Το σημερινό πέμπτο γύρισμα, όπως έλεγα και χθες, θα συγκέντρωνε πολύ σπουδαίες προσωπικότητες. Τελικά έτσι έγινε, εξαιρουμένου του σκηνοθέτη Κωνσταντίνου Γιάνναρη, ο οποίος θα ερχόταν από επαρχία κατ' ευθείαν και δεν τον βόλεψε ο χρόνος. Ξεκινήσαμε στις έντεκα το πρωί με την άφιξη στο πλατό του ζωγράφου Αλέκου Φασιανού. Μεγάλη τιμή, αφού για όσους δε γνωρίζουν, ο Φασιανός δε μιλάει ποτέ μπροστά στο φακό σε άλλο χώρο πλην του ατελιέ του!
Όχι απλά ήρθε κεφάτος ο Φασιανός, αλλά έστησε και μόνος τον φωτισμό του, γεγονός που προκάλεσε πολύ θετική έκπληξη στον οπερατέρ της ταινίας! Το ό,τι ένας ζωγράφος διαμετρήματος Φασιανού θα ήξερε τα του φωτισμού του, ήταν κάτι αναμενόμενο, αυτό όμως που μας άρεσε ήταν η όλη διάθεση του στο γύρισμα ώστε να το κάνει!
Μιλούσαμε με τον Φασιανό για τα χρόνια του στο Παρίσι και είπε κάτι που μου προξένησε
εντύπωση: οι νέοι σήμερα ωριμάζουν πολύ αργότερα, ενώ εκείνος κάνει ακριβώς τα ίδια ακόμη που έκανε και ως 25χρονος αναγνωρισμένος εικαστικός!
εντύπωση: οι νέοι σήμερα ωριμάζουν πολύ αργότερα, ενώ εκείνος κάνει ακριβώς τα ίδια ακόμη που έκανε και ως 25χρονος αναγνωρισμένος εικαστικός!
Όταν κατάλαβε ό,τι έχει πέσει και σε μανιακό συλλέκτη και φιλότεχνο, είχε τη γλυκύτητα να ζωγραφίσει και να μου αφιερώσει ένα σκίτσο του!
Πολύ όμορφη η τοποθέτηση του Φασιανού στις Μικρές Αφροδίτες του Κούνδουρου, χαρακτήρισε Θεόκριτο τον σκηνοθέτη για τη δουλειά του στην εν λόγω ταινία! Στο τέλος, πρόθυμα δέχτηκε να φωτογραφηθεί με την κινηματογραφική μηχανή, μιας και κάτι που επίσης δε γνωρίζει πολύς κόσμος είναι ό,τι κι ο ίδιος κάποτε, στις αρχές της δεκαετίας του ΄60, είχε γυρίσει κάποια φιλμάκια! Θα είναι φωτογραφία ανθολογίας! σχολίασε ο Φασιανός τη φωτογραφία αυτή και μάλλον καλά το είπε! Τέλος, δεν έχω κανένα πρόβλημα να δημοσιοποιήσω από δω την άκρως τιμητική πρόταση του Αλέκου Φασιανού να σχεδιάσει την αφίσα της ταινίας, όταν με το καλό ετοιμαστεί για το φεστιβάλ κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης!
Επόμενος καλεσμένος μας ο συγγραφέας της Αυλής των θαυμάτων, ο Ιάκωβος Καμπανέλλης! Θεοδωράκης- Μαουτχάουζεν, Χατζιδάκις- Παραμύθι χωρίς όνομα, ακόμη και το δικό του σουρεαλιστικό φιλμ Το κανόνι και τ' αηδόνι ήταν πράγματα που τριγύριζαν στο κεφάλι μου, απλώς κοιτώντας τον με το κομψό βρετανικού κυνηγετικού στυλ σακάκι του! Ή εγώ παραείμαι συναισθηματικός με τέτοιους ανθρώπους ή ζω σε άλλη εποχή...
Θα έπρεπε λόγω ηλικίας τουλάχιστον, αντί να σας περιμένω εγώ, να με περιμένατε εσείς! μου έκανε την παρατήρηση ο Καμπανέλλης και ορθώς έπραξε, εφόσον έπρεπε να πεταχτώ στα παρακείμενα γραφεία του διφώνου κι έστησα το συνεργείο μου για ένα τέταρτο περίπου! Στη μαρτυρία του υπήρξε λιτός και συγκινητικός, αναφερόμενος στη συγγραφή του σεναρίου του Δράκου, αλλά και στο γιατί δε συνέχισε τη συνεργασία με τον αγαπημένο του φίλο, Νίκο Κούνδουρο!
Προτού αποχωρήσει από το πλατό, ο Καμπανέλλης συνάντησε και τον επόμενο καλεσμένο μας και φίλο του, τον μεταφραστή, φιλόλογο, στιχουργό και κριτικό Κώστα Γεωργουσόπουλο!
Λίγη πούδρα στον Γεωργουσόπουλο από την Ιωάννα, ενόσω ο Αθανασόπουλος τζούνιορ φροντίζει για τον ήχο του!
Απίστευτος ο Γεωργουσόπουλος! Πείτε μου πόσο θέλετε να μιλήσω, διότι δεν μου αρέσει να πετιούνται μετά τα λεγόμενα μου, μου είπε αυστηρά! Δύο λεπτά, του απάντησα! Και ακριβώς μέσα σε δύο λεπτά, δίχως να διαβάζει κανένα κείμενο, εξήγησε σε τέλεια ελληνικά για ποιο λόγο χαρακτήρισε κάποτε τα Τραγούδια της φωτιάς του Κούνδουρου εθνική κιβωτό!
Μεγάλος χιουμορίστας μας φανερώθηκε ο συγγραφέας Βασίλης Βασιλικός! Αφηγήθηκε μια τρομερή ιστορία όταν τον φιλοξένησε κάποια στιγμή στο σπίτι του ο Κούνδουρος μαζί με ένα γαϊδούρι που έτρωγε πάντα τη μία απ' τις δύο κάλτσες του!
Μάλιστα, ήταν τόσο χιουμορίστας ο Βασιλικός, ώστε διασκέδασε με την ιδέα να μου δώσει λίγο το χαρακτηριστικό ραφινάτο καπέλο του για την άνωθεν φωτογραφία!
Αυτός που δε μπόρεσε να συγκρατήσει τα δάκρυα του στη δική του αφήγηση για τον Κούνδουρο ήταν ο Νίκος Καβουκίδης, διευθυντής φωτογραφίας σε όλες τις ταινίες του από τη Μεταπολίτευση και μετά. Χρειαζόταν η μαρτυρία του τελευταίου οπερατέρ του Κούνδουρου, μιλώντας στο φακό για την ισχυρή εικαστική άποψη του σκηνοθέτη ή για τη χρήση της μηχανής στο χέρι στο 1922 του! Εξ ου και η λήψη της αφήγησης του Καβουκίδη έγινε από τον Θεοδωρόπουλο με τη μηχανή στο χέρι και πάνω στο καρέλο του τράβελινγκ! Στη φωτογραφία, ο ηχολήπτης Μαρίνος Αθανασόπουλος με τους δύο διευθυντές φωτογραφίας, τον Καβουκίδη του Κούνδουρου και τον Θεοδωρόπουλο του bosko!
Από το γύρισμα σήμερα πέρασε και ο Ηλίας Λιούγκος, όχι βέβαια για να μας μιλήσει για τον Κούνδουρο (θα μπορούσε, τώρα που το σκέφτομαι!), αλλά για να πάρει μια γεύση από την όλη φάση, αφού σύντομα θα ξεκινήσει να γράφει τη μουσική του ντοκιμαντέρ! Εδώ βλέπουμε τον Λιούγκο με φόντο το ερμαφρόδιτο ον που είχε ζωγραφίσει ο Κούνδουρος στο Παρίσι του 1972 για τον Μεγάλο Ερωτικό του Μάνου Χατζιδάκι και που ως γνωστόν τελικά έμεινε ως ένας πανέμορφος πίνακας στο σπίτι του σκηνοθέτη!
Με το πέμπτο γύρισμα της 6ης Μαΐου 2009 ολοκληρώθηκε ο πρώτος κύκλος γυρισμάτων του ντοκιμαντέρ. Θα συνεχίσουμε μετά τις 20 Μαΐου, όταν δηλαδή θα έχω γυρίσει από το εξωτερικό. Επί της παρούσης, νομίζω πως αυτή την ώρα στο Κανάλι της Βουλής προβάλλεται η Μαγική Πόλις του Κούνδουρου. Πάντως, επειδή αύριο θα προβληθεί κι η δική μου ταινία για το Κύτταρο στην ΕΤ- 1, τα παιδιά του συνεργείου με δούλευαν ψιλό γαζί, λέγοντας Άντε, τα μεγάλα κεφάλια μαζί προβάλλονται, Τετάρτη Κούνδουρος, Πέμπτη bosko! Μάλλον είναι που είχαν διαβάσει όλοι το χθεσινό post και στο σημερινό cool γύρισμα έπεσε το γέλιο της αρκούδας!
7 σχόλια:
Είσαι πράγματι τυχερός, γιατί έχεις την ευκαιρία να βλέπεις, να αγγίζεις και να μαθαίνεις ιστορικούς ¨κώδικες¨ για όλους μας. Ειδικά μια ιδιαίτερη προτίμηση στο Γεωργουσόπουλο, που μαζί με τη Λυδία Κονιόρδου υπήρξαν μεγάλοι δάσκαλοι μου στη θεατρική σχολή.
Καλή δύναμη!
Να πω ότι δεν ζηλεύω θα ήταν ψέμα...
Την καλημέρα μου και ευχές για καλή συνέχεια!
:)
aa...
όταν έχεις άγχος να βγάλεις ένα γύρισμα, όπως το θες, με τόσες ισχυρές προσωπικότητες, το τελευταίο που σκέφτεσαι- πίστεψε με- ειν' όλα αυτά που περιγράφεις.
"Me Noima-Horis Simasia"...
σ' ευχαριστώ! Χαθήκαμε, αλλά το βλέπεις ό,τι τρέχω με τα δικά μου! Τέλη Μαΐου να ετοιμάζεσαι για ακόμη μία μουσικοποιητική βραδιά στο Nosotros!
Πολλά φιλιά!
Πολύ ενδιαφέροντα όλα όσα ζεις Αντώνη μέσω των γυρισμάτων σου. Πάντα τέτοια σου εύχομαι και καλή επιτυχία στη νέα σου προσπάθεια!
Υπέροχες όλες οι φωτό και για το δικό μας αρχείο... Να 'σαι καλά!
Α, πολύ ωραία, Αντώνη, αναμένω για το Nosotros, λοιπόν. Δεν πειράζει που έχουμε λίγο χαθεί, άλλωστε το είχες πει "Μετά τον Απρίλιο ξεχάστε με, ξεκινάω γυρίσματα!" Εδώ είμαστε όμως. Να ξέρεις κανονίζουμε κάτι για το Metropolis Stage μάλλον για μετά τις εκλογές.
Είδα στην ΕΤ1 χθες το ντοκιμαντέρ σου "Ζωντανοί στο Κύτταρο". Εξαιρετικό! Μου άρεσε που ήταν όλο ασπρόμαυρο καταφέρνοντας μια συμπύκνωση του χρόνου τέτοια ώστε έπρεπε να προσέξεις αν η φωνή που ακουγόταν ήταν, για παράδειγμα, του Πουλικάκου τότε ή τώρα.
Συγγνώμη για το μεγάλο μου σχόλιο, σου στέλνω τα φιλιά μου και σου εύχομαι καλό ταξίδι στην Κίνα! (κάπου τώρα δεν είναι;)
:)
"Me Noima-Horis Simasia"...
την Τρίτη η αναχώρησις!
Σ' ευχαριστώ, ντίαρ Τζόρτζια!
Δημοσίευση σχολίου