τραγουδίστρια των fados αυτή τη στιγμή! 

Τον Βαμβακάρη και τον Pesoa διαδέχτηκαν ο Νικόλας Άσιμος και ο Leonard Cohen. Παρακολουθούσαμε μαγεμένοι τη Βελεσιώτου να τραγουδάει το ''Παπάκι'' και τη ''Suzanne'', συνοδεία πάντα του Λόλεκ. Γι' αυτό και μίλησα εξ αρχής για ένα σωρό απρόβλεπτα τραγούδια!

Ήθελα όμως ν' ακούσω και Σωτηρία Μπέλλου και το αγαπημένο μου θλιμμένο ζεϊμπέκικο ''Μεσ' στα βαριά μεσάνυχτα'' του Λαβίδα. Η Φωτεινή που επίσης γουστάρει πολύ το κομμάτι και το απογειώνει, όπως εύκολα θα φανταζόταν κανείς, πήρε την κιθάρα και μου το χάρισε κανονικά! Εγώ πάλι πέρα από ένα καλό κρασί δε μπορούσα να της χαρίσω τίποτα...Ή μάλλον της χάρισα! Συγκεκριμένα, ένα άρθρο γι' αυτήν στο ΠΟΝΤΙΚΙ που κυκλοφόρησε χθες, ανήμερα των γενεθλίων της δηλαδή, συνεπώς το έκανα το καθήκον μου ως δημ/φος και πάνω απ' όλα ως φίλος και θαυμαστής της υψηλής τέχνης της! 

δύο-μουσικά-θέματα-του-κωνσταντίνου-τσιώλη-από-το-soundtrack-του-ντοκιμαντέρ

Η μουσική του ντοκιμαντέρ αντικειμενικά ξεχώρισε και όπως ειπώθηκε χαρακτηριστικά πιθανώς να ήταν έως και το 40% επί του συνολικού αποτελέσματος στις sequences, όπου χρησιμοποιήθηκε. Την έγραψε ο 28χρονος Κωνσταντίνος Τσιώλης, μέλος του συγ

κροτήματος Τεφλόν, και πιανίστας στη μπάντα του Λόλεκ. Υπάρχει η σκέψη να τυπώσουμε σε περιορισμένα συλλεκτικά βινύλια τα instrumental θέματα του Κωνσταντίνου μαζί με τις απαγγελίες της Λουκίας Μιχαλοπούλου και του Δημήτρη Παπαδάτου, καθώς και το τραγούδι της Μαρίζας Κωχ. Για την ώρα, στο ακόλουθο link μπορείτε ν' ακούσετε τα κομμάτια του Κωνσταντίνου ''Σαν σήμερα κηδεύαμε την Τερέζα'' (τίτλοι αρχής) και ''Ελεύθερη'' (τίτλοι τέλους):

http://soundcloud.com/gogou_ost

η-προβολή-του-ντοκιμαντέρ-της-γώγου-στο-camp-αναβάλλεται

Εδώ κοντά είναι η Κοτζιά...
Ξυπνήστε να τη δείτε...

Κατερίνα Γώγου (1.6.1940 - 3.10.1993)

* Επειδή είδα ότι φτιάχτηκε μέχρι και σελίδα στο facebook για την προγραμματισμένη προβολή του ντοκιμαντέρ στο CAMP την Παρασκευή 5/10, οφείλω να ενημερώσω ότι αναβάλλεται βάσει της διανομής του. Παρακαλώ διαδώστε το για να μην υπάρξει πρόβλημα με την προσέλευση κόσμου. Στη θέση του ντοκιμαντέρ για την Κατερίνα Γώγου θα προβληθεί το ντοκιμαντέρ μου ''Οδύσσειες Σωμάτων - Μπαλάντα για τον Νίκο Κούνδουρο'' (2010). Ευχαριστώ!

του-leonard-cohen-και-του-juan-vicente-piqueras

Γενικό δοκίμιο

Αφήνω γένια για να γίνουν λευκά.

Σήμερα νηστεύω.

Σχεδόν εκπλήσσομαι με τη σκέψη του εαυτού μου στο παρελθόν.

Περπατώ κουτσαίνοντας στο δρόμο.

Κοιτάζω τα παιδιά. Μου εμφανίζονται δάκρυα.

Δεν φωνάζω κανέναν. Σωπαίνω.

Γράφω κι ύστερα καταστρέφω ό,τι γράφω.

Είμαι στο κενό που καταλαμβάνω.

Ετοιμάζομαι.

* ένα τραγούδι του Leonard Cohen διασκευασμένο από τους House Of Love και ένα ποίημα του σύγχρονου Ισπανού ποιητή Juan Vicente Piqueras στη μετάφραση της Βιρχινία Λόπεθ Ρέθιο από το περιοδικό ''Νέα Ευθύνη''

ζωντανοί-στο-κύτταρο-σκηνές-ροκ-απόψε-στο-camp-fest

Σήμερα, στις 19.00 το απόγευμα, στο CAMP (Ευπόλιδος 4, πλατεία Κοτζιά) θα προβληθεί το ντοκιμαντέρ μου, Ζωντανοί στο Κύτταρο - Σκηνές Ροκ, και θ' ακολουθήσει συζήτηση με το κοινό. Η προβολή εντάσσεται στο πλαίσιο του Β΄ κύκλου εκδηλώσεων για το Αθηναϊκό Underground, που επιμελείται ο φίλος μου ο Θανάσης ο Μουτσόπουλος. 

Στο σημείο αυτό να προσθέσω ότι η προβολή του ντοκιμαντέρ Κατερίνα Γώγου - Για την αποκατάσταση του μαύρου πού'χε προγραμματιστεί για τις 5/10 στον ίδιο χώρο, ακυρώνεται λόγω της επικείμενης εξόδου του στις αίθουσες.