Χθες βράδυ στο Polis Art Cafe που διατηρεί ο πολυπράγμων Βασίλης Χατζηιακώβου μεσ' στη στοά Πεσμαζόγλου, πάνω από το υπόγειο του Κουν, έγινε η παρουσίαση των νέων βιβλίων του Γιώργου Χρονά και του CD του Ηλία Λιούγκου - μια παραγωγή της Οδού Πανός. Κόσμος πολύς δεν υπήρχε, έχω δει δηλαδή σε παρουσιάσεις καλλιτεχνών μικρότερης εμβέλειας μαζικότερο κοινό, αλλά και ποιος νοιάζεται γι' αυτό στην τελική; Όσοι δεν ήρθαν, εκείνοι έχασαν. Εμείς περάσαμε τέλεια κι αυτό έχει σημασία! Κείμενα διάβασε η ηθοποιός Σοφία Φιλιππίδου. Μίλησε ο Χαρίλαος Τρουβάς, επίσης. Η καλύτερη εισαγωγή, πιστεύω, στο ιδιότυπο και τόσο γνώριμο μου επί σειρά ετών ποιητικό σύμπαν του Χρονά σε δύο ακόμη βιβλία: Την ''Προσωρινή μέθη'' και το ''Ο άνθρωπος Γιώργος Χρονάς'' του Θανάση Ν. Νιάρχου.
Εδώ ο Ηλίας Λιούγκος παρακολουθεί τις ομιλίες με τη στιχουργό Ελένη Φωτάκη δίπλα του. Στην παρέα μας ήταν ακόμη οι μουσικοί Θόδωρος Κοτεπάνος, Μιχάλης Ορφανίδης και ο Φώτης Μυλωνάς που επιμελήθηκε τις ενορχηστρώσεις του δίσκου του Ηλία.
Ο Ηλίας μου ζήτησε να μιλήσω για τη δουλειά του και δε θα μπορούσα με τίποτα να του το αρνηθώ - εδώ τό'χω κάνει γι' άλλους κι άλλους, που δεν τους ξέρω καν, στον Λιούγκο θα έλεγα ''όχι'' ή ''δεν έχω χρόνο'' που η συνεργασία και η φιλία μας μετράει πάνω από 15 χρόνια; Επειδή όμως πλέον θεωρώ βαρετό να διαβάζει κάποιος και οι άλλοι από κάτω να τον ακούνε, προτίμησα να του κάνω μια μίνι live συνέντευξη, στην οποία μιλήσαμε για τη στιχουργό του, Ζωή Παναγιωτοπούλου, το δύσκολο δισκογραφικό τοπίο με φωτεινές εξαιρέσεις σαν την Οδό Πανός, καθώς φυσικά και τον μέντορα του, Μάνο Χατζιδάκι. Στο πάνελ προστέθηκε ο Βασίλης Χατζηιακώβου, που είχε κι αυτός να θυμηθεί όμορφα πράγματα για τις λογοτεχνικές παρέες της μεταπολεμικής περιόδου στη χώρα μας.
Ένα τέταρτο της ώρας κράτησε περίπου η συνέντευξη με τον Λιούγκο κι αμέσως μετά η βραδιά συνεχίστηκε και έκλεισε με το τραγούδι του. Ερμήνευσε live ολόκληρο σχεδόν το υλικό του δίσκου με τίτλο ''Ποιος;'', ενώ τα κομμάτια με τις φωνές των Παντελή Θαλασσινού, Μανώλη Μητσιά και Μπάμπη Τσέρτου ακούστηκαν ως έχουν, από το CD δηλαδή κατευθείαν. Ακούγοντας μάλιστα το τραγούδι ''Βάρυνε τόσο η καρδιά'' με τον Θαλασσινό, ο Κοτεπάνος μού σχολίασε πόσο ''Λιούγκος'' είναι ως σύνθεση, αλλά και ως ερμηνεία. Στην ''Εντατική'', πάλι, όλοι είχαμε βουρκώσει...Πρόκειται για το κομμάτι που τους στίχους του είχα δημοσιεύσει στα Άσματα και Μιάσματα προ ημερών. Χθες βράδυ είδα την Ελένη Φωτάκη να κλαίει ενόσω το τραγουδούσε ο Ηλίας και μετά να δίνει τα συγχαρητήρια της στη συνάδελφο της, στιχουργό και συνδημιουργό του κομματιού, Ζωή Παναγιωτοπούλου. Όπως φαίνεται, όμως, δεν ήμασταν οι μόνοι που μας κατασυγκίνησε η ''Εντατική'' του Λιούγκου. Ο κόσμος το ζήτησε ως ανκόρ, πράγμα που δείχνει τη δύναμη ενός αγνώστου ακόμη καινούργιου τραγουδιού. Μεγάλο τραγούδι, πραγματικά, που - θα δεις - δεν πρόκειται να πάει χαμένο μέσα στο ραδιοφωνικό ορυμαγδό και τις πληρωμένες λίστες τους!
Τον Λιούγκο τίμησε με την παρουσία της η τραγουδίστρια Μόρφω Τσαϊρέλη, που συμμετέχει στο CD με το τραγούδι ''Αυτό που κρύβω μέσα μου''. ''Πόσο ωραία ερμηνεύτρια είναι αυτή'' σχολιάζαμε με τη Φωτάκη, την ώρα που η Μόρφω μας τραγουδούσε live το κομμάτι της. Λιούγκος και Τσαϊρέλη έχουν...προϊστορία, εφόσον πριν 20 χρόνια (19 για την ακρίβεια), είχε τραγουδήσει την αριστουργηματική ελευθέρων ηθών ''Ζανέτα'' του στο άλμπουμ ''Κωμοπόλεις''.
Επιτέλους γνώρισα και τον αγαπημένο Γιώργο Παυριανό που όλο στο facebook και στο τηλέφωνο μιλάγαμε τα τελευταία δυο - τρία χρόνια, αλλά δεν είχαμε βρεθεί ποτέ από κοντά. Respect! Εγώ δε θα μιλήσω για τη σοβαρότατη στιχουργική δουλειά του Παυριανού, τα όλο μνήμες άρθρα του που τα διαβάζω πάντα με λαιμαργία και το χιούμορ του, που γνώρισα καλά μέσω διαδικτύου, αλλά θα πω ότι το άσμα του για την Έφη Σαρρή με τίτλο ''Άι σιχτίρι, θα κλειστώ σε μοναστήρι'' είναι σκέτη λατρεία, εμένα που λατρεύω το cult και το trashy στοιχείο, αποποιούμενος την κουλτουριάρικη σοβαροφάνεια!
Μια υπέροχη παρέα χθες στο Polis Art Cafe: Ο Ηλίας Λιούγκος με τον Γιώργο Παυριανό και τη συγγραφέα Ζυράνα Ζατέλη. Με τη Ζατέλη που πολύ θα ήθελα να της πάρω μία συνέντευξη, συμφωνήσαμε να γίνει σε λίγο καιρό, καθώς τώρα γράφει το νέο της βιβλίο.
Τη Ζωή Παναγιωτοπούλου ήθελα επίσης πολύ να τη γνωρίσω - τόσα χρόνια ακούω τους στίχους της στα τραγούδια του Λιούγκου. ''Α, εσύ' σαι δηλαδή φαν'' μου σχολίασε με χιούμορ και της απάντησα πώς να μην είμαι, εφόσον η Φλέρυ Νταντωνάκη κάποτε έβαλε στα χείλη της τον δικό της λόγο!
Η στιχουργός Ζωή Παναγιωτοπούλου και ο συνθέτης Ηλίας Λιούγκος, σχέση ζωής πλέον! ''Μέναμε με τη Ζωή σε ένα σπίτι στην Καισαριανή τότε'' θυμήθηκε ο Ηλίας, ''όπου μέρα παρά μέρα ερχόταν ο Μάνος Χατζιδάκις! Τι κάνετε; μας έλεγε, εσείς πρέπει κάθε μέρα να γράφετε κι από ένα τραγούδι''!
Ευτυχής και ο Βασίλης Χατζηιακώβου για την επιτυχία της βραδιάς στο cafe του. Τον εκτιμώ πολύ τον Βασίλη κι ας βρισκόμαστε πλέον σπάνια. Είναι ένας άνθρωπος που κινείται κι αυτός στην ίδια πόλη προσφέροντας της ποίηση, ήθος, χιούμορ, τρέλα! Νά'ναι καλά! ''Που πας τώρα;'' με ρώτησε ο Λιούγκος φεύγοντας. ''Στο live της Σοφίας Αρβανίτη'' απάντησα. ''Έχει πει τραγούδι μου αυτή!'' σχολίασε κι εγώ σκέφτηκα πως μάλλον λάθος θα κάνει, εφόσον ουδεμία σχέση δε μπορεί να είχαν την ίδια χρονική περίοδο ο ερμηνευτής του Μάνου Χατζιδάκι με τη μούσα του Μιχάλη Ρακιντζή! Κι όμως...
Το live της Αρβανίτη στη μικρή μουσική σκηνή ''Ρότα'' της Σόλωνος ήταν το πρώτο της μετά την κυκλοφορία του ''Αλαβαρντάχαλα'', του καινούργιου της δίσκου. Εκεί βρέθηκαν φαν της να τραγουδούν μαζί της το ''Σοκολατί'' και το ''Μη μου μιλάς για καλοκαίρια'', τα μεγάλα σουξέ της. Θαύμασα την ενέργεια της Σοφίας, τα θετικά vibes της! Εξαιρετική και η μπάντα της με το φοβερό όνομα Από την Πόλη Έρχονται και με έναν ηλεκτρικό rock ήχο που ταίριαζε πολύ στα νέα κομμάτια της σαν το ''Fuck them all'', το ''Αντέχει το καράβι'' και την αυτοβιογραφική ''Παλιοσκυλού''. Δίπλα στο δικό της ρεπερτόριο η Αρβανίτη τραγούδησε και Βιτάλη (''Εγώ τραγούδαγα στα σκυλάδικα''), Τουρνά (''Μην της το πεις''), Πυξ Λαξ (''Έπαψες αγάπη να θυμίζεις''), αλλά και μεγάλες στιγμές του λαϊκού τραγουδιού (''Άναψε το τσιγάρο'', ''Τρελή κι αδέσποτη''). Η Αρβανίτη ξέρει πια πως να επικοινωνήσει το νέο υλικό της και χρειάζεται live, πολλά live, ασχέτως αν της είναι κάπως πρωτόγνωρο να παίζει σε μικρούς ζεστούς χώρους δίχως έντονα ντεσιμπέλ!
Όταν τέλειωσε το live, η Σοφία πέρασε από το τραπέζι μου να ακούσει εντυπώσεις ως ευγενής οικοδέσποινα. ''Σου πάει πολύ το λαϊκό ρεπερτόριο'' της σχολίασα και τι μου λέει; ''Με έχεις ακούσει να τραγουδάω τη Ζανέτα, για μια πόρνη που τά'χε μπλέξει με έναν χασικλή; Το έλεγα τότε στην πίστα με τον Στέλιο Ρόκκο και με σήκωναν στα χέρια τους οι χορευτές! Έβγαινα φορώντας καλτσοδέτες!'' Έβαλα τα γέλια! ''Ξέρεις με ποιον ήμουν πριν;'' της είπα. ''Με τον συνθέτη και τη στιχουργό της Ζανέτας, τον Ηλία Λιούγκο και τη Ζωή Παναγιωτοπούλου. Παραλίγο και θα στους έφερνα από δω''! Κόκαλο η Σοφία! Της υποσχέθηκα, ωστόσο, πως σε ένα επόμενο live του Ηλία Λιούγκου θά'ναι προσκαλεσμένη να ερμηνεύσει όπως μόνο αυτή ξέρει την ανατρεπτική ''Ζανέτα'' του! Κοίτα να δεις που είχε δίκιο ο Λιούγκος! Σωστά θυμόταν! Το καλό τραγούδι δε γνωρίζει από είδη και ταμπέλες, έντεχνο, rock, pop κ.λπ., αυτή είναι η μόνη αλήθεια!
* Το post αφιερώνεται στη συνάδελφο του REAL FM Σαπφώ Ματσιόρη. Σπάνια σου τυχαίνει να γνωρίζεις άνθρωπο για πρώτη φορά και να σας πιάνει συντονισμένο νευρικό γέλιο μέχρι δακρύων!
* Το post αφιερώνεται στη συνάδελφο του REAL FM Σαπφώ Ματσιόρη. Σπάνια σου τυχαίνει να γνωρίζεις άνθρωπο για πρώτη φορά και να σας πιάνει συντονισμένο νευρικό γέλιο μέχρι δακρύων!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου