bosko-best-of-2012

Άρτι αφιχθείς από Θεσσαλονίκη, λέω να κάνω την τελευταία ανάρτηση για το 2012 στο μάλλον παραμελημένο blog μου, προσπαθώντας να καταγράψω μόνο τα θετικά σημεία της χρονιάς που έφτασε στο τέλος της. Τα αρνητικά τ' αφήνουμε πίσω μας και δεν τους δίνουμε καμία ιδιαίτερη σημασία, όπως τους αξίζει! 

Η 27η Σεπτεμβρίου, ημέρα Πέμπτη, ήταν για μένα η σημαντικότερη ημερομηνία μέσα στο 2012! Ύστερα από 11 μήνες σκληρής δουλειάς, γυρισμάτων, μοντάζ και τεχνικής επεξεργασίας, πραγματοποιήθηκε η πρεμιέρα του ντοκιμαντέρ μου, Κατερίνα Γώγου - Για την αποκατάσταση του μαύρου, μέσα σ' έναν κατάμεστο Δαναό και με τα εισιτήρια νά'ναι sold out από αρκετές ημέρες πριν. Κρατώ τα συγκινητικά σχόλια της χήρας του Παύλου Τάσιου και των δύο γιων της, ότι η δουλειά μου τίμησε με τον καλύτερο τρόπο τη μνήμη της μακαρίτισσας. Νομίζω δε χρειαζόταν ν' ακούσω κανένα άλλο σχόλιο εκείνη την ώρα, δηλαδή μετά το τέλος της προβολής. Αυτόν τον καιρό η ταινία ταξιδεύει για το International Anarchist Film Festival του Buenos Aires, στην Αργεντινή, ενώ ετοιμάζεται και για την έξοδο της στις αίθουσες. Τον Μάρτιο ακόμη θα προβληθεί στο Πανόραμα του Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης Εικόνες του 21ου αι. 

Τον Αύγουστο του 2012, με την ανεργία και τη ζέστη να έχουν χτυπήσει κόκκινο, ειδοποιήθηκα από την καλή μου φίλη δημοσιογράφο Χρυσούλα Παπαϊωάννου να ενταχθώ στο συντακτικό team της εφημερίδας ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ με αμοιβή ευτυχώς και όχι στο τζάμπα, όπως πλέον συνηθίζεται σε πάρα πολλές δουλειές. Ευχαριστώ και τη Χρυσούλα και την αρχισυντάκτρια του πολιτιστικού τμήματος της εφημερίδας, Κατερίνα Αγγελιδάκη, εφόσον μέχρι αυτή τη στιγμή ο μόνος τρόπος για να βιοπορίζομαι κουτσά - στραβά παραμένει η αρθρογραφία μου στο ιστορικό ΠΟΝΤΙΚΙ!

Τον Νοέμβριο του 2012 ειδοποιήθηκα για την καλή πορεία της υγείας της μητέρας μου μετά το bypass, στο οποίο είχε υποβληθεί τον Δεκέμβριο του 2010. Τα επίπεδα της τροπονίνης, ενός βασικού καρδιακού ενζύμου, είναι πλέον σε απόλυτα φυσιολογικά επίπεδα, γεγονός που έκανε τον γιατρό της να μου πει χαρακτηριστικά Αντώνη, είναι καλά η μαμά! και εμένα να νιώσω ακόμη πιο ήρεμος και ευτυχής. Μεγαλώνουν οι γονείς, γερνάνε και οφείλουμε να είμαστε δίπλα τους, όσο και αν μοιραία έχουμε απομακρυνθεί με την προσωπική ζωή του ο καθένας!

Τον Ιούλιο του 2012 κυκλοφόρησε επιτέλους το cd της Μαρίζας Κωχ και του Filtig, με εμένα σε ρόλο εμπνευστή και...κουμπάρου. Τίτλος του, Platonia, και η πρώτη παρουσίαση του στη χώρα μας έγινε σε δύο μοναδικές βραδιές στο Badminton. Νομίζω πως για τη συγκεκριμένη δισκογραφική ένωση της Μαρίζας με τον νεότερο Filtig θα έχω να καμαρώνω για πολλά - πολλά χρόνια!

Δίχως ημερομηνίες καταχωρώ ως ιδιαίτερα σημαντική τη συνεχιζόμενη καθημερινότητα μου με τη Λένα Πλάτωνος. Projects που τρέχουν και που σίγουρα θα πραγματοποιηθούν στην ώρα τους, ατέλειωτες συζητήσεις, πνευματικά δείπνα στην οικία της με φίλους καλλιτέχνες και διανοούμενους και απίστευτο χιούμορ - για μένα πια η Λένα Πλάτωνος δεν είναι φίλη αγαπημένη, ούτε καν γκουρού, αλλά ένας από τους πιο δικούς μου ανθρώπους και, πραγματικά, θεωρώ τυχερό τον εαυτό μου γι' αυτό! 

Η επιμέλεια του βιβλίου - cd Τα μάτια της Γιώτας Γιάννα από την Οδό Πανός του Γιώργου Χρονά , για το δίμηνο Νοέμβριος - Δεκέμβριος του 2012, ήταν ακόμη μία ευχάριστη και ψυχοθεραπευτική δραστηριότητα μου, αν υποτεθεί πως μόνο με ευχάριστα πράγματα σωζόμαστε από την περιρρέουσα μιζέρια. Επιπλέον, αν και γνωρίζω μία δεκαετία τον Χρονά και αρκετά λιγότερο τη Γιώτα Γιάννα, πιστεύω ότι η δουλειά αυτή μας έφερε όλους πολύ πιο κοντά και η λέξη φίλοι δεν λέγεται πλέον στο βρόντο!

Για ένα μήνα, από τα μέσα Νοεμβρίου έως και τα μέσα Δεκεμβρίου του 2012, έζησα κάτι πολύ όμορφο σε ιδιωτικό επίπεδο, το οποίο, όμως, έληξε γρήγορα και άδοξα, αφού έτσι γίνεται πάντα, συμφώνως με το λαϊκό άσμα Ότι αγαπώ εγώ πεθαίνει ή και με το άλλο των Κόρε.Ύδρο. που λέει μια κι έξω Όχι πια έρωτες!

Στα συν του 2012 συμπεριλαμβάνω επίσης και το ταξίδι μου στην Κύπρο, καλεσμένος του Λευτέρη Μουμτζή και του Αντρέα Τραχωνίτη, ως παρουσιαστής του αντεργκράουντ Loop Festival  της Λευκωσίας που στήνουν οι δυο τους κάθε Ιανουάριο στο θέατρο Μελίνα Μερκούρη. Για ένα τριήμερο προλόγισα τις παραστάσεις του Αλκίνοου Ιωαννίδη, του Μπάμπη Παπαδόπουλου, των Sancho 003, της Αγγλίδας Bunty και άλλων καλών μουσικών και κυρίως περάσαμε όλοι παρέα καταπληκτικά! Σε λίγες μέρες, με το καλημέρα του 2013 δηλαδή, θα διεξαχθεί το επόμενο Loop Festival, αλλά δυστυχώς δεν θα παραστώ, μια και ως γνωστόν το ΔΝΤ κατέφτασε και στην Κύπρο και τα budgets μοιραία μειώθηκαν...Καλή επιτυχία να έχει γιατί τα παιδιά κοπιάζουν πραγματικά εκεί πέρα για την πρόοδο της τέχνης της μουσικής! 

Άφησα για το τέλος ένα πολύ - πολύ ευχάριστο νέο που έσκασε μόλις πριν λίγες μέρες, ενώ βρισκόμουν στη Θεσσαλονίκη: Ο σκηνοθέτης Πέτρος Νάκος που τα τελευταία χρόνια κάνει εξαιρετική δουλειά στο θέατρο Altera Pars, με ζήτησε να παίξω και μάλιστα βασικό ρόλο στο καινούργιο έργο που θα ανεβάσει τους αμέσως επόμενους μήνες! Πρόκειται για το έργο Himmelweg του Ισπανού Juan Mayorga που αφορά σε ένα πείραμα των Ναζί σε εβραϊκό γκέτο προκειμένου να αποπροσανατολίσουν την κοινή γνώμη για τα βασανιστήρια και τα γενετικά τους πειράματα. Τώρα τι να σας πω, Ναζί θα υποδυθώ, Εβραίο θα υποδυθώ, θα σας γελάσω, μένει να κάνουμε το πρώτο ραντεβού με τον σκηνοθέτη τις επόμενες μέρες και θα γράψω σχετικά. 

Αυτά λοιπόν ήταν για μένα τα θετικά στοιχεία της χρονιάς που μας αποχαιρετά σε λίγες ώρες! Εύχομαι σε όλο τον κόσμο ότι καλύτερο για το 2013 πάνω απ' όλα με Υγεία, φυσική και πνευματική. Όλα τα άλλα έρχονται!