Αμέσως μετά την αλλαγή του χρόνου, με το που βγήκα απ' το σπίτι, μου δημιουργήθηκε η εντύπωση ό,τι η συγκεκριμένη Πρωτοχρονιά δεν ήταν σαν τις άλλες. Όχι πολύ κίνηση στους δρόμους, ούτε καλοντυμένοι άνθρωποι με πακεταρισμένα μπουκάλια στα χέρια να ψάχνουν για ταξί. Ως και ο περιπτεράς της γειτονιάς μου, που πάντα θα άνοιγε το μικρομάγαζο του μετά την 3η Ιανουαρίου, δεν είχε κλείσει. Πετάχτηκα, πήρα τσιγάρα, ανταλλάξαμε ένα καλή χρονιά με τρόπο ράθυμο, λες και λέγαμε απλά καλησπέρα. Το ίδιο και η κάβα, ανοιχτά, σερί από την προηγούμενη μέρα με τον ιδιοκτήτη της να άλλαξε μόνος του χρόνο μέσα στο μαγαζί του. Έφτασα πολύ γρήγορα στον προορισμό μου, εκεί που άλλες χρονιές θα περνούσα τουλάχιστον μια ώρα μεσ' στο ταξί για να φτάσω. Τα ευχετήρια sms παραδόξως ήταν φέτος περιορισμένα, ίδια κι απαράλλαχτα με μια γενική σιωπή που' χει ενσκύψει τις τελευταίες εβδομάδες και στα blogs. Μιλώντας σήμερα με φίλους που συνήθως βγαίνουν έξω και διασκεδάζουν την αλλαγή του χρόνου, με πληροφόρησαν κι αυτοί για ένα άδειασμα των μαγαζιών στο Γκάζι, στου Ψυρή, στο Μοναστηράκι. Σα να μην ήθελε κανείς να εορτάσει για μια από τις πολύ σπάνιες φορές την έλευση του 2009. Σα να τους τραβάει ακόμη όλους απ' το μανίκι το δυσοίωνο, όπως αποδείχθηκε, 2008. Νωρίτερα πάλι, παραμονή Πρωτοχρονιάς, στις 12 το μεσημέρι, αντιεξουσιαστές είχαν καταλάβει τον ηλεκτρικό σιδηρόδρομο της Ομόνοιας και αναγκαστικά διακόπηκε πρόσκαιρα η κυκλοφορία των συρμών. Αργότερα το βράδυ, στους δρόμους της Θεσσαλονίκης άναψαν φωτιές και ξανάρχισε ο πόλεμος με τους ΜΑΤατζήδες. Τα μόνα που έμειναν ανεπηρέαστα από τα κακά του 2008 και που είδαν με όλη την επίπλαστη χαρά του κόσμου τον ερχομό του 2009 ήταν τα σκυλάδικα! Μαθαίνω ό,τι γέμισαν από κόσμο και ό,τι δούλεψαν κανονικά μέχρι το ξημέρωμα. Μήπως τελικά αυτοί που τα επιλέγουν για να πνίξουν τη μιζέρια τους είναι έτσι όπως θα έπρεπε να γίνουμε όλοι μας; Μήπως παραείμαστε εμείς μίζεροι και ψείρες; Ευχαριστώ, δε θα πάρω! Η δική μου Πρωτοχρονιά πέρασε σε φιλικό σπίτι, βλέποντας στο πρώτο κρατικό κανάλι ένα Παρασκήνιο που σκηνοθέτησε η Δώρα Μασκλαβάνου για την Ορχήστρα των Χρωμάτων του Μάνου Χατζιδάκι. Καθόλου άσχημα νομίζω!
* το φιλμάκι από το youtube μας μεταφέρει στο Τόκιο του 1966, όπου οι Beatles παρουσιάζουν live το Yesterday!
4 σχόλια:
Εχεις απόλυτο δίκιο, κάτι έλειπε από τους δρόμους το βράδυ της παραμονής. Η υστερία νομίζω της υποχρεωτικής χαράς. Λες και τα γεγονότα έφεραν την ζωή στα μέτρα μας, κάπως σαν να λέμε την απάλλαξαν από τα πολλά φτιασιδώματα.Καλύτερα έτσι μπας και συναντηθούμε στ' αληθινά. Καλή Χρονιά να έχεις
Εχεις απόλυτο δίκιο, ήταν όντως παράξενη πρωτοχρονιά. Στους δρόμους επικρατούσε μια περίεργη ησυχία.Ελειπε η υστερία της υποχρεωτικής γιορτής. Λες και τα γεγονότα μας επανέφεραν στην πραγματική ζωή.Καλύτερα έτσι. Να'σαι καλά και καλή χρονιά
Carpe diem...
βλέπεις που τελικά δεν ήταν μόνο δική μου η εντύπωση αυτή;
καλά τα λες, έτσι ακριβώς νομίζω κι εγώ πως έχουν τα πράγματα!
τώρα που το λες, φέτος υπήρχε μεγαλύτερη μετροπάθεια όντως και διάθεση να είσαι κατοίκον, από την άλλη το σκότωμα στα σκυλάδικα δεν πάυει να μου δημιουργεί διαχρονικά μια αυθόρμητη τεράστια έκπληξη και απορία. Αλλά φαίνεται είναι πολλοί εκεί έξω, more than we can handle, περιμένω την εκμπομπή σου με τα καλύτερα σε λίγο:)
Δημοσίευση σχολίου