ΓΥΡΙΣΜΑ ΙΙ

Το όρντινο για το σημερινό γύρισμα ήταν στις εννιά το πρωί στο θέατρο Συνεργείο Τεχνών, πίσω από το Πάντειο Πανεπιστήμιο, το οποίο μέχρι την Τετάρτη θα λειτουργήσει ως το κινηματογραφικό μας πλατό. Κατά τις 8.30 χτύπησε το κινητό μου- στην άλλη άκρη της γραμμής, ο Νίκος Κούνδουρος από την Αίγινα: Μποσκοΐτη, κανόνισε να γυρίσεις καμιά αγιογραφία για πάρτη μου, θα σ' την κόψω την ταινία! Δε θέλω κανείς να λέει πόσο τρανός και σπουδαίος ήταν ο Κούνδουρος, θέλω να πουν ότι ήμουν τυραννικός και δεσποτικός με τους ηθοποιούς! Μπορεί να βγει κανείς και να πει πόσο κακός ήταν ο Κούνδουρος; Αυτό θέλω και τίποτα άλλο! Μείνε ήσυχος, του απάντησα κι εγώ φανερά ικανοποιημένος, το ίδιο ακριβώς επιθυμώ κι εγώ, μακριά από τη λογική του "μια απ' τα ίδια"! Ίσα- ίσα δηλαδή που το τηλεφώνημα αυτό του Νίκου με απελευθέρωσε και μένα ώστε να ζητήσω πολύ συγκεκριμένα πράγματα από τους ηθοποιούς των ταινιών του!

Μέσα σε λίγη ώρα, λοιπόν, το θεατράκι θύμισε πραγματικό πλατό χάρις και στα αξεσουάρ που εξασφαλίσαμε από τα κινηματογραφικά εργαστήρια του Σκλαβή: μερικές μπομπίνες από υποτιθέμενες πράξεις παλαιών ταινιών, φώτα, μια 16άρα μηχανή προβολής κλπ.

Ο Δημήτρης Θεοδωρόπουλος μαζί με έναν εκ των βοηθών του και με το φωτόμετρο στο χέρι επιμελήθηκε τον φωτισμό του ντεκόρ. Με τον Δημήτρη έχουμε απίστευτη χημεία μεταξύ μας και πάντα πιστεύω ότι η όποια επιτυχία των εργασιών μας τού αντιστοιχεί ανάλογα! Θα έλεγα ότι η διαδικασία στησίματος κάθε πλάνου με τον συγκεκριμένο δ/ντή φωτογραφίας είναι από τις πιο ευχάριστες διαδικασίες της κινηματογραφικής μου σταδιοδρομίας, ακριβώς διότι εδώ και πολλά χρόνια δουλεύουμε και με σοβαρότητα και με χαβαλέ και με ανατρεπτική διάθεση! Η σοβαροφάνεια είναι αυτή που δε γουστάρουμε καθόλου, πιστεύοντας αμφότεροι σε μιαν ανακατωσούρα και ένα μπουρδελέ κλίμα εν ώρα γυρίσματος, το οποίο μας έχει βγει σε καλό ίσαμε τώρα!

Καθώς η Ιωάννα Λυγίζου μακιγιάριζε τον Μάνο Βακούση, πρωταγωνιστή του Μπάιρον- Μπαλάντα για έναν δαίμονα (ή Η μπαλάντα ενός δαιμονισμένου), βρήκα την ευκαιρία να κουβεντιάσω μαζί του για όσα θα μας έλεγε.

Ως εύρημα, στήσαμε τον Βακούση δίπλα από μια οθόνη προβολής, στην οποία, όση ώρα βλέπαμε πλάνα του Μπάιρον, αυτός αναφερόταν στον Κούνδουρο με λόγια, όπως ακριβώς θα τα ήθελε κι εκείνος! Δηλαδή, έδωσε την εικόνα ενός ανθρώπου αυταρχικού, γεμάτου μίσος και οργή μέσα του, που μόνο ατυχία φέρνει στον εκάστοτε ηθοποιό που δουλεύει μαζί του!

Επόμενος ηθοποιός του κουνδουρικού θίασου ήταν ο πιτσιρικάς του 1922 που πλέον μεγάλωσε, ο Ζαχαρίας Ρόχας! Με τον Ρόχα έχουμε και μακρινή συγγένεια και όλο λέγαμε μέσα στα χρόνια ότι θα συνεργαστούμε κάποτε! Να που σήμερα ήρθε η ώρα! Εδώ, αγάπες με τον Βακούση, λίγο πριν ο Μάνος αποχωρίσει από το γύρισμα!

Την ίδια εικόνα για τον Κούνδουρο έδωσε πάνω- κάτω και ο Ζαχαρίας υπό το δικό του πρίσμα: θυμήθηκε πώς τον κούρεψε άγρια με μία ψαλίδα ώστε να μοιάσει με τον Ηλία Βενέζη, σε σημείο που του είχε πληγιάσει το κεφάλι! Στο τέλος, ο σκηνοθέτης τα κατάφερε και ο ίδιος μπόρεσε να δώσει μια από τις καλύτερες ερμηνείες του!
Roll out, φώναξε ο Θεοδωρόπουλος, break μέχρι να αλλάξει το σασί!

Για την πρώτη περίοδο των ταινιών του Κούνδουρου, μας τίμησε με την παρουσία του ο Πέτρος Φυσσούν! Από τους πρωταγωνιστές των Παράνομων, μαζί με τον συχωρεμένο Τίτο Βανδή και τον Ανέστη Βλάχο, ο Φυσσούν χαρακτήρισε τον Κούνδουρο Κρητίκαρο- αγύριστο κεφάλι που του έβγαλε την Παναγία πάνω στα βράχια των Μετεώρων, ενώ σε κάποια φάση τον έβαλε για πλάκα να απειλήσει με το όπλο του ένα γκρουπ Γερμανών τουριστών που είχαν βρεθεί κατά τύχη για τουρισμό στον τόπο των γυρισμάτων!

Η αναγεννησιακή φιγούρα της Αγάπης Μανουρά με τον Ζαχαρία Ρόχα και τον Πέτρο Φυσσούν σε μία στιγμή ανάπαυλας από το γύρισμα! Η Μανουρά- Έμμα του Bordello θυμήθηκε πώς σε μία σκηνή που παρακάλαγε έναν αξιωματούχο να την πηδήξει, ο Κούνδουρος την προέτρεψε να το κάνει σα να του ζητάει βόλτα στο...πάρκο! Επίσης, μάθαμε πώς όταν μια άλλη κοπέλα τόλμησε να παραπονεθεί στον σκηνοθέτη για τις κακές συνθήκες του γυρίσματος, εκείνος τη συμβούλευσε να το βουλώσει, καθ' ότι μόνη της διάλεξε να κάνει το πιο αναξιοπρεπές επάγγελμα!

Σιγά να μην απουσίαζε από ταινία του bosko η Μαρίζα Κωχ, πόσω μάλλον όταν αφενός γνώρισα τον Νίκο Κούνδουρο στα τραπεζώματα που μας έκανε στο σπίτι της και αφετέρου όταν η ίδια έχει μαζί του μια σταθερή φιλία ακριβώς 35 χρόνων! Η Μαρίζα αφηγήθηκε πώς ο Κούνδουρος υπήρξε μάρτυρας της εκτέλεσης του Γερμανού πατέρα της από τους Ες- Ες, όταν αποχωρούσαν από την Αθήνα, αλλά και το πώς πήγε να του καταστρέψει την ατμόσφαιρα του 1922!

Λίγοι γνωρίζουν ότι η Μαρίζα εμφανιζόταν σε μια σκηνή της ταινίας ως μοιρολογίστρα, μια σκηνή που ο Κούνδουρος πέταξε στο μοντάζ, όταν κατά τη δοκιμαστική προβολή που προηγήθηκε, κάποιος φώναξε Ρε παιδιά, η Κωχ δεν ειν' αυτή; και όλη η αίθουσα έσκασε στα γέλια!

Για μιαν ακόμη φορά την παραδέχτηκα τη γλυκιά αγαπημένη Μαρίζα! Είναι η μόνη που δέχτηκε να την κινηματογραφήσουμε σήμερα πάνω στις ράγες του τράβελινγκ, ερχόμενη από το βάθος της αίθουσας, από γενικό σε κοντινό πλάνο, τραγουδώντας πριν την αφήγηση της μια στροφή του Σ'το'πα και σ'το ξαναλέω (το ήθελα για να το δέσω στο μοντάζ με τη λήψη του τραγουδιού από τα Τραγούδια της φωτιάς του Κούνδουρου)! Για γούρι, μάλιστα, είπα στη Μαρίζα να φορέσει το ίδιο υπέροχο φόρεμα που φορούσε και στη Φλέρυ και στο Κύτταρο!

Τελευταίος ηθοποιός για σήμερα ήταν ο Άκης Σακελλαρίου, ο οποίος ήρθε άρον- άρον με το πλοίο από την Πάρο ώστε να βρίσκεται στο γύρισμα! Τη στιγμή που τον μακιγιάριζε η Ιωάννα, ο Μαρίνος ο ηχολήπτης του φώναξε: χάθηκε, ρε μπαγάσα, να πεις ότι άργησες γιατί είχες άλλο γύρισμα αντί να λες ότι ήσουν στην Πάρο κι εμείς εδώ δουλεύουμε σαν τα σκυλιά;

Μόλις ο Άρης, ο Αθανασόπουλος τζούνιορ, φόρεσε στον Άκη το απαραίτητο μικροφωνάκι, εκείνος μίλησε για κάτι αρκετά πρωτότυπο: την εμμονή του Κούνδουρου με τα πλάνα προφίλ, αφού δε δίστασε να σταματήσει τη λήψη σε μια δύσκολη σκηνή του Μπάιρον, γιατί ένα...άλογο (ούτε καν δηλαδή κομπάρσος) έστρεψε στα πλάγια το κεφάλι του!

Νιώθω κάτι παραπάνω από ικανοποιημένος και γι' αυτό το δεύτερο γύρισμα! Κυρίως γιατί ταυτίστηκα απόλυτα με την επιθυμία του Κούνδουρου να μην ακούγονται ωραιοποιήσεις των πραγμάτων και βαρετοί διθύραμβοι γύρω από το άτομο του, αλλά και γιατί αυτό ακριβώς έκαναν εντέλει οι ηθοποιοί του! Όταν πριν από λίγη ώρα, τον ενημέρωσα για την έκβαση του γυρίσματος, τα λόγια του με συγκίνησαν! Τα μεταφέρω ατόφια: Ξέρεις πως μια ζωή υπερασπίστηκα την ανθρώπινη ανεξαρτησία και την ανεξαρτησία του καλλιτέχνη. Γι' αυτό, δε θέλω να νιώθεις δεσμευμένος απέναντι σε τίποτα. Έχε υπ' όψη σου, όμως, ότι το ντοκιμαντέρ πρέπει να γίνει σα να έχω φύγει απ' τη ζωή, όπως δηλαδή η ώρα αυτή πλησιάζει, παρ' όλο που ακόμη είμαι εδώ! Μόνο τότε οι άνθρωποι μας θα νιώσουν κι αυτοί ανεξάρτητοι και θα καταθέσουν ελεύθερα την άποψη τους!

OK, maitre! Πίστεψε με, βρισκόμαστε στο σωστό δρόμο!

* φωτογραφίες: bosko- Βασίλης Κώτσικας