ΤΙ ΕΙΠΕ Ο ΚΙΝΕΖΟΣ ΣΤΗ ΜΑΡΙΖΑ;

Ότι είναι μια μεγάλη τραγουδίστρια, την οποία ο λαός του αγαπά και δεν έχει ξεχάσει από τότε που πρωτοτραγούδησε στο Πεκίνο, πριν από τριάντα χρόνια δηλαδή. Της έδωσε ακόμη συγχαρητήρια για το βραβείο Best Singer που έφερε από τη Ζαν- Τζία- Ζία, ενώ μίλησε και για την κοινή πανάρχαια ιστορία ελληνικού και κινεζικού πολιτισμού.

Ομοίως, ο έτερος Κινέζος διπλωμάτης στην Αθήνα, με τη βοήθεια μεταφράστριας είπε πόσο σημαντικό είναι οι λαοί να ενώνονται περισσότερο μέσα από την τέχνη και λιγότερο από εμπορικές και οικονομικές συναλλαγές. Σωστός!

Τη βραδιά όμως θα λέγαμε ότι έσωσε (μιας και το κρυολόγημα της Μαρίζας δεν της επέτρεψε τελικά να τραγουδήσει) η ποιήτρια Ολυμπία Καράγιωργα, που ήρθε ειδικά για την εκδήλωση από τη Λέρο, όπου διαμένει μόνιμα την τελευταία τριετία.

Στη διάλεξη που έδωσε και μάλλον σε μία από τις σπάνιες δημόσιες εμφανίσεις της, η γυναίκα που αφιέρωσε τριάντα χρόνια απ' τη ζωή της στη συγγραφή του βιβλίου για τον ποιητή Γιώργο Σαραντάρη, επιχείρησε να μας τον γνωρίσει, τόσο μέσα από τη λυρική ποίηση του, όσο και μέσα από μερικές σχεδόν μεταφυσικές ιστορίες με πρωταγωνιστές αυτόν και την ίδια!

Εδώ, ο bosko με τον Γιώργο Τσάμπρα που μίλησαν ο πρώτος για την εμπειρία του ταξιδιού στη μακρινή Κίνα και ο δεύτερος για τη σχέση της Μαρίζας με τα ΜΜΕ τα τελευταία χρόνια. Δεν ξέρω γιατί, αλλά η φωτογραφία αυτή μου θύμισε κάποτε τον Κούνδουρο που βλέπαμε στην τηλεόραση μια σκηνή από κάποια ταινία- νομίζω, το Ντάμα Σπαθί του Σκαλενάκη ήταν- όπου σε πρώτο επίπεδο υπήρχε μια περιστρεφόμενη...σούβλα και στο βάθος φλου η Ναθαναήλ με δυο τύπους που χόρευαν συρτάκι! Αισχρό πλάνο, άλλαξε το! είχε προστάξει ενοχλημένος τότε ο Κούνδουρος. Κι εγώ αυτό λέω τώρα, παρατηρώντας δύο τύπους να μιλάνε με το βραβείο και το λουλουδικό σε πρώτο πλάνο...Πάμε παρακάτω!

Προσπαθώ να καταλάβω γιατί με έχει πιάσει αυτή η χιουμοριστική διάθεση και το μόνο που μπορώ να υποθέσω είναι ότι κάπου αρχίζω και νιώθω σα...μαϊντανός, τρέχοντας από εκδήλωση σε εκδήλωση. Το μόνο ελαφρυντικό είναι ότι με καλούν φίλοι αγαπημένοι και ειδικά στη Μαρίζα δε θα μπορούσα να αρνηθώ σε καμία περίπτωση. Το ίδιο είπε πάνω- κάτω και ο φίλτατος Τσάμπρας, αναφερόμενος στη δική του παρουσία στη χθεσινή εκδήλωση, και αισθάνθηκα ότι μιλούσε και εκ μέρους μου! Ευτυχώς που καλοκαιριάζει και οι εκδηλώσεις μοιραία θα συνεχιστούν από Σεπτέμβριο, παρ' όλο που θα ευχόμουν Έλληνες καλλιτέχνες με την ιστορία της Κωχ να αναγνωρίζονται συχνότερα εκτός συνόρων!

Πάντως, στο τραπέζι που ακολούθησε με την Καράγιωργα, με έφτιαξαν πολύ οι ιστορίες της για τα γυρίσματα της Περιπλάνησης του Χριστοφή, όπου πρωταγωνιστούσε, για τον Κούνδουρο και τον Γιώργο Μακρή στο Κολωνάκι του ΄60, για σημαδιακές φράσεις του άλλου αγαπημένου της, του Όσκαρ Ουάιλντ, μέσα από το de profundis του, αλλά και για το πως ο Ρίκος Θανόπουλος έγινε αιτία να γνωρίσει η Μαρίζα Κωχ αρχικά το βιβλίο της κι έπειτα το έργο του Σαραντάρη!

Γνωριστήκαμε και με τη blogger ΔανΑΗ, που δε μου γράφει συχνά εδώ μέσα, ήταν η μόνη όμως που ενημερώθηκε από το blog για την εκδήλωση και ήρθε, αγνοώντας τη διαδήλωση στο κέντρο και τα επεισόδια. Υπ' όψιν ότι λίγα μέτρα παρακάτω μας, το παλιό Metropolis είχε ήδη γίνει γυαλιά- καρφιά! Τέλος, μπορεί χθες βράδυ να μην υπήρχαν τηλεοπτικά κανάλια στην αίθουσα, όπως ενδεχομένως θα όφειλαν, και η προσέλευση καλλιτεχνών να περιορίστηκε στην παρουσία φίλων, σαν τους συνθέτες Ηλία Λιούγκο, Κωστή Ζευγαδέλλη, Κώστα Αθυρίδη, την ερμηνεύτρια Γεωργία Βεληβασάκη και τον σκηνοθέτη Γιώργο Κορδέλλα, φτιάχτηκε όμως μια εξαιρετικά ζεστή ατμόσφαιρα, λες και η Μαρίζα έκανε το πιο μεγάλο τραπέζωμα σε δικούς της ανθρώπους!