Είδα τη Μαντόνα του Ραφαήλ στο λιμάνι του Πειραιά πριν από λίγη ώρα, τη στιγμή που η μέρα διαδεχόταν τη νύχτα. Φορούσε ένα αέρινο ανοιχτόχρωμο κόκκινο φόρεμα και σαντάλια στα λεπτά της πόδια. Τα μαλλιά της μακριά, σγουρά και πυκνά άφηναν να φανεί το ομορφότερο πρόσωπο που αντίκριζα ποτέ στη ζωή μου. Δεν κρατούσε κανένα παχουλό βρέφος στην αγκαλιά της. Απασχολούσε τα χέρια της αντίθετα σέρνοντας μια μεγάλη βαλίτσα. Γύρω της δεν υπήρχε κανένας Ιωσήφ και ούτε ένας προσκυνητής. Η χάρη της έλαμπε κατά το πέρασμα από το βαθύ σκοτάδι στο αμυδρό φως ανάμεσα από λιμενικούς, φορτηγατζήδες, τουρίστες με sleeping- bags στους ώμους και ηλικιωμένες κυρίες ζωσμένες με βαριές τσάντες. Ήξερα ό,τι θα τη συναντήσω την ώρα που έπαιρνα έναν φρέντο καπουτσίνο από τα Everest στον ηλεκτρικό του Πειραιά και συλλυπόμουν τη νεαρή υπάλληλο, η οποία έμοιαζε να εξυπηρετεί τους πελάτες με δεκαπέντε χέρια. Πέρασε από δίπλα μου, κοντοστάθηκε από το βάρος της βαλίτσας της και κοιταχτήκαμε. Τι κάνεις εδώ; τη ρώτησα. Κι αμέσως μετά της είπα πως η αγιοσύνη της δε μετράει μία μπροστά στην τόση ομορφιά της. Έσκυψε το κεφάλι, καθώς έβλεπα τα μάγουλα της να κοκκινίζουν. Με το ένα μου χέρι πήρα τη βαλίτσα της και με το άλλο έπιασα το δικό της χέρι, οδηγώντας την στο καράβι που θ' αναχωρούσε. Προς Καπέλα Σιξτίνα... ήταν το μόνο που θέλησε να μου πει, μέχρι που εξαφανίστηκε μέσα στο πλήθος του λιμανιού. Προς Καπέλα Σιξτίνα, λοιπόν! Κι ας αναβόσβηνε η επιγραφή του High Speed Σύρος- Τήνος- Μύκονος. Περίμενα να δω το πλοίο να εξαφανίζεται κι αυτό, ενόσω ένας δροσερός πρωινός αέρας έφερνε από μακριά εκείνους τους στίχους του Σολομώντα από το Άσμα Ασμάτων της Παλαιάς Διαθήκης: Τι ωραιώθης και τι ηδύνθης, αγάπη εν τρυφαίς σου; Τούτο μέγεθος σου. Ωμοιώθης τω φοίνικι και οι μαστοί σου τοις βότρυσιν. Είπα Αναβήσομαι επί τω φοίνικι, κρατήσω των ύψεων αυτού...
10 σχόλια:
Θες με ως σφραγίδα επί την καρδίαν σου,
ως σφραγίδα επί τον βραχίονά σου.
ότι κραταιά ως θάνατος αγάπη,
σκληρός ως άδης ζήλος
περίπτερα αυτής περίπτερα πυρός
φλόγες αυτής.
ύδωρ πολύ ου δυνήσεται σβέσαι την αγάπην,
και ποταμοί ου συγκλύσουσιν αυτήν.
Καλό υπόλοιπο καλοκαιριού να έχεις
αχ αυτό το αεράκι...
μάκης...
ευχαριστώ που έκλεισες το τραγούδι! Επίσης, Μάκη, καλό καλοκαίρι!
ανώνυμος...
Εβραίος είστε;
Ή απλά ερωτοχτυπημένος;
Γειάσου Μποσκάκι μου...τι έγινε βρέ;;;ερωτευτήκαμε;;;....καλά κάνεις κι αν έχεις ερωτευθεί...το καλοκαίρι πως θα ναι καλοοκαίρι αν δεν έχει και λίγο άρωμα ερωτικό μέσα του;;;...αν δεν έχει και λίιιγο ερωτισμό;;;...άλωστε αυτό είναι και το 'αλατοπίπερο' της ζωής....ο έρωτας!!...αααααχ Μποσκάκι...εσύ τουλάχιστον το έβλεπες...'το πρώσοπο'...εγώ τη να πώ που και την έχω πατήσει άγρια με κάποιον...εδώ και 9 μήνες..και που δεν το έχω δεί (φατσικά εννοώ)...αλλά και που ΔΕΝ μπορώ να του πώ και τ ί πο τε...επειδή αυτός δεν ανήκει στο ίδιο κοινωνικό επίπεδο και στρώμα ας το πώ έτσι με μένα;;...(τώρα το ΠΩΣ έγινε και τον γνώρισα τεράαααστια ιστορία)...*αλλά δε μπορώ είμαι πολύ ερωτευμένη μαζί του...και ΔΕΝ ΞΕΡΩ Τ Ι ΝΑ ΚΑΝΩ!!!...ούυυυυφ!απόγνωση...φρικτή...έτσι είν ο έρωτας....φιλάκια,Αθανασία.
αθανασία...
όχι δα και να ερωτευθούμε ένα πρόσωπο που είδαμε φευγαλέα. Ο ερωτισμός της στιγμής, απλά! Όπως λες κι εσύ, καλοκαίρι άνευ ερωτισμού, δε λέει...Ώστε ερωτεύθηκες, Αθανασία μου; Και υποφέρεις; Σε λυπάμαι και σε χαίρομαι ταυτόχρονα! Πως και δεν τον έχεις δει φατσικά; Μέσω διαδικτύου γνωριστήκατε; Να το προσέχεις το διαδίκτυο, κρύβει πολλούς αρρώστους στον "τομέα" αυτό...Διαφορά κοινωνικών στρωμάτων; Τη Δέσπω Διαμαντίδου και τη Μιράντα Κουνελάκη στον "Λουστράκο" μου θυμίζεις. Σώπα, ρε, υπάρχουν ακόμη αυτά; Κάτι θα ξέρεις εσύ για να το λες. Καλή τύχη σου εύχομαι, γλυκιά Αθανασία!
έξοχο αγαπητέ μας ποιητή:)
Γειάσου Μποσκάκι μου!...όταν λέω διαφορά κοινωνικού επιπέδου εννοώ ότι ο άνθρωπος αυτός ανήκει σε έναν συγκεκριμένο χώρο...και αυτός ο χώρος είναι το ραδιόφωνο...(αλλά φυσικά ΔΕΝ μπορώ να πώ περισσότερα για το ποιός είναι αυτός για ευνόητους λόγους)...αααααχ! αλλά είναι ένας εξαιρετικός άνθρωπος... τον γνώρισα μιά νύχτα τυχαία την ώρα που έκανε την εκπομπή του...από τη πρώτη στιγμή με τράβηξε η φωνή του...έστειλα μνμα.. του ζήτησα να μου βάλει το 'Βάλς των χαμένων ονείρων'του Μάνου μας...!(που ήταν και το κομμάτι που πολλές φορές άνοιγε την εκπομπή του)...και...εκείνος λίγο μετά μου το έβαλε!...λίγο μετά το τέλος της εκπομπής του μου έστειλε ένα μνμα! ναί!...από το κντό του!..ήταν πολύ γλυκό...μιλήσαμε αρκετά εκείνη τη νύχτα...καθώς και το επόμενο απόγευμα...όπως και το επόμενο μεσημέρι..λέγαμε πολλά..για τη μουσική..για τη βροχή...που τη λατρέυει..μέχρι εκείνη τη στιγμή εκείνος έδειχνε ότι ΔΕΝ έχει πρόβλημα μαζί μου..έδειχνε μάλιστα και ότι του αρέσω...όταν όμως εγώ του είπα για την ιδιαιτερότητά μου (είμαι Αμέα)...τότε εκείνος άλλαξε στάση απέναντί μου...είπε πως λυπάται...και από τότε ΔΕΝ επικοινώνησε ξανά μαζί μου...βέβαια του έχω στείλει εγώ κάποια μνματα από τότε..πότε απαντά ....πότε όχι...αλλά όμως πάντα απαντά με την ίδια γλυκήτητα και την ίδια ευγένια όπως και τότε...αλλά...αλλά...εγώ αποφάσισα να μη του στείλω ξανά μνμα...το αποφάσισα πρίν ένα μήνα αυτό..έχω βέβαια το κντό του..αλλά...αλλά... δε λέω μ έχει πονέσει η ιστορία αυτή...ίσως επειδή δεν έγινε τίποτε...και φυσικά ούτε λόγος γιανά του πώ κάτι σχετικά με αυτό που αισθάνομαι για κείνον...κι έτσι όπως έγιναν τα πράγματα τώρα.. είδες Μποσκάκι τι έπαθα;;;α, ώστε σου θυμίζω την τεράστια Δ.Διαμαντίδου (τι ηθοποιός Θεέ μου!) στον 'Λουστράκο';;;;;ωραίο! ααχαχαχαχχαχχαχχα!πολύ ωραίο! ωραία ταινία!...φιλάκια,Αθανασία,
celsius33...
πως και είσαι δω ακόμα, Κέλσιε;
αθανασία...
κατ' αρχάς, άτομο με ειδικές ΑΝΑΓΚΕΣ δεν είσαι, αλλά με ειδικές ΙΚΑΝΟΤΗΤΕΣ. Καμιά φορά δεν είναι κακό να λέμε τα πράγματα με τ' όνομα τους. Να' σαι σίγουρη επίσης πως πολλά πράγματα που μπορείς να κάνεις εσύ, δε μπορούν με τίποτα να τα κάνουν άλλοι άνθρωποι γύρω σου και δίπλα σου. Κι αυτό ισχύει για όλους μας, νομίζω. Τώρα, όσον αφορά τον ραδιοφωνικό παραγωγό που ερωτεύθηκες, θα σου έλεγα να μην του ξαναστείλεις μήνυμα. Αν θελήσει, θα επικοινωνήσει αυτός μαζί σου. Καμιά φορά ερωτευόμαστε το ιδεατό, αυτό που φτιάχνουμε μεσ' στο κεφάλι μας, επειδή έτσι το' χουμε ανάγκη. Μην παρασύρεσαι από ωραίες φωνές και ωραία λόγια ή sms. Συμβαίνει συχνά να βγαίνει μάπα το καρπούζι. Αν δε βρεθείς με τον άλλο τετ-α-τετ, δεν έχει νόημα. Άκου που σου λέω. Υπάρχει πολύ μοναξιά γύρω μας που μετατρέπεται σε αρρώστια, τρισχειρότερη απ' αυτή που βασανίζει εσένα. Επιπλέον και για να κλείσω, εγώ θα σε χαρακτήριζα άτομο με ειδικές ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΕΣ! Σ' ευχαριστώ για την εμπιστοσύνη που μου δείχνεις (αν εξαιρέσουμε βέβαια ό,τι μας διαβάζει ολόκληρο το διαδίκτυο) και χαίρομαι να διαβάζω σχόλια σου! Αλήθεια το λέω!
Δημοσίευση σχολίου