ΜΕΤΑΜΕΣΟΝΥΧΤΙΑ ΜΠΟΡΑ

Αυτή δεν είναι η hard rain' s gonna fall του Bob Dylan που πήρε ο Διονύσης Σαββόπουλος κι έκανε η βροχούλα, αν δεν έκαιγε καλύβια. Είναι μιαν άλλη ξαφνική βροχή, μια μπόρα στην καρδιά της άνοιξης, που σκοτώνει με βόμβες μοναξιάς. Δεν θα την έπαιρνα χαμπάρι εάν το Exit της Monika δε βρισκόταν στο δωδέκατο και τελευταίο track, τίγκα στα πνευστά και τα έγχορδα. Πρωτύτερα, καθώς μάζευα ρούχα απλωμένα σε καρέκλες από 'δω κι από 'κει, είχα την αίσθηση ότι εγώ φύτρωσα στον κόσμο αυτό, δεν με έχει γεννήσει μάνα, ούτε έχω κανέναν δικό μου. Τι να σου κάνουν κι αυτά τα ρημάδια τα κινητά, οι συζητήσεις μία από τα ίδια, που κρύβουν τα πρόσωπα των ανθρώπων; Όπως τό 'γραψε η Μαρία Κυρτζάκη σε εκείνο το εκπληκτικό ποίημα της: Και δεν επέθανες, βεβαίωσε η φωνή (Υπόγειο καλώδιο αναγκάζει τις συσκευές του κόσμου να μιλούν) Όχι δεν πέθανα και ζω και σου μιλώ...Εξαρτάται βέβαια απ' το τι λες. Για συναδελφικές σχέσεις που πήγαν μαλακωδώς να χαλάσουν και αποκαταστάθηκαν, για ένα δίχτυ προστασίας που ασυνείδητα απλώνεις σε άλλους ανθρώπους, αδύναμους λόγω ευαισθησίας και εκτεθειμένους στο κακό και στ' άδικο, για το εγχώριο κραχ που χτύπησε και τη δικιά σου πόρτα. Τι να γίνεται η Τούλα; Έχω να τη δω πάνω από δεκαπέντε χρόνια. Συμφοιτήτρια στη σχολή κιν/φου, κοκκινομάλλα, με δίδυμη ολόιδια αδερφή και δυο σιαμέζικες γάτες. Μιλάγαμε τις πιο κουφές ώρες, τότε που δεν υπήρχαν κινητά. Από τις τρεις τη νύχτα μέχρι τις πέντε τα χαράματα! Μου έβαζε τον Καρυωτάκη της Λένας από βινύλιο, ακούγαμε μαζί Η πόλη κοιμάται από τους Τερμίτες κι εκείνα τα τραγούδια των Ξέμπαρκων από το Ναύπλιο σε ποίηση Καββαδία. Ένα ταινιάκι μικρού μήκους έκανε όλο κι όλο η Τούλα, λίγο αργότερα παντρεύτηκε κάποιον που τον ξαναείδα υπάλληλο στα Metropolis του Πειραιά και μετά χάθηκαν τα ίχνη της. Πώς με επισκέφτηκε νοερά πριν από λίγες ώρες, είναι ανεξήγητο. Αντιθέτως, διόλου ανεξήγητο δεν ήταν χθες το πρωί που επισκέφτηκα εγώ έναν γείτονα Κούρδο με μια τσάντα γεμάτη παλιά σακάκια μου. Φχαριστώ, αλλά δεν τα θέλω κύριε Αντώνη, μου είπε, τον Σεπτέμβριο φεύγουμε, πάμε πίσω, τώρα Κουρδιστάν έχει πιο πολύ χρήμα από 'δώ! Κάγκελο έμεινα! Έτσι όπως πάμε θα μας παρατήσουν μέχρι κι οι Αλβανοί, οι Ρώσοι κι οι Κούρδοι. Μόνο το Πακιστάν και κάνα Μπαγκλαντές θα μας μείνουν, που είναι πιο χάλια από εμάς. Με την τελευταία ιστοριούλα λέω ν' απαντήσω και σε μια ερώτηση που μου υπεβλήθη από κάποιο έντυπο εν είδει διλήμματος: Αλκαίος (Eurovision) ή Dylan; Ας πάω κι εγώ τώρα. Η μπόρα πέρασε και ξημερώνει Αγίου Κωνσταντίνου & Ελένης. Σήμερα γιορτάζει η Αγία Μητέρα μου, η Κωνσταντίνα ή Κωνσταντία ή σκέτο κυρία Ντίνα. Και η Ελένη Πλάτωνος.