ΑΠΟ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΜΠΑΜΠΗ ΣΤΟΚΑ ΣΤΟ ΔΙΦΩΝΟ...

Υπήρξε βασικό μέλος του πιο επιτυχημένου από εμπορική άποψη εγχώριου συγκροτήματος. Ο ίδιος πιστεύει ό, τι αυτή ακριβώς η επιτυχία ήταν που προξένησε τη μήνη κάποιων συναδέρφων του. Τον άκουσα να λέει λίγο πριν ξεκινήσει η συνέντευξη ό, τι εάν υπάρχει τελικά στο χώρο αυτό, οφείλεται στο ό, τι έπρεπε τελικά να υπάρξει. Από μια ανωτέρα δύναμη, σχεδόν μεταφυσικά, κόντρα στις τρικλοποδιές των δισκογραφικών εταιρειών και των κακοπροαίρετων. Όπως επίσης τον άκουσα να λέει τη φράση Παντού με κυνηγάει αυτό! για το τραγούδι Μοναξιά μου όλα που ακουγόταν όλως τυχαίως από τα ηχεία του καφέ, στο οποίο συναντηθήκαμε! Δηλώνει ακόμη τραγουδιστής και όχι τραγουδοποιός. Και αρκεί μια ματιά στα περιεχόμενα του καινούργιου του cd, για να διαπιστώσει κανείς πως, ειδικά στο τελευταίο, είναι απόλυτα ειλικρινής. Ο Μπάμπης Στόκας μου μίλησε για το δίφωνο, αφού προηγουμένως ηχογράφησε τριάντα πέντε τραγούδια των Πυξ Λαξ και άλλων δημιουργών σε ένα διπλό cd, αποτυπώνοντας δισκογραφικά το κλίμα των ζωντανών εμφανίσεων του.
Σταχυολογώ τα πιο...πιασάρικα μέρη της συνέντευξης:

Το να ηχογραφείτε από Πυξ Λαξ μέχρι Μίμη Πλέσσα, δεν είναι λίγο λογικής σούπερ – μάρκετ, δηλαδή να τους ευχαριστήσουμε όλους;
Έχω πάρει χαμπάρι ότι δεν μπορούν ποτέ να ευχαριστηθούν οι πάντες κι αυτή την άποψη την έχω χεσμένη, κυριολεκτικά όμως! Ο δίσκος αυτός έγινε από τις δικές μου μνήμες, από ότι αγάπησα εγώ, αποστασιοποιημένα από την κακόβουλη γνώμη του καθενός κριτικού και ακροατή. Μ’ αυτά τα τραγούδια έμαθα να τραγουδάω, ενώ ο Rory Gallagher και ο Bob Dylan ήρθαν πολύ αργότερα. Το Τραγουδήστε, μη ντρέπεστε έγινε αυστηρά από μένα για μένα και για κανέναν άλλο! Εγώ ήμουν αυτός, ο οποίος έφυγα απ’ τη λούμπα της δικής μου γενιάς και της νεότερης που σνομπάρει το λαϊκό τραγούδι! Είναι σαν τη γκόμενα που τη γουστάρεις κρυφά, αλλά τη βρίζεις, επειδή δε σου κάθεται!

Γιατί λέτε ο Γιάννης Αγγελάκας μιλάει συχνά τόσο απαξιωτικά για τους Πυξ Λαξ;
Δεν ξέρω γιατί βγάζει αυτή την καψούρα μαζί μας, πρέπει να είναι καψούρης τρελά! Αυτό το αγόρι πρέπει σίγουρα να είναι ερωτευμένο με κάποιον από μας. Θα του έλεγα να φανερώσει κάποια στιγμή τον έρωτα του και μπορεί να γίνει και θέμα, καθ’ ότι σήμερα υπάρχει κι η Τήλος στη μέση! Πρόκειται για γκομενική συμπεριφορά κακιάς κουλτούρας που λέμε!

Υπήρχαν όμως και επιχειρήματα πίσω απ’ τα εκάστοτε αρνητικά σχόλια. Όπως το ό, τι χρησιμοποιούσατε ελαφριούς μουσικούς κώδικες, κοινώς πολύ απλοϊκά τραγούδια, με επιφανειακό στίχο που στόχευε στον εύκολο συναισθηματισμό της πιτσιρικαρίας.
Διαφωνώ με όλα αυτά! Αντίθετα, θα έλεγα ότι μουσικά πάνω μας πάτησαν οι περισσότεροι και επιμένω! Όταν εμείς παντρέψαμε το λαϊκό τραγούδι με το rock, φτιάξαμε απλά τραγούδια, όπως τα νιώθαμε, χωρίς να το παίξουμε διανοούμενοι ή σοβαροφανείς. Τα πάντα έγιναν με πηγαίο τρόπο. Εμείς βάλαμε πρώτοι τις ακουστικές κιθάρες, πες μου ποιοι άλλοι το έκαναν! Οι Κατσιμιχαίοι άνοιξαν τις πόρτες κι εμείς προχωρήσαμε!

* διαβάστε τη συνέντευξη του Μπάμπη Στόκα στο τεύχος 154 του διφώνου που βρίσκεται από χθες στα περίπτερα! Στο ίδιο τεύχος υπάρχουν ακόμη οι συνεντεύξεις μου με την Ελένη Καραΐνδρου, τη Νένα Βενετσάνου και τον Αντώνη Ανισέγκο, όπως και συνεντεύξεις με τους Your Hand In Mine, Misuse, Μαρία Φαραντούρη, Αθηνά Ανδρεάδη κ.α.