εν-κατακλείδι

Κάποιος, υποτιθέμενος ''φίλος'' από το 2007, μπαίνει στο inbox του facebook σου και σου πιάνει την κουβέντα. Εσύ εν βρασμώ ψυχής του γράφεις ένα κατεβατό, στο οποίο του περιγράφεις την οργή και την πίκρα σου. Αυτός μετά παίρνει το κατεβατό σου ή απομονώνει την πιο δηκτική φράση σου και τη στέλνει ντουγρού σ' αυτόν, του οποίου λέει ότι ''προστατεύει'' την άσκημη ψυχολογία. Συμπέρασμα: Ο φορμαλισμός, ο φίλος και το φίδι από φου ξεκινάνε ή, αλλιώς, το παρακράτος ξαναζεί από τάχα μου πολιτισμένους ανθρώπους. Μαθαίνω ακόμη ότι το εν λόγω άτομο μίλησε άσκημα στο ''αφεντικό'' του για ένα θέμα σχετικά με την τελευταία ταινία μου, κοινώς υπερασπίστηκε τη δουλειά μου. Τον ευχαριστώ. Θα προτιμούσα ωστόσο την ίδια ευαισθησία να επιδείκνυε και σήμερα, όχι απέναντι μου, αλλά απέναντι στον άνθρωπο, του οποίου - επαναλαμβάνω - νοιαζόταν για την άσκημη ψυχολογία του. Λυπάμαι πολύ ειλικρινά, το εν λόγω άτομο το είχα σε υψηλή θέση μέσα μου. Ορκίζομαι να μην του ξαναμιλήσω στη ζωή μου όποτε το συναντήσω στην πόλη αυτή ή αλλού. Το ίδιο ισχύει και για έναν άλλο, ας μην αναφέρω καν την ιδιότητα του, γιατί πολύ απλά προκαλεί τον οίκτο μου. Ο μόνος, με τον οποίο μιλήσαμε σαν άνθρωποι φυσιολογικοί από τηλεφώνου και όχι ωσάν κατίνες ή Αρτέμηδες Μάτσες, ήταν ο διευθυντής του σταθμού. Ότι του είπα, τη γνώμη μου δηλαδή, τη λέω κι εδώ: Εξακολουθώ να πιστεύω πως ένα ραδιόφωνο δεν στήνεται από ''γαμπρίσματα στο facebook'', τη σάρα και τη μάρα ή το, κατά το κοινώς λεγόμενον, ''φύγε συ - έλα συ''. Από που κι ως που εκπομπές σε ραδιόφωνο, έστω ιντερνετικό, αυτό το βλακόμετρο ο άσωτος και άλλοι μάλλον άσχετοι με το αντικείμενο; Δεν στήνεται, λοιπόν, έτσι ένα σωστό επαγγελματικό ραδιόφωνο, διότι καταντάει παρεάκι, μικρόκοσμος, ερασιτεχνικός θίασος της κακιάς ώρας. Πράγματα που ο ίδιος ο δ/ντής του σταθμού δεν θα τα ήθελε σε καμία περίπτωση. Συνέβησαν, όμως. Συνεπώς, παραιτήθηκα από μόνος μου προτού αποπεμφθώ. Κι ας θεωρούμαι αιτία τώρα για ότι έγινε. Με το προαναφερθέν παρεάκι δεν θέλω καμία περαιτέρω σχέση και άλλωστε οι δικοί μου άνθρωποι, αυτοί που με στηρίζουν και με εκτιμούν τόσα χρόνια, είναι άλλης κλάσης - γνωστό τοις πάσι αυτό. Ευτυχώς δηλαδή που δεν έχουν θητεύσει στο...Cacoyannis Foundation και δεν περιφέρουν την κακοφορμισμένη καλοκαιρινή γύμνια τους στο διαδίκτυο. Άντε τζους, εν κατακλείδι, και οι ''σύμμαχοι στο δρόμο και τους αγώνες'' δε βρίσκονται μεταξύ ημιτελών και ανάπηρων υπάρξεων. Αυτά τα ολίγα από μένα.