ΤΟ BLOG ΠΟΥ ΑΓΑΠΑ ΤΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ΤΟΥ ΜΑΝΟΥ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙ, ΤΗ ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΦΛΕΡΥΣ ΝΤΑΝΤΩΝΑΚΗ, ΤΙΣ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΕΣ ΣΤΕΠΕΣ ΤΗΣ ΛΕΝΑΣ ΠΛΑΤΩΝΟΣ, ΤΗ FATA MORGANA, ΤΟΥΣ ΤΡΟΒΑΔΟΥΡΟΥΣ, ΤΙΣ ΤΑΙΝΙΕΣ ΤΗΣ MAYA DEREN, ΤΗ ΓΕΝΙΑ ΤΟΥ WOODSTOCK, ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΥΔΡΟΧΟΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΝΤΙΡΡΗΣΙΕΣ ΚΟΙΝΩΝ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΩΝ
Τρίτη 16 Σεπτεμβρίου 2008
ΣΤΑΥΡΟΣ ΠΑΡΑΒΑΣ/ RICK WRIGHT 1937/ 1943- 2008...
Ο Σταύρος Παράβας δεν ήταν ο Φίφης ο Αχτύπητος, ούτε το Κοροϊδάκι της Πριγκηπέσσας. Ήταν από τους λίγους εκείνους Έλληνες καλλιτέχνες που τα μαύρα χρόνια της δικτατορίας δεν εγκατέλειψαν τη χώρα, αλλά πάλεψαν για την αποκατάσταση της δημοκρατίας μέσα από την τέχνη τους και το πλήρωσαν ακριβά. Με εξευτελισμούς και εξορίες. Η καρδιά του τον πρόδωσε χθες το πρωί σε ηλικία μόνο 71 ετών- το τέλος μιας ιδιαίτερα βασανισμένης ύπαρξης την τελευταία πενταετία. Τον αποχαιρετώ, έχοντας στο μυαλό μου έναν πρωταγωνιστή του Ντοστογιέφσκι στην ταινία του φίλου του, Ανδρέα Θωμόπουλου, που δεν έφτασε ποτέ στις κινηματογραφικές αίθουσες.
Ο Richard ή Rick Wright, ο κιμπορντίστας των Pink Floyd, έφυγε κι αυτός από τη ζωή χθες σε ηλικία 65 ετών. Καρκίνος, η αιτία. Υπήρξε μέλος του σπουδαιότερου βρετανικού rock συγκροτήματος από τα σπάργανα του, στο τριπαριστό Λονδίνο των 60s. Όταν ακούγαμε το ψυχεδελικό ντεμπούτο The Piper at the gates of dawn και τα πιο soft, μα εξίσου αριστουργηματικά The dark side of the moon και Wish you were here, επιβάλλονταν να γνωρίζουμε πως πίσω από τα φωνητικά, ενίοτε τους σουρεαλιστικούς στίχους και κυρίως τα κίμπορντς, βρισκόταν ο ιδιοφυής αυτός μουσικός.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
8 σχόλια:
De mporw na pw oti mou arese idietera o Paravas, alla ton sevomai san ithopoio, eidika sto theatro. Gia ton Rick Wright stenaxwrithika pio poly na sou pw tin alitheia:-) Ma ti egine, thanatiko epese re paidia???:-)
Zwi se mas!!!
musicbug...
και που' σαι ακόμα στο περιβάλλον που ζούμε και με τον τρόπο ζωής που έχουμε...
θανατικό έχει πέσει ρε παιδιά, κάθε βδομάδα και από ένα θάνατο, και όλοι αξιόλογοι άνθρωποι.Κρίμα, κρίμα.
celsius33...
άνθρωποι κάθε μέρα χάνονται δυστυχώς...
Enas enas oi megaloi tis texnis xanontai...
Eytyxos pou afinoun piso tous ergo pragmatiko kai tha einai etsi panta konta mas...
giousouroum...
ακριβώς!
ο Στ. Παράβας ήταν ιδιαίτερα εκφραστικός
και προικισμένος με "χαρακτήρα"
που του έδινε τη δυνατότητα
να βγάλει ρόλους απροσπέλαστους!
είχε πολλά να δώσει ακόμα
θα μας λείψει...
ο R.Wright όντως είναι "πίσω"
από την ψυχεδέλεια των Floyd
κάτι σαν σπονδυλική στήλη
γύρω απ' την οποία "χτίστηκε"
ο οργανισμός της πρωτοπορίας τους
he has set the control
for the heart of the Sun this time!
καλό ταξίδι
Ειναι ωραιο που σκεφτεσται ετσι για ενναν ανθρωπο που,ποτε δεν σκεφτηκαι τον εαυτο του. Πιστευω οτι ετσι ειναι ,αλλα θα με συνχωρεσεται αν κανω λαθος. ζω εδω και 20 χροννια στην Ολλανδια,αλλα παρακολουθω τα παντα στην Ελλαδα,και σπανια ακουσα για αυτον τα τελευταια χρονια. Θυμαμαι ομως τις ταινειες και τα θεατρικα που εβλεπα απο παιδι ,στην Αθηνα.Αν ξερεται καποται πηγαινε η εργατια θεατρο,με εισιτηρεια της εργατικης εστιας. Ηταν εννας ωραιος καλος ανθρωπος.Να ειμασται καλα να τον θυμομασται.
ΥΓ. Σαν Δραμινος απο καταγωγης ,σου ευχομαι επιτυχια στην Δραμα.
Δημοσίευση σχολίου