Χθες αργά το βράδυ μου τηλεφώνησε ο Δημήτρης Μαραμής. Μου παραπονέθηκε ό,τι έχουμε χαθεί κι ό,τι είναι καιρός να συναντηθούμε. Όπως βλέπετε, ανταπεξήλθα πλήρως και είχα κι έναν επιπλέον σοβαρό λόγο: ο φίλος συνθέτης με τίμησε με την εμπιστοσύνη του, εκφράζοντας την επιθυμία να ακούσει τη γνώμη μου για το νέο του δίσκο, λίγο πριν μπει για το μάστερ!
Μέσα σε ένα λιτό καλόγουστο διαμέρισμα, που θα μπορούσε να ζει ο Τσεζάρε Παβέζε ή κάποιος περιθωριακός δανδής (εδώ βλέπετε το record- shop Maramis!), πλακώσαμε τους καφέδες και τα τσιγάρα (εγώ δηλαδή, διότι ο Μαραμής ούτε να το...μυρίσει το τσιγάρο) και ξεκινήσαμε την ακρόαση!
Κατ' αρχάς, θερμά συγχαρητήρια στην ομάδα Seven Film από τη Θεσσαλονίκη! Ανέκαθεν η σωστή και υψηλή τέχνη στηριζόταν στους χορηγούς, τους πραγματικά φιλότεχνους, που πρώτα το λέει η καρδιά τους και μετά η...τσέπη τους! Θα πρόσθετα ακόμη πως ο βαθμός σπουδαιότητας της παρουσίας ενός χορηγού δε διαφέρει απ' αυτόν του συνολικά παραγόμενου καλλιτεχνικού έργου! Να μην παραλείψω βέβαια να συγχαρώ για ακόμη μία φορά και τον ποιητή Γιώργο Χρονά, εφόσον ο δίσκος του Μαραμή θα έχει εκδοθεί μέχρι τον Οκτώβριο από την Οδό Πανός του, αμέσως μετά τα Ημερολόγια της Λένας Πλάτωνος και λίγο πριν την καινούργια δουλειά του Γιάννη Παλαμίδα!
Επί της ουσίας τώρα! Ως γνωστόν, οι μελωδίες τού τρέχουν του Μαραμή απ' τα μπαντζάκια που λένε! Ήμουν ο πρώτος που προ τριετίας σχολίασα από το δίφωνο τις αισθητικές ομοιότητες του με τους μεγάλους συνθέτες- μελοποιούς και ειδικά τον Μάνο Χατζιδάκι. Στην τωρινή δουλειά του, ολόκληρη σε στίχους του Σωτήρη Τριβιζά, με βασικό ερμηνευτή τον Κωνσταντίνο Κληρονόμο και συμμετοχές από τον Μάριο Φραγκούλη και τη Βικτωρία Ταγκούλη, νομίζω ότι μουσικά εξελίχθηκε κομματάκι...Μέσα στις μπαλάντες μοναδικού λυρισμού που έχει γράψει, άκουσα και τρία καθαρόαιμα rock κομμάτια με φαζαρισμένες ηλεκτρικές κιθάρες, μπάσο και ντραμς! Είχα μια ένσταση σχετικά με ένα τραγούδι μόνο, τόσο δυνατό συνθετικά και στιχουργικά, ώστε τελικά να μην του κάνει καλό όλη η ενορχηστρωτική ηλεκτρική βαβούρα. Ίσως είναι που αγάπησα το εν λόγω τραγούδι όταν το πρωτάκουσα με ένα πιάνο και μια φωνή, ίσως πάλι είναι που όταν ψάχνεις ομοιότητες μεταξύ ενός ανθρώπου που αγαπάς και της πόλης του, να περιττεύει ο θόρυβος και οι προς εντυπωσιασμό ηχητικοί ελιγμοί. Τέλος πάντων, πολλά είπα και δεν έπρεπε, εφόσον ελπίζω να εισακουστώ και το υπέροχο αυτό κομμάτι του Μαραμή και του Τριβιζά να μπει στην αρχική του μορφή στο δίσκο!
Τέλος, εσείς περιμένετε λίγο καιρό ακόμη και σύντομα οι μελαγχολικές Μπαλάντες του Δημήτρη Μαραμή και του Σωτήρη Τριβιζά θα κάνουν εξίσου μελαγχολικές και τις φθινοπωρινές νύχτες σας!
Πόσο γόνιμο συναίσθημα είναι η μελαγχολία...
15 σχόλια:
Περιμένω αυτή την δουλειά του Δ. Μαραμή με πολύ ανυπομονησία εδώ και καιρό. Και χαίρομαι που η πρώτη παρουσίαση γίνεται από έναν μπλογκερ και δη από σένα φίλε!
Γειάσου Μποσκάκι...ο Δ.Μαραμής...ένας από τους πολύυυυ ταλαντούχους συνθέτες της εποχής μας και γώ έχω διακρίνει πάρα πολλές ομοιότητες σ αυτόν με τον Μάνο μας...και με άλλους μεγάλους συνθέτες από το μεγάλο και λαμπερό παρελθόν της μουσικής μας..μου αρέσουν πολύ κάποια κομμάτια του που έχει ερμηνέυσει ο Μ.Φραγκούλης...όπως το 'Η νύχτα δίψασε γιά ίσκιους,'Ο Νάρκισσος'...κ.α,κ.α,κ.α...πολύ καλός...από τους λίγους με τόση ποιότητα σε αυτό που κάνουν...και σ αυτά που γράφουν...φιλάκια,απογευματινά,Αθανασία.
και μόνο από το ποστ σου μου προκαλεί το ενδιαφέρον να τον ψάξω και να τον ακούσω τον τραγουδοποιό. Οι μουσικές σου προτάσεις είναι παραπάνω από καλοδεχούμενες, σήμερα που όλα χάνονται σε σωρούς. Χαιρετισμούς!
Και χαίρομαι ιδιαιτέρως που θα συμμετάσχει και η Βικτωρία Ταγκούλη. Την εκτιμώ πολύ ως φωνή και ως παρουσία γενικότερα!
Με κάλυψαν απόλυτα οι προλαλήσαντες και το ποστ σου!
Το ίδιο ανυπομονώ κι εγώ γι αυτή τη δουλειά.
Και βεβαίως θα μείνω με την απορία, του γιατί δεν του έκανε το χατίρι ο Θηβαίος και με την ακόμα μεγαλύτερη:
Ο Θηβαίος θα έκανε χατίρι στον Μαραμή τραγουδώντας τραγούδι σε μια τέτοια δουλειά ή το αντίστροφο;
Λέω τώρα εγώ...
Ελπίζω να του έδωσες τα φιλιά που του έστειλα ε; Και να του είπες ότι ανυπομονώ πολύ... ;)
Θα σταθώ στην μελαγχολία...γιατί πράγματι αυτή είναι η έμπνευση...εξού και το φθινόπωρο...:)
Εχω ένα εξαιρετικό μουσικό κομμάτι ανεβάσει...θα σου θυμίσει την ταινία...ρίξε μια ματιά...Το video είναι λίγο γλυκανάλατο αλλά το προτίμησα ως αποχαιρετιστήριο για διακοπές....
alps...
να' σαι καλά, Γιάννη κι εμείς ούτως ή άλλως σε ένα μήνα και κάτι θα τα πούμε στη Δράμα!
αθανασία...
έτσι είναι, Αθανασία! Από τους λίγους με τόση ποιότητα σ' αυτό που κάνουν, ακριβώς όπως λες!
celsius33...
να τον αναζητήσεις, Κέλσιε, γιατί αξίζει ο νέος αυτός μουσικοσυνθέτης! Άλλη μια έκδοση με τη σφραγίδα της Οδού Πανός, που πολύ σωστά στράφηκε στη δισκογραφία!
rena fan...
φωνάρα η Βικτωρία και της "πάει" πολύ το τραγούδι που της έδωσε ο Μαραμής. Όταν τ' ακούσεις, θα με καταλάβεις!
γητεύτρια...
ξέρω ό,τι ο Θηβαίος αυτές τις μέρες τελειώνει- αν δεν έχει ήδη τελειώσει- το νέο του άλμπουμ, απ' το οποίο έχω πάρει μια γεύση κι είναι πραγματικά από τις καλύτερες δουλειές του! Αρχικά είχε συμφωνήσει να πει ένα τραγούδι στο cd του Μαραμή, αλλά ποτέ δεν επανήλθε. Σκέψου ό,τι και στο Κύτταρο τελευταία στιγμή δε συμμετείχε στο live του Στέλιου Βαμβακάρη με τον Ξυδάκη. Ο ίδιος ξέρει καλύτερα τους χρόνους του, εγώ δεν έχω άποψη. Για το άλλο που ρωτάς, θα σου έλεγα ό,τι και ο Θηβαίος και ο Μαραμής έχουν το δικό τους έργο, οπότε κάποια πράγματα απλώς δεν "κάθονται". Δεν είναι καθόλου αμελητέα η παρουσία του Θηβαίου στη σκηνή των τραγουδοποιών, όπως έχει διαμορφωθεί την τελευταία 15ετία. Και, ναι, του μετέφερα τα φιλιά και τα χαιρετίσματα σου και είπαμε να βγούμε σύντομα για φαΐ με Γισδάκη, Γιώργη κλπ.
tractatus...
ευχαριστώ για τις καλοκαιρινές επισκέψεις σου! Θα μπω στο δικό σου μπλογκόσπιτο κι εγώ και θα σχολιάσω από ΄κει! Long Live Melancoly...
Κοίτα τον Θηβαίο τον εκτιμώ καλλιτεχνικά. Τον έχω ποστάρει κάμποσες φορές.
Το «χατίρι» που έγραψες με ιντριγκάρισε και απόρησα. :))))))
γητεύτρια...
κοίταξε, όταν αρχικά μου είπε ο Μαραμής ό,τι ήθελε τον Θηβαίο στο δίσκο, αναρωτήθηκα για ποιο λόγο ένα τόσο "συμπαγές" υλικό να χρειάζεται ένα ηχηρό όνομα ως συμμετοχή, πέραν απ' αυτό του Φραγκούλη. Προσπαθούσα να του εξηγήσω ό,τι η εποχή των συμμετοχών στη δισκογραφία έχει κουράσει κι αυτή κι ό,τι το κοινό δεν ελκύεται πλέον. Μετά, πρότεινα τον Μουζουράκη ως ερμηνευτή του "Μπλουζ" λόγω της θεατρικής περσόνας του και της σκληρής soul φωνής του. Σήμερα που το ξανασυζητήσαμε (και άκουσα και το κομμάτι άνευ φωνής) θεώρησα πως η φωνή του Σαββόπουλου θα ήταν η ιδανική! Εν ολίγοις, πάμε ή για πραγματικά ηχηρή συμμετοχή ή ας το πει καλύτερα ο Κληρονόμος, που θα το έλεγε μια χαρά όπως και να' χε η κατάσταση.
Den exw ksanakousei gia ton Marami, alla mou kinises to endiaferon me to post sou. Ap'oti eida sti photo me ta cd, exei kai to teleyteo twn Portishead i kanw lathos?:-)
musicbug...
χαχαχαχα, δεν παίζεσαι! Ε, για να το' δες, θα το' χει πάρει και το τελευταίο των Portishead. Εσύ όμως να πάρεις το δικό του cd, όταν κυκλοφορήσει ή ευκαιρία να αναζητήσεις και τα παλιότερα.
καλημερίζω
Δυστυχώς, η μόνη δουλειά του Δημήτρη Μαραμή που έχω ακούσει (και υπάρχει στη δισκοθήκη μου), είναι τα τραγούδια που έχει φτιάξει πάνω στα νεανικά ποιήματα του Λόρκα. Μάλιστα, κάποια από τα τραγούδια, τα έχω σε μια εκτέλεση που αν δεν κάνω λάθος δεν έχει κυκλοφορήσει στο εμπόριο, με ερμηνευτή τον Κωνσταντίνο Κληρονόμο (και όχι τον Θεοχάρη όπως τελικά κυκλοφόρησαν από την Μικρή Άρκτο). Εξαιρετικός συνθέτης ο Μαραμής! Αν και δεν είμαι fan του Φραγκούλη (το αντίθετο, θα έλεγα), θα ψάξω και την υπόλοιπη δισκογραφία του Μαραμή και βεβαίως, θα περιμένω την Τρίτη (αν δεν κάνω λάθος) παραγωγή της Οδού Πανός με τα νέα τραγούδια του.
Την καλημέρα μου
μάκης...
καλημέρα, Μάκη.
Ένα τραγούδι μόνο λέει ο Φραγκούλης στο επερχόμενο cd του Μαραμή. Κι εγώ δεν είμαι φαν, αν και ο "Σκοτεινός Έρωτας" ήταν μια εξαιρετική δουλειά στην ποίηση του Lorca.
Δημοσίευση σχολίου