Κυριακή 9 Νοεμβρίου 2014

diary

Κυκλοφοράω με το μετρό και σκέφτομαι τι θα σκέφτεται ο απέναντι μου στο κάθισμα που με κοιτάζει και με παρατηρεί: πώς θά'μαι κάνας κουλτουριάρης βαρετός με την τραγιάσκα και το καστόρινο σακάκι μου, ενώ αυτός ειν' ο σένιος με το ακριβό σπορ ντύσιμο του και το νέο μοντέλο κινητού στο χέρι που τον συνδέει με το internet, του προσφέρει τζάμπα σεξ και άμα λάχει τού ψήνει και καφέ. Τι με νοιάζει, δεν πα'να τα κάνει όλα αυτά, σάμπως εγώ του πληρώνω τη συνδρομή; 
Συνέχεια παίρνω προσκλήσεις για πρεμιέρες, θεατρικά, ταινίες, δισκοπαρουσιάσεις. Κάνα δείπνο, ρε παιδιά; Σε ένα δωρεάν γεύμα τη σήμερον ημέρα θα ανταποκρινόμουν με μεγαλύτερη προθυμία, η αλήθεια είναι. Ενώ το να τραβιέμαι σε μαγαζιά, τα οποία πλέον τα βαριέμαι, πληρώνοντας και ταξί στο τέλος, δε λέει. Δεν είμαι πια και 20, ούτε 30 χρονών, από δημόσιες σχέσεις έκλεισα τον κύκλο μου, έχω τους φίλους μου, όσους τέλος πάντων φυλάω σαν κόρη οφθαλμού - οι υπόλοιποι μού είναι ολότελα αδιάφοροι σε ότι αφορά τουλάχιστον τις διαπροσωπικές σχέσεις, επομένως προτιμώ να ανακαλύπτω εκ νέου τη μοναξιά μου. Α, και να ακούω τους καινούργιους δίσκους που κρίση - κρίση, αλλά όλο και βγαίνουν περισσότεροι από κάθε άλλη φορά! Μου άρεσε το CD του Socos σε ποίηση Ντίνου Χριστιανόπουλου με τον Μαρίνο Τζιάρο ερμηνευτή και το PYRIN του Στέφανου Χυτήρη και του Flux Project. Ο Στέφανος είναι ο μοναχογιός της Μαρίας Φαραντούρη και του Τηλεμαχου Χυτήρη, σπουδάζει στη Νέα Υόρκη jazz drums, εξαίρετος μουσικός και κυρίως εξαίρετο παιδί, λιγομίλητο, που δεν γουστάρει καθόλου να πλασάρεται ως γιος της σπουδαίας τραγουδίστριας και του τέως υπουργού του ΠΑΣΟΚ. Τον καταλαβαίνω, αν και ο μπαμπάς του εμένα μού είναι πολύ συμπαθής. Τελευταία θα τον βρεις να έχει αφήσει πλούσια γένια και να μεταφράζει Γιώργο Σαραντάρη από τα ιταλικά. Η δε μαμά του Στέφανου με τιμάει εδώ και χρόνια με τη φιλία της. Νάτα μας, για το δίσκο του παιδιού έπρεπε να γράφω τώρα και, αντ' αυτού, αναλώνομαι στα των διάσημων γονέων του! Εδώ όμως, σε τούτο το post μάλλον θα αδικήσω τη δουλειά του, επομένως θα επανέλθω με κριτική - παρουσίαση στη LIFO καλύτερα. Χθες ή μάλλον προχθές, Παρασκευή βράδυ, δώσαμε στο Ινστιτούτο Θερβάντες τα βραβεία του 8ου Διεθνούς Φεστιβάλ Επιστημονικών Ταινιών της Αθήνας. Γνώρισα καλύτερα την Κατερίνα Ευαγγελάκου, την άτυπη πρόεδρο της επιτροπής, στην οποία συμμετείχα. Δεν είναι τυχαίο ότι η συγκεκριμένη γυναίκα διατέλεσε πρόεδρος της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου και υπεύθυνη προγράμματος στο ξεκίνημα της ΝΕΡΙΤ. Τρομερά σπινθηροβόλο βλέμμα και ένα μυαλό σε εγρήγορση 24 ώρες το 24ωρο! Ιδέες, ιδέες, projects και πάλι projects - το ακριβώς αντίθετο της οκνηρίας, αυτό είναι η Ευαγγελάκου ζώντας την λίγο από κοντά. Έτυχε μάλιστα να συναντηθούμε τώρα, σε μία περίοδο μεγάλης φαγωμάρας στον ελληνικό κινηματογράφο. Θα οριστεί ή δεν θα οριστεί νέος διευθυντής του ΕΚΚ ο Χάρης Παπαδόπουλος; Θα του δώσει το πράσινο φως ο Υπουργός ή θα λάβει σοβαρά υπ' όψιν του τις διαμαρτυρίες της Ακαδημίας Κινηματογράφου και των λοιπών σωματείων του χώρου; Εγώ πάλι ανέκαθεν συμπαθούσα όσους προξενούσαν το μένος των πολλών, ειδικά τώρα σαν βλέπω πως πίσω από τα σωματεία που καταδιώκουν λυσσαλέα τον Παπαδόπουλο εμφανίζονται άνθρωποι ατάλαντοι με ουσιαστικά ασήμαντο κινηματογραφικό έργο. Τελικά αυτή η επανασύνδεση με τον Κούνδουρο - μέσω Λευτέρη Ξανθόπουλου - μού'κανε πολύ καλό! Προτιμώ να συγχρωτίζομαι έναν δύσκολο άνθρωπο, αλλά με αναμφισβήτητα μεγάλο έργο, παρά ανθρώπους που σχεδόν γελοιοποιούνται προσπαθώντας να δηλώνουν πανταχού παρόντες. Χώρια που ο Κούνδουρος κοντεύει 90 ετών και δεν ξέρουμε πόσο θα τον έχουμε ακόμη κοντά μας. Τώρα που είπα ''Ξανθόπουλος'', θυμήθηκα ότι στις 19 του Νοέμβρη στο θέατρο του Αρμένη στα Εξάρχεια θα τιμήσουμε τη μνήμη του φίλου μας, Αντρέα Παγουλάτου. Την εκδήλωση διοργανώνει το περιοδικό ΟΥΤΟΠΙΑ του άλλου κοινού μας φίλου, του Ευτύχη Μπιτσάκη, και απ' όσο γνωρίζω θά'ναι κλειστή για τον πολύ κόσμο. Θα μαζευτούμε απλά αρκετοί φίλοι και αισθητικοί συγγενείς του Αντρέα για να τον θυμηθούμε από καρδιάς χωρίς λόγους, ποιτικές αναλύσεις του έργου του κ.ο.κ. Το τραγούδι ωστόσο δε θα λείψει από τα νέα παιδιά που τον μελοποίησαν και τον αγάπησαν, τον Βαμβακούση, τον Μπούσαλη, αλλά και τη Μαρίζα Κωχ και τη Νένα Βενετσάνου. Κατά 90% την εκδήλωση θα παρουσιάσουμε ο Λευτέρης Ξανθόπουλος κι εγώ, πράγμα που θέλει μια προετοιμασία, αν και τό'χω ξανακάνει και δεν έχω καμία αγωνία. Ούτως ή άλλως τελευταία με τον Λευτέρη κάνουμε ψιλοπεριοδείες στο πλαίσιο παρουσίασης του βιβλίου του για τον Κούνδουρο. Θα παμε και Λαμία, απ' ότι πληροφορήθηκα, μεσ' στον Νοέμβριο. Τα βρίσκουμε ωραία με τον Λευτέρη, μιλάμε πολύ όποτε βρισκόμαστε και τον νιώθω - τό'χω ξαναγράψει αυτό - σαν τον πιο άμεσο συνδετικό αρμό μου με τον περίφημο ΝΕΚ που γεννήθηκε όταν γεννιόμουν κι εγώ πάνω - κάτω. Προσφάτως αποφάσισα να γίνω και λίγο κωλόπαιδο. Τέρμα τα χαριεντίσματα σε μουσικούς και ντίβες που τους χαριεντίζουν όλοι οι άλλοι. Θα γράφω τη γνώμη μου ελεύθερα όσο κι αν προκαλέσω αντιπάθειες. Άλλωστε, γυρνώντας σ' αυτό που έλεγα πιο πάνω, αναγκη από καινούργιες φιλίες δεν έχω, πράγμα που και πάλι θα ήταν απαράδεκτο - την επιδίωξη για φιλίες, εννοώ - ώστε να κάνω τα στραβά μάτια σε γκόμενες που ουρλιάζουν, γκόμενους που τραγουδάνε ένα κάρο μαλακίες και μεγαλοκυρίες που δεν το αντέχουν να πάνε σπίτι τους, όσο μεγάλη ιστορία κι αν έχουν. Τέρμα! Αλλιώς θα καταντήσω σαν την άλλη την ακατονόμαστη που λιμαίνεται χρόνια τα ραδιόφωνα και νομίζει πως είναι εξουσία με τις κλίκες και τα τσιράκια της. Άντε, μην τ'ανοίξω πάλι, τέλος πάντων...Δε γαμιέται...Με χαροποιεί ιδιαίτερα που ο ''Ιερός Πόνος'' της Λένας με τον Παντελή πάει καλά από κριτικές. Ήταν ένα στοίχημα κυρίως για τον καλό μου φίλο τραγουδιστή και για το πόσο η αμιγώς έντεχνη φωνή του θα έμπλεκε με τους ηλεκτρονικούς ήχους της Πλάτωνος. Να δούμε τώρα πως θα μπορέσουμε να παρουσιάσουμε κάπου το δίσκο ολόκληρο, γιατί η απουσία μπάντας δεν ενδείκνυται και δε μιλάμε για τραγούδια πιάνο - φωνή ώστε να έβγαιναν στη σκηνή, λόγου χάριν, οι δυο τους με τη συνθέτρια. Ευτύχημα επίσης που ο Χρονάς κινεί άψογα το CD, το προϊόν του απ' τη μια, αλλά και το έργο του απ' την αλλη, μια και βασίζεται εξ ολοκλήρου σε δικά του ποιήματα. Μη χάσετε, τέλος, την αυριανή εκπομπή, τα ραδιοφωνικά Άσματα & Μιάσματα της Δευτέρας, στο αυτοδιαχειριζόμενο Μετα-Δεύτερο. Καλεσμένοι μου θά'ναι ο συνθέτης Γιώργος Καγιαλίκος και ο στιχουργός Δημήτρης Αναγνωστόπουλος που το CD τους με τίτλο ''Φυγή'' κυκλοφόρησε πρόσφατα. Τραγουδάνε ο Δώρος Δημοσθένους, ο Γιάννης Λεκόπουλος από τη Θεσσαλονίκη και η Λίλιαν Τσατσαρώνη, ενώ η Φαραντούρη συμμετέχει σε δύο υπέροχα τραγούδια. Καλά, αυτή όπου βάζει τη φωνή της, όλα υπέροχα γίνονται! Θα συνδεθούμε μάλιστα τηλεφωνικά μαζί της ώστε να μιλήσει για τη συνεργασία της με δυο νέα παιδιά! Αυτά είναι!

1 σχόλιο:

Γιώργος είπε...

Το σπίτι μου είναι ανοιχτό για δωρεάν γεύμα. Δεν είμαι διάσημος. Απλά άνεργος.