ΓΙΑ ΤΑ ΓΕΝΕΘΛΙΑ ΤΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΛΕΟΝΑΡΔΟΥ!

Ξημερώματα στις 6 το πρωί της 15ης Φεβρουαρίου ήρθε στον κόσμο η Σωτηρία Λεονάρδου ως γνήσιο παιδί του Υδροχόου κι αυτή. Μου το θύμισε η ίδια χθες βράδυ στα καμαρίνια του Rodeo, ανάμεσα σε αφίσες συγκροτημάτων της χρυσής εποχής του ελληνικού rock και λίγο πριν βγει στη σκηνή για να ερμηνεύσει μαζί με τον Βασίλη Γισδάκη το Ζεϊμπέκικο του Διονύση Σαββόπουλου. Ωραία βραδιά η χθεσινή, το καλύτερο και πλέον νεανικό κοινό για το τρίο των Λεονάρδου- Γισδάκη- Μποτωνάκη! Μάλιστα, η μεγάλη έκπληξη ήταν ένας μυστήριος Βαλκάνιος τύπος ονόματι Τίτο με μια βιντεοκάμερα στα χέρια, ο οποίος τραβήχτηκε απ' την Κομοτηνή ή κάπου αλλού, από τη βόρεια Ελλάδα, μόνο και μόνο για να βιντεοσκοπήσει τον Βασίλη! Άκου τρέλα ο άνθρωπος! Αλλά θα μου πεις, εδώ υπάρχει κάποιος Ισραηλίτης, ο οποίος έρχεται απ' το Ισραήλ κάθε Δευτέρα στο Κύτταρο για να δει την Ελένη Βιτάλη- και μετά επιστρέφει στη χώρα του μέχρι την επόμενη εβδομάδα- γιατί να μη βρεθεί κι ένας Τίτο να βιντεοσκοπήσει τον Γισδάκη; Και συνεχίζω: δε θα μπορούσε η παράσταση Sing City να μην έκλεινε με το Καίγομαι- Καίγομαι του Σταύρου Ξαρχάκου και του Νίκου Γκάτσου από το θρυλικό Ρεμπέτικο του Φέρρη. Ένα τραγούδι που σφραγίστηκε από την ερμηνεία της Σωτηρίας και που χθες ακούστηκε στην ηλεκτρική ενορχήστρωση του κ. Κώστα Στεργίου των φοβερών Misuse!Έχω ακούσει την Αλεξία Μουστάκα, κόρη του αείμνηστου Σωτήρη Μουστάκα, να λέει πως ο Γκάτσος έγραψε τους στίχους του Καίγομαι- Καίγομαι σαν ένα είδος παιδικού παιχνιδιού προς εκείνη, σε μια επίσκεψη του στο σπίτι τους στις αρχές της δεκαετίας του 1980. Ως φαίνεται, έτσι γεννιούνται τα μεγάλα τραγούδια, από τη διάθεση για παιχνίδι και όχι βάσει συνταγών και λοιπών στερεοτύπων. Και μια και η Σωτηρία δεν έχει πάψει να το τραγουδάει στις συναυλίες της, από το ΄83 που το ηχογράφησε μέχρι σήμερα, παρ' όλο που δεν έχει κρατήσει ούτε μια κόπια του Ρεμπέτικου, της το θυμίζω εγώ από δω μαζί με τις ευχές μου για υγεία, μακροζωΐα, παντοτινή φιλοσοφική διάθεση και ωραία τραγούδια!