Ένα απλό t-shirt που περιέχει τη μορφή του Άλμπερτ Αϊνστάιν.
Ένα υπέροχο κόκκινο βινύλιο που κλείνει το πνεύμα της Έμιλι Ντίκινσον.
Ένα σαπούνι τριαντάφυλλο από τη βουλγάρικη Κοιλάδα των Ρόδων.
Ένα βιβλίο με εξομολογήσεις ανθρώπων σπάνιων.
Οι ποιητές του Μεσοπολέμου και ένα πιάνο.
Κάτι που δεν απευθύνεται σε άνθρωπο.
«Σ' ευχαριστώ, είναι πολύ συγκινητικό» είπε ο μελλοντικός παραλήπτης που δεν ξέρει τι θα πει στέλνω γράμμα ή δέμα μες την επέλαση της ψηφιακής τεχνολογίας.
«Για μένα το κάνω, όχι για σένα» απάντησε ο αποστολέας που πάντα θα ψάχνει μια σύνδεση με το παρελθόν της προσωπικής του πορείας στον κόσμο.
Όλα για μας τα κάνουμε. Όλα.
Κι όποιος πιστεύει το αντίθετο, γελιέται.
Δεν έχει σημασία η ανταπόκριση, η ανταπόδοση, το χέρι που θ' ανοιχτεί ή θα αποτραβηχτεί.
Σημασία έχει η πρόθεση, το ξεκούνημα των αισθήσεων και των σωμάτων, η όλη διαδικασία.
Μακάρι να συνέβαινε συχνότερα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου