Καλοκαίρι 48 ωρών στην Αίγινα

Η πυκνοκατοικημένη Αίγινα...

Οι αδυνατισμένες γάτες της...

Το Κτήμα Κολλάτου και λίγο πιο πάνω το χειμωνιάτικο σπίτι του Κούνδουρου...

Οι ψαροταβέρνες και τα σουβλατζίδικα της...

Το ισχνό internet...

Τα ''Λαδάδικα'' του Μητροπάνου, μια άρια του Bach και το ''Julia'' των Pavlov's dog από τα ανοιχτά παράθυρα των εξοχικών σπιτιών...

Οι κατσαρίδες της, νεκρές ή ζωντανές...

Παντού φυστίκι Αιγίνης σε όλες τις βερσιόν...

Η παραλία της Αύρας...

Φεγγάρι αυγουστιάτικο υψώνεται...

Η συναυλία της Έλλης Πασπαλά με την Underground Youth Orchestra...

Πλαστικές καρέκλες και κουλτούρα, Nino Rota, Astor Piazzolla και Piovani...

Προβολή ντοκιμαντέρ...

Συζήτηση με το κοινό - τα ίδια και τα ίδια εδώ και χρόνια...

Ο παρών Κούνδουρος...

Το χιούμορ του Κολλάτου...

Η ευγενική φυσιογνωμία της Δέσποινας Τομαζάνη...

Ο Αντρέας Παγουλάτος στην οθόνη...

Τα γιαπωνέζικα χαϊκού του Κώστα Χατζόπουλου...

Το γέλιο της Κατερίνας Νιτσοπούλου...

Οι φωτογραφίες που φορτώθηκαν σε ένα τεταρτάκι...

Η αγχωμένη και αγχωτική Ντόρα Μπακοπούλου...

Η Κατερίνα Αγγελιδάκη με τον Ηρακλή και τους φίλους τους - οποία έκπληξις! ...

Η Ρίτα Σακελλαρίου ζει μέσω της LIFO στην Αθήνα...

Καύσωνας εδώ, καύσωνας και στην Αθήνα...

Καλλιτεχνικά φωτογραφεία...

Οίκοι καλλυντικών μέσα σε σοκάκια - τρύπες...

Ελαιοσάπουνα προς πάσα χρήση...

Ο freddo που νεροζουμιάζει σε μισή ώρα...

Χωριάτικα σοκάκια που θυμίζουν Λατινική Αμερική...

Κι ένα πρόσφατο (2012) ποιητικό κείμενο της Κατερίνας Αγγελάκη Ρουκ:

Ποιο να 'ναι άραγε το μυστικό της γοητείας της Αίγινας; Είναι το φως της, όλη η ατμόσφαιρά της, που συνδυάζει την ιδιαιτερότητα της Αττικής με αυτή του νησιού. «Έχεις μια γεύση τρικυμίας στα χείλη» και μαζί αισθάνεσαι το μάρμαρο του ναού της Αφαίας, του Παρθενώνα, να στεφανώνει τον ορίζοντά σου.