Είχαμε χρόνια να ακούσουμε ένα ελληνικό μουσικό έργο με αληθινή ατμόσφαιρα σε συνθετικό και ηχητικό επίπεδο. Για το ηχητικό ευθύνονται όχι τόσο τα electronics, όσο η φροντισμένη χρήση τους, που μοιάζει σα να χαϊδεύει και τα δέκα tracks, χωρίς να τα αγγίζει, επιβαρύνοντας τα στην τελική με αμήχανους ενορχηστρωτικούς ελιγμούς. Για το συνθετικό επίπεδο, που είναι και το σημαντικότερο στην εργασία των Neon, ας μιλήσουμε με λίγα λόγια για κάποια κομμάτια που μας εντυπωσίασαν και που ξεχώρισαν στο σύνολο τους: πρώτα απ' όλα, ''Ο Μιχαλιός'', το τραγούδι που ανοίγει το δίσκο με τις καλύτερες υποσχέσεις, με μία ταιριαστή - επίσης - αποστασιοποιημένη ερμηνεία του The Boy. Η επαναληπτικότητα στη ρυθμολογία του πετυχαίνει να δώσει την αίσθηση του στρατιώτη Μιχαλιού που τον πάνε για ενταφιασμό. Στην ''Εσπέρα'', το ακόλουθο κομμάτι με ερμηνευτή τον Λόλεκ, ακολουθείται η δομή μιας dark μπαλάντας με την προσθήκη της τρομπέτας του Λευτέρη Λουκίσα να της προσδίδει ολίγον δοξαστικό χαρακτήρα. Τα ποιήματα ''Φθορά'', ''Κι αν έσβησε σαν ίσκιος...'' και ''Τελευταίο ταξίδι'' που ερμήνευσε η Etten, αποτελούν μαζί με τα ''Ανδρείκελα'' που ερμήνευσε ο Byron και τις πιο πειραματικές μουσικές προσεγγίσεις - απλωμένες συνθέσεις, σαν ηλεκτρονικές παγωμένες στέπες, μέσα στις οποίες πορεύεται ο καρυωτακικός λόγος! Αντίθετα, τα κομμάτια ''Σε παλαιό συμφοιτητή'' με τον Byron και ''Επιστροφή'' με τον The Boy έχουν μία αυτοτέλεια που τα διαχωρίζει απ' το υπόλοιπο υλικό: το πρώτο είναι μία κιθαριστική ροκ μπαλάντα, ενώ το δεύτερο δεν κρύβει τις πανκ επιρροές του με τα ρυθμικά ηλεκτρονικά κρουστά. Αφήσαμε για το τέλος, δύο τραγούδια, τα καλύτερα του δίσκου: τον ''Δρόμο'' με ερμηνευτή τον Βαγγέλη Στρατηγάκο και το ''Εμβατήριο πένθιμο και κατακόρυφο'' με τον Λόλεκ. Ο ''Δρόμος'' θυμίζει από πολύ-πολύ μακριά τα ''Λυρικά'' του Μίκη Θεοδωράκη και το ''Μπολερό'' του Ραβέλ. Είναι κομμάτι αποσπασμένο από χορικό αρχαίας τραγωδίας και κάποιας σύγχρονης περιφοράς του Επιταφίου σε μιαν έρημη Αθήνα. Εξαιρετικός ο ερμηνευτής Στρατηγάκος! Όσο για το ''Εμβατήριο πένθιμο και κατακόρυφο'', στήθηκε για χάρη του ένα ambient νεοψυχεδελικό σκηνικό, αργόσυρτο, χαμηλότονο, σύμφωνο με τους στίχους του ποιητή που σκοτώνουν τη μικροαστική καθημερινότητα του. Εν κατακλείδι, η ''Πραγματικότης'' δεν είναι καθόλου ''αποκρουστική'' για τους Neon, τον Byron, τον Chris και τον Νίκο, που επέλεξαν να μελοποιήσουν δέκα ποιήματα του Κώστα Καρυωτάκη. Θα λέγαμε μάλιστα πως μέσα σε μία δισκογραφία που τα τελευταία χρόνια θυμάται συχνά - πυκνά τον αυτόχειρα ποιητή, έστω και με αποσπασματικό τρόπο, η δική τους ολοκληρωμένη εργασία είναι ότι καλύτερο θα μπορούσε να γίνει, και για τον ίδιο τον Καρυωτάκη, και για την ανεξάρτητη ελληνική μουσική σκηνή και κυρίως για όλους εμάς που στέκουμε ως αγνοί ακροατές τους.
ΛΕΝΑ ΠΛΑΤΩΝΟΣ - ΑΝΤΩΝΗΣ ΜΠΟΣΚΟΪΤΗΣ
Αθήνα, 17 Οκτωβρίου 2012
* Αυτό είναι το κείμενο που γράψαμε χθες με τη Λένα Πλάτωνος, ύστερα από την ακρόαση του άλμπουμ Κάθε πραγματικότης αποκρουστική (10 μελοποιημένα ποιήματα του Κώστα Καρυωτάκη) του συγκροτήματος NEON. Το κείμενο θα διαβαστεί στην αποψινή παρουσίαση του δίσκου στην μπουάτ Απανεμιά (Θόλου 4, Πλάκα). Θα τραγουδήσουν ο The Boy, ο Λόλεκ και ο Byron. Είσοδος: δωρεάν, Ώρα έναρξης: 20.30
** Στο βίντεο του post, το ποίημα Εσπέρα, έτσι όπως το μελοποίησαν οι NEON και το ερμήνευσε ο Λόλεκ.
1 σχόλιο:
απανεμιά,εσπερίδεσ, λίγο πιο κάτω το χνάρι. ¨Αλλες εποχές. άλλη αίσθηση. Καλό είναι η νέα γενιά των καλλιτεχνων που επιλέγει τέτοιους χώρους.
καλό ΣΚ να έχομε.
Δημοσίευση σχολίου