Ο Λάκης (με τα Ψηλά Ρεβέρ) Παπαδόπουλος μού ήταν ανέκαθεν πολύ συμπαθής ως καλλιτέχνης. Τον είχα δει live πριν αρκετά χρόνια, όχι στην Αθήνα, αλλά στη Θεσσαλονίκη, που είχαν παίξει με τον Πουλικάκο και γινόταν το φεστιβάλ κινηματογράφου ταυτόχρονα. Το 2007 ή το ΄08 (ή το ΄09;) είχαμε μιλήσει στο τηλέφωνο και τού'χα κάνει συνέντευξη για το Δίφωνο. Παραδόξως, σήμερα που τον συνάντησα τετ-α-τετ στα γραφεία της MINOS, τη θυμόταν εκείνη τη συνομιλία μας. Κάτσαμε αρκετή ώρα, πηγαίνοντας από το ένα γραφείο στο άλλο, μέχρι δηλαδή να δούμε που θα γινόταν η συνέντευξη και που θα τον φωτογράφιζε ο Πάρις Ταβιτιάν. By the way, η MINOS παίζει νά'ναι η μόνη δισκογραφική τη σήμερον ημέρα που τα γραφεία της τουλάχιστον φανερώνουν κίνηση, αν μη τι άλλο. Μιλήσαμε για πάρα πολλά θέματα ευχάριστα, για τους Dragons στα 60s και το rock'n'roll που λατρεύει, όπως λάτρευε και τους ''ριγμένους'' Γιώργο Μητσάκη, Σπήλιο Μεντή, Μαριάννα Χατζοπούλου, Εύη Μηλλοπούλου κ.α. Για τη μεγάλη φιλία του επίσης με τον Ηρακλή Τριανταφυλλίδη στα 70s και τα περάσματα του από τους DNA ή τα παιξίματα του με τους Anathema The Time Band - μετέπειτα Αγάπανθος. Για τους Αγώνες Ελληνικού Τραγουδιού Κέρκυρας, επίσης, τον Μάνο Χατζιδάκι, τον Αλέκο Πατσιφά, τον Παύλο Μάτεσι, τη θητεία του στο Δεύτερο Πρόγραμμα και φυσικά την έλλειψη κάθε κόμπλεξ εκ μέρους του σε ότι αφορά τους τραγουδιστές που τον έχουν τραγουδήσει - από τον Μητσιά και την Αρλέτα μέχρι τον Σάκη Ρουβά. Σύντομα, θά'χουμε πολύ...stuff να διαβάσουμε στη LIFO - κι εγώ μαζί σας!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου