Για τον "Ενιαίο" Κύκλο του Γκρέγκορι Μαρκόπουλου...

Αυτή η είδηση κι αν θα περάσει στα ψιλά γράμματα...

Από χθες ξεκίνησαν στη Λυσσαρέα της Αρκαδίας οι υπαίθριες προβολές των ενοτήτων III, IV και V του κύκλου με τίτλο Ενιαίος του Ελληνοαμερικανού αντεργκράουντ κινηματογραφιστή Γκρέγκορι Μαρκόπουλου. Ο Μαρκόπουλος μαζί με τον Andy Warhol και τη Maya Deren θεωρούνται πρωτοπόροι του πειραματικού κινηματογράφου, των οποίων οι ταινίες επηρέασαν κατά πολύ την τέχνη του video- art στη σημερινή μορφή του. Δώδεκα χρόνια πριν από το θάνατο του, ο Μαρκόπουλος, πλήρως απομονωμένος από τον κόσμο, εγκαταστάθηκε το 1980 στη Λυσσαρέα, τη γενέτειρα του, όπου και παρουσίασε πρώτη φορά την εκδήλωση Τέμενος. Μέχρι και το 1986 η εκδήλωση γινόταν κανονικά, αν και η μηδαμινή ενημέρωση από τον Τύπο, καταδίκασε την προσπάθεια στην αφάνεια. Η έλλειψη επαφής του κοινού με το έργο του ήταν και η αιτία άλλωστε που ο Μαρκόπουλος απογοητευμένος απόσυρε τις ταινίες του από τις αμερικανικές ταινιοθήκες και τη διανομή. Σήμερα, χάρη στην πίστη του συντρόφου του, σκηνοθέτη Robert Beavers, το έργο του Μαρκόπουλου συνεχίζει να αναβιώνει. Είχαν προηγηθεί οι εκδηλώσεις Τέμενος το 2004, πάντα στη Λυσσαρέα, με τις προβολές που άρχιζαν με τη δύση του ήλιου και ολοκληρώνονταν τις πρώτες πρωινές ώρες. Το ίδιο συμβαίνει κι από χθες στον ίδιο τόπο με τη Νομαρχία να προσφέρει ειδικά ναυλωμένα λεωφορεία για τους σινεφίλ! Κάτι είναι κι αυτό! Έτσι, απόψε και αύριο θα προβληθούν άλλα τρία μέρη από τον κύκλο Ενιαίος του Γκρέγκορι Μαρκόπουλου, ο οποίος διαρκεί συνολικά 80 ώρες και περιλαμβάνει και τις εκατό ταινίες του! Αξίζει να ειπωθεί ό,τι τα αρνητικά όλων των ταινιών του Μαρκόπουλου βρίσκονται στην Ελβετία και ο Beavers πηγαινοέρχεται και τα επεξεργάζεται!

* Σαν όνειρο θυμάμαι ένα κρύο χειμωνιάτικο βράδυ του ΄96 στο Λοτζ της Πολωνίας με κάποιους τρελαμένους σπουδαστές της Ακαδημίας Κιν/φου να προβάλλουν το The Illac Passion του Μαρκόπουλου μέσα σ' ένα παμπ. Ενόσω τα ασυνάρτητα και εμπνευσμένα απ' την αρχαιοελληνική μυθολογία πλάνα διαδέχονταν το ένα το άλλο, η Ανιέσκα χόρευε μπαλέτο αέρινα, ο Μάρτσιν χτυπιόταν τριπαρισμένος με rave μουσική, η Μαλγκόσια τραγουδούσε ένα αργόσυρτο μπλουζ και ο Γκρεγκ έπαιζε άναρχα σαξόφωνο. Τόσο διαφορετικές και τόσο όμοιες αντιδράσεις!