ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ ΣΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΝΑΤΑΣΣΑΣ ΜΠΟΦΙΛΙΟΥ!

Στον πηγαιμό για το Ελληνικό, η Βουλιαγμένης ήταν γεμάτη από τις αφίσες για την επικείμενη συναυλία των ΚΟΡΕ.ΥΔΡΟ. μετά των Electric Litany την ερχόμενη Παρασκευή στο Gagarin. Έχουμε ακόμη λίγες μέρες γι' αυτό το event, πάμε τώρα στη χθεσινή συναυλία! Τη συναυλία διαμαρτυρίας κατά του σχεδίου Καλλικράτη άνοιξαν τα μέλη του συγκροτήματος Κουρδιστό Πορτοκάλι. Έκτακτοι νέοι, πόσω μάλλον που ως δεκαεξάρηδες δανείστηκαν το όνομα τους από το οριακό φιλμ του Κιούμπρικ!
Μάλιστα, ο τραγουδιστής και αρχηγός τους άρχισε να τα χώνει σε κράτος κι αστυνόμους, που λέει ο λόγος, οπότε κι εμείς οι πρεσβύτεροι και συμβιβασμένοι είπαμε να πεταχτούμε για ένα καφέ στην παραπλεύρως Δωδώνη.
Ο Αλέξανδρος Εμμανουηλίδης και ο Δημήτρης Αρναούτης ήρθαν απ' τους πρώτους με τις κιθάρες τους. Απουσία μπήκε στη Μαρία Παπαγεωργίου, αλλά της την πήραμε πίσω, όταν μάθαμε πως ήταν από μέρες κανονισμένο να συμμετάσχει στην παράσταση Ο κόσμος ανάποδα του Άγγελου Αγγέλου και της Έμης Σίνη στον Πυρήνα. Έτσι, πρώτη βγήκε στη σκηνή η Γεωργία Βεληβασάκη. Ερμήνευσε δύο Κρητικά παραδοσιακά τραγούδια, Αττίκ, Mercedes Sosa, αλλά και μερικά δικά της.
Το' χω πει και θα το ξαναπώ, η Βεληβασάκη είναι μία ώριμη τραγουδοποιός, εκτός από έμπειρη ερμηνεύτρια, και καλά θα κάνει να δημοσιοποιήσει σύντομα τα τραγούδια της με τον πολύ καλό στίχο και τη μελωδική γραμμή που παραπέμπει ευθέως στην Αρλέτα. Ακολούθησε ο Αρναούτης με το Ιησούς Χρυσός νικά και τα λοιπά αναρχικά σκωπτικά του άσματα, ο οποίος τα άκουσε όμως από μια ομάδα αγενέστατων τσόγλανων. Τώρα, φασιστάκια ήταν, χρυσαυγιτάκια ήταν, θα σας γελάσω. Ο τραγουδοποιός πάντως τους έβαλε στη θέση τους, διαβλέποντας το ζοφερό μέλλον τους, από τις κωλοσχολές τους δηλαδή κατ΄ευθείαν στις κωλοκομματικές οργανώσεις τους. Και απέσπασε έτσι το πιο θερμό χειροκρότημα απ' αυτούς που ήξεραν γιατί βρίσκονταν εκεί και τους ενδιέφερε συν τοις άλλοις κι η μουσική που ακουγόταν. Με πολύ φρέσκο ακόμη το νέο του cd, έπαιξε τους Όμορφους και Ηττημένους, τους σεφερικούς Θεατρίνους, το Ποτάμι μαύρο, σουξέ του πρώτου δίσκου του, καθώς και δύο τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη και του Θάνου Μικρούτσικου.

Εν τω μεταξύ είχε φτάσει και ο Στάθης Δρογώσης, που εμφανίστηκε τελικά πριν τον Lolek, αφού εκείνος είχε ψιλοχαθεί στο δρόμο για τη συναυλία. Εδώ, ο Δρογώσης με τον Αρναούτη, αμφότεροι παιδιά του Μανώλη Φάμελλου.

Ο Δρογώσης ήταν σαφώς το κλου της βραδιάς, αν υποτεθεί πώς γυναίκες πήγαιναν με τα παιδιά τους και ρωτούσαν τον παρουσιαστή- εμένα δηλαδή- πότε θα έβγαινε ακριβώς, γιατί έχουν και σχολείο αύριο (κυριακάτικα;)!

Πρωτοτυπώντας, αφού έπαιξε πιάνο και όχι κιθάρα, ο Στάθης παρουσίασε τα δημοφιλή του τραγούδια Μην το πεις πουθενά ή Η αγάπη στο τέλος νικά.

Μόλις ο Στάθης έδωσε το σήμα να' ρθεί πιο κοντά ο κόσμος- και πολύ καλά έκανε- η σκηνή γέμισε μπροστά από έφηβους που ήξεραν απ' έξω όλα τα τραγούδια του! Μέχρι που μου φάνηκε ότι τραγουδούσαν μαζί του και το ολοκαίνουργιο, αδισκογράφητο ακόμη, κομμάτι του!

Ο Lolek έκλεισε το πρόγραμμα και έφερε την απόλυτη ηρεμία με τις θλιμμένες και γαλήνιες μπαλάντες του σε αγγλικά και ελληνικά. Το δικό του Δεν αρκεί, το Παπάκι του Άσιμου και τρία καινούργια κομμάτια του.

Όσους νέους δεν πήρε μαζί του, κατά την αποχώρηση του, το τσουνάμι που λέγεται Δρογώσης, αυτοί έμειναν μπροστά στη σκηνή και τραγούδησαν μαζί με τον Lolek το Have you noticed! Μετά το τέλος της συναυλίας, οι δημοτικοί σύμβουλοι του Ελληνικού προθυμοποιήθηκαν να μας κάνουν το τραπέζι σε ψησταριά της πλατείας. Σουρεαλιστικό σχεδόν, αφού υποτίθεται πως η συναυλία έγινε για συμπαράσταση στον δήμαρχο που έχει μπεί ήδη στην ενδέκατη ημέρα απεργίας πείνας. Οι περισσότεροι μουσικοί, λοιπόν, αρκέστηκαν σε μία μπίρα, η Λιάνα κι εγώ όμως, οι επιμελητές του προγράμματος δηλαδή, τα χτυπήσαμε δυο- τρία μπριζολάκια.

Το sms στο κινητό ήταν από την παρέα του διφώνου: Αλκίνοο ή Μποφίλιου απόψε; Στον Αλκίνοο μάθαμε ότι πάλι έδιωξαν κόσμο, πατείς με πατώ σε, οπότε επιλέξαμε τελικά τη Νατάσσα Μποφίλιου στην τελευταία της μάλιστα παράσταση στο Μετρό. Έπαθα πλάκα! Ένα μαγαζί με περισσότερα από 700 άτομα μέσα, φλεγόταν κυριολεκτικά!

Για του λόγου το αληθές, οι κορασίδες εδώ με τους αναπτήρες τους φτιάχνουν ατμόσφαιρα στο Εν λευκώ! Δε μιλάμε για απλές φαν! Τσίριζαν κανονικά με ότι κι αν έλεγε το είδωλο τους!

Το είπε πάλι καλά όμως, είτε αυτό ήταν το Νυν και αεί της Μοσχολιού, είτε τα τραγούδια των τριών προσωπικών δίσκων της! Αυτό το κορίτσι αποτελεί πλέον φαινόμενο προς παρακολούθηση, όπως και οι θαυμαστές του που αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο. Μέσα σε δύο μόλις χρόνια δημιούργησε ένα κοινό που θυμίζει τις χρυσές εποχές της Γαλάνη και της Αλεξίου. Πανζουρλισμός κανονικός κι όποιος δεν έχει δει τι γίνεται σε live της Μποφίλιου, αδύνατο να το συλλάβει. Διότι εντέλει ένα cd μπροστά σ' ένα live, την επαφή δηλαδή του καλλιτέχνη με τον κόσμο, δυστυχώς δεν είναι πια αντιπροσωπευτικό της πορείας του μουσικού. Δύο είναι τα συμπεράσματα: κατά πρώτον, η Νατάσσα Μποφίλιου, εκτός του αδιαμφισβήτητου ταλέντου της, διαθέτει και το κοκαλάκι της νυχτερίδας- που λέγαμε παλιά- κι εύχομαι να μην το χάσει για μια ολόκληρη ζωή. Και, κατά δεύτερον, εμένα ο χρόνος της χθεσινής μου μέρας, απ' το απόγευμα και μετά, κύλησε πολύ όμορφα!