ένας-μήνας-επιτυχημένων-παραστάσεων-στο-Θέατρο-Αλκμήνη-με-μιαν-υπέροχη-Εύα-Κουμαριανού

 

Ένας μήνας παραστάσεων έκλεισε στο Θέατρο Αλκμήνη με απόλυτη επιτυχία! Και εξηγούμαι: Και όλες τις μέρες - πέντε διήμερα, σύνολο δέκα παραστάσεις - παίξαμε με φουλ θέατρο, και μέχρι στιγμής δεν έχει γραφτεί καμία αρνητική κριτική! Μιλάω πιο πολύ για τον κόσμο που έρχεται και βλέπει το έργο και για θεατρικά sites κυρίως, αφού ο επίσημος Τύπος - αυτός που εγώ έχω ''συνηθίσει'' τόσα χρόνια με τις προηγούμενες δουλειές μου - μάλλον δύσκολα θα παραστεί ή θα στηρίξει μία παράσταση με τη ζωή μιας τρανς! Δεν ξέρω, αυτό έχω καταλάβει δηλαδή. Ίσως είναι που η Κουμαριανού ταυτίστηκε τα προηγούμενα χρόνια με την trash TV και αρκετοί συνάδελφοι δημ/φοι είναι επιφυλακτικοί. Κι όμως! Από στόμα σε στόμα η παράσταση ''πάει'' και όλοι μιλάνε για μία γνωστή τρανς περσόνα που μετατρέπεται σε κανονική τραγωδό κάθε Κυριακοδεύτερο στο Αλκμήνη. Υπάρχει στ΄αλήθεια ωραιότερο σχόλιο;

Τις προάλλες έσκασε στο θέατρο και η επιτροπή για τα βραβεία θεάτρου. Ήρθαν δηλαδή μέλη της επιτροπής και είδαν την παράσταση ώστε να την προτείνουν για τα αντίστοιχα βραβεία στο τέλος της σαιζόν. Συνέβη κάτι φαινομενικά δυσάρεστο, το οποίο παρ' όλα αυτά ξεπεράστηκε: Έσπασε η πολυθρόνα που καθόταν η Κουμαριανού την ώρα μάλιστα που ''βρισκόταν'' στο πιο δραματικό σημείο του μονολόγου της. Κανένας δε γέλασε, κιχ δεν ακούστηκε! Και η Εύα σαν την πιο άψογη επαγγελματία ηθοποιό έβγαλε όλο το υπόλοιπο έργο όρθια, αεράτη, με την πρέπουσα κινησιολογία! Μπράβο της! Το ό,τι ο κόσμος δεν γέλασε, εμένα μου φανέρωσε πόσο κρεμόταν από τα χείλη της Εύας στην εξιστόρηση των εσώψυχών της, πόσο τελικά η ίδια έχει τη δύναμη να καθηλώνει το κοινό της και να το παρασέρνει σε μία εσωτερική περιπέτεια - αυτήν του ίδιου της του βίου! 

Αν πρέπει να κρατήσω κάτι απ' τον πρώτο μήνα των παραστάσεων στο Θέατρο Αλκμήνη θα ήταν συνολικά τα εξής: Το θερμό χειροκρότημα του κοινού που κάθε φορά φέρνει δάκρυα χαράς και συγκίνησης στα μάτια της Εύας! Τα σχόλια των ανθρώπων μετά, έξω, στο φουαγιέ, που είναι από πολύ καλά έως και διθυραμβικά για την προσπάθεια όλων μας! Το επίπεδο της παραγωγής που είναι ιδιαίτερα υψηλό για μία εκ των ενόντων θεατρική απόπειρα, δίχως μεγάλο κεφάλαιο από πίσω, αλλά με πολλή αγάπη και γούστο - υπήρξαν άνθρωποι που χαρακτήρισαν ''βασιλικό'' το τυπωμένο πρόγραμμα μας, το οποίο επιμελήθηκε ο συμπρωταγωνιστής της Εύας, ο Απόλλων Μπόλλας! Το τραγούδισμα του τενόρου μας, του Αναστάσιου Στέλλα, που ταλαιπωρήθηκε από το άσθμα του για τουλάχιστον έξι παραστάσεις, μα γίνεται ολοένα και καλύτερος κι αυτός! Τις αυτοσχεδιαστικές ξεκαρδιστικές ατάκες της Εύας προς τον ''πελάτη'' της, τον τενόρο δηλαδή: Τι ''σημαδούρα'' τον λέει, τι ''βραχονησίδα'', τι ''βούζα'', και δωσ'του η αίθουσα να σείεται από τα γέλια του κοινού! Τέλος, το πανέμορφο τραγούδι που έγραψαν ειδικά για την παράσταση η Λένα Πλάτωνος και η Ελένη Φωτάκη για τη φωνή - ψυχή της Τάνιας Τσανακλίδου. Τι περίεργο να έχει τελειώσει το έργο, να έχουν αποχωρήσει οι ηθοποιοί μετά το χειροκρότημα και να μη φεύγει κανείς από τους θεατές μέχρι να τερματιστεί το κομμάτι! Υπήρξαν φορές που ζήτησα να ανοίξουν οι πόρτες, καθώς νόμισα πως περιμένουν να ξανακούσουν όλοι ακόμη μία φορά το τραγούδι. Αυτό γίνεται κάθε φορά και ομολογώ πως δεν θα το φανταζόμουν! Συνεχίζουμε γερά, λοιπόν! Μέχρι τέλη Απριλίου θα μας βρίσκετε στο Αλκμήνη κάθε Κυριακή και Δευτέρα στις 11.30 το βράδυ με εισιτήριο 12 ευρώ. Μπορείτε να τηλεφωνείτε για κρατήσεις στο 210 - 3428650.