ΕΦΤΑΣΕ Ο ΣΕΠΤΕΜΒΡΗΣ! ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ!

Έτσι, με λίγο γκρίνια, για να πάει απ' την ανάποδη...

* Διαδρομή με ταξί. Το ραδιόφωνο παίζει το Πάμε γι' άλλες πολιτείες με τον Πέτρο Γαϊτάνο! Ας πει κάποιος του δημιουργού, κ. Σταμάτη Σπανουδάκη, πώς οι αναρχικές πολιτείες είναι σκληρό και άγριο πράγμα και δεν τις πλησιάζεις με τσαχπινιές ή χορεύοντας χούλα- χουπ...

* Μεθαύριο τραγουδάει στα μέρη μας ο Παντελής Θεοχαρίδης! Γιατί μόνο για μια μέρα στην Αθήνα ο Παντέλος; Ας όψεται η συμμετοχή του στο αφιέρωμα στον Κουγιουμτζή πίσω στη Θεσσαλονίκη μαζί με τον Νταλάρα...

* Η συνέντευξη με τον Gary Moore που πραγματοποιήθηκε κατά το ήμισυ. Έδωσα δηλαδή δέκα ερωτήσεις, έφυγα για τις διακοπές μου κι από κει και πέρα καθάρισε τηλεφωνικώς ο συνάδελφος διφωνίτης Κωνσταντίνος Δημόπουλος. Δεν πειράζει, έρχεται συνέντευξη με τον Nikola Piovani, τετ α τετ αυτή τη φορά...

* Ο σαχλός Τελευταίος χορός του Καρβέλα και της Βίσση που όλως τυχαίως (!) τον ακούω συνεχώς στα ραδιόφωνα τις τελευταίες μέρες. Όπως είχε πει εύστοχα ο Μίκης Θεοδωράκης όταν ακούς τέτοια τραγούδια, είτε χαϊδεύεις το χέρι μιας γκόμενας, είτε το μπράτσο της πολυθρόνας, δεν υπάρχει καμία διαφορά...

* Η κρίση υπογλυκαιμίας που βάρεσε η μανούλα μου και μας λαχτάρισε! Γαμημένο ύπουλο ζάχαρο! Με μια κουταλιά ζάχαρη και μισό πορφιτερόλ, όρθια πάλι η κυρία Ντίνα...

* Η συμμετοχή μου στη συναυλία του Βασίλη Γισδάκη που θα μου στερήσει το ανέβασμα στη Δράμα απ' την αρχή του φεστιβάλ! Εν ολίγοις, θα φτάσω το πρωί της ημέρας που προβάλλεται η ταινία μου...

* Η ετήσια γιορτή της εφημερίδας Η Εποχή που θα πραγματοποιηθεί ακριβώς τις μέρες που θα είμαι στη Δράμα. Γνωρίζω όμως πώς η Λιάνα Μαλανδρενιώτη στήνει ένα όμορφο πρόγραμμα με καλλιτεχνικό επικεφαλής τον Αλέξη Βάκη και πολλές εκπλήξεις...

* Η maira del mar που διορίστηκε στα ξαφνικά και μέχρι τέλος της εβδομάδας θα πρέπει να παρουσιαστεί σ' έναν άγνωστο ακόμη μακρινό τόπο. Ελπίζουμε σε ό,τι καλύτερο...

* Τα CDs που συνεχίζουν να καταφτάνουν σωρηδόν, ενώ- λέει- η δισκογραφία περνάει κρίση! Στα περισσότερα εξώφυλλα, κούκλοι και κούκλες, που έχουν τόσο σχέση με το πραγματικό τραγούδι, όσο εγώ με τη ναυπηγοξυλουργική...

* Το Πάμε Χαβάη της Πρωτοψάλτη, που πια δεν ακούγεται, όσο ανάλαφρη διάθεση κι αν έχεις, όσο χαζοχαρούμενος κι αν είσαι...

* Το σουβλατζίδικο κάπου στη Νέα Σμύρνη. Η χοντρή κυρία που έφερνε την παραγγελία, μην έχοντας τρίτο χέρι να κρατήσει τα πιάτα, σκέφτηκε να μεταφέρει το ψωμί με τη...μασχάλη της! Όπως κάτσαμε, έτσι σηκωθήκαμε και φύγαμε άρον- άρον...

* Τα τσιγάρα που ολοένα και ακριβαίνουν! Σκέφτομαι πως είναι το μόνο είδος πρώτης ανάγκης που και χίλια ευρώ να πήγαινε το πακέτο, πάλι θα έβρισκα τρόπους να μην έμενα άκαπνος...

* Ο χρόνος που τρέχει και με πελαγώνει, καθώς έχω να κάνω πάλι ένα σωρό πράγματα... την ώρα!