ΚΙ ΑΝ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΜΙΛΗΣΟΥΜΕ ΓΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΜΕΓΑΛΑ!

Ακούω μια συλλογή με τραγούδια της Γιώτας Λύδια από τη δεκαετία 1955- 65. Σε ένα απ' αυτά λέει με τη γλυκιά σπαραξικάρδια φωνή της: απόψε έχουμε στο σπίτι πανηγύρι και όλοι οι φίλοι σου ρωτούνε πως περνάς/ ρωτάει για σένανε και μια γειτονοπούλα/ που σε αγάπησε και που την αγαπάς...και λίγο παρακάτω: απόψε λάβαμε και την επιταγή σου/ να είσαι πάντοτε καλά στην ξενιτιά/ θα πάρει φόρεμα καινούργιο η αδερφή σου/ κι εγώ θ' ανάψω ένα κερί στην Παναγιά! Σκέφτομαι ότι μισό αιώνα αργότερα μιαν άλλη εκδοχή του γραφικού αυτού στιχουργήματος ίσως είναι η παραποίηση της θεάς Αφροδίτης από τους Γερμανούς ως ζητιάνα που απλώνει χέρι στους τάχα μου πολιτισμένους Ευρωπαίους. Κοίτα να δεις που θα μας κάνουν ξαφνικά εθνικόφρονες και θα λέμε ότι όταν αυτοί έτρωγαν καρπούς απ' τα δέντρα, εμείς είχαμε...χοληστερίνη, εκτός από τη θεά του Κάλλους. Το κέντρο επανήλθε γρήγορα στους ρυθμούς του, γρηγορότερα αναφορικά με τους τρεις νέους ανθρώπους που τέτοια ώρα χθες πνίγηκαν σαν τα ποντίκια μεσ' στον εργασιακό τους χώρο. Το ΠΑΣΟΚ, βλέπεις, δε διαθέτει το επάρατο στίγμα της δεξιάς, ο Παπανδρέου τζούνιορ έχει τη συμπάθεια έως και των χασικλήδων, η λαμογιά προσφέρεται σε επιχρυσωμένο κάλυμμα, επομένως με τι καρδιά να βγεις στον δρόμο; θα αναρωτιόταν κανείς συμμαζεμένος και λίγο πιο ανήσυχος ταυτόχρονα. Με μειωμένο δηλαδή κατά 50% το επαναστατικό φρόνημα των πολιτών. Εδώ κοτζάμ Χάρης Κατσιμίχας και στην πολυσυζητημένη συνέντευξη που έδωσε, έπλεξε το εγκώμιο του Πρωθυπουργού. Και του Καρατζαφέρη, βέβαια, αλλά αυτά μάλλον είναι ψιλά γράμματα μέσα στο τι βγαίνει και λέει για ν' ακουστεί ο καθένας. Κι όμως! Η χθεσινή διαδήλωση δεν είχε προηγούμενο στη χώρα μας, η αγανάκτηση ξεχείλισε, η οικονομική τρομοκρατία των τελευταίων εβδομάδων χτύπησε κόκκινο! Ήταν ανάγκη να πεθάνουν άνθρωποι, να χυθεί αίμα για να γίνει, τι;

Πρωί- πρωί βγήκαν τα μαχαίρια μεταξύ Αθηνών και Κέρκυρας. Θα τις αργήσεις κι άλλο τις απαντήσεις στη συνέντευξη; ρώτησα απειλητικά τον Παντελή Δημητριάδη των ΚΟΡΕ.ΥΔΡΟ. εν όψει του live τους στο Gagarin! Βούλωσ' το, γιατί τραβάω κι εγώ μαχαίρι και δεν σου αφήνω σπλάχνο για σπλάχνο, φάνηκε να λέει εξίσου απειλητικά! Τουμπεκί και περιμένω, τι άλλο να κάνω;

κκκ

Ένας καινούργιος φίλος είναι ο Andreas, καρτουνίστας και μουσικοκριτικός. Κάνουμε σχεδόν τα ίδια πράγματα, ο καθένας στη χώρα του. Όταν του είπα το μηνιάτικο μου, ξεκαρδίστηκε. Πλάκα με κάν' ς; θα μού έλεγε, αν ήταν Θεσσαλονικιός και όχι Βερολινέζος. Ζήλεψα αφάνταστα όταν με πληροφόρησε πώς το μουσικό έντυπο, στο οποίο εργάζεται, του πληρώνει κάθε χρόνο τα έξοδα παραμονής για ένα δίμηνο σε κάποιο ξένο κράτος μόνο και μόνο για να έρθει σε επαφή με τη μουσική κουλτούρα του! Αυτά είναι...

κκκ

Ουρά στο ταχυδρομείο σήμερα για να πληρωθούν οι μαζεμένοι λογαριασμοί, κινητό, σταθερό, internet, ΕΥΔΑΠ κλπ. Όλοι μετά την απεργία περιμένατε; ξεσπάει πάνω μου η μεσόκοπη υπάλληλος, που φανερά έχει βαρεθεί την ίδια της τη ζωή εκεί μέσα. Για σκέψου να' σαι κάθε μέρα, επί σειρά ετών, στην ίδια πάντα θέση, να μιλάς πάντα με τους ίδιους ανθρώπους δίπλα σου, να ξέρουν ακόμη και τι φαγητό σου αρέσει σαν βγάζεις πολλές φορές το ταπεράκι απ' το σπίτι. Της χαμογέλασα, αφού παραδόξως είχα ξυπνήσει πρωτύτερα μ' ένα συναίσθημα ευφορίας. Στους παραταγμένους μαύρους με την πραμάτεια τους, έξω απ' το ταχυδρομείο της Πατησίων, έδωσα έξι ευρώ για ν' αγοράσω δύο μποξεράκια και τ' αγαπημένα μου sticks, που μού τελείωσαν, με άρωμα σανταλόξυλο! Καλά που υπάρχουν κι οι αλλοδαποί και ψωνίζουμε κάνα φτηνό γουστόζικο βρακί, παρ' όλο το πλήγμα που δέχεται η καταταλαιπωρημένη εγχώρια οικονομία...

κκκ

Η μητέρα μου σήμερα έκανε και την πρώτη της βόλτα έξω απ' το σπίτι μετά από πολλές εβδομάδες ακινησίας με τη μέση της. Αγκαζέ την κατέβασαν απ' τη σκάλα τρία άτομα, πάντως είναι ένα μεγάλο βήμα για την υγεία της. Κυρίως την ψυχολογική, αφού τις τελευταίες μέρες ήθελε να τη δει λίγο ο ήλιος. Υπομονή κάνουμε, κι αυτή, κι εμείς. Η διάγνωση και ενός ακόμη ορθοπεδικού, που την είδε τις προάλλες, ήταν αισιόδοξη. Φλεγμονές σε αποδρομή, στα τελειώματα τους δηλαδή, στον νωτιαίο σάκο και για την ώρα ισχυρά παυσίπονα. Το χιούμορ της, πάντως, διατηρείται στο ακέραιο! Χαίρομαι όταν μου λένε συγγενείς και φίλοι που μας ξέρουν χρόνια ότι εγώ είμαι copy- right της μάνας μου!

κκκ

Τα cd κατέφτασαν σωρηδόν για μιαν ακόμη φορά! Το διπλό live της Λένας από το Παλάς, η απίθανη σύμπραξη του Πουλικάκου με τον Socos σε hard- core μελοποιημένα ποιήματα του Εγγονόπουλου (το Πάλι ξαναζεί!), το κοινό άλμπουμ του Εμμανουηλίδη με την Παπαγεωργίου (το Όμορφοι και ηττημένοι είναι ένα από τα ωραιότερα σύγχρονα ελληνικά τραγούδια!) και το Red Snakes & Cave Bats των μοναδικών Small Blues Trap, που' χε την καλωσύνη να μου στείλει ο κύριος Καραπιπέρης κατ' ευθείαν από τη Μαλεσίνα. Για όλους αυτούς τους δίσκους θα κάνω ξεχωριστές αναρτήσεις σύντομα.

κκκ

Επί της παρούσης, μόλις ήρθα- ας πούμε- και θέλω να ξαναφύγω. Φοβάμαι μην τυχόν και γιγαντωθούν οι τάσεις φυγής μου και πάρω λεωφορεία, αεροπλάνα, τρένα και πλοία, τώρα που καλοκαιριάζει κιόλας. Όπως ακριβώς τερματίζονται πάντα τα σουρεαλιστικά ποιήματα που γράφουμε για την πλάκα μας με τη Λένα: με έναν άνθρωπο που όλο για κάπου τραβάει κι οι άλλοι δεν ξέρουν αν θα τον ξανασυναντήσουν ποτέ τους.

κκκ

* η ατάκα με τη χοληστερίνη είναι του Χάρρυ Κλυνν

** ο τίτλος του post από το τραγούδι των ΚΟΡΕ.ΥΔΡΟ. Άλλη μια νύχτα σύγχυσης και γέλιου (Μικρή Ασυμφωνία εις Ε ελάσσων) Φτηνή ποπ για την ελίτ, 2006