Πέμπτη 7 Αυγούστου 2008

ΠΡΙΝ ΑΠΟ 63 ΧΡΟΝΙΑ...


Είμαι εφτά χρονών κορίτσι
πέθανα στη Χιροσίμα
και χτυπάω πόρτα- πόρτα
μια υπογραφή ζητώντας
βάλε την υπογραφή σου
όχι άλλη Χιροσίμα
για να μην πεθάνουν κι άλλα
κοριτσάκια σαν και μένα
* Χιροσίμα (Ποίηση: Ναζίμ Χικμέτ)

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Γειάσου Μποσκάκι...η φρίκη του πολέμου..έτσι οργίζομαι αφάνταστα όταν τα βλέπω αυτά..έχεις διαβάσει το βιβλίο τα λουλούδια της Χιροσίμα;;;(είναι μιας γυναίκας συγγραφέως αν δεν απατόμαι)...από τά πιό ωραία που έχω διαβάσει έως και τώρα;;;ίσως;;...η φρίκη που προκάλεσαν και άφησαν πίσω τους οι δύο ατομικές βόμβες που έπεσαν πρίν από 63!χρόνια (κι όμως έχουν περάσει τόσα χρόνια!)...παραμένει πάντα ένα από τα πιό καίρια και πιό φρικτά γεγονότα που συντάραξαν την κοινωνία συθέμελα.. και ένας λόγος γιανά μισεί κάποιος τους κ.....λό αμερικάνους (όπως τους αποκαλώ εγώ)συνήθως αφόρητα.. ακόμη και σήμερα οι άνθρωποι αυτοί έχουν στο πετσί τους και στο αίμα τους τις συνέπειες της ραδιενέργιας...μέσα στο DNA τους....και ακόμα και σήμερα τις κουβαλάνε μέσα τους..και θα τις κουβαλάνε ίσως και εσαεί...ακόμη και σήμερα γεννάνε παιδιά τέρατα....και αυτοί οι άνθρωποι ΔΕΝ έφταιξαν σε τίποτε να πληρώσουν όλη αυτή την αγριότητα και διαστροφή που είχαν στο μυαλό τους οι αμερικάνοι επιστήμονες τότε...έυχομαι να τιμωρήθηκαν για ότι έκαναν...και αν ζουν ακόμη κάποιοι από αυτούς να τους βασανίζουν οι τύψεις τους μέχρι να πεθάνουν..και έυχομαι να μη δούμε ποτέ ξανά φρικτές εικόνες στο μέλλον όπως αυτές με τα καμμένα παιδάκια..με το λιωμένο και τσουρουφλισμένο δέρμα..από τις εκρήξεις των ατομικών βομβών...φιλάκια,λυπημένα και θυμωμένα,Αθανασία.

BOSKO είπε...

αθανασία...
πες τα, ρε Αθανασία, βγάλε την οργή σου! Όχι άλλα πτώματα, όχι άλλο τσουρουφλισμένο δέρμα! Γαμώ το σπίτι σας, γαμώ, κ_ _ _ αμερικάνοι, που έλεγε και ο Πανούσης!

Ανώνυμος είπε...

Γειάσου Μποσκάκι και πάλι...δε μου λες...το βιντεάκι είναι από την ταινία 'Χιροσίμα αγάπη μου'μήπως;;; αν είναι από κεί.. συγκλονιστική ταινία...και νομίζω οι σκηνές είναι αληθινές..με τους σκωτομένους,καμμένους ανθρώπους που κινούνται σαν τα φαντάσματα μέσα στα συντρίμμια και τα χαλάσματα....απίστευτη ταινία.... τόσο αληθινή που σε τρομάζει με τη φρίκη που δείχνει..είχα κάτσει να τη δώ ένα βράδυ..στην ΕΡΤ φυσικά...γιατί αν περιμένουμε να δούμε κάτι καλό από τα ιδιωτικά κανάλια..σωθήκαμε!...βέβαια σημειωτέον ήταν σε πολύυυυυ μεταμεσονύχτια ώρα..και ΔΕΝ άντεξα να ακούω τη μάνα μου να 'γκαρίζει' να πάμε γραμμή για ύπνο στο κρεββάτι!..επειδή είχε βαρεθεί φρικτά!.....κι έτσι δεν τη είδα όλη ως το τέλος..από τις λίγες σκηνές που είδα όμως..έμεινα άφωνη...και ταράχτηκα...και πως όχι...;;;...εξαιρετική ταινία..δεν έχει και άδικο ο Τ.Πανούσης!γιανά μη πώ πως έχει και πολύυυυ δίκιο.. γαμώ το σπίτι τους και γαμώ τη φυλή τους! που έλεγε κάποτε και ο πατέρας της μάνας μου..ο συγχωρεμένος...ούυυυφ!πάλι μου ανέβηκε η πίεση τώρα!...φιλάκια μεσημεριανά!Αθανασία.

BOSKO είπε...

αθανασία...
σωστά κατάλαβες κι είναι και από τις πολύ αγαπημένες μου ταινίες. Υπάρχει και σε dvd, θα πρέπει να τη δεις από την αρχή ως το τέλος της ώστε να' χεις ολοκληρωμένη άποψη. Για ποια φυλή των αμερικανών μιλάς; Μήπως ξέρουν κι αυτοί ποια ειν' η εθνική τους ταυτότητα;