Παρασκευή 29 Αυγούστου 2008

ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΤΗΣ ΗΛΕΚΤΡΙΚΗΣ ΛΗΔΑΣ!

Η χθεσινοβραδινή συναυλία της Λήδας στο ανοιχτό θέατρο του Κολωνού τα είχε πραγματικά ΟΛΑ: την ίδια την ερμηνεύτρια και τραγουδοποιό σε μεγάλα κέφια και με αυξημένο το χιούμορ της (όπως εκεί που όταν παρουσίασε το ανέκδοτο εκπληκτικό Ζεϊμπέκικο της Άλφα Βήτα της, ευχήθηκε να προλάβει να το δισκογραφήσει, πριν την βρει κάνα εγκεφαλικό! Και τότε ο ντράμερ Σωκράτης Γανιάρης θέλοντας να...χτυπήσει ξύλο, χρησιμοποίησε με ιδιαίτερο τρόπο την ξύλινη μπαγκέτα του)! Μια πολύ καλή ορχήστρα με επικεφαλής την Άλκηστη Ραυτοπούλου στα πλήκτρα και το πιάνο, η οποία έδωσε στη Λήδα τον ήχο που της άξιζε, μακριά από περιθωριακές ρετρό μουσικές προσεγγίσεις! Επίσης, είχε:

αναφορές στη Janis Joplin...

στον Παύλο Σιδηρόπουλο (ακούστηκε το Να μ' αγαπάς του Ανδρέα Θωμόπουλου)...

στον Freddy Mercury των Queen, αγαπημένο ερμηνευτή της Λήδας...

στον Τσε Γκεβάρα (η Λήδα ακόμη μια φορά απογείωσε το ομότιτλο τραγούδι στα ισπανικά!)...

στον John Lennon...

ο Στέφανος Δεκεριάν, μουσικός συνοδοιπόρος της Λήδας, συγκίνησε στο Imagine με μια ζεστή ερμηνεία και τα σωστά αγγλικά του...

Οι δυο τους άλλωστε ταίριαξαν πολύ ερμηνεύοντας πότε μαζί και πότε ξεχωριστά ένα ευρύ ρεπερτόριο που ξεκινούσε από χίπικες μπαλάντες των 70s, τα Reflections του Χατζιδάκι, το Caruso του Lucio Dalla, τη Maria από το Μπουένος Άιρες του Astor Piazzolla ή το Knockin' on Heaven's door του Bob Dylan...
Πολύ καλές και οι δυο νέες φωνές που συνόδευσαν τη Λήδα στο τραγούδι, ιδιαίτερα η Μαρία Μαθιουδάκη στα αγγλόφωνα κομμάτια και ο Θεσσαλονικιός Γιάννης Λεκόπουλος. Συμπαθές το καινούργιο και άγνωστο ακόμη τραγούδι που ερμήνευσε ο Λεκόπουλος, αν και θα χαρακτήριζα ατυχή την επιλογή του να περάσει από τον Μάριο Τόκα στον...Nino Rota.
Κρατώ για το τέλος τη χαριτωμένη στιγμή που η Λήδα εμφανίστηκε επί σκηνής με κόκκινη ομπρέλα για να τραγουδήσει με τον Δεκεριάν στην κιθάρα το Englishman in New York του Sting, καθώς και το Ας ερχόσουν για λίγο που αφιέρωσε σε μια γυναίκα των αρχών του περασμένου αιώνα, τη μητέρα της, Δανάη Στρατηγοπούλου, προξενώντας δικαιολογημένα το πιο θερμό χειροκρότημα του κοινού!
Και ευτυχώς το θεατράκι του Κολωνού χθες ήταν γεμάτο, όχι μόνο από ανθρώπους της γενιάς της Λήδας, αλλά και από πολλούς νεότερους της!

3 σχόλια:

Θράσος είπε...

Και Reflections, και Caruso και Ιmagine και Δανάη;
Για μένα το φτιαξε το πρόγραμμα, έλα όμως που άρχισα πάλι αυτή τη διαολοδουλειά και έφυγα αργά από το γραφείο...
Μια ζωή όλα τα καλά χάνω.
ΥΓ:Υποθέτω ότι ο Κραουνάκης δεν ακούστηκε ούτε ως ιδέα,ε;

BOSKO είπε...

θράσος...
δεν ξέρω αν έχασες, αλλά ήταν καλή βραδιά σε γενικές γραμμές! Κραουνάκη δεν είχε το πρόγραμμα, αν και ξέρω πως η Λήδα του έχει αδυναμία. Πολλά τραγούδια από μια ιστορία σαράντα χρόνων...Τι να πρωτοβάλει κανείς στο πρόγραμμα του όταν έχει καιρό να εμφανιστεί κάπου λάιβ;

Ανώνυμος είπε...

Αυτη τη φωνη την "παω" μεχρι δακρυων ..κριμα που εχασα το προγραμμα λογω μιας αργοπορημενης πτησης..μπορω να την βρω στο youtube;
Ευχαριστω για την αναρτηση-αναφορα!

Γιαννης!