ΤΙ ΗΤΑΝ ΟΙ ΔΙΑΚΟΠΕΣ;

Τελευταία μέρα διακοπών σήμερα. Αύριο επιστροφή και μάλιστα με βήμα ταχύ που λένε, καθώς το βράδυ η αγαπητή μου Λήδα Χαλκιαδάκη τραγουδάει στο θεατράκι του Κολωνού και θα πρέπει οπωσδήποτε να βρίσκομαι εκεί.

Ας κάνω τώρα μια μίνι ανασκόπηση των δικών μου διακοπών...

Με εντυπωσίασαν οι ορδές των μικροαστών που γέμισαν το νησί λόγω σαββατοκύριακου και που τις νύχτες ξελαρυγγιάζονταν στο μπαρ καραόκε με ένα ρεπερτόριο που ξεκινούσε από τους Eagles και έφτανε στη Σοφία Βόσσου!

Από την άλλη, υπήρχε το ΚΑΝΑΛΙ 1 του Πειραιά, το οποίο, αφότου το ανέλαβε ο Γιάννης Τριάντης, επιτέλους ακούγεται! Νύχτες στο μπαλκόνι κάτω από τον έναστρο ουρανό με τη θαλασσίλα να σου σπάει τα ρουθούνια και soft- rock μπαλάντες από America, Gerry Rafferty, Don McLean, ολόκληρο το 17λεπτο Am fenster των City και άλλες ηχητικές ομορφιές!

Δυο αξέχαστες βόλτες με το παιδικό τραινάκι που έκανε τον μεταμεσονύχτιο γύρο των χωριών του νησιού, κατά τη διάρκεια των οποίων έγινα φαν του τρομερού γκρουπ MAZOU & THE ZOO και της σουξεδιάρας Καμήλας τους! Απίστευτο να βλέπεις έναν τόνο μαντράχαλους και γαϊδάρες να τραγουδάνε όλοι μαζί Είναι μια καμήλα, είναι μια καμήλα, μια καμήλα όμορφη που μασάει φύλλα!

Η συνειδητοποίηση ό,τι το blogging είναι...πρέζα! Εκεί που έλεγα δεν θα ξαναμπώ για μια εβδομάδα τουλάχιστον, αυτή των διακοπών, να σου κάθε πρωί ο bosko στο internet cafe μπροστά στην παραλία με παγωμένο καφεδάκι!

Η θάλασσα και η θεραπευτική δύναμη της, όπως ακριβώς το λέει η Πλάτωνος σ' ένα από τα τελευταία τραγούδια της. Για κάποιον που κολυμπάει κάθε καλοκαίρι και ελκύεται από τις βουτιές, αυτό ειν' ακατανόητο. Για μένα όμως που ξαναμπήκα στη θάλασσα μόλις πέρσι, έπειτα από μια δεκαετία (το λιγότερο), η Μητέρα του Κόσμου αποδείχτηκε...φάρμακο!

Μου άρεσε που τον τοίχο του ενοικιαζόμενου δωματίου μου κοσμούσε ένας Ναύτης του Τσαρούχη. Ούτε παραγγελία να το είχα το έργο! Σε συνδυασμό μάλιστα με τη ζωντανή ηχογράφηση της Σκοτεινής Μητέρας του Χατζιδάκι και του Γκάτσου, που είχα πάρει σε cd μαζί μου και άκουγα καθημερινά, η καλαισθησία των διακοπών ήταν εξ αρχής σίγουρη!

Η αποφυγή βαρέων και ανθυγιεινών φαγητών. Την έβγαζα με χωριάτικες σαλάτες, άντε και δυο- τρεις τυροκροκέτες, συνοδεία πάντα σόδας Tuborg και ποτέ αλκοόλ...Χοντρό ξενέρωμα; Τα δε βράδια όμως, αποφεύγοντας τα θορυβώδη μπαρ και τους τύπους που φοράγανε τα καλά τους, την άραζα σ' ένα ζαχαροπλαστείο και τσάκιζα τα σιροπιαστά ραβανί και τις κρέπες με μπανάνα και σοκολάτα!

Αυτά λοιπόν προς...δημοσίευση!

Καλό χειμώνα να' χουμε!

Από τώρα;