ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΚΕΠΗΣ- TRIOISM: ΔΥΟ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΙ ΔΙΣΚΟΙ ΣΤΑ ΥΠ' ΟΨΙΝ!

ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΚΕΠΗΣ- ΝΥΧΤΕΣ ΥΓΡΕΣ- (ΜΟΥΣΙΚΗ: ΚΩΣΤΑΣ ΜΟΥΣΤΑΚΑΣ, ΣΤΙΧΟΙ: ΜΑΡΚΟΣ ΧΑΡΙΤΟΣ, ΣΥΜΜΕΤΕΧΕΙ Η ΜΑΡΙΖΑ ΚΩΧ)- ΣΕΙΣΤΡΟΝ
Να και ένας στιχουργός, τον οποίο εγώ γνωρίζω ως ποιητή, που έχει τη μετριοφροσύνη να αναγράφεται στο εξώφυλλο στίχοι και όχι ποίηση σε ότι αφορά τη δραστηριότητα και την εμπλοκή του στο εν λόγω μουσικό έργο! Και η αλήθεια είναι πως τον κύριο λόγο εδώ, χωρίς να υποβιβάζω καθόλου τους υπόλοιπους συντελεστές, έχει η ερωτική ποίηση του Μάρκου Χαρίτου. Σε μια περίοδο που όλοι φωνάζουμε ότι το τραγούδι βουλιάζει πια μεσ’ στην άμετρη ερωτολαγνεία, έρχεται αυτή η δουλειά, από μια ανεξάρτητη δισκογραφική εταιρεία, για να μας θυμίσει πως ο έρωτας περιγράφεται με όλη του την αξιοπρέπεια και με εικόνες που παραπέμπουν στα σαπφικά σπαράγματα, όπως στις εξαιρετικές Μαινάδες! Τη μελοποίηση των στίχων του Χαρίτου ανέλαβε ο Κώστας Μουστάκας, δεξιοτέχνης κιθαριστής, γι’ αυτό και είναι εμφανής ο κιθαροκεντρικός ενορχηστρωτικός πυρήνας των τραγουδιών. Εμπνευσμένες μελωδίες όλο λυρισμό και έντεχνο συναίσθημα, στων οποίων το λυρισμό ακριβώς αντιδιαστέλλονται οι ζεστές αρχαϊκές ερμηνείες του Μιχάλη Κακέπη. Ξεχωριστές στιγμές, το ομότιτλο του δίσκου τραγούδι, η Νύχτα, οι Ιριδισμοί, οι Μαινάδες και το Ανάμεσα στους ίσκιους, ένα απρόσμενο ντουέτο του Κακέπη με τη Μαρίζα Κωχ! Έπαιξαν οι μουσικοί Δημήτρης Δαμάσκος (πιάνο), Χρυσάνθη Αυλωνίτου (φλάουτο), Σωτηρία Αναστασίου (τσέλο), ενώ στα φωνητικά συμμετείχε η Λήδα Πισπίρη. Από τις πιο ευαίσθητες εργασίες της τρέχουσας ελληνικής δισκογραφίας!

TRIOISM- TRIOISM- ANKH
Trioism είναι βασικά ο Σπύρος Μάνεσης στο πιάνο και ο Πέτρος Κλαμπάνης στο κοντραμπάσο, με την αρωγή σε κάποια από τα εφτά κομμάτια του cd, των ξένων κρουστών Luca Marini, Andreas Pichler και Gustavo Grajales Nantayapa. Τόσο οι διασκευές τους σε τρία κλασικά jazz standards (Stella by starlight του Victor Young, Bye – bye blackbird του Ray Henderson, But not for me του Gershwin) και σε δύο θέματα από… άλλο κόσμο (Scriabin, Πλάτωνος), όσο και η ερμηνεία τους στις δύο δικές τους πρωτότυπες συνθέσεις, σηματοδοτούν μια διαρκή επικοινωνία μεταξύ των μουσικών, που δε σταματά ακόμη και μπροστά στους αναμενόμενους ομαδικούς αυτοσχεδιασμούς. Το περίεργο είναι πως ενώ πρόκειται για έναν οργανικό jazz δίσκο, από κάπου όλο και περιμένεις να σκάσει η φωνή του τραγουδιστή, γεγονός που αποδεικνύει πόσο τραγουδιστικά αντιμετώπισαν οι Trioism τις αυθαίρετες παικτικές παρεμβάσεις τους πάνω στις αρχικές μελωδίες! Δεν περίμενα ποτέ να ακούσω τη Γαλάζια κιθάρα από το Σαμποτάζ της Λένας Πλάτωνος με την κιθάρα του Βαγγέλη Μπουντούνη να έχει αντικατασταθεί από το πιάνο του Μάνεση και το αποτέλεσμα να είναι όχι μόνο εξίσου γοητευτικό, αλλά και περιπετειώδες κατά την εξέλιξη της συγκεκριμένης διασκευής! Η πρώτη δισκογραφική εξόρμηση του Trioism αποτελεί πρόταση και μάλιστα από τις πιο ισχυρές στο μουσικό μας τοπίο!