ΤΟ BLOG ΠΟΥ ΑΓΑΠΑ ΤΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ΤΟΥ ΜΑΝΟΥ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙ, ΤΗ ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΦΛΕΡΥΣ ΝΤΑΝΤΩΝΑΚΗ, ΤΙΣ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΕΣ ΣΤΕΠΕΣ ΤΗΣ ΛΕΝΑΣ ΠΛΑΤΩΝΟΣ, ΤΗ FATA MORGANA, ΤΟΥΣ ΤΡΟΒΑΔΟΥΡΟΥΣ, ΤΙΣ ΤΑΙΝΙΕΣ ΤΗΣ MAYA DEREN, ΤΗ ΓΕΝΙΑ ΤΟΥ WOODSTOCK, ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΥΔΡΟΧΟΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΝΤΙΡΡΗΣΙΕΣ ΚΟΙΝΩΝ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΩΝ
πολυ ωραια οσα γραφεις φιλε μου και ειναι λογικο να ξερεις κατι παραπανω,εφοσον τον ειχες ζησει κι απο κοντα.. το ΓΑΡΥΦΑΛΛΕ οντως πολλοι νομιζουν οτι το ελεγε ο Βλασσης,ομως αν ακουσουν λιγο καλυτερα την πρωτη εκτελεση απο Πελομα Μποκιου φαινεται οτι δεν ειναι αυτος..Αντιθετα δινει ρεσιταλ στο ΥΜΝΟΣ ΣΤΗ ΖΩΗ!!
πολυ ομορφη προσωπικοτητα και προσιτο ατομο απο οσα εχω ακουσει και διαβασει για κεινον!! αλλος ενας καλος που φευγει νεος και δυστυχως δεν υπαρχει καποιος σαν εκεινον!!
kostas l.a. ... καθόλου δεν τον είχα ζήσει, απ' το τηλέφωνο είχαμε μόνο μια σύντομη επικοινωνία σε πολύ φιλικό ύφος, εφόσον γούσταρε τρομερά ένα ντοκιμαντέρ σε φιλμ για τη γέννηση του ελληνικού rock! Αυτά ήταν τα λόγια του...Κοινούς φίλους είχαμε πολλούς και μου ήταν αρκετά συμπαθής. Μου θύμιζε τον Πουλικάκο από άλλη όψη όμως, αυτήν της αυθεντικότητας! Τον "Ύμνο στη ζωή" τον λατρεύω, απίστευτη ροκιά και έξοχος ποιητικός στίχος! Άνετα στέκεται δίπλα στις progressive- rock μπαλάντες των Wishbone Ash ή και των Led Zeppelin ακόμη!
kostas l.a. ... εμένα πάλι η "θανατολαγνεία" μου εξαντλήθηκε όλη στο post. Τα κλείνω, μουσικές και όλα, πηγαίνοντας να οριζοντιωθώ για μιαν ακόμη φορά σ' αυτή τη ζήση...
Γειάσου Μποσκάκι μου...χαίρομαι που σε βλέπω εδώ!!..ο Βλασσάκος.. (έτσι συνήθιζα να τον λέω εγώ)..τί μου θύμισες τώρα..θυμάμαι τη μέρα που ακούστηκε η είδηση του θανάτου του....φρίκη...έφυγε τόσο άδικα.. τόσο ξαφνικά...κάποιοι είπαν ότι είχε ένα πρόβλημα στο λαιμό..πρηζόταν ο λαιμός του και δεν μπορούσε ν αναπνέυσει..και είπαν ότι πέθανε από αυτό...από ότι θυμάμαι εγώ τότε...μου άρεσε το υφάκι του θυμάμαι..κι αυτό το- πάρα πολύ ωραία!-που έλεγε σε ένα τηλεπαιχνίδι που δούλευε τότε...χααχχαχχα! έσκαγα στα γέλια! γενικά ο Βλάσσης ήταν ένα άτομο όπως τον έβλεπα στη τιβί που μπορούσε μόνο πιστέυω με το να σε κοιτάξει απλώς να σκάσεις στα γέλια!...βέβαια αυτό το ξέρουν καλύτερα αυτοί που τον έχουν γνωρίσει από κοντά...είχε αυτό το κάτι..που λένε...και μ άρεσε που παρόλο που ήταν και 50κάτι;;;αυτός είχε παραμείνει ακόμη ο χίπις έφηβος με τα χαιμαλιά..και όλα αυτά καταβάθος...αιώνιος νεαρός! χααααχαχχα!καλά όσο για το 'Γαρύφαλλε,γαρύφαλλε'από τα πλέον κλασσικά και πολύ αγαπημένα μου..έγραψε ιστορία αυτό το τραγούδι!...και ακόμη γράφει!θυμάμαι ότι το ακούγαμε σαν παλαβοί στο γυμνάσιο!ωραίες εποχές τότε!...έυχομαι ο Βλασσάκος να είναι ευτιχισμένος εκεί που είναι τώρα...και να χαίρεται να βλέπει από κεί ψήλα τη κορούλα να μεγαλώνει και να ομορφαίνει και να είναι ίδια αυτός!μα ίδια όμως!φιλάκια,Αθανασία.
Είχα σοκαριστεί με το θάνατό του. Θυμάμαι ότι όταν μου το πρωτοείπαν δεν το πίστεψα. Έλεγα ότι ήταν απλώς άλλη μία από αυτές τις ψευδείς φήμες που διαδίδονται σαν αστραπή. Αλλά δυστυχώς δεν ήταν έτσι... Εξαιρετικό το φιλμάκι!
Είχε καταπληκτική φωνή, πολύ ιδιαίτερη για Έλληνα. Σχεδόν νέγρικη, όπως είπες. Νομίζω ότι αν ασχολούνταν με τη μουσική λίγο πιο εντατικά θα ακούγαμε σπουδαία πράγματα από αυτον.
μιχάλης τσαντίλας... το φιλμάκι πρέπει να ειν' απόσπασμα από την ταινία "Ένα ελεύθερο κορίτσι" του Ευστρατιάδη, παραγωγής 1970- 71. Εφόσον το rock ήταν απόλυτα περιθωριοποιημένο, οι μόνες ταινίες που το χρησιμοποιούσαν ως μουσική επένδυση ή και ως μουσικό...background, ήταν κι αυτές περιθωριοποιημένες. Σοφτ- πορνό, εν ολίγοις! Μην ξεχνάμε όμως ό,τι και ο Μάνος Λοΐζος είχε γράψει τη μουσική για ελληνικό σοφτ- πορνό στις αρχές του ΄70!
stepas... συμφωνώ. Αν είχε ασχοληθεί περισσότερο με τη μουσική, θα γινόταν μεγάλη ιστορία με την περίπτωση του. Καλώς ή κακώς, τον απορρόφησε 100% η TV...
θράσος... ο δίσκος "Επικίνδυνη Ισορροπία" (1976) σε μουσική Σπύρου Βλασσόπουλου και στίχους Ανδρέα Αγγελάκη είναι ένα υποτιμημένο pop- rock αριστούργημα! Ας είναι καλά η Μουσική Κιβωτός, που μας τον χαρίζει, μεταξύ πολλών άλλων τέτοιων χαμένων δίσκων!
Thymamai eixa stenaxwrethei poly kai mourthe entelws xafniko opos se olous nomizw. Original prosopikotita me entoni rokia opws les ki esy kai xaraktiristiki, idieteri fwni kai prosopikotita.
16 σχόλια:
Ποσταραμε ταυτοχρονα!!
αν ειναι δυνατον!!
Κι ειμαστε ακομα ζωντανοι παιζει στο background του blog μου πλεον!!
πολυ ωραια οσα γραφεις φιλε μου και ειναι λογικο να ξερεις κατι παραπανω,εφοσον τον ειχες ζησει κι απο κοντα..
το ΓΑΡΥΦΑΛΛΕ οντως πολλοι νομιζουν οτι το ελεγε ο Βλασσης,ομως αν ακουσουν λιγο καλυτερα την πρωτη εκτελεση απο Πελομα Μποκιου φαινεται οτι δεν ειναι αυτος..Αντιθετα δινει ρεσιταλ στο ΥΜΝΟΣ ΣΤΗ ΖΩΗ!!
πολυ ομορφη προσωπικοτητα και προσιτο ατομο απο οσα εχω ακουσει και διαβασει για κεινον!!
αλλος ενας καλος που φευγει νεος και δυστυχως δεν υπαρχει καποιος σαν εκεινον!!
kostas l.a. ...
καθόλου δεν τον είχα ζήσει, απ' το τηλέφωνο είχαμε μόνο μια σύντομη επικοινωνία σε πολύ φιλικό ύφος, εφόσον γούσταρε τρομερά ένα ντοκιμαντέρ σε φιλμ για τη γέννηση του ελληνικού rock! Αυτά ήταν τα λόγια του...Κοινούς φίλους είχαμε πολλούς και μου ήταν αρκετά συμπαθής. Μου θύμιζε τον Πουλικάκο από άλλη όψη όμως, αυτήν της αυθεντικότητας! Τον "Ύμνο στη ζωή" τον λατρεύω, απίστευτη ροκιά και έξοχος ποιητικός στίχος! Άνετα στέκεται δίπλα στις progressive- rock μπαλάντες των Wishbone Ash ή και των Led Zeppelin ακόμη!
καπου εδω καληνυχτιζω,
ακουγωντας κομματια απο τους δισκους Παραληρημα και ΧΑΙΡΕΤΕ του Βλασση!!
καλο βραδυ Antoine και καλη ξεκουραση!!
kostas l.a. ...
εμένα πάλι η "θανατολαγνεία" μου εξαντλήθηκε όλη στο post. Τα κλείνω, μουσικές και όλα, πηγαίνοντας να οριζοντιωθώ για μιαν ακόμη φορά σ' αυτή τη ζήση...
Γειάσου Μποσκάκι μου...χαίρομαι που σε βλέπω εδώ!!..ο Βλασσάκος.. (έτσι συνήθιζα να τον λέω εγώ)..τί μου θύμισες τώρα..θυμάμαι τη μέρα που ακούστηκε η είδηση του θανάτου του....φρίκη...έφυγε τόσο άδικα.. τόσο ξαφνικά...κάποιοι είπαν ότι είχε ένα πρόβλημα στο λαιμό..πρηζόταν ο λαιμός του και δεν μπορούσε ν αναπνέυσει..και είπαν ότι πέθανε από αυτό...από ότι θυμάμαι εγώ τότε...μου άρεσε το υφάκι του θυμάμαι..κι αυτό το- πάρα πολύ ωραία!-που έλεγε σε ένα τηλεπαιχνίδι που δούλευε τότε...χααχχαχχα! έσκαγα στα γέλια! γενικά ο Βλάσσης ήταν ένα άτομο όπως τον έβλεπα στη τιβί που μπορούσε μόνο πιστέυω με το να σε κοιτάξει απλώς να σκάσεις στα γέλια!...βέβαια αυτό το ξέρουν καλύτερα αυτοί που τον έχουν γνωρίσει από κοντά...είχε αυτό το κάτι..που λένε...και μ άρεσε που παρόλο που ήταν και 50κάτι;;;αυτός είχε παραμείνει ακόμη ο χίπις έφηβος με τα χαιμαλιά..και όλα αυτά καταβάθος...αιώνιος νεαρός! χααααχαχχα!καλά όσο για το 'Γαρύφαλλε,γαρύφαλλε'από τα πλέον κλασσικά και πολύ αγαπημένα μου..έγραψε ιστορία αυτό το τραγούδι!...και ακόμη γράφει!θυμάμαι ότι το ακούγαμε σαν παλαβοί στο γυμνάσιο!ωραίες εποχές τότε!...έυχομαι ο Βλασσάκος να είναι ευτιχισμένος εκεί που είναι τώρα...και να χαίρεται να βλέπει από κεί ψήλα τη κορούλα να μεγαλώνει και να ομορφαίνει και να είναι ίδια αυτός!μα ίδια όμως!φιλάκια,Αθανασία.
Είχα σοκαριστεί με το θάνατό του. Θυμάμαι ότι όταν μου το πρωτοείπαν δεν το πίστεψα. Έλεγα ότι ήταν απλώς άλλη μία από αυτές τις ψευδείς φήμες που διαδίδονται σαν αστραπή. Αλλά δυστυχώς δεν ήταν έτσι... Εξαιρετικό το φιλμάκι!
Είχε καταπληκτική φωνή, πολύ ιδιαίτερη για Έλληνα. Σχεδόν νέγρικη, όπως είπες. Νομίζω ότι αν ασχολούνταν με τη μουσική λίγο πιο εντατικά θα ακούγαμε σπουδαία πράγματα από αυτον.
Έφυγε πολύ νωρίς δυστυχώς.
εμένα μου άρεσε πολύ μια περίεργη μπαλάντα από το δίσκο επικίνδυνη ισορροπία με τίτλο ερωτικό.
Συμπαθέστατη προσωπικότητα
αθανασία...
εύχομαι κι εγώ τα ίδια για τον Βλάσση και εντυπωσιάζομαι από τις τόσες πολλές σκέψεις που πάντα καταγράφεις σε ένα σου μόνο σχόλιο!
μιχάλης τσαντίλας...
το φιλμάκι πρέπει να ειν' απόσπασμα από την ταινία "Ένα ελεύθερο κορίτσι" του Ευστρατιάδη, παραγωγής 1970- 71. Εφόσον το rock ήταν απόλυτα περιθωριοποιημένο, οι μόνες ταινίες που το χρησιμοποιούσαν ως μουσική επένδυση ή και ως μουσικό...background, ήταν κι αυτές περιθωριοποιημένες. Σοφτ- πορνό, εν ολίγοις! Μην ξεχνάμε όμως ό,τι και ο Μάνος Λοΐζος είχε γράψει τη μουσική για ελληνικό σοφτ- πορνό στις αρχές του ΄70!
stepas...
συμφωνώ. Αν είχε ασχοληθεί περισσότερο με τη μουσική, θα γινόταν μεγάλη ιστορία με την περίπτωση του. Καλώς ή κακώς, τον απορρόφησε 100% η TV...
θράσος...
ο δίσκος "Επικίνδυνη Ισορροπία" (1976) σε μουσική Σπύρου Βλασσόπουλου και στίχους Ανδρέα Αγγελάκη είναι ένα υποτιμημένο pop- rock αριστούργημα! Ας είναι καλά η Μουσική Κιβωτός, που μας τον χαρίζει, μεταξύ πολλών άλλων τέτοιων χαμένων δίσκων!
Thymamai eixa stenaxwrethei poly kai mourthe entelws xafniko opos se olous nomizw. Original prosopikotita me entoni rokia opws les ki esy kai xaraktiristiki, idieteri fwni kai prosopikotita.
musicbug...
πράγματι, τελείως ξαφνικός θάνατος, εφόσον έμοιαζε να σφίζει από ζωή...
τι παιδί!!
και τι άφησε φεύγοντας,
πονεμένα μάτια...
Δημοσίευση σχολίου