ΟΤΑΝ Η ΔΙΣΚΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ LOLEK ΚΑΤΕΛΗΞΕ ΣΕ ΠΑΡΤΙ ΤΩΝ ΦΙΛΩΝ ΤΟΥ!

Ήταν μία από τις ωραιότερες παρουσιάσεις δίσκων που έγιναν στον, ειδικευμένο πια σε τέτοιες εκδηλώσεις, Ιανό. Σαν ο Lolek, το τιμώμενο πρόσωπο, να είχε τη γιορτή του και οι φίλοι του να του έκαναν εκείνοι ένα πάρτι- έκπληξη! Έτσι, μπορεί να ήρθαν αρκετοί δημοσιογράφοι και μουσικοί, αξίζει όμως να σταθεί κανείς και στον απλό κόσμο που πήγε να πιεί τον καφέ του στο πατάρι του Ιανού κι έπεσε πάνω σε ένα σπάνιο καλλιτεχνικό event, το οποίο προέκυψε χωρίς να' χει καν σχεδιαστεί.
Στο καθιερωμένο πάνελ, πρώτος μίλησε ο Στάθης Δρογώσης, ο οποίος χαρακτήρισε το Alone δίσκο της χρονιάς, ξεχωρίζοντας παράλληλα τον δημιουργό του από την πλειοψηφία των αγγλόφωνων εναλλακτικών που υπηρετούν ουσιαστικά το life- style και όχι τη μουσική. Εν συνεχεία ο bosko είπε ότι του είναι αδιάφορο αν ο Lolek τραγουδάει στα ελληνικά ή στα αγγλικά, αφού γνωρίζει πώς αν δεν έφτιαχνε τραγούδια πιθανώς να γινόταν ερημίτης ή κοσμοκαλόγερος στη λατρεμένη του Ιθάκη. Ο Γιώργος Χρονάς ξεκίνησε λέγοντας πώς έμαθε τον Lolek από τη Λένα Πλάτωνος και τον bosko κι ότι η μελαγχολία που πηγάζει από τη μουσική του παραπέμπει στην άλλη μελαγχολία του Μάνου Χατζιδάκι. Ευχαρίστησε επίσης τον τραγουδοποιό για τη συμμετοχή του στο καβαφικό cd της Οδού Πανός, όπως και τους άλλους συντελεστές (παρεμπιπτόντως, το τεύχος σκίζει και έφυγαν ήδη 1.500 κομμάτια μέσα στο πρώτο δεκαήμερο)! Ο Μάκης Μηλάτος, τέλος, αναφέρθηκε στο ταλέντο του Lolek και κάπου ταυτίστηκε με την άποψη του Δρογώση, δηλαδή οτιδήποτε αγγλόφωνο δε σημαίνει αναγκαστικά και καλό, ειδικά όταν τα αγγλικά καλύπτουν ενδεχόμενες στιχουργικές αδυναμίες και η μουσική απλά μιμείται τους ξένους καλλιτέχνες- σκόπελοι, τους οποίους ο Lolek ξεπέρασε!

Αμέσως μετά τις σύντομες ομιλίες, ο Lolek πήρε θέση με την κιθάρα του, άνευ μπάντας, ταξιδεύοντας μας με το River of diseases, το Oh mama, το Have you noticed, αλλά και το Δεν αρκεί. Πώς σου φάνηκε το ελληνικό; ρώτησα τον Χρονά δίπλα μου. Στείλτο μου επειγόντως για το ραδιόφωνο, μου απάντησε!

Συγκινητική στιγμή ήταν όταν ο Γιώργης Χριστοδούλου έβγαλε μια φυσαρμόνικα κι άρχισε να συνοδεύει από κει που καθόταν τον Lolek σ' ένα κομμάτι του Leonard Cohen.

Ευτυχώς τον έψησαν η Λουκία κι ο bosko κι έτσι σε χρόνο dt βρέθηκε κι αυτός στη σκηνή δίπλα στον τραγουδοποιό.

Αυτές είναι αμιγώς καλλιτεχνικές...κλίκες, κατά την ταπεινή μου άποψη. Βασίζονται στις φιλίες, στα καλοκαιρινά ξενύχτια σε βεράντες, σε ποιητικές συνεστιάσεις, σε κοινά αισθητικά ζητούμενα και όχι σε δημόσιες σχέσεις και στο κυνήγι του μάρκετινγκ.

Θα μας παίξεις Χατζιδάκι; Έτσι, για τη γιορτή του Lolek...τόλμησα να ρωτήσω τη Ντόρα Μπακοπούλου που μας τίμησε για μιαν ακόμη φορά με την παρουσία της. Πονηρή λίγο η ερώτηση μου, βέβαια, εφόσον γνώριζα πως η Μπακοπούλου ανήκει σ' εκείνους τους μεγάλους καλλιτέχνες που δε διστάζουν να χαρίσουν αφειδώς το ταλέντο τους. Μαγεία! Αγαπημένη Ντόρα! Έπαιξε τη Συννεφιασμένη Κυριακή και την Άμαξα μεσ' στη βροχή από τις Έξι λαϊκές ζωγραφιές του Μάνου Χατζιδάκι.

Πριν τελειώσει η Μπακοπούλου το πρωτότυπο μικρό κονσέρτο της, να σου και ο Βασίλης Γισδάκης! Μην κάθεσαι καθόλου, του είπα, όρμα στη σκηνή κατ' ευθείαν! Ο άνθρωπος είχε έρθει να παρακολουθήσει τη δισκοπαρουσίαση του φίλου του και βρέθηκε να μας τραγουδάει Μια πόλη μαγική, Κάθε κήπος έχει και τον Κεμάλ. Με ιδιαίτερη χαρά τον συνόδευσε η Ντόρα, αφού δεν ήταν η πρώτη φορά που έπαιζαν μαζί μπροστά σε κοινό.

Ότι έπρεπε ήταν ένα τσιγαράκι μετά το κονσέρτο- δώρο στον Lolek με τον ποιητή Αντρέα Παγουλάτο να προσκαλεί τη Ντόρα στην αυριανή μας μουσικοποιητική εκδήλωση στο Nosotros.

Να δούμε όμως σε τι πιάνο θα παίξει εκεί πέρα, αν τελικά δε φέρει ο Μαραμής τα πλήκτρα που σχεδιάζει. Δε νομίζω να' χει πρόβλημα ιδιαίτερο η Ντόρα, τη θυμάμαι άλλωστε στα Ανώγεια να κάνει πρόβα με τους Χάνομαι Γιατί Ρεμβάζω σε ένα πιανάκι της...συμφοράς που υπήρχε στο ξενοδοχείο. Δεν έχει πάντα δηλαδή τη μεγαλύτερη σημασία το μέσον, αλλά η ψυχική διάθεση και οπωσδήποτε το μοναδικό ταλέντο.

Κάτι σοβαρό και σίγουρα ποιητικό- λογοτεχνικό συζητούν εδώ ο Παγουλάτος με τον Χρονά! Δεν είδα- δεν άκουσα, που λένε, εγώ απλά φωτογράφιζα.

Μήπως λένε για τη μουσική του Lolek, εξ ου και μπήκε κι αυτός στη συζήτηση τους;

Πάμε πάλι λίγο πίσω, ενόσω ο τραγουδοποιός βρισκόταν στη σκηνή με την κιθάρα του. Δρογώσης, Παγουλάτος, Χρονάς τον ακούν με προσοχή

Το ίδιο και οι ηθοποιοί Θάνος Σαμαράς- Λουκία Μιχαλοπούλου, ζευγάρι στην τέχνη και ουχί στη ζωή. Μάλιστα κάπου γράφτηκε ήδη ότι οι απαγγελίες του Θάνου στο cd της Οδού Πανός είναι αυτές που εμπεριέχουν περισσότερο το υπαρξιακό αδιέξοδο του Κωνσταντίνου Καβάφη! Αυτά είναι! Να τα μαθαίνει ο φίλος μας που ακόμη δεν έχει βάλει το cd στο cd- player, επειδή ντρέπεται να ακούσει τη φωνή του. Η συστολή του original καλλιτέχνη σε όλο της το μεγαλείο!

Και ο Lolek τραγουδούσε, αφού τα δυο- τρία προγραμματισμένα κομμάτια από το Alone εξελίχθηκαν σε κανονικό live!

Αυτή η φωτογραφία με τον Lolek και τον Γιώργη έπρεπε να βρίσκεται αναρτημένη πιο πάνω, αλλά σημασία έχουν μόνο τα ντοκουμέντα σε οποιαδήποτε σειρά, σαν ένα παλιό άλμπουμ με ανακατεμένα στιγμιότυπα.

Και κλείνω με Ντόρα Μπακοπούλου και Lolek.

Ο κ. Γιάννης Αναγνωστάτος είναι ένα ταλαντούχο και τυχερό παιδί, παρ' όλη την υπερευαισθησία που συχνά του κάνει την ίδια του τη ζωή δύσκολη. Κλασικό παράδειγμα τροβαδούρου που αφενός διάλεξε τη μπαλάντα ως μέσο έκφρασης, ένα χαμηλό προφίλ δηλαδή, αφετέρου όμως είναι ικανός την ώρα που ερμηνεύει τους στίχους του να σε τσακίσει και να μη μπορείς να συνέλθεις. Οι φίλοι του, εμείς οι συνομήλικοι του, αλλά και μερικοί άλλοι πρεσβύτεροι, από τα πιο προοδευτικά μυαλά αυτού του τόπου, ήταν εκεί και κόσμησαν κυριολεκτικά την παρουσίαση του πρώτου δίσκου του. Στιγμές που δεν ξεχνιούνται για μια ζωή!

* οι φωτογραφίες του post είναι του bosko και της Λιάνας Μαλανδρενιώτη