Κυριακή 15 Φεβρουαρίου 2009

ΓΙΑ ΤΑ ΓΕΝΕΘΛΙΑ ΤΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΛΕΟΝΑΡΔΟΥ!


Ξημερώματα στις 6 το πρωί της 15ης Φεβρουαρίου ήρθε στον κόσμο η Σωτηρία Λεονάρδου ως γνήσιο παιδί του Υδροχόου κι αυτή. Μου το θύμισε η ίδια χθες βράδυ στα καμαρίνια του Rodeo, ανάμεσα σε αφίσες συγκροτημάτων της χρυσής εποχής του ελληνικού rock και λίγο πριν βγει στη σκηνή για να ερμηνεύσει μαζί με τον Βασίλη Γισδάκη το Ζεϊμπέκικο του Διονύση Σαββόπουλου. Ωραία βραδιά η χθεσινή, το καλύτερο και πλέον νεανικό κοινό για το τρίο των Λεονάρδου- Γισδάκη- Μποτωνάκη! Μάλιστα, η μεγάλη έκπληξη ήταν ένας μυστήριος Βαλκάνιος τύπος ονόματι Τίτο με μια βιντεοκάμερα στα χέρια, ο οποίος τραβήχτηκε απ' την Κομοτηνή ή κάπου αλλού, από τη βόρεια Ελλάδα, μόνο και μόνο για να βιντεοσκοπήσει τον Βασίλη! Άκου τρέλα ο άνθρωπος! Αλλά θα μου πεις, εδώ υπάρχει κάποιος Ισραηλίτης, ο οποίος έρχεται απ' το Ισραήλ κάθε Δευτέρα στο Κύτταρο για να δει την Ελένη Βιτάλη- και μετά επιστρέφει στη χώρα του μέχρι την επόμενη εβδομάδα- γιατί να μη βρεθεί κι ένας Τίτο να βιντεοσκοπήσει τον Γισδάκη; Και συνεχίζω: δε θα μπορούσε η παράσταση Sing City να μην έκλεινε με το Καίγομαι- Καίγομαι του Σταύρου Ξαρχάκου και του Νίκου Γκάτσου από το θρυλικό Ρεμπέτικο του Φέρρη. Ένα τραγούδι που σφραγίστηκε από την ερμηνεία της Σωτηρίας και που χθες ακούστηκε στην ηλεκτρική ενορχήστρωση του κ. Κώστα Στεργίου των φοβερών Misuse!Έχω ακούσει την Αλεξία Μουστάκα, κόρη του αείμνηστου Σωτήρη Μουστάκα, να λέει πως ο Γκάτσος έγραψε τους στίχους του Καίγομαι- Καίγομαι σαν ένα είδος παιδικού παιχνιδιού προς εκείνη, σε μια επίσκεψη του στο σπίτι τους στις αρχές της δεκαετίας του 1980. Ως φαίνεται, έτσι γεννιούνται τα μεγάλα τραγούδια, από τη διάθεση για παιχνίδι και όχι βάσει συνταγών και λοιπών στερεοτύπων. Και μια και η Σωτηρία δεν έχει πάψει να το τραγουδάει στις συναυλίες της, από το ΄83 που το ηχογράφησε μέχρι σήμερα, παρ' όλο που δεν έχει κρατήσει ούτε μια κόπια του Ρεμπέτικου, της το θυμίζω εγώ από δω μαζί με τις ευχές μου για υγεία, μακροζωΐα, παντοτινή φιλοσοφική διάθεση και ωραία τραγούδια!

22 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Hello Dear,

With profound respect and humble submission, I beg to state the following few lines for your kind consideration, I hope you will spare some of your valuable minutes to read the following appeal with sympathetic mind. I must confess that it is with great hopes, joy and enthusiasm that I write you this mail which I know and believe by faith that it must surely find you in good condition of health. My name is Miss Rosemary Alexander I am 23 years old.

I'm from Ivory Coast in West Africa and presently, I am residing in the refugee camp here in Dakar Senegal, as a result of the civil war in my country. I was a first year student of law at the university, before the incident that lead me into this situation of been in refugee camp in Dakar Senegal, I'm a very simple honest, respectful Caring, sincere and romantic girl.
My late father Dr. Alexander Kewrell was the Managing Director of Rainbow Gold and Diamond Mine company, also a successful business man import and exporter of Cocoa during his life time. I am the only daughter of my parent. It is sad that the rebels attacked my house one early morning killing my mother and my father. Equally my mother was a senior lecturer at the university before her death. I don't have any relatives now whom I can go to, all my relatives ran away in the middle of the war.

It is only me that is alive now because I am the only child to my parent, after the recent crisis that burst-up in my country because of the death of my parent I was taking to Senegal for safety by Red cross under Catholic Caritas as an asylum, that is how I now went to stay in the camp. So that is where I am currently staying for now as a refugee. As a refugee here I don't have any right or privilege to any thing be it money or whatever because it is against the law of this country.

I have my late father's statement of account and death certificate here with me, because when he was alive he deposited some amount of money in a leading bank which he used my name as the next of kin, the amount in question is Five Million, Nine Hundred thousand United State Dollars (USD$5,900,000.00). Already I have informed this bank about my intention to claim my late father's deposit. The bank told me to look for a foreign partner who will assist me in the transfer due to my refugee status here, as a refugee I am not allowed direct claim of the money but through an appointed representative as the United refugee law governing refugee all over the world states.

Now I want an honest and GOD fearing partner overseas who will assist me in transferring this money. I kept this secret to people in the camp here the only person that knows about it is me and you. So I will like you to help me transfer this money to your account and from it you can send some money for me to get my traveling documents and air ticket to come and reside permanently in your country till such a time that it will be convenient for me to return back home if I so desire. This is because I have suffered a lot of set backs as a result of incessant political crisis in Ivory coast.

The death of my father actually brought sorrow to my life. I also want to invest the fund under your care in any business of your choice since I'm still too young to manage it. I am in a sincere desire of your humble assistance in this regards. Your suggestions and ideas will be highly regarded.

Now permit me to ask these few questions: 1. Can you honestly help me from your heart? 2. Can I completely trust you? 3. What percentage of the total amount in question will be good for you after the fund has being transferred to your account and i come over to meet you?. Please, consider this and get back to me as soon as possible.

Immediately I confirm your willingness, I will send to you my Picture and also inform you more details involved in this matter. In the light of above I will like you to keep it to yourself and don't tell it to anyone for I am afraid of loosing my life and the money.

Kind Regards Rosemary

BOSKO είπε...

Άσε μας, ρε Ρόζμαρι, άλλη δουλειά δεν έχω να ψάχνω για νύφη Αφρικάνα! Κάτσε καλά, καημένη μου, διότι το Μωρό της Ρόζμαρι ταινία τρόμου ήτανε!

Kostas L.A. είπε...

καιγομαι καιγομαι ριξε κι αλλο λαδι στη φωτια!!

χρονια πολλα κι ευτυχισμενα στην κυρια Λεοναρδου!!


ΥΓ: σου εχει ξαναστειλει νομιζω η ροζμαρι!!

maya είπε...

αχαχαχα

καλά αυτο το don't tell it to anyone
εντός 'ιδιωτικού' βλόγιου (!) ...

νάναι καλά το ρόζμαρι, γελάσαμε κυριακάτικα !

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ στην σωτηρία λεονάρδου !

νάναι πάντα καλά !
πολύ ζηλεύω που δεν ήμουν εκεί εχτές .
:)))

το λατρεύω αυτό το τραγούδι
το βάζω στο ξανά όταν παίξει μία φορά στην playlist !

τι γυναίκα !
τι γοητεία ολοκληρωτική !
τι να λέμε τώρα ...

καλό σου βράδυ
χχχχχχχχχχ

υγ.έμαθες πώς παίζεται το παιχνίδι ?

BOSKO είπε...

Kostas L.A. ...
έλα ρε, που το θυμάσαι αν μου έστειλε; Για δες τη Ρόζμαρι, μου το' κανε το μπλογκόσπιτο Χρυσό Κουφέτο των πονεμένων της γης. Αχ, τη μαύρη (κυριολεκτικά όμως)!
Οι ευχές σου θα διαβιβαστούν, να' σαι σίγουρος! Η Σωτηρία, άλλωστε, πιστεύει πολύ στη θετική αύρα των ανθρώπων!

BOSKO είπε...

maya...
είδες το Ρόζμαρι; ναι, γέλα εσύ, μέχρι που θα σου σχολιάσει κάνας τύπος με κοκκάλα στο κεφάλι και στα ρουθούνια και θα σου' ρθει για γάμο στο Ελλάντα με φουστίτσα από ψάθα και καλαμόβεργες!
Και σένα θα διαβιβαστούν οι ευχές σου!
Όσο για το μπλογκοπαίχνιδο, τώρα μιλούσα με τη maira, η οποία όλη μέρα βρισκόταν σε εκδρομή στην Πάτρα και μου εξήγησε! Πλάκα έχει, θα ανταποκριθώ άμεσα!

maya είπε...

γουστάρω φαντασίωση με κόκκαλα στο κεφάλι τρελλά λέμε !!!
αχαχαχα

εμένα δεν μπαίνουν τέτοιοι :(
συνήθως έχω βρισίδια .
πιο επιπέδου !

*μην ξεχάσεις να πεις για κείνο το άβαταρ με των μάγια τα σχέδια ...
ανυπομονώ .

καληνύχτα
χχχχχχχχχ

BOSKO είπε...

maya...
ναι, ενώ εγώ δεν είχα καθόλου βρισίδια...Μάλλον δε θα παρακολουθούσες τους διαδικτυακούς καυγάδες μου με τον κ. Ανωνυμίδη, που σπαζόταν μάλλον μ' αυτά που κάνω στην προσωπική μου ζωή και μου τα' κανε από δω τσουρέκια πολίτικα. Που να' ναι; Καλά περνούσαμε, δεν ημπορώ να πω!
Τώρα κατάλαβα ότι λέγεται avatar. Τόσον καιρό εγώ το έλεγα "προφιλόφατσα"- πώς λέμε "εκφυλόφατσα"; Θα μαζέψω λοιπόν όλα τα avatar μου ή τα τελευταία και θα γράψω! Να' χεις υπομονή, όμως, τρέχω και δε φτάνω αυτόν τον καιρό, μην κοιτάς που κάθομαι όλη αυτή την ώρα στο λάπτοπ.

Kostas L.A. είπε...

ανωνυμιδης οπως λεμε :
"κατσικακι κατσικακι..
μ'ενα σου σοκολατακι.."κλπ;;

που να'ναι αυτο το ζωντανο;;

BOSKO είπε...

Kostas L.A. ...
χαχαχαχα, δεν παίζεσαι! Μα, όλα πια πας και τα ξετρυπώνεις;

Kostas L.A. είπε...

εχω μνημη τρελου ελεφαντα εγω!!
τι νομιζες;;δε μου ξεφευγει τιποτα καλτ και καμια βλακεια!! :)

και συνεχιζω με το ασμα..

"..μ'εστειλες στο εφημερευον και εχω γινει αγριευων!!"

χαχαχαχαχαχα..βασικα κατι σε αγελαδα θα ταιριαζε καλυτερα με το ποιημα,αλλα και με το σκρινιο που αγορασε το κατσικακι,αν και ειναι λιγο κιτσ!!αυτα!!

BOSKO είπε...

Kostas L.A. ...
υπάρχει και τ' άλλο το θεϊκό της Κατερίνας Στανίσιδος, νομίζω, στα πολύ cult της: μωρό μου είσαι όργιο, σαν τον άγιο Γεώργιο!
Ρε, τι τραβάει το γενέθλιο post της Σωτηρίας!

Kostas L.A. είπε...

υπαρχει επισης ενα αλλο που λεγεται "Με λενε ποπη"..καποιου ακατανομαστου κατα τον κυριο Πανουσιο..

οπως επισης κι ενα που λεει "οταν στο σωμα σου θα μπω,θα με χτυπας με το σκαμπο.."

τελος απο μενα..
αφηνω τις βλακειες μηπως και στειλει κανενας (οχι ανωνυμιδης) τις ευχες του στη Σωτηρια Λεοναρδου!!

BOSKO είπε...

Kostas L.A. ...
όχι, ρε με το σκαμπό, το άσμα έλεγε "θέλω σαν μέσα σου θα μπω, να με χτυπάς με τα σαμπό"! Με τα σαμπό, ΟΚ, ενώ με το σκαμπό θα τον ξεκάνει!
Άντε, ύπνο τώρα!
Ας γράψει ο κόσμος τις ευχές του στη Σωτηρία! Δεχόμεθα κι από ανωνυμίδηδες!

Κατερίνα Στρατηγοπούλου-Μ. είπε...

"..καποιου ακατανομαστου κατα τον κυριο Πανουσιο.."

"Κάποιου ακατονόμαστου" κατά τον Τζιμάκο, (πρώην οργισμένου, νυν βολεμένου για να μην ξεχνιόμαστε), αλλά και κάποιου λατρεμένου, από πολλούς - περισσότερους του ενός Τζιμάκου.

Mαζί με τις ευχές στην κυρία Λεονάρδου, δέξου τις ευχές μου, λίγο καθυστερημένα η αλήθεια, για την δική σου γιορτή, Bosko, - 40 μέρες δεν κρατάει μια γιορτή; Και τα συγχαρητήριά μου για την έγκριση του ντοκυμαντέρ από το ΕΚΚ. Καλή δουλειά, τώρα, και δυνατά για ό,τι πρέπει ν' ακολουθήσει: προσωπική ικανοποίηση και διακρίσεις εντός και εκτός συνόρων.

BOSKO είπε...

Κατερίνα σ-Μ...
σ' ευχαριστώ, Κατερίνα για τις ευχές σου και, πράγματι, 40 μέρες λένε πως κρατούν! Ο Kostas L.A. είναι νεόκοπος rocker, επομένως έχει κάθε λόγο- ως οργισμένο νιάτο- να γουστάρει πιο πολύ Πανούση αντί Νταλάρα. Εγώ τρέφω σεβασμό και για τους δύο με λίγο περισσότερο προς τον Πανούση βέβαια.
Απ' ότι όλα δείχνουν, θα ξεκινήσουμε γυρίσματα αρχές Απριλίου. Όπως και να' χει, ευχαριστώ για τα θετικά vibes!

Κατερίνα Στρατηγοπούλου-Μ. είπε...

Mπορώ να εννοήσω να θαυμάζεις κάποιον καλλιτέχνη - περί ορέξεως, ουδείς λόγος άλλωστε - αλλά για να τον σέβεσαι χρειάζεται να διαπιστώνεις συνέπεια μεταξύ του "έργου" του και της πρακτικής του. Εν προκειμένω, ο Τζιμάκος κρίνει και σχολιάζει αφ' υψηλού την νεοελληνική πραγματικότητα αλλά ο ίδιος αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της. Σε κανένα άλλο μαγαζί εκτός από ένα που εμφανιζόταν ο μέγας σατιρικός Τζιμάκος - από αυτά που επισκέπτομαι εννοώ - δεν έχω νιώσει την πλήρη περιφρόνηση προς το κοινό. Μαζί και αδιαφορία για τυχόν συνέπειες από ατύχημα. Σαρδελοποίηση του κόσμου, ορθοστασία, πήξιμο. Επομένως, δεν νομίζω ότι μπορεί να σατιρίζει τον Νταλάρα που, όπως λέγεται, είχε θέσει βέτο στον Μοροσούλη όταν προσπάθησε να αυξήσει τις θέσεις στην Ιερά Οδό.

Μια αυτοκριτική, ένας αυτοσαρκασμός από τον "ασυμβίβαστο" Πανούση;;;

το αερικό είπε...

Χρονια της πολλα λοιπον της Σωτηριας, κι ας μην εχει κρατησει ουτε μια κοπια του Ρεμπετικου!
Εχουμε κρατησει εμεις πολλες,μια για καθε φορα που μας 'εγνεφε'...ειτε μεσα απ΄το πανι, ειτε μεσα απο αλλους δρομουs

BOSKO είπε...

Κατερίνα σ-Μ...
σέβομαι τον Νταλάρα για το ρεπερτόριο του όλα αυτά τα χρόνια (αυτός και ο Μητσιάς πρέπει να είναι οι πιο "τυχεροί" τραγουδιστές), αλλά σέβομαι και τον Πανούση για την ανατροπή που έφερε στην ελληνική ηλεκτρική σκηνή με τις Μουσικές Ταξιαρχίες του. Πήγα κι εγώ πέρσι στον Πανούση- υπάρχει και ανταπόκριση εδώ μέσα- και τα είδα ακριβώς αυτά που περιγράφεις κι εσύ. Όμως, πήγα και στον Νταλάρα για να καλύψω δημ/φικά το πρόγραμμα του με τον Αντώνη Ρέμο στη διαβόητη "Αθηνών Αρένα" και μ' έπιασε κλειστοφοβία από τις χιλιάδες κόσμου (κυριολεκτικά!) που' χαν κατακλύσει το χώρο. Έφυγα τρέχοντας με ταχυπαλμία στο 20λεπτο...Τέλος πάντων, επειδή έθιξες το θέμα των χώρων, ποτέ δεν ήμουν των μεγάλων μουσικών σκηνών. Μάξιμουμ να δω κάποιο πρόγραμμα στο Κύτταρο που εργάζομαι κιόλας. Προτιμώ ας πούμε το Rodeo, το Μπαράκι του Βασίλη, το Cabaret Voltaire κι αλλού, όπου υπάρχει αμεσότητα μεταξύ καλλιτέχνη και κοινού. Αυτά!

BOSKO είπε...

το αερικό...
συμφωνώ και επαυξάνω και σ' ευχαριστώ!

Kostas L.A. είπε...

@Kατερινα σ-Μ..

συγγνωμη που δεν απαντησα νωριτερα..αλλα ειχα βουλιαξει στην εξεταστικη..:)

δεν ηθελα σε καμια περιπτωση να θιξω τον νταλαρα που οπως δειχνεις εχεις σε μεγαλη εκτιμηση..(αν εξαιρεσουμε κανα δυο συνεργασιες του τυπου με λενε Ποπη..κι εγω θα ελεγα πως υπηρξε ποιοτικοτατος)..αλλα αυτο που με εκνευριζε παντα σε κεινον ειναι μια ταση που εχει να επιδεικνυεται συνεχως,λες και καποιος αμφισβητησε την αξια του,υποβιβαζοντας ο ιδιος τον εαυτο του(σε αντιθεση με το Μητσια που ανεφερε ο Αντωνης που παντα υπηρξε χαμηλων τονων)..

αυτο που αναφερεις για την ιερα οδο και το βετο του Νταλαρα το θυμαμαι..αλλα δε θυμαμαι να ενδιαφερθηκε στην περιπτωση που αναφερει ο Αντωνης..Πολλοι φιλοι μου ειχανε κλεισει να πανε να τον δουνε με το Ρεμο,και οι περισσοτεροι δεν αντεξαν απο την πολυκοσμια!!

περι Τζιμακου τωρα..ειναι λογικο,μετα απο τοσα χρονια αμφισβητησης απο πολυ κοσμο..και αφου υπηρξε αντιδραστικος και δακτυλοδεικτουμενος να γινει κι αυτος καποια στιγμη κατεστημενο,αφου επιασε την καλη(ποιος δε θα το εκανε αλλωστε;)..
αλλα ειναι διαφορετικο να γινεσαι εμπορικος απο το να εισαι εμπορικος απο την πρωτη στιγμη και να κανεις τα παντα στο βωμο του κερδους..

ετσι κι αλλιως θα μου ειναι παντα πιο συμπαθης ο Τζιμακος..γιατι πολυ απλα δε θελει να το παιξει καποιος,και δειχνει ευχαριστημενος με την εικονα που βγαζει χωρις να τον ενδιαφερει το τι θα πει ο καθενας και χωρις να πολυπαρεξηγειται με οποιαδηποτε σποντα ή σατυρα..:)

δεξου το σαν την ταπεινη μου γνωμη απ'οσα εχω εισπραξει..στα 22 και κατι χρονια μου σ'αυτη τη χωρα!!

ΥΓ: χιλια συγγνωμη αντωνη που πιανω τοσο χωρο στο γεννεθλιο ποστ για την κυρια Λεοναρδου..και συγγνωμη αν δεν υπηρξα ξεκαθαρος απο την αρχη!!Να ειστε ολοι καλα!!

Κατερίνα Στρατηγοπούλου-Μ. είπε...

Aφού αυτό το ποστ είναι ποστ ευχών, ας το κόψουμε με τον Τζιμάκο και τον Νταλάρα (που δεν επιδεικνύεται, κατά την άποψή μου) κι ας σου ευχηθώ Καλή Eπιτυχία Κostas L.A.!

υ.γ.
22??? - Mα πού πάτε και τα βρίσκετε αυτά τα νούμερα βρε γμτ;
(Να τα χιλιάσεις!)